ย้อนเวลาเขย่าจักรวาล 2005 ตอนที่ 26 พันธมิตรต่อต้านเฉิน

ตอนที่ 26 พันธมิตรต่อต้านเฉิน

“ให้เข้ามา”

หยางเฟยอนุญาตให้คนตระกูลหลิวเข้ามาในบ้าน เขาอยากรู้ว่าคนตระกูลหลิวมาทำอะไรที่นี่… ไม่สิ! เขาพอเดาเป้าหมายออกอยู่หรอกว่าคนตระกูลหลิวมีเป้าหมายอะไร แต่เขาก็ยังอยากฟังสิ่งที่คนตระกูลหลิวจะพูดอยู่ดี ถ้าคนตระกูลหลิวนำผลประโยชน์มาให้หยางเฟยก็พร้อมรับ

ไม่นานนัก ชายแก่อายุประมาณ 60 ปี ก็เดินมาอยู่ต่อหน้าขอหยางเฟย ชายแก่คนนี้คือผู้นำตระกูลหลิว ถึงแม้ว่าภายนอกเขาจะเหมือนคนอายุ 60 ปี แต่อายุจริงๆ ของเขาคือ 145 ปี อายุของเขาพอๆ กับผู้นำตระกูลเฉิน

“ขอแนะนำตัวก่อนแล้วกัน ฉันคือผู้นำตระกูลหลิว สิ่งที่ฉันต้องการจากนายก็คือวิธีสร้างหุ่นยนต์ที่นายมีอยู่ ถ้านายมอบวิธีสร้างหุ่นยนต์ให้ตระกูลหลิว ตระกูลหลิวจะช่วยนายจัดการกับตระกูลเฉิน”

ผู้นำตระกูลหลิวพูด

“ขอบคุณ แต่ผมไม่ต้องการให้ตระกูลหลิวช่วย”

หยางเฟยตอบ

“นายคงยังไม่เข้าใจสถานการณ์ ตอนนี้ฝั่งของตระกูลเฉินมีอยู่ 7 ตระกูลผู้บ่มเพาะ ถ้าเอากำลังรบทั้งหมดของพวกนั้นมารวมกัน ก็จะแบ่งเป็น ระดับก่อเกิด 7,000 คน , ระดับปฐพี 200 คน , ระดับสวรรค์ 70 คน , ระดับสวรรค์สูง 7 คน นายคิดว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะคนเหล่านี้ได้งั้นเหรอ”

ผู้นำตระกูลหลิวถาม

“ใช่!!”

หยางเฟยพยักหน้า

“ฮาฮาฮาฮา เด็กน้อย นายประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้วนายคนเดียวกับหุ่นยนต์ไม่กี่ร้อยตัวเอาชนะกลุ่มของตระกูลเฉินไม่ได้หรอก ถ้านายยังอยากมีชีวิตอยู่นายต้องร่วมมือกับตระกูลหลิว ตระกูลหลิวของฉันกับตระกูลเฉินมีกำลังรบไม่ต่างกันมากนัก ส่วนเรื่องพันธมิตรตระกูลหลิวกับตระกูลเฉินก็มีพอๆ กัน ถ้านายร่วมมือกับตระกูลหลิว โอกาสชนะของนายคือ 100%”

ผู้นำตระกูลหลิวพูด

“กลับไปเถอะ”

หยางเฟยตอบแบบไม่ใส่ใจ ตอนนี้ตระกูลหลิวอะไรนี่มันประเมินเขาต่ำเกินไป คิดว่าคนแบบเขาต้องพึ่งพวกมันงั้นเหรอ เหอ! ไร้สาระ!!

“เด็กน้อย นายแน่ใจนะว่านนายจะเลือกทะ-”

“แน่ใจ”

หยางเฟยขัด ตอนนี้เขาเริ่มหมดความอดทนแล้ว คำก็เด็กน้อยสองคำก็ได้น้อย คนแก่คนนี้ทำราวกับว่าเขาเป็นลูกหลานของตัวเองเลย

“ได้ นายจะเสียใจ”

ผู้นำตระกูลหลิวกระแทกเสียงจากนั้นก็เดินออกจากบ้านไป

….

ภายในรถ

หลังจากผู้นำตระกูลหลิวออกจากบ้านของหยางเฟย เขาก็ขึ้นรถสีดำที่จอดรอเขาอยู่ เมื่อขึ้นรถเรียบร้อยเขาก็ออกคำสั่งให้คนขับออกรถ จากนั้นเขาก็หยิบมือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อและโทรออก บนหน้าจอมือถือของเขามีคำว่า ‘ผู้นำตระกูลเฉิน’ เขียนเอาไว้อยู่

เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายรับส่ายแล้ว ผู้นำตระกูลหลิวก็พูดว่า

“มันฉลาดมาก”

“ก็คิดเอาไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ถ้างั้นนายก็ร่วมคนของนายเอาไว้ทำเป็นว่าจะเข้าช่วยเหลือมัน พอฉันให้สัญญาณนายและคนของนายก็เขาสนามรบ จากนั้นก็ฆ่ามันซะ”

“ข้อตกลงของเรายังเหมือนเดิมใช่ไหม”

“แน่นอน ถ้าสามารถฆ่าหยางเฟยได้ธุรกิจเหมืองทองทั้งหมดของตระกูลเฉินจะตกเป็นของตระกูลหลิว และฉันจะส่งตัวเฉินเป่าให้ตระกูลหลิวด้วย หลังจากได้ตัวเฉินเป่าไปตระกูลหลิวจะเอามันไม่ต้มยำทำแกงอะไรก็ได้”

“ตกลง”

หลังจากผู้นำตระกูลหลิวพูดว่า ‘ตกลง’ สายก็โดนตัดไป

ทุกอย่างมันเป็นแผนของผู้นำตระกูลเฉินและผู้นำตระกูลหลิว ตามแผนที่วางเอาไว้คือ ตระกูลหลิวเสนอว่าจะให้ความช่วยเหลือหยางเฟย หลังจากที่พวกเขาได้รับความไว้วางใจจากหยางเฟย พวกเขาก็จะขอป้องกันแนวหลังของกองทัพหยางเฟย และในระหว่างที่หยางเฟยกำลังสนใจแต่สงครามตรงหน้า ตระกูลหลิวก็จะทำลายกองทัพของหยางเฟยจากแนวหลัง

ถ้าหยางเฟยยอมให้ตระกูลหลิวช่วยเรื่องแบบนี้มันต้องเกิดขึ้นแน่ แต่ว่า หยางเฟยไม่ยอมให้ตระกูลหลิวช่วยแผนที่พวกเขาวางเอาไว้ตอนแรกเลยใช้ไม่ได้

ส่วนเหตุผลที่ตระกูลหลิวยอมช่วยเหลือตระกูลเฉิน มันก็เป็นเพราะว่าตระกูลหลิวได้ผลประโยชน์ ผลประโยชน์แรกที่ตระกูลหลิวได้รับก็คือ เหมืองทองขนาดใหญ่หลายแห่ง และอีกผลประโยชน์ก็คือ ได้ตัวเฉินเป่า

ต้องรู้ก่อนว่า ในการประลองระหว่างตระกูลเมื่อ 4 ปีก่อน เฉินเป่าได้ทำให้หลานชายของผู้นำตระกูลหลิวบาดเจ็บสาหัส สาหัสของผู้บ่มเพาะคือไม่สามารถฝึกฝนการบ่มเพาะได้อีก ตั้งแต่วันนั้นเขาก็สาบานว่าเขาจะฆ่าเฉินเป่าให้ได้ เมื่อโอกาสมาถึงผู้นำตระกูลหลิวเลยคว้าเอาไว้

แต่ว่า ผู้นำตระกูลหลิวและผู้นำตระกูลเฉินพลาดแล้ว สิ่งที่พวกเขาทำพลาดก็คือพวกเขาคุยกันผ่านมือถือ การที่พวกเขาคุยกันผ่านมือถือก็แปลว่าข้อความที่พวกเขาคุยกันจะเข้าเสาสัญญาณ และเสาสัญญาณก็เชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ต เมื่อเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ตก็แปลว่าอลิสสามารถตรวจสอบได้ สรุปง่ายๆ ก็คือ ข้อความที่ทั้งสองคนคุยกันจะถึงหูของหยางเฟย!

….

ณ คฤหาสน์ตระกูลซู

ตระกูลซูคือตระกูลของแม่ผู้ให้กำเนิดหยางเฟย ในตอนนี้ ในห้องประชุมของตระกูลซู มีผู้หญิง 2 คน และผู้ชาย 1 คน กำลังนั่งหันหน้าเข้าหากันอยู่

ผู้หญิงคนที่ 1 คือผู้หญิงอายุ 40 ต้นๆ เธอชื่อว่า ซูฮวา เธอคนนี้ก็คือแม่ผู้ให้กำเนิดหยางเฟย

ผู้หญิงคนที่ 2 คือซูหลิงหลิง

ผู้ชายที่นั่งอยู่คือผู้นำตระกูลซูคนปัจจุบัน ชื่อของเขาก็คือ ซูหยาน ซูหยานคนนี้คือพ่อของซูฮวา และเป็นตาของหยางเฟย

“คุณปู่ หนูคิดว่าเราต้องช่วยหยางเฟยค่ะ หยางเฟยคือคนที่มีความสามารถมากถ้าเขาเข้าร่วมกับพวกเรา สถานะของตระกูลซูต้องสูงขึ้นกว่าเดิมเยอะแน่”

ซูหลิงหลิงเสนอความคิดของเธอ

“จะช่วยยังไง?”

ซูฮวาถามซูหลิงหลิง

“ก็… ก็ติดต่อตระกูลหลิวไงคะ หนูได้ยินมาว่าตระกูลเฉินและตระกูลหลิวคือศัตรูคู่แค้นกัน”

ซูหลิงหลิงตอบ

“เฮ้อ~”

ซูฮวาถอนหายใจ

“หนูพูดอะไรผิด???”

ซูหลิงหลิงไม่เข้าใจ เธอคิดว่าเธอไม่ได้พูดอะไรผิด

“ทำไมตระกูลหลิวต้องช่วยหยางเฟย ช่วยหยางเฟยแล้วพวกเขาจะได้ประโยชน์อะไร”

ซูหยานพูด

“นั่น…..”

ซูหลิงหลิงตอบไม่ได้ พอมาลองคิดๆ ดูแล้วมันก็จริง ทำไมตระกูลหลิวต้องช่วยหยางเฟยด้วยล่ะ ถ้าตระกูลหลิวปะทะกับตระกูลเฉิน คนตระกูลหลิวก็จะบาดเจ็บมากมายทำไมคนตระกูลหลิวต้องบาดเจ็บเพราะหยางเฟยด้วย

“ถ้างั้นเราขอให้ตระกูลโจวช่วยได้ไหม พ่อของหยางเฟยอยู่ในตระกูลโจวไม่ใช่เหรอคะ ตระกูลฝั่งพ่อของหยางเฟยเป็นตระกูลทหารถ้าพวกเขาประกาศว่าหยางเฟยคือคนในตระกูลของพวกเขา พวกตระกูลผู้บ่มเพาะคงไม่กล้าฆ่าหยางเฟยแน่ เพราะถ้าพวกเขาฆ่าหยางเฟยมันก็หมายความว่าพวกเขาประกาศสงครามกับตระกูลโจว”

ซูหลิงหลิงเสนอความคิดของเธออีกครั้ง

“หลิงหลิงหลานคิดว่าสิ่งที่เรารู้ตระกูลโจวไม่รู้งั้นเหรอ ถ้าทางตระกูลโจวต้องการช่วยหยางเฟย พวกนั้นก็คงเคลื่อนไหวกันแล้ว แต่ตอนนี้พวกนั้นยังไม่เคลื่อนไหวอะไรเลยหลานยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่ามันหมายความว่าอะไร”

ซูหยานพูด

“…คนตระกูลโจวไม่ต้องการช่วยหยางเฟย ถ้างั้นคุณปู่เรียกหนูกับคุณป้ามาทำไม???”

ซูหลิงหลิงถาม ในเมื่อไม่ได้มาประชุมเรื่องช่วยเหลือหยางเฟย มันก็ต้องมีเรื่องอื่นที่ปู่ของเธอเรียกเธอกับป้าของเธอมาที่นี่

“ปู่ต้องการให้พวกหลานช่วยคิดว่าเราควรประกาศว่า ‘หยางเฟยไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลซู’ ออกไปไหม ถ้าเราประกาศออกไปมันก็เท่ากับว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรากับหยางเฟยจะต่อไม่ติดอีกต่อไป แต่ว่า ถ้าพวกเราไม่ประกาศออกไปตระกูลซูของพวกเราก็จะตกอยู่ในอันตราย หลังจากจัดการหยางเฟยได้พวกตระกูลเฉินต้องมาที่ตระกูลซูของเราแน่ ถ้าเราประกาศว่าเราไม่เกี่ยวข้องกับหยางเฟยตระกูลเฉินก็จะทำอะไรพวกเราไม่ได้ เพราะตามกฎหมายแล้ว หยางเฟยก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราอยู่แล้ว ถ้าตระกูลเฉินมาโจมตีตระกูลของเรารัฐบาลกลางก็จะจัดการพวกมัน ตอนนี้พวกเราต้องเลือกว่าจะประกาศวะ-”

“ไม่ต้องเสียเวลาคิดแล้วค่ะพ่อ!!”

ซูฮวาขัดซูหยาน จากนั้นเธอก็ยกมือถือขึ้นแล้วพูดต่อว่า

“ตระกูลโจวประกาศออกมาแล้วว่าหยางเฟยไม่มีความเกี่ยวข้องกับพวกเขา พวกเราควรทำตามพวกเขา”

“คุณป้า… หยางเฟยเป็นลูกของคุณป้าไม่ใช่เหรอ คุณป้าไม่ห่วงเขาเหรอ”

ซูหลิงหลิงถาม

“มันมีทางเลือกด้วยเหรอ ถ้าป้าบอกว่าพวกเราควรช่วยหยางเฟยตระกูลซูจะเห็นด้วยไหม คิดว่าคนในตระกูลซูจะยอมกันงั้นเหรอ ทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้คือตัดความสัมพันธ์กับหยางเฟยซะ”

ซูฮวาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“…”

ซูหลิงหลิงไม่พูดอะไรอีก

“ดี ในเมื่อตกลงกันได้แล้วก็เริ่มจัดการเลย”

ซูหยานออกคำสั่ง