992 - ความขัดแย้งเริ่มขึ้นแล้ว
992 - ความขัดแย้งเริ่มขึ้นแล้ว
ผู้คนจำนวนมากมีลางสังหรณ์ว่า “อาจมีการต่อสู้ระหว่างมังกรและพยัคฆ์ในอนาคต และลู่โจวอาจสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงอีกครั้ง
“แม้ว่าองค์ชายหกจะไม่มา แต่องค์ชายเก้าแห่งเผ่าพันธุ์อีกาทองยังคงมาที่นี่เช่นเดิม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ได้แตกต่างอะไรกับเมื่อก่อนมากนัก”
“ชายผู้นี้กล้ามาที่นี่ เขามีความมั่นใจในตัวเองถึงขนาดนั้นเลยหรือ”
เย่ฟ่านยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียว ทำให้อีกาทองหลายตัวในอาณาจักรแปลงมังกรเคลื่อนไหวได้ยาก
คนเหล่านี้ได้รับการเปลี่ยนแปลงมานานหลายทศวรรษแล้ว และการฝึกฝนของพวกเขาก็ไม่ได้อ่อนแอ แต่เมื่อยืนอยู่ต่อหน้าเย่ฟ่านพวกเขากลับไร้เรี่ยวแรงที่จะต่อต้าน
“สหายเต๋า แม้ว่าคำพูดของเราจะทำให้เราขุ่นเคืองใจเล็กน้อย แต่เราไม่ได้ลงมือใดๆ เจ้าไม่ควรทำเช่นนี้ในงานเลี้ยงวันเกิดของเทพหมาป่าผู้เฒ่า” อีกาทองพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อสงบสติอารมณ์
“อย่างนั้นหรือ?”
“เจ้ามาที่นี่พร้อมม้วนภาพในมือ เจ้าไม่ต้องการให้เจ้านายของเจ้ากำจัดข้าใช่หรือไม่?” เย่ฟานยิ้มอย่างเฉยเมย
“เจ้ากล้ามา... องค์ชายเก้าจะมาที่นี่ในไม่ช้า และองค์ชายหกก็จะมาที่นี่เช่นกัน เจ้าไม่มีทางหนีไปที่ไหนได้!”
อีกาสีทองอีกตัวตะโกนเสียงดัง เย่ฟ่านขี้เกียจเกินกว่าจะพูดจาใดๆ เขาสะบัดเท้าเพียงเล็กน้อยก็เตะอีกาทองคนนั้นให้ปลิวกระเด็นออกไปและกระดูกของฝ่ายตรงข้ามก็พังยับเยินไปทั้งตัว
“เจ้าต้องการเผชิญหน้ากับเผ่าพันธุ์อีกาทองของข้าจริงๆ เจ้าคิดจะเป็นศัตรูกับพวกเรา!” อีกาทองอีกาตัวหนึ่งตะโกน
“ปัง”
เย่ฟ่านสะบัดเท้าอีกข้างและเตะอีกาทองคนนั้นจนศีรษะแตกละเอียดทันที
“เป็นศัตรูหรือไม่พวกเจ้าสามารถเลือกได้ด้วยตนเอง” เย่ฟ่านเยาะเย้ยและกล่าวอย่างเฉยเมย
“อย่าใช้เผ่าพันธุ์อีกาทองของเจ้ามากดดันข้า ต่อให้เป็นลูกหลานของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ข้าก็ยังฆ่ามาแล้วมากมายนับไม่ถ้วน นับประสาอะไรกับแค่ลูกหลานสิ่งมีชีวิตอมตะอย่างพวกเจ้า”
ทุกคนตกใจและแสดงสีหน้าแปลกๆ พวกเขาจ้องมองเย่ฟ่านด้วยความกลัวโดยไม่คิดว่าเขาจะกล้ากล่าวแบบนี้
ตอนนี้ ไม่มีใครในโลกไม่รู้ว่าองค์ชายทั้งสิบของเผ่าพันธุ์อีกาทองเจริญแข็งแกร่งมากแค่ไหน การที่มีพูดคนกล้าท้าทายพวกเขาตรงๆ นั้นทำให้ผู้คนจำนวนมากอดที่จะตกตะลึงไม่ได้
ในขณะนี้ ศิษย์ของเทพหมาป่าผู้เฒ่าเดินเข้ามาขัดขวางความวุ่นวาย เขาเป็นชายอายุเกือบสามสิบปี แต่งกายด้วยชุดสีเขียวด้วยท่าทางสงบ และกล่าวว่า
“สหายของข้าโปรดเมตตา วันนี้เป็นวันเกิดของอาจารย์ของข้า ได้โปรดเห็นแก่หน้าเราด้วย”
“นี่คือ...ศิษย์คนสนิทของเทพหมาป่าผู้เฒ่า ว่ากันว่าเขาเป็นปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ระดับสมบูรณ์แบบแล้ว!”
หลายคนตกใจเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่คิดว่าศิษย์ของเทพหมาป่าผู้เฒ่าจะออกมาไกล่เกลี่ยเรื่องนี้ด้วยตนเอง
“เอาล่ะ ข้าไม่ใช่คนที่ชอบสร้างปัญหา ดังนั้นข้าจะไว้ชีวิตพวกเขาสักครั้ง”
เย่ฟานกล่าวก่อนจะสะบัดแขนเสื้อเบาๆ
ปัง!
ภายใต้การโจมตีอย่างเรียบง่ายของเขา ร่างกายของทายาทเผ่าพันธุ์อีกาทองกระเด็นออกไปไกลหลายสิบวา ใบหน้าของพวกเขามืดมนราวกับก้นหม้อ
“เจ้า…เจ้าทำอะไรเรา?”
“เจ้ากำลังสร้างศัตรูกับเผ่าพันธุ์อีกาทองทั้งหมด ในอนาคตจะไม่มีที่ยืนสำหรับเจ้า!”
อีกาทองหลายตัวกำลังจะคลั่งตาย สิ่งที่เย่ฟ่านทำพวกเขาไม่สามารถยอมรับได้
“ข้าแค่ทำลายการบ่มเพาะของพวกเจ้าสิบปีเท่านั้นไม่ได้สังหารพวกเจ้าสักหน่อย แต่ดูเหมือนว่าข้าอาจจะเมตตาพวกเจ้าเกินไปแล้ว!” ใบหน้าของเย่ฟ่านมืดมน
ทั้งหมดนี้เร็วมากจนไม่มีใครตอบสนองได้ทัน แม้ว่าหลางเทียนเย่ซึ่งเป็นศิษย์คนโตของเทพหมาป่าผู้เฒ่าอยากจะหยุดก็ทำไม่ได้ นั่นแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเย่ฟ่านแล้ว
“พอแล้วสหายเต๋า เจ้าทำเกินไป” สีหน้าของหลางเทียนเย่ไม่ค่อยดีนัก
“ไสหัวออกไปให้หมด หากมีใครกล้ากล่าววาจาขึ้นอีกข้าจะฆ่ามันทันที” เย่ฟานกล่าวอย่างใจเย็น
ใบหน้าของคนหนุ่มสาวหลายคนจากเผ่าพันธุ์อีกาทองซีดขาวราวกับหิมะ อย่างไรก็ตามไม่มีใครกล้าส่งเสียงอะไรและรีบวิ่งออกจากลานกว้างด้วยความหวาดกลัว
ในวันนี้ ผู้บ่มเพาะของทุ่งดวงดาวโบราณจื่อเว่ยจดจำเย่ฟ่านได้เป็นครั้งแรก ไม่ใช่แค่ม้วนกระดาษที่เผยให้เห็นใบหน้าของเขา แต่ยังเป็นทักษะอันน่าสะพรึงกลัวอีกด้วย
“เดิมทีเขามีชื่อว่าเย่ฟ่านเขาฆ่าน้องชายของหยินเทียนเต๋อและเขายังสร้างศัตรูกับเผ่าพันธุ์อีกาทองผู้ทรงพลัง เขากล้าทำร้ายบริวารของลู่หยาทันทีที่พบหน้า คนผู้นี้แข็งแกร่งอย่างยิ่ง!”
“ฐานการฝึกฝนของบุคคลนี้แข็งแกร่งเหลือเกิน เขามาจากที่ไหนกันแน่ ทำไมข้าไม่เคยได้ยินเรื่องของเขามาก่อน”
ทุกคนในหมู่บ้านเทียนหลางกำลังคุยกันอย่างเคร่งเครียด แต่พวกเขาไม่รู้ที่มาของเย่ฟ่าน
ครึ่งชั่วยามต่อมา นอกเทือกเขาโบราณจื่อเว่ยแสงสีทองหลายสิบเส้นทะลุทะลวงผ่านท้องฟ้า แน่นอนว่าพวกเขาเป็นผู้อาวุโสอีกาทองที่ทรงพลังหลายสิบคน
“รายงาน องค์ชายเก้าแห่งเผ่าพันธุ์อีกาทองมาที่นี่เพื่อร่วมฉลองวันเกิดของเทพหมาป่าผู้เฒ่า”
ศิษย์คนหนึ่งของเผ่าพันธุ์หมาป่าตะโกนเสียงดัง ดูเหมือนว่าเขาอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก และแม้แต่คำพูดของเขาก็ผันผวนเล็กน้อย
ด้านนอกหมู่บ้านเทียนหลางมีคนมากกว่ายี่สิบคนยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสง่างาม เสื้อคลุมไหล่สีทองของเขาโบกสะบัดอย่างบ้าคลั่ง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือกลุ่มปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ผู้แข็งแกร่ง
หลายคนออกมาต้อนรับพวกเขา เผ่าพันธุ์อีกาทองนั้นทรงพลังเกินไป แม้แต่ผู้นำของหลายเผ่าพันธุ์ก็ยังต้องแสดงความเคารพต่อคนเหล่านี้
“ใครกล้าทำร้ายบริวารของข้า!”
องค์ชายเก้าแห่งเผ่าพันธุ์อีกาทองเดินก้าวไปข้างหน้า เสียงของเขาเย็นชาแต่สงบ
ผู้บ่มเพาะหญิงหลายคนเกิดความเขินอาย ศิษย์หญิงที่น่าทึ่งจากนิกายต่างๆ ดวงตาเปล่งประกายสดใส
“องค์ชายอีกาทองอยู่ที่นี่!” ในเวลานี้ มีคนอุทานออกมา
องค์ชายของเผ่าพันธุ์อีกาทอง ยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลก
นี่คืออีกาทองที่น่ากลัว เมื่อเขายังเด็ก เขาฉีกทายาทของมังกรและฆ่าเผิงสวรรค์ด้วยอำนาจที่เหนือกว่า ตอนนี้เขาได้ฆ่าปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้
มือของเขาเปื้อนเลือด กำลังของเขาไม่มีผู้ใดเทียบเทียม และที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือเขายังมีพี่น้องอีกเก้าคนที่แข็งแกร่งไม่แพ้กัน
ในเวลานี้ เมื่อเขาปรากฏตัวย่อมทำให้ผู้คนจำนวนมากตื่นตระหนก แม้แต่หัวใจของยอดฝีมือรุ่นอาวุโสก็ยังอดที่จะเกิดความหวาดกลัวต่อเขาไม่ได้
ผู้บ่มเพาะหญิงหลายคนมุ่งความสนใจไปที่ชายหนุ่มผมทอง องค์ชายเก้าผู้นี้ยังไม่มีคู่ครอง และปรมาจารย์ของหลายเผ่าพันธุ์ต่างคาดหวังที่จะได้ตัวเขาเป็นเขย
“ไม่ นี่ไม่ใช่ลู่หยาร่างจริงของเขายังไม่มา” หนึ่งในปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์กล่าว
องค์ชายเก้าและลู่หยาแม้จะมีลำดับที่ค่อนข้างห่างไกลแต่พวกเขาเป็นพี่น้องที่แท้จริง ดังนั้นพฤติกรรมขององค์ชายเก้าจึงเต็มไปด้วยความหยิ่งผยองเพราะลู่หยาจะให้ร่างอวตารของเขาติดตามองค์ชายเก้าไปทุกที่
คนทั้งสองมีรูปร่างคล้ายกัน ทั้งคู่หล่อเหลา ผมสีทองปลิวไสวแสงสีทองไหลริน และนัยน์ตาสีทองคงกล้าเหมือนกระบี่
พวกเขาเดินเคียงข้างกัน ราวกับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์สีทองโบราณสองตัวลงมายังโลก สง่างามและน่ากลัว เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความศักดิ์สิทธิ์ของดวงอาทิตย์อันร้อนแรง
“องค์ชายทั้งสอง…”
หลางเทียนเย่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายผู้คนของเผ่าพันธุ์อีกาทองแม้ว่าเขาจะรู้ว่าลู่หยาเป็นเพียงร่างอวตาร แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะหยาบคาย
คนสำคัญหลายคนออกมาต้อนรับองค์ชายทั้งสองของเผ่าพันธุ์อีกาทองซึ่งเพียงพอที่จะเห็นว่าเผ่านี้ทรงพลังเพียงใดและน่าเกรงขามเพียงใด
“ใครเป็นคนทำร้ายคนของข้า?”
ผมสีทองขององค์ชายเก้าลุกเป็นไฟราวกับไฟ เขาต้องการให้อีกาทองคนหนึ่งระบุตัวตนของเย่ฟ่าน
