บทที่ 51-2 การสอบสวน

บทที่ 51-2 การสอบสวน

รถม้ากลับสู่ความเงียบอีกครั้ง หลังจากผ่านไปกว่า 20 นาที รถม้าก็หยุดที่ถนนเปลี่ยวที่ชื่อว่า ถนนฮิวส์ทางตอนใต้ของเมือง

ฟลินน์และไอวี่รีบกระโดดลงจากรถม้า เดินไปตามถนนอย่างรวดเร็ว มาถึงบ้านเลขที่ 25 ซึ่งเป็นเป้าหมายของพวกเขา

เป็นบ้านสองชั้น ถึงจะไม่พังแต่ก็เก่าและซ่อมซ่อมาก อายุน่าจะไม่ต่ำกว่าสิบปี

“ฉันกำลังโจมตีจากด้านหน้า ถ้าคุณป้องกันจากด้านหลัง ศัตรูอาจโจมตีจากด้านหลังได้” ไอวี่มองไปที่ประตูและหน้าต่างที่ปิดสนิทของบ้านพร้อมกระซิบกับฟลินน์อย่างเคร่งเครียด

ฟลินน์พยักหน้าและรีบเดินตามตรอกเล็กๆ ข้างบ้านไปทางหลังบ้าน

ไอวี่ประเมินเวลา เมื่อเห็นว่าฟลินน์มาถึงหลังบ้านแล้ว เธอจึงเดินไปที่ประตูที่ปิดสนิทอย่างเด็ดขาด ก่อนจะเตะประตูที่ขวางอยู่ด้านหน้า

ปัง!!

ตอนที่เธอเป็นผู้วิเศษวงแหวนที่สามก็สามารถจัดการประตูที่ล็อกอยู่ได้อย่างง่ายดาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าตอนนี้เธอเป็นผู้วิเศษวงแหวนที่สี่

ดูถูกกระแทกลงไปนอนอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอ ไอวี่สาวเท้าเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว

“ใคร!!!” เสียงตวาดดังขึ้นจากด้านใน

ห้องนั่งเล่นถูกจัดให้หันหน้าไปทางประตู มีชาย 2 คนกำลังเล่นไพ่ทาโรต์บนโซฟาที่เก่าคร่ำคร่า

ประตูถูกกระแทกเปิดออกอย่างกะทันหันสร้างความตกใจให้กับชายสองคนที่อยู่ด้านใน พวกเขากระโดดขึ้นพร้อมกับแตะมือไปที่เอวของตัวเองอย่างรวดเร็ว

ไอวี่มองเห็นรอยนูนที่ปูดออกมาเล็กน้อยจากใต้ชายเสื้อ เธอเห็นรูปร่างของมันไม่ชัดเจน แต่คาดว่าอีกฝ่ายน่าจะมีปืน

เมื่อรู้ว่าศัตรูกำลังมา พวกเขาก็พร้อมที่จะชักปืนทันที

ป๊อก!

แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะได้ชักปืนออกมา ไอวี่ก็ดีดนิ้วมือข้างขวาของเธอเบาๆ อย่างงดงาม ราวกับหญิงสาวผู้ดีที่ปลูกผมพอมารยาทตั้งแต่เยาว์วัย

การเคลื่อนไหวของชายทั้งสองหยุดลงอย่างกะทันหัน ดวงตาเปลี่ยนเป็นแข็งทื่อราวกับท่อนไม้

ไอวี่ไม่สนใจพวกเขา เธอรีบเดินผ่านห้องนั่งเล่นและไปที่ห้องอื่นๆ บนชั้นหนึ่ง

ปัง ปัง!

ในห้องมีคนสองคน ชายหนึ่งหญิงหนึ่งซึ่งชักปืนออกมายิงไอวี่ที่กำลังจะเข้ามาในห้อง

ป๊อก!

ไอวี่หลบเข้าไปในมุมอับทำให้พวกเขาไม่สามารถยิงเธอได้ ก่อนจะดีดนิ้วมือขวาเบาๆ

เสียงของพลังลึกลับจากหัตถ์สะกดจิตส่งไปถึงชายและหญิงเบื้องหน้า

การเคลื่อนไหวของชายและหญิงคู่นั้นหยุดลงทันที เช่นเดียวกับชายสองคนก่อนหน้านี้ ดวงตาของพวกเขาแข็งทื่อราวกับท่อนไม้

มันแตกต่างจากศาสตร์ลึกลับของฟลินน์ ปืนลึกลับศาสตร์ลึกลับของเขามีพลังทำลายล้างสูงแต่ก็ยากที่จะป้องกัน

หลังจากมองดูชายหญิงแล้ว ไอวี่ก็รีบวิ่งไปที่ห้องอื่นๆ

“มีเวทมนตร์ ผู้วิเศษ หนีไป!” มีคนมองลงมาจากชั้นบนเพื่อยืนยันสถานการณ์ด้านล่าง

เมื่อเห็นวิธีการพิเศษของไอวี่ก็เข้าใจทันทีว่าศัตรูไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นผู้วิเศษ จึงตะโกนบอกคนอื่นๆ ขึ้นไปชั้นบนทันที

ชั้นบนมีบันไดไปสู่ประตูหลังซึ่งใช้เป็นทางหนีฉุกเฉิน

เมื่อเผชิญหน้ากับผู้วิเศษ พวกเขาไม่มีโอกาสชนะและสิ่งเดียวที่สามารถทำได้คือ หนี!!

ใกล้ประตูหลังบ้าน ฟลินน์ถือปืนลึกลับซ่อนตัวอยู่หลังตู้เสื้อผ้าผุๆ พังๆ รอคอยอย่าเงียบงัน

มีการเคลื่อนไหวจากในห้อง แสดงว่าไอวี่เคลื่อนไหวแล้ว บางทีเธออาจจะต่อสู้กับสมาชิกลัทธิที่สามารถใช้เวทมนตร์อยู่

ความแข็งแกร่งของไอวี่ไม่ทำให้เขากังวล อีกฝ่ายเป็นผู้มีความสามารถพิเศษที่เข้าร่วมสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรก่อนเขา

ด้วยภูมิหลังอันลึกซึ้งของไอวี่ทำให้เธอมีวัตถุเล่นแร่แปรธาตุล้ำค่าอยู่ในมือ บวกกับความแข็งแกร่งของเธอในตอนนี้ เป็นเขาที่กลายเป็นฝ่ายถูกดูแล

‘มีคนกำลังจะหนีมาทางนี้!’

ในขณะนี้เขาได้ยินเสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้ประตูหลัง ฟลินน์ยกปืนลึกลับในมือขึ้น และจับจ้องที่ประตูหลัง

เอี๊ยด!

ประตูหลังถูกเปิดออก ชายสองคนหญิงหนึ่งคนถือปืนพกออกมาจากประตูหลัง

เพื่อตะเกียกตะกายเป็นคนแรกทั้งสามคนจึงเบียดเสียดกันที่หน้าประตู

ในขณะนี้ ฟลินน์ก้าวขาออกไปและยิงทั้งสามคนอย่างเฉียบขาด

ปัง ปัง ปัง!

ในสามนัดแรก เขาเล็งไปที่มือของสามคนที่ถือปืน

สำหรับเขาตอนนี้ ปืนคือภัยคุกคาม และสามคนนี้จะต้องถูกจับทั้งเป็น ดังนั้นการปลดปืนของทั้งสามคนออกเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

อ๊าก!!!

อ๊าก!!!

อ๊าก!!!

เสียงกรีดร้องดังขึ้นสามครั้งพร้อมกับเสียงปืน มือของพวกเขาปรากฏรูเลือดน่ากลัวขึ้น ก่อนที่ปืนในก็มือร่วงหล่นลงกระแทกพื้น

“ลอบโจมตี แยกกันหนี!”

ทั้งสามคนหน้าซีดเผือดด้วยความตื่นตระหนก แล้วทั้งสามก็หนีไปคนละทิศละทางสามทาง

เป็นธรรมดาที่ฟลินน์จะไม่ปล่อยให้พวกเขามีโอกาสหลบหนี ชายหนุ่มยังคงยิงใส่พวกเขาทั้งสามคนอย่างเหี้ยมเกรียม

ปัง ปัง!

ทั้งสามหนีไปได้เพียงหนึ่งหรือสองก้าวก่อนจะถูกยิงเข้าที่ขาข้างหนึ่งและล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวด

“ถ้าไม่อยากตายก็ตอบคำถามฉันมาตรงๆ !” ฟลินน์ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เตะปืนพกที่ตกไม่ไกลออกไปไกลๆ ก่อนจะค้นตัวค้นตัวคนทั้งสาม หลังจากตรวจสอบแล้วว่าคนทั้งสามไม่มีอาวุธหรือวัตถุเวทอีกต่อไป ฟลินน์ฟ้าคอเสื้อของพวกเขาก่อนจะลากออกไปประตูหลัง

หลังจากนั้นไม่นาน รวมทั้งสามคนที่ฟลินน์จับไว้ คนทั้งหมดเจ็ดคนถูกโยนเข้าไปในห้องนั่งเล่นของบ้าน

“ในสามคนที่คุณจับมา มีใครบ้างที่ใช้เวทมนตร์บ้าง” ไอวี่ชำเลืองมองสามคนที่ฟลินน์จับมาก่อนจะถามฟลินน์

“ไม่น่ามี” ฟลินน์ส่ายศีรษะ

ถ้าหนึ่งในสามคนใช้เวทมนตร์ได้ คงเกิดการต่อต้านด้วยการใช้เวทมนตร์แล้วแต่นี่ไม่มีการใช้เวทมนตร์เกิดขึ้น แสดงว่าทั้งสามคนอาจไม่รู้วิชาเวทมนตร์

“ในบรรดาสี่คนที่ฉันจับได้ ไม่มีใครรู้วิชาเวทมนตร์เหมือนกัน สถานการณ์นี้ไม่ถูกต้อง ในหมู่พวกเขาควรมีอย่างน้อยหนึ่งคนที่ใช้เวทมนตร์ได้” สายตาของไอวี่จับจ้องไปที่คนทั้งเจ็ดอีกครั้ง เธอยืดอกก่อนยื่นมือออกมาดีดนิ้ว

ที่ถูกจับมาตกอยู่ในสภาวะถูกสะกดจิตในทันที ไอวี่ตั้งคำถามกับพวกเขา

“คนที่ใช้เวทมนตร์อยู่ที่ไหน”

“เขาได้รับข่าวเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว และหนีไปแล้ว” คนทั้งเจ็ดที่ถูกสะกดจิตตอบ

“พวกเขารู้ถึงการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติบางอย่าง ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะหนีไป!” สีหน้าของฟลินน์และไอวี่ดำคล้ำราวกับพยับเมฆ

สมาชิกลัทธิที่ทำหน้าที่รับสมัครคนงานเหมืองสามารถหลบหนีได้ทัน นอกจากฟลินน์ที่จับเป็นได้แล้ว ยังมีอีกสองคนที่ถูกจับโดยสมาชิกของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรคนอื่นๆ ส่วนอีกสามที่เหลือหลบหนีหายไปอย่างไร้ร่องรอยไป

คงเป็นสามคนนี้ที่เป็นคนแจ้งข่าวให้กับสมาชิกคนอื่นๆ ของลัทธิทราบ ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถหลบหนีได้ทันเวลา

“รู้ไหมว่าพวกเขากำลังจะไปที่ไหน” ไอวี่ถามทั้งที่รู้สึกสิ้นหวัง

“ไม่รู้สิ” ทั้งเจ็ดตอบพร้อมกัน

ภายใต้การสะกดจิต เป็นไปไม่ได้ที่ทั้งเจ็ดจะโกหก กล่าวคือพวกเขาไม่รู้ว่าสมาชิกลัทธิคนอื่นๆ ที่เหลือหายไปไหน

เมื่อรู้ว่าไม่มีอะไรจะถาม ไอวี่ก็หยุดถามและพูดกับฟลินน์ว่า

“ฉันจะออกไปหาแมวตอนสักตัวแล้วใช้มันแกะรอยตามกลิ่น คุณไปบอกกับคนขับรถม้า แล้วมัดพวกมันไว้ในรถ”

“ตกลง” ฟลินน์พยักหน้า รีบออกจากบ้านทันที เขาสาวเท้าอย่างรวดเร็วไปยังที่ซึ่งรถม้าจอดอยู่

หลังจากนั้นไม่นาน เขาและคนขับรถม้าก็กลับมา ฟลินน์หยิบม้วนเชือกออกจากรถม้า มัดคนทั้งเจ็ดที่ตกอยู่ในอาการสะกดจิตเอาไว้ แล้วโยนพวกเขาเข้าไปในรถม้า

บนถนน ผู้คนที่เดินผ่านไปมาเห็นพฤติกรรม ‘ลักพาตัว’ ของ ฟลินน์และคนขับรถอยู่ไม่น้อย พวกเขาอดไม่ได้ที่จะตกใจและหลบเลี่ยงชายหนุ่มราวกับงูพิษ

คนเหล่านั้นตัดสินใจได้ทันทีว่า ฟลินน์และคนขับรถม้าเป็นแก๊งอันธพาลเ

“ทุกคน อย่าตกใจ พวกเราคือตำรวจนอกเครื่องแบบของกระทรวงความมั่นคง ตอนนี้พวกเรากำลังจับกุมผู้ต้องสงสัย”

เพื่อหลีกเลี่ยงความตื่นตระหนก ฟลินน์หยิบเอกสารที่มีตราประทับของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรออกมา

แน่นอนว่าไม่ใช่ของปลอม มันคือของจริง

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปิดเผยตัวตนของสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรต่อคนทั่วไป เพื่ออำนวยความสะดวกในการปฏิบัติงาน ผู้วิเศษทุกคนในสำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรจะได้รับใบรับรองดังกล่าว

หลังจากเห็นเอกสารแล้ว คนที่เดินผ่านไปมาบนถนนก็ไม่ตื่นตระหนกอีกต่อไป พวกเขามองดูผู้ต้องสงสัยด้วยความอยากรู้อยากเห็น เดาว่าผู้ต้องสงสัยเหล่านี้ก่ออาชญากรรมอะไร จนทำให้ตำรวจนอกเครื่องแบบออกมาปฏิบัติการ

ในเวลานี้ ไอวี่กลับมาพร้อมกับแมวจรจัดและเข้าไปในบ้าน ฟลินน์ก็เดินตามไปอย่างรวดเร็ว

เขาเห็นไอวี่พาแมวจรจัดเดินไปรอบๆ บ้านทั้งชั้นบนและชั้นล่าง แต่แมวจรจัดยังคงวนเวียนอยู่รอบๆ บ้าน และไม่มีวี่แววว่าจะติดตามไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง

‘ล้มเหลว!’

ฟลินน์ซึ่งเคยเห็นสถานการณ์ที่คล้ายกันมาก่อนเดาได้ทันที

การค้นหากลิ่นไม่ใช่ยาครอบจักรวาล ย่อมมีวิธีการหลบเลี่ยงมัน

บางทีอาจจะกลบกลิ่นตัวเองด้วยกลิ่นของสิ่งอื่น เพื่อปิดการรับรู้กลิ่นจากสัตว์ค้นหา...

“ล้มเหลว กลับไปที่สำนักงานความมั่นคงแห่งราชอาณาจักรกันเถอะ” ไอวี่บอกกับฟลินน์ เธอดีดนิ้วและยุติการสะกดจิตของแมวจรจัด แล้หันไปพูดกับฟลินน์

“ก็ควรเป็นเช่นนั้น” ฟลินน์พยักหน้า