บทที่ 241 – ปฏิบัติการช่วยเหลือประสบความสำเร็จ
ผมสั่นหัวปฏิเสธ บังคับให้ตัวเองสงบลงได้ในที่สุด “ไม่มีอะไร คราวนี้ถือว่าโชคดีที่นายมาได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้น ฉันคงจะไม่รอดออกมาแน่ ๆ วันนี้” เสียงของลุงฟืนดังขึ้น “จางกง! เลิกคิดอะไรวุ่นวายได้แล้ว รีบปล่อยเพื่อนของเจ้าออกมาก่อน พวกเราจะได้เดินทางกันต่อ” นั่นทำให้ผมผงะ ใช่แล้ว! ผมมัวแต่สนใจเรื่องของต...