ย้อนเวลาเขย่าจักรวาล 2005 ตอนที่ 13 ตระกูลซู

ตอนที่ 13 ตระกูลซู

[วันนี้หุ้นของ ฟางตงเทคโนโลยี ปิดที่ขีดจำกัดรายวันค่ะ ตั้งแต่บริษัทเข้าตลาดหุ้น วันนี้เป็นครั้งแรกที่หุ้นของ ฟานตงเทคโนโลยี สามารถปิดที่ขีดจำกัดรายวันได้ มูลค่าของ ฟานตงเทคโนโลยี เพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากและนักวิเคราะห์ยังบอกอีกว่าหุ้นของ ฟานตงเทคโนโลยี จะยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นักวิเคราะห์คาดการณ์เอาไว้ว่าหุ้นของ ฟานตงเทคโนโลยี น่าจะสามารถปิดที่ขีดจำกัดรายวันติดต่อกัน 10 – 15 วัน]

[ต่อไปคือเรื่องของ แบรนด์แอมบาสเดอร์ ของ ฟานตงเทคโนโลยี เมื่อเช้านี้ดารา ซูหลิงหลิง ได้ประกาศว่าเธอเซ็นสัญญาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ไปเรียบร้อยแล้ว และบริษัทที่เธอเซ็นสัญญาด้วยก็คือ ฟานตงเทคโนโลยี เรียกได้ว่าช่วงเวลานี้คือช่วงเวลาของฟางตงจริงๆ]

ทีวีในบ้านของหยางเฟยรายงานข่าวที่เกิดขึ้น

ในตอนแรกหยางเฟยก็ฟังอยู่เฉยๆ ทว่า หลังจากที่เขาได้ยินเรื่องแบรนด์แอมบาสเดอร์เขาก็ลืมตาขึ้นทันที ทันทีที่เขาลืมตาตื่นขึ้นพลังเวทย์ในร่างกายของเขาก็หยุดหมุนเวียน

‘ซูหลิงหลิง!!’

หยางเฟยจำดาราที่ชื่อว่า ซูหลิงหลิง ได้ ไม่สิ! เขาไม่ได้จำดาราที่ชื่อว่าซูหลิงหลิงได้แต่เขาจำคนตระกูล ซู! ทุกคนได้ต่างหาก ตระกูลซูคือตระกูลฝั่งแม่ของเขา แม่ที่ว่าคือแม่ผู้ให้กำเนิดไม่ใช่แม่ที่เลี้ยงเขา

ในสายตาของเขาตระกูลซูก็คือศัตรู ฟางตงเทคโนโลยี ร่วมมือกับศัตรูของเขามันก็แปลว่า ฟางตงเทคโนโลยี ต้องการเป็นศัตรูกับเขา

“อลิส ติดต่อไปที่ฟานตงเทคโนโลยีแล้วบอกพวกนั้นว่า ยกเลิกความสัมพันธ์กับตระกูลซูซะ ถ้าพวกเขาไม่ยอมยกเลิกก็อัพวิธีสร้างชิป 1 นาโนเมตร ลงอินเทอร์เน็ต”

หยางเฟยออกคำสั่ง ฟางตงเทคโนโลยี ยิ่งใหญ่เพราะมีความสามารถสร้างชิป 1 นาโนเมตร ถ้าวิธีสร้างชิป 1 นาโนเมตร โดนอัพขึ้นอินเทอร์เน็ต ฟานตงเทคโนโลยี จะไม่ใช่เจ้าเดียวที่สามารถสร้างชิป 1 นาโนเมตรได้ ทันทีที่บริษัทอื่นๆ สามารถสร้างชิป 1 นาโนเมตรได้ ฟานตงเทคโนโลยี ก็จะเป็นเพียงบริษัทธรรมดาๆ อีกครั้ง

ถ้าทาง ฟานตงเทคโนโลยี ไม่ยอมทำตามคำขอของหยางเฟย วิธีสร้างชิป 1 นาโนเมตร ได้กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ตแน่ๆ

[ติ้ง! รับทราบ]

อลิสรับคำสั่ง

หลังจากออกคำสั่งแล้วหยางเฟยก็คิดเรื่อง พ่อผู้ให้กำเนิด และ แม่ผู้ให้กำเนิด หยางเฟยอยากไปหา พ่อผู้ให้กำเนิด และ แม่ผู้ให้กำเนิด ตัวเขาตอนนี้เลย แต่เขารู้ตัวดีว่าตอนนี้เขาทำไม่ได้ ตอนนี้เขาแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็จริงแต่มันยังไม่พอ ตระกูลฝั่งแม่ของเขามันไม่ค่อยเป็นปัญหาเท่าไหร่ เพราะตระกูลฝั่งแม่ของเขาคือตระกูลสายธุรกิจ พวกเขามีกำลังรบไม่มากเท่าไหร่หยางเฟยสามารถจัดการพวกเขาได้ง่ายๆ แต่ตระกูลฝั่งพ่อของเขาไม่ใช่ ตระกูลฝั่งพ่อของเขาคือตระกูลนักการเมือง พวกเขาครอบครองอำนาจจำนวนมาก และยังออกคำสั่งกับกองทัพได้อีก พวกเขาแข็งแกร่งมาก

หยางเฟยไม่อยากเสี่ยงเขาเลยยังไม่ไปหา พ่อผู้ให้กำเนิด และ แม่ผู้ให้กำเนิด เขาต้องการให้ตัวเองแข็งแกร่งจนสามารถเอาชนะตระกูลทั้ง 2 ได้ แบบ 100% ก่อน เขาถึงจะไปตามหาความจริง

“เมื่อคืนจับไว้กี่คน”

หยางเฟยถามอลิส ในระหว่างที่เขาฝึกพลังเวทย์อลิสรายงานเรื่อยๆ ว่าหุ่นยนต์สามารถจับคนได้

[ติ้ง! 15 คน มีทหารรับจ้าง 10 คน คนธรรมดา 5 คน]

อลิสรายงาน

“บอกให้พวกหุ่นยนต์เอาตัวพวกมันมาที่นี่”

หยางเฟยออกคำสั่ง ตอนนี้เขามีเรื่องแปลกใจอยู่ เรื่องที่เขาแปลกใจก็คือทำไมถึงมีคนธรรมดา 5 คน อยู่ในกลุ่มคนที่โดนจับเอาไว้

ไม่นานนัก หุ่นยนต์ยกร่าง 15 ร่าง มาไว้ที่ด้านหน้าของหยางเฟย ร่างทั้ง 15 ร่างโดนมัดเอาไว้ด้วยเชือกทำให้พวกเขาขยับตัวไปไหนไม่ได้ และในตอนนี้ พวกเขาก็โดนหุ่นยนต์กดไหล่เอาไว้ พวกหุ่นยนต์กำลังทำให้พวกเขาอยู่ในท่าคุกเข่า

“ปล่อยกูนะโว้ย พวกกูเป็นสมาชิกแก๊งฉลาม ถ้าพวกมึนทำอะไรพวกกูหัวหน้าพวกกูไม่เอาพวกมึงไว้แน่!!!”

“ปล่อยกู!!!”

“ถ้ากูหลุดออกไปได้พวกมึงไม่รอดแน่!!!”

“กูจะฆ่าพวกมึง!!!”

“ปล่อยกู!!!”

ผู้ชาย 5 คน กำลังตะโกนใส่พวกหุ่นยนต์ที่กดพวกเขาอยู่ด้วยน้ำเสียงดังลั่น แตกต่างจากอีก 10 คน ที่นั่งนิ่งไม่พูดอะไรออกมา ทันทีที่เห็นการแสดงออกจากคนทั้ง 2 กลุ่ม หยางเฟยก็รู้ได้ทันทีว่าฝั่งไหนคือพวกทหารรับจ้าง ฝั่งไหนคือคนธรรมดา

“คนธรรมดา 5 คน ทำอะไรผิด จับพวกเขามาทำไม”

หยางเฟยถามหุ่นยนต์ที่อยู่ใกล้เขาที่สุด

“พวกเขาต้องการเผาบ้านหลังนี้ครับ”

หุ่นยนต์ตอบด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึก

“เผาบ้าน!?”

ใบหน้าของหยางเฟยปรากฏความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่าทำไมไอ้แก๊งฉลามพวกนี้ถึงอยากเผาบ้านของเขา

หยางเฟยมองไปทางหนึ่งในชายที่ร้องตะโกนอยู่ จากนั้นก็ถามว่า

“ทำไมพวกนายถึงต้องการเผาบ้านหลังนี้”

“ทำไมกูต้องบอก”

ชายที่โดนถามสวนกลับด้วยคำถาม

หยางเฟยไม่ได้โกรธอะไรเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติ คนธรรมดาพวกนี้แตกต่างจากพวกทหารรับจ้าง คนธรรมดาพวกนี้คงคิดว่าเขาไม่กล้าฆ่าตัวเองถึงได้ตอบอะไรแบบนี้ออกมา

หยางเฟยมองไปทางทหารรับจ้าง 10 คนที่นั่งอยู่ จากนั้นก็พูดขึ้นว่า

“นายคิดว่าพวกนั้นน่ากลัวไหม”

ชายที่ตอบหยางเฟยเมื่อครู่มองไปทางทหารรับจ้าง ทันทีที่เขาเห็นว่ากลุ่มคน 10 คน มีบรรยากาศน่ากลัวแล้วยังมีซองใส่ปืนอีก เหงื่อเย็นก็ไหลออกจากแผ่นหลังของเขา

“นะ… น่ากลัว”

ชายที่ตอบหยางเฟยพูดเสียงสั่นๆ ก่อนหน้านี้พวกเขา 5 คน และทหารรับจ้าง 10 คน โดยจับแยกกันเอาไว้เขาเลยไม่เห็นทหารรับจ้าง และตอนเดินมาหุ่นยนต์ที่คุมตัวพวกเขา 5 คน ก็เดินนำหน้า เขาเลยไม่เห็นทหารรับจ้าง 10 คน ที่อยู่ด้านหลังของเขา

“นายคิดว่าพวกนั้นทำอาชีพอะไร?”

หยางเฟยถามอีกครั้ง

ชายที่ตอบหยางเฟยพยายามคิดอยู่สักพัก จากนั้นก็ตอบว่า

“นักเลงมืออาชีพ”

“มีคนเคยบอกไหมว่านายไม่มีสมอง นายเห็นบรรยากาศที่ออกมาจากร่างกายพวกนั้นไหมคนในแก๊งฉลามของนายมีคนที่มีบรรยากาศแบบนั้นไหม บรรยากาศที่พวกนั้นปล่อยออกมาคือบรรยากาศการฆ่า ถ้าไม่เคยฆ่าคนจะไม่มีทางมีบรรยากาศแบบนั้น แล้วนายเห็นซองเก็บปืนที่ติดอยู่ตามตัวพวกนั้นไหม ถ้ามีซองเก็บปืนก็หมายความว่าพวกเขาเคยมีปืน ฉันให้นายตอบอีกครั้ง นายคิดว่าคน 10 คน ตรงนั้นทำอาชีพอะไร”

หยางเฟยอธิบาย จากนั้นเขาก็ถามอีกครั้ง

“…นะ นักฆ่า”

ชายที่ตอบหยางเฟยพูดสิ่งที่เขาคิดได้

“ดีขึ้นมาหน่อย แต่ก็ยังผิด คน 10 คนตรงนั้นทำงานเป็นทหารรับจ้าง พวกเขาทำงานแลกเงิน หน้าที่ของทหารรับจ้างทั้ง 10 คนตรงนั้น บางคนก็คือฆ่าฉัน บางคนก็คือจับตัวฉัน ตอนนี้นายรู้หรือยังว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานการณ์แบบไหน”

หยางเฟยพูด

“ปล่อยพวกเราไปเถอะ พะ พวกเราเป็นแค่นักเลงธรรมดาเท่านั้น ถ้านายปล่อยพวกเราฉันจะบอกทุกอย่างที่นาย ยะ อยากรู้”

ชายที่ตอบหยางเฟยตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาและเพื่อนของเขาอยู่ในสถานการณ์แบบไหน แล้วในตอนนี้คนที่รู้ว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์แบบไหนก็ไม่ได้มีแค่ชายที่ตอบหยางเฟย แต่อีก 4 คน ก็รู้แล้วว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายขนาดไหน

“ไม่ ไม่ ไม่ มันไม่ทันแล้ว”

หยางเฟยส่ายหน้า จากนั้นเขาก็หันไปทางทหารรับจ้าง 10 คน แล้วพูดขึ้นว่า

“ฆ่า”

“รับทราบครับ!”

หุ่นยนต์ 10 ตัวตอบรับพร้อมๆ กัน จากนั้นพวกมันก็เอามือของพวกมันจับหัวพวกทหารรับจ้าง ทหารรับจ้างทั้ง 10 พยายามดิ้นต่อต้านเต็มแรงของพวกเขา แต่การต่อต้านของพวกเขาล้วนไร้ผล

แบะ!!!

แบะ!!!

แบะ!!!

มือขนานใหญ่ของพวกหุ่นยนต์บดหัวของพวกนักฆ่าง่ายๆ

“ทำความสะอาด”

หยางเฟยออกคำสั่ง

เมื่อได้ยินคำสั่งของเจ้านายหุ่นยนต์ก็หยิบสารละลายศพออกมาจากกระเป๋ากางเกงของพวกมัน จากนั้นก็เทลงบนร่างของทหารรับจ้างด้านหน้า

ฟูม!!!

ฟูม!!!

ฟูม!!!

สารละลายศพค่อยๆ กัดร่างของนักฆ่าทั้ง 10 คน หลังจากกัดประมาณ 1 นาที ร่างทั้ง 10 ก็หายจากโลก ไม่เหลืออะไรอยู่เลย

เมื่อจัดการเรื่องทั้งรับจ้างเรียบร้อย หยางเฟยก็มองชายที่เขาคุยด้วยอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ทำใบหน้าจริงจังแล้วพูดว่า

“1 คน พวกนาย 5 คน ต้องมี 1 คนที่ต้องตาย เหตุผลก็เพราะว่านายปฏิเสธฉัน 1 ครั้ง นายสามารถเลือกให้ตัวเองตายก็ได้หรือจะเลือกให้เพื่อนของนายตายก็ได้ เลือกซะ!!”