ตอนที่ 30 รักแรกพบ

"อย่าพูดถึงมันเลย ผู้หญิงแบบนั้นไม่ใช่สิ่งที่เราจะควบคุมได้" ซู่หยางม้วนริมฝีปากของเขา หยิบบุหรี่มวนหนึ่งมวนแล้วพูด

หวังรุ่ยเหลือบมองและพูดว่า "คุณไม่เห็นผู้หญิงคนนั้นวิ่งไปหาหลิงเฟิงและนั่งลงข้างๆหลิงเฟิงในวันแรกที่เธอมาเหรอ

ทันทีที่เธอมาถึงชั้นเรียนของเรา ดูเหมือนว่าเขาจะสนใจหลิงเฟิงนะ”

“ใช่ เพื่อนรักของเรามีพรสวรรค์ที่ดูดีและเป็นเรื่องปกติที่จะทำให้เด็กสาวมาหลงใหล”

"ฉันสบายใจที่ได้ยินแบบนั้น" ฉันยิ้มและจุดบุหรี่สูบ หลังจากได้รับคำชมจากหวังรุ่ย ความมั่นใจในตัวของฉันก็เพิ่มขึ้นทันที และฉันก็พูดว่า "ฉันจะจูบผู้หญิงคนนั้นให้ได้ เรามาพนันกันคนละหนึ่งร้อยหยวน

"คุณแน่ใจเหรอ?" ซู่หยาง เหลือบมองมาที่ฉันด้วยท่าทางไม่เชื่อ

“ไม่เชื่อเหรอ ถ้าฉันไม่ได้เธอมาเป็นแฟน ฉันจะให้เงินให้เธอเลย” ฉันหัวเราะเบาๆ

หวังรุ่ยกล่าวว่า: "เรามาคุยกันก่อน คำพูดไม่นับ อย่างน้อยจูบของเธอก็นับ ทำให้ได้ก็แล้วกัน"

" ฉันรับเงินสองร้อยหยวนแล้วโยนก้นบุหรี่ทิ้ง แล้วเดินออกไป ฉันมองไปรอบๆ สนามเด็กเล่น จ้าวซานหยูกำลังนั่งอยู่บนสนามหญ้ากลางสนามฟุตบอลและเล่นโทรศัพท์มือถือของเขา

หวังรุ่ย และ ซู่หยาง เอาแต่พูดว่า "ไป ไป ไป!"

ฉันยิ้มและไปนั่งข้างๆจ้าวซานหยูแล้วพูดว่า "วันนี้อากาศดีจัง”

“เป็นอะไรไป ไม่สบายเหรอ” จ้าวซานหยูเอียงศีรษะและเหลือบมองมาที่ฉัน ฉันไอและพูดว่า “เพื่อนสาว เราจะคุยกันเรื่องอะไรดี? ฉันพนันกับพวกเขา ถ้าเธอยอมให้ฉันจูบคุณ ”แล้วเงินหนึ่งร้อยเหรียญจะเป็นของคุณ"

“ไปให้พ้น” จ้าวซานหยูพูดโดยไม่ลังเล

ฉันกลัวทันทีที่ได้ยินคำพูดของเธอและอยากจะลุกขึ้นยืนและหนีไป แต่เมื่อฉันมองย้อนกลับไปที่ หวังรุ่ย  และ ซู่หยาง กำลังดูอยู่ข้างหลังพร้อมกับเพื่อนร่วมชั้นหลายสิบคน และพวกเขาทุกคนก็มองฉันเหมือนฉันเป็นไอดอล

พระเจ้า มันน่าอายเกินกว่าจะถอยหลัง ตอนนี้ฉันมองไปที่จ้าวซานหยู ที่กำลังเล่นโทรศัพท์โดยก้มหน้าลง ฉันไม่รู้ว่าฉันไปเอาความกล้ามาจากไหน ดังนั้นฉันจึงจูบแก้มขวาของเธอ

เจ้าซานหยูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง มองมาที่ฉันด้วยความตกใจ ฉันลุกขึ้นยืนและวิ่งหนีในทันที

ฉันวิ่งไปซ่อนข้างหลังหวังรุ่ย ฉันโผล่หัวออกไปดูจ้าวซานหยูที่อยู่ห่างออกไปมากกว่า 10 เมตร เธอยังคงงุนงงอยู่ในขณะนี้

ทุกคนตะโกนว่า "ไอดอล ไอดอล" แต่ตอนนี้ฉันกลัวมาก

เพื่อนๆรีบส่งบุหรี่ให้ฉันแล้วจุดให้ฉัน

ทันใดนั้นจ้าวซานหยู ลุกขึ้นยืน จากนั้นค่อยๆ เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับเสียงปี๊ด กลุ่มคนซึ่งแต่เดิมล้อมรอบเป็นวงกลมด้วยที่คิดว่าฉันไอดอลตอนนี้วิ่งหนีไปทีละคน พวกเขามองมาที่ฉันอย่างสิ้นหวัง

ฉันหันหลังกลับและกำลังจะวิ่งหนี แต่หวังรุ่ยกอดฉันไว้แน่น

จากนั้นหวังรุ่ยก็ตะโกนว่า: "ซานหยู ฉันจับเขาให้คุณแล้ว ทุบตีเขา เอาเลย ทุบตีเขาอย่างแรงไปเลย"

“นี่มันอะไรกัน” ฉันโดนหลอก กลายเป็นว่าหวังรุ่ยทำแบบนี้เพื่อให้ได้ภาพลักษณ์ที่ดีต่อหน้าจ้าวชานหยู

จ้าวซานหยูเดินมาหาฉันและก้นบุหรี่ในมือของฉันก็ตกลงไปที่พื้น

จากนั้นใบหน้าของเธอก็เข้ามาใกล้ ฉันสามารถเห็นใบหน้าของเธอได้อย่างชัดเจน ใบหน้าของฉันอยู่ห่างจากเธอเพียง 5 เซนติเมตร และฉันรู้สึกได้ถึงความร้อนจากจมูกของเธอ

เธอดูสงบมาก แล้วถามเบา ๆ ว่า "คุณชอบฉันไหม"

"ใช่ โอ้ ไม่ ไม่" ฉันรีบพูด "ฉันพนันกับพวกเขาไป เพื่อนสาว อย่างแย่ที่สุด ฉันจะให้เงินคุณสองร้อยหยวน"

“ใช่หรือไม่?” จ้าวซานหยูกระพริบตา มองตาฉันแล้วพูด

ฉันลังเลอยู่พักหนึ่ง กัดฟันแล้วพยักหน้า ลูกไก่แสนสวยบอกว่าฉันไม่ชอบเธอ ฉันเป็นโรคหัวใจ แต่ก็ไม่แน่ในอนาคต

“แล้วคุณต้องการจีบฉันไหม” จ้าวซานหยู ถามอีกครั้ง

“ไม่ใช่แบบนั้นนะ ฉันต้องอธิบายเรื่องนี้จริงๆ…” ก่อนที่ฉันจะพูดจบ ฉันก็มองไปที่ดวงตาสังหารของเธอ และพยักหน้าโดยไม่รู้ตัวและพูดว่า “ฉันคิดว่าอย่างนั้น”

“งั้นก็ตามฉันมา” จ้าวซานหยูยิ้ม หันหลังกลับและจากไป

ฉันมองไปที่หลังของเธอ และฉันก็งุนงง ปกติแล้วลูกไก่ตัวนี้จะเย็นชาใจเด็ด แต่เมื่อเธอยิ้ม เธอมีเสน่ห์และมีเสน่ห์จริงๆ ฉันรู้สึกว่าฉันตกหลุมรักเธอ และฉันรู้สึกใจเต้นแรงมากเมื่อมองไปทางด้านหลังของเธอ

“ให้ตายเถอะ” หวังรุ่ยตะโกนใส่ฉันจากด้านข้าง

ฉันหัวเราะอย่างมีความสุข เมื่อมองไปที่หลังของจ้าวซานหยู ฉันรู้สึกเหมือนตกอยู่ในภวัง ฉันสัมผัสถึงความตื่นเต้น และรู้สึกทึ่งกับรอยยิ้มของเธอ

นี่หรือคือรักแรกพบที่ออกทีวีบ่อยๆ?

ในหัวของฉันคิดมากในตอนนี้ ฉันมักจะคิดถึงแต่ จ้าวซานหยู และเมื่อฉันกลับไปที่ห้องเรียน ฉันไม่กล้าแม้แต่จะหันหน้าไปมองเธอ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ฉัน

แต่เธอก็ไม่ได้ริเริ่มที่จะพูดคุยกับฉันในวันนั้นเช่นกัน

มันทำให้ฉันอารมณ์เสียไปชั่วขณะ ให้ตายเถอะ ฉันเจ้าเล่ห์มาก ฉันกำลังคิดอะไรอยู่

หลังเลิกเรียนหวังรุ่ยและคนอื่นๆ ขอให้ฉันเล่นเกมออนไลน์และฉันก็ไม่ไป แต่ฉันรีบโทรหาพี่จิ่งฟง

"เฮ้ เกิดอะไรขึ้น" พี่จิ่งฟงพูด: "ขอบอกไว้ก่อนว่า นิ้วก้อยของฉันยังไม่หายดี ถ้านายอยากจับผีก็อย่าโทรมา"

"พี่จิ่งฟง ฉันรู้ว่าตอนนี้ฉันตกหลุมรักผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกพบ ฉันอยากจะไล่ตามเธอ ขอคำแนะนำหน่อย" ฉันถาม

"จริงเหรอ มันเป็นรักแรกพบ ไม่ใช่แค่ฮอร์โมนท่วมท้นใช้มั้ย ถ้าคุณต้องการให้ฉันช่วย ฉันจะช่วยคุณ " พี่จิ่งฟงพูดอย่างตื่นเต้น ราวกับว่าเขามีประสบการณ์มากมาย

"ผู้หญิงคนนั้นเป็นอดีตแชมป์เทควันโดเยาวชนของมณฑลกานซู เธอจัดการเด็กชายคนหนึ่งจากชั้นเรียนของเราในวันแรกที่เธอมา ไม่มีใครสามารถเอาชนะเธอได้" ฉันลังเล วิธีของพี่จิ่งฟง เสี่ยงเกินไป ฉันจะใช้ได้ไหม

“เด็กผู้หญิงแบบนี้มักมีแขนขาที่แข็งแรงและจิตใจที่เรียบง่าย พรุ่งนี้คุณซื้อดอกกุหลาบช่อหนึ่ง แล้วบอกเธอเกี่ยวกับความรัก สัญญาว่าจะรักคุณ ฉันจะให้ชีวิตคุณ” พี่จิงหงพูดอย่างตรงไปตรงมา

"คำเหล่านี้เป็นสูตรลับเฉพาะของฉันในการจีบสาว อย่าแพร่งพราย เจ้าหนู จำไว้ให้ดี" จากนั้นพี่จิ่งฟง ก็เริ่มบอกฉัน

เฮ้ มันดูน้ำเน่ามาก ฉันขนลุกเมื่อได้ฟังมัน

“คุณจำได้ไหม” พี่จิ่งฟง ถามหลังจากพูดจบ

ฉันพยักหน้า: "อย่างไม่เต็มใจ แต่นี่ไม่น่ารังเกียจเกินไปจริงๆเหรอ?"

"คุณรู้สึกน้ำเน่า แต่ผู้หญิงเหล่านี้จะรู้สึกดีมากขึ้นมาเลย!" หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านี้ แล้วพี่จิ่งฟง ก็วางสายโทรศัพท์ไป

ฉันนึกถึงคำที่พี่จิ่งฟง สอนเมื่อครู่นี้ และฉันรู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แต่เพื่อให้ได้เจ้าซานหยูมาเป็นแฟน ฉันต้องต่อสู้!

โปรดติดตามตอนต่อไป