ตอนที่ 120 เขาไม่ใช่ปรมาจารย์ แต่เหนือกว่าปรมาจารย์!
ตอนที่ 120 เขาไม่ใช่ปรมาจารย์ แต่เหนือกว่าปรมาจารย์!
เมื่อกงฉิง,ซิงจี้และเจี่ยฮ่าวหรานมาถึงพวกเขาก็เห็นร่างนึงกระโดดขึ้นมาจากห้องบ่มเพาะเหมือนมังกรทะยานขึ้นฟ้า
"บูม!" พื้นโดยรอบแตกกระจาย
ร่างสูงยืนอยู่ตรงนั้นหยดน้ำสีทองไหลไปตามกล้ามเนื้อและตกลงบนพื้น ผิวขาวใสราวกับหยกและเปล่งแสงสีทองจางๆ ออกมาจากข้างใน
ร่างกายที่สมบูรณ์แบบราวกับถูกพระเจ้าสรรค์สร้างขึ้นปลดปล่อยออร่าที่ทรงพลังและเหนือกว่า
ดวงตาของเจ้าหน้าที่หญิงหลายคนในห้องเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้นและจ้องเขม็งโดยไม่ละสายตาไปไหน
กงฉิงเขินจนหน้าแดงเธอกลืนน้ำลายและรีบหันหัวของเธอออกไปอย่างรวดเร็ว
สายตาของหยูเฟยอี้ที่มีต่อลู่เซิงลุกเป็นไฟ วินาทีต่อมาเขาตบฝ่ามือไปหาชายหนุ่มตรงหน้าทันที
"ท่านเจ้าหน้าที่อาวุโส!" ใครบางคนอุทานด้วยความตกใจ
อย่างไรก็ตาม ลู่เซิงไม่ได้หลบเลี่ยงเพราะตอนนี้สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวังและความตื่นเต้น แขนขวาของเขาเกร็งแน่นเหมือนคันธนูจากนั้นเขาก็ชกหมัดออกไปอย่างแรง
พลังดวงดาว 10 เท่า!
ทักษะปรมาจารย์ สิบตะวันเหนือโลกา!
พริบตาเดียว ลู่เซิงในสายตาของทุกคนเปล่งแสงสีทองสุกสกาวไร้ที่สิ้นสุดและข้างหลังเขาดวงตะวันสีทองสิบดวงค่อยๆโผล่ขึ้นมา
คลื่นความร้อนพลุ่งพล่านไปทั่วห้อง
"บูม!" หมัดสีขาวและฝ่ามือกว้างปะทะกันอย่างแรง
คลื่นกระแทกสีขาวที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าปะทุขึ้นและแผ่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วกระแทกเครื่องมือและเครื่องใช้ในห้องทั้งหมดทำให้เกิดเสียงโครมคราม
ลู่เซิงถอยกลับ 2-3 ก้าว เขาเขย่าแขนด้วยสีหน้าเจ็บปวดและยิ้มอย่างขมขื่น "ท่านเจ้าหน้าที่อาวุโส ท่านใช้พลังมากเกินไป ผมเพิ่งมาถึงระดับ 4... "
"ระดับ 4 เหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า ... "
ดวงตาของหยูเฟยอี้เปล่งประกายและเขาก็ระเบิดเสียงหัวเราะ ออร่าของปรมาจารย์กระจายออกไปทุกทิศทาง
"ผิวเป็นหยกกระดูกดั่งทองคำ ท่าทางเหมือนปรมาจารย์และมีพลังยุทธ์ถึง 500,000 เจ้าหนูเธอกล้าบอกว่าเพิ่งมาถึงระดับ 4 เหรอ... "
ลู่เซิงผายมือและพูดอย่างหมดหนทาง"แต่ผมอยู่ระดับ 4 จริงๆ"
หยูเฟยอี้ยิ้มและดุ "ฉันไม่สนใจว่าเธอจะอยู่ระดับ 4 หรือไม่เธอทำให้ฉันสูญเงินไปกว่า 1.5 หมื่นล้านเพราะไขกระดูกต่างดาว! ตบแค่นี้ยังถือว่าน้อยไป!"
"ซูด..." เสียงหายใจแรงดังอยู่ในห้อง
เจ้าหน้าที่กลุ่มนึงที่เพิ่งมาถึงหลังได้ยินข่าวมองขวดโหลที่กระจัดกระจายทั่วพื้นซึ่งมีป้ายชื่อว่าไขกระดูกต่างดาวระดับ 4 อย่างตกตะลึง
เจ้าหน้าที่อาวุโสหยูเฟยอี้ใจดีมาก!
เด็กคนนี้ที่ชื่อลู่เซิงสามารถกลืนมันเข้าไปได้ทั้งหมดจริงๆ!
ไขกระดูกต่างดาว 14 ขวดมูลค่ารวมกว่า 1.5 หมื่นล้าน
แม้แต่จอมยุทธ์ระดับ 6 ก็ไม่รอดหลังจากดูดซับมากขนาดนี้ แต่เด็กคนนี้กลับสบายดีและเขายังสามารถป้องกันฝ่ามือจากเจ้าหน้าที่อาวุโสหยูเฟยอี้ได้
แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าเจ้าหน้าที่อาวุโสหยูเฟยอี้ไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่มันยังคงเป็นฝ่ามือจากปรมาจารย์ระดับ 7 ตัวจริง
ผู้เชี่ยวชาญระดับปรมาจารย์ที่มีพลังยุทธ์ขั้นต่ำ 1 ล้านไม่ใช่สิ่งที่สามารถต้านทานได้ง่ายๆ
และพลังยุทธ์ 500,000... มันไม่ได้น่าตกใจอะไร
แต่ประเด็นสำคัญคือลู่เซิงเพิ่งมาถึงระดับ 4
ตอนนี้สายตาของเจ้าหน้าที่ทุกคนที่มีต่อลู่เซิงเปลี่ยนไปอย่างสมบูรณ์
พวกเขาทุกคนมีความคิดนึงในใจ
พวกเขาเลือกสัตว์ประหลาดอะไรมาเป็นนายพลดาวรุ่งของเขตทหารตะวันออกปีนี้?
"ลู่เซิง...เจ้าหนูคนนั้นแข็งแกร่งกว่าเราแล้ว"
ฉินเส้าจวินเม้มปากและถอนหายใจด้วยอารมณ์ซับซ้อน "แต่ปีนี้เขาอายุ 17 ปีเอง... "
ตงชิงเสวี่ยจ้องมองชายหนุ่มที่เปล่งประกายสดใสในใจกลางของฝูงชนและทันใดนั้นก็โพล่งออกมา "นายคิดว่าลู่เซิงจะ...ทะยานขึ้นไปเป็นมังกรได้ไหม?"
ฉินเส้าจวินเบิกตากว้างและอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว"ฉันไม่รู้ฉันไม่รู้จริงๆ... "
ซิงจี้และเจี่ยฮ่าวหรานตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
ไขกระดูกต่างดาว 1.5 หมื่นล้าน...
ท่าทางเหมือนปรมาจารย์...
พลังยุทธ์ 500,000...
คำพูดของหยูเฟยอี้สั่นคลอนสมองไม่หยุดทำให้ร่างกายของพวกเขาสั่นเทา
พวกเขารู้ว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างตัวเองกับลู่เซิง แต่พวกเขาไม่คิดว่ามันจะใหญ่มากเช่นนี้
พลังยุทธ์ 500,000....
คำพูดนี้หมายความว่าอะไร?
หมายความว่าลู่เซิงในระดับ 4 มีพลังยุทธ์เทียบเท่าจอมยุทธ์ระดับ 6!
ข้าม 2 ระดับ!
เมื่อเขาบรรลุระดับ 5 หรือ 6 เป็นไปได้ไหมว่าพลังยุทธ์ของเขาจะเกิน 1 ล้าน?
เขาไม่ใช่ปรมาจารย์ แต่เหนือกว่าปรมาจารย์!
สิ่งสำคัญที่สุดคือเส้นทางสู่ระดับ 7 ของลู่เซิงได้เปิดออกแล้วเพราะเขาได้ควบแน่นเจตจำนงของตัวเอง
ดวงตะวันสีทองสิบดวงที่ลุกโชติช่วงเป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุด
พลังอันล้นหลามที่บดบังทุกอย่างปะทะกับเจ้าหน้าที่อาวุโสหยูเฟยอี้และผลพวงที่ตามมาทำให้ทั้งสามคนรู้สึกหวาดเสียวและตัวสั่นด้วยความกลัว
พวกเขาจะเทียบกับลู่เซิงได้อย่างไร? พวกเขาใช้อะไรเทียบกับลู่เซิงได้บ้าง?
สิ่งที่น่าหงุดหงิดที่สุดคือความสามารถในการดูดซับไขกระดูกต่างดาวของลู่เซิงมากกว่าพวกเขาหลายเท่า
หรือก็คือแม้ว่าพวกเขาจะได้รับโอกาสเดียวกันพวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะลู่เซิงได้เลย
ใครจะรู้ว่าพวกเขาหงุดหงิดมากแค่ไหนตอนนี้?
ถึงกับสิ้นหวังเลยก็เป็นได้...
...
"ฉันดูดซับไขกระดูกต่างดาวระดับ 4 มากขนาดนั้นเลยเหรอ?" ในที่สุดลู่เซิงก็ตระหนัก
ไม่แปลกใจที่เขารู้สึกว่ามีพลังงานเพิ่มมาจากภายนอกไม่รู้จบกลายเป็นว่ามันได้รับการเติมอย่างต่อเนื่อง
เมื่อคิดเช่นนี้ลู่เซิงก็พูดกับหยูเฟยอี้อย่างเคร่งขรึม "ขอบคุณครับท่านเจ้าหน้าที่อาวุโส"
ไขกระดูกต่างดาว 1-2 ขวดน่าจะดีมากแล้ว แต่ทั้งหมด 13 ขวด ... ความเมตตาของหยูเฟยอี้ที่มีต่อเขาในครั้งนี้มีมากเกินไป
หยูเฟยอี้โบกมือของเขาเบาๆ และพูดว่า "ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉัน เมื่อเธอไปที่สนามรบและฆ่าสัตว์ต่างดาว 2-3 ตัวมันก็คืนไขกระดูกต่างดาวทั้งหมดที่เธอใช้ไปแล้ว"
ลู่เซิงพยักหน้า"ผมจะจำไว้ครับ"
หลังจากนั้นใครบางคนส่งผ้าเช็ดตัวมาให้เขา
ลู่เซิงเช็ดคราบน้ำบนร่างกาย จากนั้นสวมชุดและเดินตามตงชิงเสวี่ยและคนอื่นออกไป
...
3 วันต่อมาเหนือเมืองเหลียงในจังหวัดตงหนิง
เฮลิคอปเตอร์ทหารสีดำลำใหญ่ลอยอยู่บนภูเขาและประตูห้องโดยสารก็เปิดออก
"ลู่เซิง เธอแน่ใจหรือว่าต้องการกระโดดลงตรงนี้"
ลมแรงพัดเข้าไปในห้องโดยสารเป่าผมของตงชิงเสวี่ยปลิวไสว
ลู่เซิงยืนสะพายกระเป๋าเป้สีดำจับขอบประตูห้องโดยสารหันกลับมายิ้มให้ตงชิงเสวี่ยและตอบว่า "ที่นี่มีคนน้อยครับ"
ตงชิงเสวี่ยพยักหน้า "งั้นให้เฮลิคอปเตอร์ลอยลงมาอีกหน่อยและลงผ่านบันได... "
"ไม่จำเป็นหรอกครับ"
ก่อนที่ตงชิงเสวี่ยจะตอบสนองเธอเห็นลู่เซิงปล่อยมือออกจากประตูห้องโดยสารและกระโดดลงไปบนท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ในท่าทางคล้ายกับตัวอักษร '大'
"ลาก่อนครับครูตง"
ตงชิงเสวี่ยมองลู่เซิงซึ่งมีขนาดเล็กลงอย่างรวดเร็วตรงหน้าเธอและสมองของเธอก็คิดอะไรไม่ออก
ฉินเส้าจวินที่อยู่ข้างๆ เอนตัวไปข้างหน้าเพื่อมองออกไปข้างนอกห้องโดยสารด้วยความตกใจ
"เจ้าหนูนี้มันบ้าไปแล้ว! เรายังอยู่เหนือพื้นดินอย่างน้อย 200 เมตร...และเขาไม่มีร่มชูชีพ!"
ตงชิงเสวี่ยฟื้นความสงบของเธอและพูดอย่างใจเย็น "ไม่ต้องกังวล เขาจะไม่ตายอย่าลืมว่าเขาเป็นผู้ใช้พลังจิตระดับ 3 และพลังจิตของเขายังแข็งแกร่งกว่าฉันมาก"
"จริงด้วย... "
ในที่สุดฉินเส้าจวินก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและส่ายหัวด้วยอารมณ์ซับซ้อน "แต่เขาเป็นคนบ้าจริงๆ"
