ตอนที่แล้วตอนที่ 1152 ย่ำจนรองเท้าเหล็กสึกไม่พบพาน, ยามได้มากลับ ไม่เสียเวลาเลย(1)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 1154 เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่?

ตอนที่ 1153 พวกเขามาที่นี่แล้ว และพวกเขาที่ว่านี่ ..หมายถึงคุณใช่ไหม?


“WOC!” (*ฟัค u)

    ภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิด หน้ากําแพงภูเขาด้านหนึ่ง ถัดจากก้อนหินขนาดใหญ่ รถ SUV ได้ชนเข้ากับก้อนหินขนาดใหญ่อย่างจัง ด้านหน้ารถได้มีควันลอยขึ้นมา เย่ เทียนอวี่ ที่ได้นั่งในตำแหน่งคนขับก็อดไม่ได้ที่จะสบถด่าออกมา

ในเวลานี้เห็นแต่หน้าผากของ เย่ เทียนอวี่ ที่ได้มีเลือดไหลตกลงมาตามแก้ม แต่นี่ยังไม่ใช่อาการบาดเจ็บหลักของเขา เขารู้สึกปวดขาอย่างรุนแรง และนี่.. จึงเป็นเหตุผลหลักๆ ที่ทําให้เขาอดไม่ได้ที่จะสบถคำด่า

“รีบออกไปจากที่นี่!”

ที่เบาะหลังของรถ คําพูดของ ชายหนุ่ม ได้ดังขึ้นมา เขาเองก็ดูทุลักทุเลเล็กน้อย เพราะการชนเมื่อกี้ก็ค่อนข้างรุนแรง ส่วนตัวเขาเองก็ไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด

เมื่อได้ยินคําพูดของ ชายหนุ่ม เย่ เทียนอวี่ ก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย รถของพวกเขาถูกชน และตัวเขาก็ได้รับบาดเจ็บ เขาไม่ควรคิดบัญชีกับอีกฝ่ายก่อนหรือยังไง!

แต่นี่มันเป็นการตัดสินใจของ ชายหนุ่ม เย่ เทียนอวี่ ก็ไม่กล้าที่จะโต้แย้งให้มาก ได้แต่กัดฟัน ฝืนทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรง แล้วพยายามที่จะสตาร์ทรถ

แต่เขา.. ที่พยายามอยู่หลายครั้ง รถก็สตาร์ทไม่ได้

“ไม่.. รถคันนี้ขับต่อไม่ได้แล้ว” เย่ เทียนอวี่ ได้ละทิ้งความพยายาม และได้กล่าวออกมา

ชายหนุ่ม ได้ขมวดคิ้ว เหตุผลที่เขาไม่เลือกยุ่งกับ หลินฟาน แล้วเลือกที่จะจากไปอย่างรวดเร็วนั้น นั่นก็เพราะเขากลัวความฝันที่ยาวนาน ในช่วงค่ำคืนที่เงียบสงบนี้ อย่างไรก็ตาม.. เมื่อมีศัตรูมาหาถึงประตู ก็ไม่แน่ว่าตํารวจอาจจะตามมาในภายหลัง ยังไงก็ต้องวางแผนให้ดีๆ

“ลงจากรถ!”

ชายหนุ่มได้ตัดสินใจทันที ในเมื่อรถคันนี้ขับต่อไม่ได้แล้ว จึงไม่จําเป็นต้องอยู่ในรถคันนี้อีกต่อไป

ชายหนุ่ม ได้ลงจากรถทันที

เย่ เทียนอวี่ ก็ได้อดทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรง และรีบเปิดประตูรถ พร้อมกับกระโดดลงจากรถอย่างโซซัดโซเซ

เมื่อนั้นสายตาของคนทั้งคู่ก็ได้มองไปที่รถของ หลินฟาน

พวกเขาเห็นเพียงรถคันข้างหน้าคันนี้ ที่ได้จอดอยู่กลางถนน เงียบมาก.. ทั้งคนที่อยู่ภายในรถก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

“รถคันนี้ มันคุ้นๆ แฮะ ให้ตายนี่มันไม่ใช่รถของ หง จินเม่า เหรอไง?” เย่ เทียนอวี่ อดที่จะประหลาดใจไม่ได้ เมื่อกี้เพราะมันมืด เขาจึงเลือกขับรถหนีไปอีกครั้ง เลยไม่ได้สังเกตเห็นรถคันนี้ มาตอนนี้พอได้มามองดูใกล้ๆ แล้ว เขาก็จําได้ทันที

“คนในรถ ไม่ใช่ หง จินเม่า” ชายหนุ่ม ได้กล่าวขึ้นมาอย่างระแวดระวัง เมื่อนั้นทั้งสองก็ได้เริ่มตื่นตัว และจ้องมองไปที่ตำแหน่งคนขับ

ในขณะนี้ หลินฟาน ได้นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับ สายตาของเขาได้มองไปที่กระจกมองหลัง จากกระจกมองหลัง เขาสามารถมองเห็นสภาพของชายหนุ่ม และเย่ เทียนอวี่ ได้ดี

“ใคร ออกมาจากรถซะ!” เย่ เทียนอวี่ ได้ตะโกนขึ้น เขาได้รับบาดเจ็บ ทั้งหมดเกิดจาก หลินฟาน และนั่นทำให้อารมณ์ของเขา เริ่มที่จะหงุดหงิด..

ชายหนุ่ม กล่าวว่า : “เมื่อกี้ดูเหมือนว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ เขาตั้งใจที่จะหยุดรถของเรา ดูเหมือนว่า หง จินเม่า จะตกอยู่ในมือของพวกมันแล้ว”

เย่ เทียนอวี่ สงสัยในใจ อีกฝ่ายหา หง จินเม่า เจอ ..ได้อย่างไร?

ขณะนี้รถคันข้างหน้าพวกเขา ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหว

“สหาย ก้าวออกมาคุยกันดีกว่า” ชายหนุ่ม ได้กล่าว

รถคันหน้า ในที่สุดประตูก็ถูกเปิดออก หลินฟาน ก็ได้ลงมาจากรถทันที

หลังจากตรวจสอบจนแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายไม่มีอาวุธร้อน หลินฟาน ก็รู้สึกสบายใจได้แล้ว แม้ว่าเขาจะกินแคปซูลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย แต่เขาก็ยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะต้านทานกระสุนได้ ด้วยร่างกาย ..ซึ่งเรื่องนี้ มันดูออกจะเกินจริงเกินไป

ในตอนนี้เพราะแคปซูลเซรั่มเพิ่มความแข็งแกร่งของร่างกาย หลินฟาน จึงได้มีพลังที่แข็งแกร่งมาก ด้วยการใช้พลังนี้ โดยทั่วไป หลินฟาน ก็สามารถกลายเป็นเหมือนเหล่าปรมาจารย์ในนวนิยายกําลังภายในได้ แต่ปัญหาก็คือ หลินฟาน ยังไม่สามารถใช้พลังนี้ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ พูดได้เพียงว่าเขายังอยู่ในช่วง การฝึกฝนอยู่…

เมื่อเห็นว่า หลินฟาน ลงมาจากรถ พวกเขาก็คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นชายหนุ่มที่ดูมีอายุประมาณยี่สิบปี ไม่ว่าจะเป็น เย่ เทียนอวี่ หรือชายหนุ่ม ก็ล้วนประหลาดใจเล็กน้อย

หลินฟาน ดูยังเด็กเกินไปจริงๆ โดยทั่วไปแล้ว คนที่อายุน้อยขนาดนี้ ก็ไม่ใช่ว่าเก่งอะไรมาก

เย่ เทียนอวี่ ก็รู้สึกวางใจได้ในทันที

“คุณเป็นใคร ทําไมคุณถึงได้ขับรถของ หง จินเม่า?” ชายหนุ่ม ได้ถาม หลินฟาน เขาเองได้สังเกต หลินฟาน แล้วพบว่า หลินฟาน ไม่มีอาวุธร้อนในตัว เพียงเท่านี้เขาก็รู้สึกโล่งใจไปได้มาก

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ผมมาหา เย่ เทียนอวี่ ส่งเขามาให้กับผม ผมจะพาเขากลับเข้าไปในเมือง”

เย่ เทียนอวี่ ได้ตกใจทันที : “นี่นาย.. เป็นคนของพวกมันจริงๆ! แล้วนี่พวกแกทําอะไรกับ หง จินเม่า?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “โอ้.. ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ หง จินเม่า”

เย่ เทียนอวี่ พูดว่า : “แกมันกําลังแกล้งทำเป็นสับสนไปเพื่ออะไร คนของพวกแกก็เพิ่งเข้ามาโจมตีเรา แล้วนี่หากไม่ใช่ว่า หง จินเม่า ได้ตกไปอยู่ในมือของพวกแก แล้วถูกพวกแกบังคับถามถึงที่อยู่ของเราหรือไง!”

หลินฟาน ได้ร้องโอ้ออกมา ดูเหมือนว่า ผู้หญิงที่สวมผ้าพันคอปกปิดใบหน้าคนนั้นจะมีประสิทธิภาพค่อนข้างสูง พอพูดอย่างนี้แล้ว เย่ เทียนอวี่ คนนี้ก็คงเป็นขนมหวานจริงๆ ก็ดูสิ.. วันนี้ อย่างน้อยๆ ก็มีสามฝ่ายแล้วที่ต้องการตัวเขา

“เด็กน้อย เอารถของคุณมาให้พวกเรา แล้วฉันจะปล่อยคุณไป” ชายหนุ่ม ได้พูดขึ้นอย่างใจเย็น เขาไม่สนใจที่จะพูดคุยกับ หลินฟาน อีกต่อไป ในตอนนี้เขาแค่อยากจะออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด

หลินฟาน กล่าวว่า : “สิ่งนี้คงไม่ได้ จุดประสงค์ของผมก็คือการมาพาตัว เย่ เทียนอวี่ กลับเข้าไปในเมือง เขาเป็นนักโทษหลบหนี คุณเองอย่าเพิ่งบุ่มบ่ามทำอะไรไปจะดีกว่า อีกอย่างการให้ความช่วยเหลือแก่นักโทษที่หลบหนีก็ผิดกฎหมายเช่นกัน”

ชายหนุ่ม ได้พูดอย่างเย็นชา : “กฎหมายอะไร ก็ควบคุมฉันไม่ได้!”

หลินฟาน กล่าวว่า : “คําพูดนี้ผิดแล้ว ตราบใดที่คุณอยู่ในแผ่นดินนี้ กฏหมายของแผ่นดินนี้ ก็มีอำนาจเหนือคุณ ดังนั้นคุณอย่าได้คิดลองผิดลองถูกกับตัวเองจะดีกว่า ผมเพียงต้องการตัว เย่ เทียนอวี่ และผมจะให้คุณตัดสินใจ ทั้งในตอนนี้มันก็ยังไม่สายเกินไปที่คุณจะไป เพราะจุดประสงค์ของผมมีแค่ เย่ เทียนอวี่ ส่วนคนที่ไม่เกี่ยวข้อง ผมไม่สนใจหรอกนะ..”

ชายหนุ่ม รู้สึกว่ามันดูขบขันเล็กน้อยจริงๆ : “นี่.. คุณ ดูมั่นใจมาก คิดว่าคุณสามารถแย่งเขาไปจากในมือของฉัน ได้?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “อืมม, จะว่าไงดี.. เอาเป็นว่าผมมีความมั่นใจนี้”

ชายหนุ่มได้พูดด้วยน้ำเสียงที่จมลง : “ช่างไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ!”

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “เย่ เทียนอวี่ ได้หนีออกจากคุกหยุนเฉิง เพราะ หง จินเม่า บอกว่าพวกเขามาที่นี่แล้ว และพวกเขาที่ว่านี่ ..หมายถึงคุณใช่ไหม?”

ชายหนุ่ม ถามกลับมาว่า : “ในเมื่อรู้แล้ว ..หรือคุณยังอยากที่จะมองหาความตายอยู่อีก?”

หลินฟาน กล่าวว่า : “ดูเหมือนคําพูดนี้จะไม่ถูกต้องแล้ว ผมแค่จะเอาตัว เย่ เทียนอวี่ ไป ส่วนคุณที่เข้ามาขัดขวางผม นี่แหละคือคุณ.. กำลังมองหาความตายอยู่ ใช่ไหม?”

ชายหนุ่ม ได้หัวเราะอย่างเย็นชา : “คุณนี่มัน.. ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ากำลังยั่วยุใคร!”

เย่ เทียนอวี่ พูดว่า : “เฮ้อ.. ไอ้เด็กบ้านี่ ฉันขอแนะนําให้แกอย่ามองข้ามความหวังดีของฉัน เขาไม่ใช่คนที่แกจะสามารถไปยั่วยุได้ หากไม่อยากมีปัญหา ก็รีบออกไปจากที่นี่ซะ!”

เย่ เทียนอวี่ ได้นึกไปถึงศพเหล่านั้นที่นอนอยู่นอกลานหน้าบ้านในฟาร์มเล็กๆ ในก่อนหน้านี้ เขาเองรู้ดีว่า ชายหนุ่มคนนี้ เก่งกาจขนาดไหน.. ทั้งเขาก็ไม่คิดว่า หลินฟาน จะสามารถสู้กับชายหนุ่มคนนี้ได้

ชายหนุ่ม กล่าวว่า : “ฉันขอแค่รถคันนี้เท่านั้น ..ในตอนนี้ฉันจะให้โอกาสคุณหลบหนี และคุณ.. ควรจะถนอมมันไว้!”

หลินฟาน กล่าวว่า : “งั้นก็คงไม่มีอะไรจะพูดแล้ว ผมจะไม่ยกรถให้พวกคุณ แต่ผมก็จะให้โอกาสคุณหนี.. แค่ทิ้ง เย่ เทียนอวี่ เอาไว้ก็พอ”

ชายหนุ่มได้โกรธขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว : “เตือนดีๆ ไม่ฟังงั้นก็ต้องบังคับ สวรรค์มีทาง กลับไม่ไป กลับเลือกไปนรก.. ได้ งั้นก็อย่ามาโทษฉันเลย.. เวลาของแกมาถึงแล้ว! เมื่อเจอยมบาลแล้ว ก็อย่าลืมบอกอธิบายท่านไปด้วยว่า ..นี่คือจุดจบของแกที่ไปยั่วยุคนที่ยุ่งด้วยไม่ได้ง่ายๆ!”

ชายหนุ่มตระหนักว่า หลินฟาน อาจจะคิดถ่วงเวลา และรอให้เพื่อนร่วมงานของเขามาสมทบ ในกรณีนี้เขาไม่จําเป็นต้องพูดคุยเรื่องไร้สาระใดๆ กับหลินฟาน อีก และต้องรีบเข้าจัดการกับ หลินฟาน โดยเร็วที่สุด!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ชายหนุ่ม จึงได้พุ่งตัวเข้าหา หลินฟาน และตั้งใจจะจัดการกับ หลินฟาน ทันที

หลินฟาน กล่าวว่า : “โอ้.. น่าเสียดาย ผมเองยังไม่อยากที่จะไปพบกับท่านยม คุณบอกว่าคุณไม่สามารถยุ่งด้วยได้ง่ายๆ แล้ว.. นี่คุณกำลังพูดถึงใครกันแน่?”

ชายหนุ่ม ได้เผยรอยยิ้มอันโหดเหี้ยมออกมา แล้วพูดว่า : “แกลองไปถามยมบาลดูได้..”

เย่ เทียนอวี่ อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว ไอ้เด็กบ้า หลินฟาน นี่.. มันกำลังมองหาความตายอยู่จริงๆ ชายหนุ่ม ได้ให้โอกาสเขาหลบหนี เขากลับไม่คิดจะหวงแหน เกรงว่าในวินาทีต่อมา เขาจะต้องไปรายงานตัวต่อท่านยมบาลจริงๆ…

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด