ตอนที่ 51 ผู้อาวุโสดันโซ คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ!
ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 51 ผู้อาวุโสดันโซ คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ!
ดวงตาของอุจิวะ ฟุงาคุและอุจิวะ มิโคโตะ!
ช่างอุจิวะคนอื่นไปก่อน หากแกควักลูกตาพ่อแม่ของอิทาจิ แกไม่กลัวว่าอิทาจิจะโกรธแล้วเอาซูซาโนะโอะมาเคาะประตูบ้านแกเหรอ?
นัตสึฮิโกะตกตะลึงกับความกล้าของดันโซ
แต่เมื่อลองคิดดู นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าหมอนั่นทำเรื่องแบบนี้ ทั้งที่ซึนาเดะยังมีชีวิตอยู่ แต่เซลล์ของฮาชิรามะปู่ของเธอถูกวิจัยไปกี่เรื่องแล้ว?
“หลังจากฆ่าล้างตระกูล อิทาจิไม่น่าจะปล่อยให้ใครพบเห็นศพพ่อแม่ของเขา เขาน่าจะแสร้งทำเป็นแสดงท่าที และมีความเป็นไปได้สูงว่าจะฝังศพพ่อแม่ของเขาไว้ที่โคโนฮะ”
"ฉันจำได้ว่าตอนที่กำลังเซ็นสัญญาเผาศพ ดวงตาของฟุงาคุยังอยู่กับศพ ถ้างั้น ดวงตาจะต้องถูกเอาไประหว่างการขนย้ายศพ..."
อันที่จริง ไม่ใช่แค่ดวงตาของฟุงาคุและมิโคโตะ แต่ยังรวมถึงดวงตาของอุจิวะคนอื่นในตอนนั้นด้วย
สุดท้าย อิทาจิก็ทำการไม่รอบคอบ ไม่รู้เป็นไรเขาถึงไม่เก็บดวงตาของอุจิวะ
นัตสึฮิโกะมั่นใจมากว่าดันโซได้เอาดวงตาของอุจิวะไปแล้วจำนวนมาก หรือแม้แต่ทั้งหมด
เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่าดันโซจะกล้าเอาดวงตาของฟุงาคุ...
แต่......
"ตอนนี้เสร็จฉัน!"
ฟุงาคุนั้นเป็นเจ้าของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาเป็นที่แน่นอน!
ส่วนมิโคโตะก็น่าจะเป็นเจ้าของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผาด้วย!
แน่นอนว่าดันโซไม่รู้เรื่องนี้ แต่เขายังถนอมดวงตาของทั้งสองเป็นอย่างดี โดยใช้อุปกรณ์ราคาแพงและน้ำยาบำรุงรักษาเพื่อรักษาการทำงานของเซลล์ดวงตา
เป็นไปได้มากว่าเพราะอิทาจิปลุกเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ดันโซจึงอยากได้ข้อมูลดวงตาของสองคนนี้ที่เชื่อมโยงกับสายเลือดของอิทาจิ
หรือไม่เขาก็วางแผนที่จะใช้ดวงตาของพ่อแม่ของอิทาจิทำข้อตกลงกับอิทาจิเมื่อถึงคราวจำเป็น?
หากดันโซรู้ว่าเป็นเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา เขาคงจะปลูกถ่ายให้แก่ตัวเองเหมือนกับดวงตาของชิซุย
“เขาไม่รู้ แต่ฉันรู้!”
ตามทฤษฎีแล้ว ตอนนี้นัตสึฮิโกะสามารถปลูกถ่ายดวงตาของฟุงาคุ เขาสามารถกลายเป็นเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผานิรันดร์ได้ทันที!
“กวาดไปให้หมด!”
นัตสึฮิโกะลงมือในทันที
“ต้องรีบแล้ว ของดีมากมายจริง ๆ ดันโซต้องคลั่งตายแน่เมื่อรู้ว่าที่นี่ถูกโจมตี!”
กำลังเสริมกำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้!
แม้แต่ดันโซก็อาจวิ่งแจ้นมาเอง!
นัตสึฮิโกะเคลื่อนไหวเร็วขึ้น แม้แต่ตัวอย่างทดลองระดับโจนินพิเศษ อย่างเช่น 'เนื้อเยื่อและเลือดของอินุซึกะ อากิตะ' และ 'น้ำกระดูกไขสันหลังของยามานากะ' ก็ถูกเก็บมาด้วย
หลังจากกวาดเกลี้ยงแล้ว นัตสึฮิโกะก็คิดขึ้นมาได้เรื่องหนึ่ง หากเขามาที่นี่โดยไม่ทิ้งข้อความไว้สักหน่อย เขาจะมาเสียเที่ยว
จากนั้นนัตสึฮิโกะก็สลักสองสามคำไว้บนกำแพง
—— ไอ้หมาแก่ดันโซ นี่แค่เริ่มต้น กล้ารังควานท่านปู่ อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยแกไปง่าย ๆ!
แล้วเขาก็ยิงลูกบอลไฟยักษ์อีกลูกหนึ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนจะจากไปอย่างรวดเร็ว
…
ไม่นานหลังจากที่นัตสึฮิโกะจากไป นินจาจำนวนมากก็มาถึง
ไม่เพียงแต่นินจาหน่วยรากเหง้า แต่ยังรวมถึงนินจาโคโนฮะที่อยู่รอบ ๆ ด้วย - การเคลื่อนไหวของนัตสึฮิโกะเสียงดังเกินไป โดยเฉพาะคาถาไฟ: ลูกบอลไฟยักษ์ในตอนท้ายก็ราวจะเป็นสัญญาณที่ดึงดูดนินจาจำนวนมาก
"มันเร็วมาก! มันเด็ดขาดมาก ไม่มีใครรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว!"
“ศัตรูอยู่ไหน ไปแล้วงั้นเหรอ”
“นี่คือฐานหน่วยรากใช่ไหม มีคนกล้าโจมตีฐานหน่วยราก?”
ทุกคนตกใจมาก
ตอนนี้ศัตรูที่อธิบายไม่ได้กำลังกล้าลงมือมากขึ้นเรื่อย ๆ ในตอนแรกพวกมันขว้างยันต์ระเบิดผู้อาวุโสดันโซ ในตอนนี้พวกมันสามารถสร้างความวุ่นวายครั้งใหญ่ที่ฐานหน่วยรากและจากไปราวกับเดินเล่น
ความปลอดภัยของโคโนฮะเลวร้ายกว่าตอนที่อุจิวะคุมอยู่มาก!
ในเวลานี้ ดันโซกำลังรีบมา และในที่สุดก็มาถึง!
"บัดซบ! ใครกล้าโจมตีฉันถึงหน่วยราก" ดันโซแสดงท่าทางอาฆาตมาดร้ายทันทีที่เห็นฐานที่ถูกทำลายอย่างย่อยยับ
แต่ไม่ว่าจะเขาโกรธแค่ไหน แต่เขาไม่มีเวลาที่จะระบาย เขารีบวิ่งไปยังห้องทดลองลับ
แม้นว่าเอกสารการวิจัย อย่างเช่น เซลล์ฮาชิรามะจะได้รับการทำสำเนาไว้ในห้องทดลองแห่งอื่นแล้ว แต่ตัวอย่างทดลอง อย่างเช่น เนตรวงแหวนของฟุงาคุนั้นทำสำเนาไม่ได้!
ไม่นานหลังจากที่เขาเข้าไปในฐาน เขาก็เห็นอุโมงค์มืดตรงหน้า
ห้องทดลองถูกค้นพบ!
อุปกรณ์วิทยาศาสตร์จำนวนมากและตัวอย่างทดลองล้ำค่านับไม่ถ้วนถูกกวาดเกลี้ยง สิ่งของถูกทิ้งขว้างกระจายบนพื้นเหมือนขยะ และดูเหมือนจะใช้การไม่ได้แล้ว
ควบคู่ไปกับข้อความเยาะเย้ยที่สลักไว้บนกำแพง
“ไอ้บัดซบ! ถ้าฉันรู้เป็นฝีมือใคร! ตาแก่จะลอกหนังแกทั้งเป็น!”
ดันโซคำรามลั่น
เขารู้สึกเพียงแค่ว่าความโกรธที่ซุ้มอยู่ในอก ต้องการจะพุ่งออกมาเพื่อเผาโลกทั้งใบให้มอดไหม้
แต่ในเวลานี้เอง
“ผู้อาวุโสดันโซ ผมคิดว่าตอนนี้คุณควรอธิบายเรื่องของที่นี่ก่อนดีไหม?”
เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธอันไร้ขอบเขตดังขึ้น
เจ้าของเสียงเป็นชายที่มีสุนัขล่าเนื้อตัวใหญ่หลายตัวอยู่ข้างกาย เขามีจมูกที่หยาบกร้าน จิตสังหารอัดแน่นในดวงตา เล็บอันแหลมคมปรากฏขึ้น
"ทำไมเนื้อเยื่อและเลือดของอินุซึกะ อากิตะ พี่สาวของผมถึงปรากฏอยู่ที่ฐานหน่วยรากของคุณ"
“คุณคิดว่าไม่ควรอธิบายให้ตระกูลอินุซึกะของผมฟังหน่อยงั้นเหรอ?”
จู่ ๆ ดันโซก็รู้สึกตัว
แย่แล้ว!
นินจาจำนวนมากที่นี่มาจากตระกูลใหญ่!
นี่แหละปัญหา!
ในเวลานี้ คนอื่น ๆ ต่างพากันเห็นตัวอย่างทดลองที่กระจายเกลื่อนอยู่ทั่วพื้น โดยเฉพาะข้อความฉลากที่เขียนไว้บนตัวอย่างทดลอง
"ผู้อาวุโสดันโซ ตระกูลยามานากะของผม ตายในสนามรบกับหมู่บ้านอิวะ ทำไมไขสันหลังของเขาถึงปรากฏในฐานของคุณ"
"ดันโซ! พี่ชายของฉันเสียชีวิตในภารกิจเมื่อสามปีก่อน ศพของเขามาปรากฏที่นี่ได้ยังไง"
"ฉันจำได้ว่ามาซาโตะเป็นนินจาหน่วยลับ เขาเสียชีวิตในภารกิจลับ...ฉันอยากถามคุณว่ามาซาโตะตายเพราะสู้รบหรือยังไงกันแน?"
นินจาจากตระกูลชนชั้นสูงนับไม่ถ้วนล้วนแต่มีดวงตาแดงก่ำ และความโกรธที่ไม่มีวันสิ้นสุดซุ้มอยู่ในอก
ในที่สุดก็กลายเป็นประโยคสังหาร
“ผู้อาวุโสดันโซ คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ!”
…
