บทที่ 281: นอนในอ้อมแขนร่างสัตว์ของหยินชาง
หลงหลิงเอ๋อกับหยินชางไม่ทิ้งอวัยวะภายในของกระต่ายให้เสียเปล่า พวกเขากินทุกอย่างที่สามารถกินได้จนหมด แม้แต่หนังกระต่ายยังใช้เป็นที่นอนได้ พวกเขาใช้ทุกชิ้นส่วนของสัตว์ให้มีประโยชน์สูงสุด อาจเป็นเพราะทั้งคู่หิวโหยมานานเกินไป แต่ละคนจึงกินเนื้อกระต่ายรวมกันมากกว่า 20 กิโลกรัมจนหมด ทว่าเด็กทั้ง 2 ก็ยังไม...
