ย้อนเวลาเขย่าจักรวาล 2005 ตอนที่ 2  กลับไป

ตอนที่ 2  กลับไป

หยางเฟยไม่เชื่อว่าระบบสร้างอารยธรรมมันจะมาช่วยเขาฟรีๆ ของ ‘ฟรี’ มันไม่มีในโลกหรอก

[ติ้ง! ไม่ใช่เป้าหมายแต่เป็นหน้าที่ หน้าที่ของระบบสร้างอารยธรรมคือช่วยสิ่งมีชีวิตสร้างอารยธรรม หน้าที่ของระบบคือช่วยเหลือสิ่งมีชีวิต ไม่มีความต้องการอื่น แต่ว่า เผ่าพันธุ์ที่สร้างระบบสร้างอารยธรรมได้ทิ้งข้อมูลเอาไว้ว่า ‘ถ้าต้องการตอบแทน ท่านต้องแข็งแกร่งก่อน’]

ระบบตอบคำถาม

“ช่วยสร้างอารยธรรมคือช่วยขนาดไหน ช่วยไปจนถึงระดับที่ 1 ระดับที่ 2 ระดับที่ 3 ระดับที่ 4 ระดับที่ 5 ระดับเทพ หรือระดับพระเจ้า”

หยางเฟยถาม ในชาติก่อนเขาเคยอยู่ในสังคมอวกาศมาก่อน ทำให้เขารู้ว่าในจักรวาลแบ่งระดับอารยธรรมยังไง

[ติ้ง! ระดับพระเจ้า]

ระบบตอบคำถาม

“ห่ะ!?!?!?”

หยางเฟยอุทาน เขาไม่คิดเลยว่าระบบจะตอบว่า ‘ระดับพระเจ้า’ ออกมา ต้องรู้ก่อนว่า อารยธรรมระดับพระเจ้าเป็นอารยธรรมที่สูงส่งมาก ถ้าเขาจำไม่ผิด ในจักรวาลมีอารยธรรมระดับพระเจ้าแค่ 5 อารยธรรมเท่านั้น

ในหมู่อารยธรรมทรงปัญญานับ 10,000 อารยธรรมในจักรวาล มีเพียง 5 อารยธรรมเท่านั้นที่ขึ้นไปจนถึงอารยธรรมระดับพระเจ้า การทำให้อารยธรรมของเผ่าพันธุ์ตัวเองขึ้นไปถึงอารยธรรมระดับพระเจ้า มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ไม่สิ! มันเป็นเรื่องที่ยากโครตๆ เลยต่างหาก

“ถ้าระบบมีความสามารถถึงขั้นช่วยให้อารยธรรมอื่นขึ้นเป็นอารยธรรมระดับพระเจ้าได้ ทำไมอารยธรรมที่สร้างระบบถึงไม่ได้ขึ้นเป็นอารยธรรมระดับพระเจ้าล่ะ”

หยางเฟยถาม เหตุผลที่เขาถามแบบนี้ก็เพราะว่า เขามั่นใจว่าเผ่าพันธุ์ที่สร้างระบบนึ้ขึ้นมาต้องไม่ใช่พวกอารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 แน่นอน ที่เขามั่นใจก็เป็นเพราะว่า การขึ้นเป็นอารยธรรมระดับพระเจ้านั้นมีเงื่อนไขที่ยากมากๆ อยู่ เงื่อนไขนั้นก็คือ ต้องทำลายล้างอารยธรรมระดับพระเจ้า 1 อารยธรรม!

หยางเฟยคิดว่าพวกอารยธรรมระดับพระเจ้าคงไม่ทำเรื่องแบบนี้แน่ พวกมันจะช่วยให้อารยธรรมอื่นมีอำนาจต่อต้านตัวเองทำไม?

[ติ่ง! อารยธรรมที่สร้างระบบขึ้นมาเคยท้าชิงตำแหน่งอารยธรรมระดับพระเจ้า แต่ว่า ตอนที่อารยธรรมที่สร้างระบบขึ้นมากำลังจะชนะ อารยธรรมระดับพระเจ้าอีก 4 อารยธรรม ก็เริ่มเคลื่อนไหว พวกอารยธรรมระดับพระเจ้าทำผิดกฎ]

ระบบตอบคำถามอีกครั้ง

หยางเฟยไม่แปลกใจกับคำตอบของระบบ ถึงจะมีกฎว่าห้ามอารยธรรมอื่นๆ เข้าแทรกแซงการท้าชิงตำแหน่งอารยธรรมอยู่ก็เถอะ แต่ว่า กฎมันใช้กับคนตั้งกฎไม่ได้หรอก

“เป้าหมาย… ไม่สิ! หน้าที่ของระบบคือสร้างอารยธรรมที่มีพลังเทียบเท่ากับอารยธรรมระดับพระเจ้า จากนั้นก็ขอให้อารยธรรมนั้นไปทำลายล้างอารยธรรมระดับพระเจ้า มีอะไรผิดไหม?”

หยางเฟยสรุปเรื่องทั้งหมด ถึงจะออกทะเลไปบ้างแต่เป้าหมายของเขาก็คือต้องการรู้ว่า ระบบต้องการอะไรจากตัวเอง หลังจากฟังเรื่องที่ระบบเล่ามาเขาก็พอรู้แล้วว่าระบบต้องการอะไร

[ติ้ง! ผิด อารยธรรมที่สร้างระบบไม่ต้องการให้โฮสต์แก้แค้นให้]

ระบบตอบคำถาม

“โอเคๆ ไม่แก้แค้นก็ไม่แก้แค้น”

หยางเฟยพยักหน้าขึ้นลง เขาไม่อยากเสียเวลาเถียงกับระบบเพราะเถียงไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ถึงระบบบอกว่าอารยธรรมที่สร้างระบบไม่ต้องการแก้แค้นก็เถอะ แต่เมื่ออารยธรรมหนึ่งมีพลังเทียบเท่ากับอารยธรรมระดับพระเจ้า พวกเขาก็จะท้าชิงตำแหน่งอารยธรรมระดับพระเจ้าอยู่ดี

ต้องรู้ก่อนว่า อารยธรรมระดับพระเจ้าคือจุดสูงสุดของจักรวาล อารยธรรมที่พัฒนาตัวเองจนเข้าสู่สังคมจักรวาลได้ ต่างก็อยู่ภายใต้การปกครองของอารยธรรมระดับพระเจ้า ทั้ง 5 อารยธรรม ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ทุกอารยธรรมในจักรวาลต่างก็อยากเป็นอารยธรรมระดับพระเจ้ากันทั้งนั้น ถ้าอารยธรรมไหนมีพลังมากพอที่จะท้าชิงตำแหน่งอารยธรรมระดับพระเจ้า ก็ต้องเลือกท้าชิงกันอยู่แล้ว

เมื่อมีอารยธรรมท้าชิงอารยธรรมระดับพระเจ้า มันก็ไม่ต่างจาการแก้แค้นให้อารยธรรมที่สร้างระบบขึ้นมา สรุปก็คือ อารยธรรมที่สร้างระบบต้องการให้คนอื่นแก้แค้นให้ตัวเอง!

“ระบบ มีเทคโนโลยีที่ย้อนเวลาได้ไหม”

หยางเฟยถามเข้าประเด็น ย้อนเวลา! คือสิ่งที่เขาต้องการที่สุด

[ติ้ง! มี แต่ว่า โฮสต์ไม่สามารถสร้างมันได้ เทคโนโลยีย้อนเวลามีชื่อว่า ‘แกนข้อมูลหลัก’ เทคโนโลยีนี้อยู่บนดาวแม่ของอารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 แกนข้อมูลหลัก คือสิ่งที่บันทึกทุกอย่างในจักรวาลเอาไว้ ว่ากันว่า มันบันทึกข้อมูลของจักรวาลก่อนที่อารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 จะกำเนิดซะอีก การทำงานของมันเป็นอะไรที่ซับซ้อนมาก แม้แต่อารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 ก็ไม่เข้าใจการทำงานของมัน]

ระบบตอบ

“เดี๋ยวก่อน มันมีอยู่ก่อนที่อารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 จะกำเนิดขึ้นงั้นเหรอ ถ้าอารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 ไม่ได้สร้าง แล้วใครสร้าง???”

หยางเฟยถาม

[ติ้ง! ระบบไม่ทราบ อารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 ก็ไม่ทราบเช่นกัน]

ระบบตอบ

“ถ้าฉันใช้งาน แกนข้อมูลหลัก ฉันสามารถกำหนด วัน เวลา ที่ต้องการได้ไหม แล้วถ้าใช้ไปแล้ว แกนข้อมูลหลัก สามารถใช้ได้อีกครั้งไหม”

[ติ่ง! โฮสต์ไม่สามารถกำหนดวันเวลาที่ต้องการได้ โฮสต์จะย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่วิญญาณของโฮสต์ได้รับความเสียหายมากที่สุดในชีวิต ส่วนจำนวนครั้งการใช้ แกนข้อมูลหลัก ระบบคาดการณ์ว่า 1 ครั้ง 1 แกน ถ้าโฮสต์ต้องการย้อนเวลา 1 ครั้ง โฮสต์ต้องใช้ แกนข้อมูลหลัก 1 แกน และแกนที่โดนใช้แล้วก็จะพังทันที *เนื่องจากไม่เคยมีบันทึกว่า แกนข้อมูลหลัก ถูกใช้งาน ระบบจึงทำได้เพียงคาดการณ์เท่านั้น]

ระบบตอบคำถาม

“เข้าใจแล้ว”

หยางเฟยพยักหน้า เขาคิดว่าสิ่งที่ระบบพูดมีเหตุผล ถ้าหาก แกนข้อมูลหลัก มันสามารถใช้ได้หลายครั้งอารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 ก็คงต้องเคยใช้มันบ้าง เพราะมันต้องมีทดสอบกันบ้างว่าย้อนได้จริงไหม แต่ว่า ถ้า 1 แกน สามารถใช้ได้ 1 ครั้ง มันก็อีกเรื่อง

แกนข้อมูลหลัก คือไพ่ตายของพวกอารยธรรมระดับพระเจ้า ไม่มีใครใช้ไพ่ตายของตัวเองสนองความอยากรู้อยากเห็นหรอก

หลังจากฟังเรื่องเล่าทั้งหมดจากระบบ หยางเฟยก็คิดในใจว่า

‘ถ้าเราต้องการย้อนเวลา เราต้องใช้ แกนข้อมูลหลัก ทั้งหมด ถ้าเราไม่ใช้พวกมันให้หมดในครั้งเดียว พวกอารยธรรมระดับพระเจ้า คงย้อนเวลาไปจัดการกับตัวเราตอนยังไม่ย้อนเวลาแน่ งานหยาบเลยนะเนี้ย! แค่ขโมย แกนข้อมูลหลัก จากอารยธรรมระดับพระเจ้า 1 อารยธรรม มันก็ยากโครตๆ อยู่แล้ว แต่นี่เราต้องขโมย แกนข้อมูลหลัก จากอารยธรรมระดับพระเจ้า 5 อารยธรรม ถ้าให้เปรียบเทียบความยาก ความยากของภารกิจนี้ก็คือ ความยากนรก!’

…

…..

…….

14,533 ปีต่อมา

“ในที่สุด… ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง เราต้องใช้เวลาไป 14,533 ปี กว่าจะมาถึงจุดนี้”

หยางเฟยพูดด้วยใบหน้าดีใจ เหตุผลที่เขาดีใจมันก็เป็นเพราะว่าในที่สุดเป้าหมายอันยาวนานของเขาก็สำเร็จจนได้ ด้านหน้าของเขาตอนนี้มีแท่งสูงประมาณ 2 เมตร รูปร่าง 5 เหลี่ยมตั้งอยู่ แทงรูปร่าง 5 เหลี่ยมด้านหน้าของเขามีอยู่ 5 แท่ง และสีของพวกมันก็เป็นสีดำเหมือนกันหมด พวกมันเหมือนกันราวกับว่าเป็นของที่ใช้แม่พิมพ์เดียวกันสร้างขึ้นมา

สิ่งที่อยู่ด้านหน้าของหยางเฟยก็คือ แกนข้อมูลหลัก!

[ติ้ง! โฮสต์ กองยานของอารยธรรมระดับพระเจ้าทั้ง 5 กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ โฮสต์ควรเริ่มแผนการได้แล้ว พวกนั้นเดินทางด้วยความเร็ว 1,000 ปีแสง อีก 3 นาที 12 วินาที จะมาถึงที่นี่]

เสียงผู้หญิงไร้ความรู้สึกดังขึ้นในหัวของหยางเฟย มันคือเสียงของ ‘ระบบสร้างอารยธรรม’

“อื้ม”

หยางเฟยพยักหน้า เขารู้ถึงพลังของอารยธรรมระดับพระเจ้าดี พวกมันมีพลังที่น่ากลัวมาก ถ้าเขาบวกกับพวกมัน โอกาสชนะของเขาคงมีแค่ 0.00000000000000000000000001% เท่านั้น

“อลิส เริ่มได้เลย”

เนื่องจากความเหงา หยางเฟยเลยตั้งชื่อให้ระบบสร้างอารยธรรม จะให้เขาเรียกว่า ‘ระบบ’ ทุกครั้งที่ต้องการคุยด้วยมันก็ยังไงๆ อยู่ เขาเลยตั้งชื่อให้ระบบว่า ‘อลิส’

[ติ้ง! เปิดใช้งาน แกนข้อมูลหลัก]

[ติ้ง! การย้อนเวลาจะเริ่มขึ้นในอีก 10 … 9 … 8 … 7 … 6 … 5 … 4 … 3 … 2 … 1 … 0]

แว็บ!

ทันทีที่เสียงของอลิสนับถึง 0 ร่างของหยางเฟยก็เรืองแสงสีขาวออกมา และไม่กี่วินาทีต่อมาร่างกายของหยางเฟยก็หายไป