สมบัติระดับเจ็ด

การปรากฏตัวของยาแบ่งวิญญาณทําให้บรรยากาศในสถานที่ลุกเป็นไฟ ทุกคนในห้องประมูลต่างก็พูดคุยกันอย่างตื่นเต้น พวกเขาถอนหายใจในราที่ถูกประมูลสูงเช่นนี้

“รายการที่สองคือยาโอสถระดับหกขั้นสูง ดังนั้นรายการต่อไปที่ขึ้นประมูลมันไม่ควนจะเป็นไอเทมระดับเจ็ดได้ใช่ไหม”

“เจ้าต้องรู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้วที่ไอเทมระดับเจ็ดเคยปรากฏตัวขึ้นในเมืองชิงหยาง ครั้งสุดท้ายที่ปรากฏคือเมื่อไม่กี่ทศวรรษที่แล้ว ว่ากันว่ามันคือสมบัติวิเศษ”

“ระดับที่เจ็ดนั้นหายากมาก ในตอนั้นความจริงก็คือมันคงเป็นสมบัติระดับหกว่ากันว่าพวกเขาใช้เทคนิคลับเพื่อยกระดับของสมบัติ เดิมทีโรงประมูลต้องการสร้างโชคลาภแต่สุดท้ายเรื่องนี้ก็ถูกเปิดเผยและผู้ที่ประมูลมันไปก็มาหาพวกเขาอีกครั้ง ภูมิหลังของผู้ที่ประมูลมันไปนั้นทรงพลังมาก ดังนั้นโรงประมูลจึงสูญเสียเงินเป็นจํานวนมากและในที่สุดก็ปิดตัวลง”

ทุกคนกําลังพูดมันมีเรื่องแปลก ๆ อีกเรื่องเข้ามาเกี่ยวข้อง

“เรื่องนี้ถูกเปิดเผยหลังจากผ่านไประยะหนึ่งเท่านั้น มีเพียงไม่กี่คนที่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ คนที่ซื้อไปคนนั้นโกรธมากจนสาบานว่าจะไม่ก้าวเท้าเข้ามาในเมืองชิงหยางอีกต่อไป”

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีเรื่องราวที่ซับซ้อนเช่นนี้ที่นี่ ดวงตาของทุกคนเปล่งประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมการนำสมบัติระดับเจ็ดขึ้นประมูลนั้นมันไม่ง่ายนัก แม้แต่สี่ตระกูลใหญ่ก็อาจจะไม่มีสมบัติระดับเจ็ดเช่นกัน”

แม้ว่าทุกคนจะตั้งตารอโรงประมูลที่นําสิ่งของระดับเจ็ดมาขึ้นประมูล แต่พวกเขาก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้มากนัก อย่างไรก็ตามสมบัติระดับหกขั้นสูงมันก็ไม่เลวนัก อย่างน้อยพวกเขาก็จะสามารถจับตาดูมันได้.

เมื่อหวู่จินได้ยินคําพูดของทุกคน เขาก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ลึกลับ “ต่อไปคือเทคนิคดาบระดับเจ็ดขั้นต่ำ ดาบแยกนภา! ราคาเริ่มต้นคือหินวิญญาณเกรดต่ำ 30,000 ก้อน!”

ทันทีที่เขาพูดจบ ทุกคนคิดว่าพวกเขากําลังได้ยินสิ่งประหลาด

“อะไรนะ! มีไอเทมระดับเจ็ดจริงๆ และมันเป็นเทคนิคดาบ!” !

ในกล่องที่ทําจากไม้กฤษณาอายุร้อยกว่าปี มันมีฝาครอบเป็นสีฟ้าอ่อน ขอบของฝาครอบก็มีสีเหลืองเล็กน้อยแล้ว มันสามารถบอกร่องรอยของประวัติศาสตร์ที่มีมานานมันดูค่อนข้างเก่าแก่

มีเสน่ห์เก่าแก่ที่คลุมเครืออยู่รอบๆ มากจนทุกคนเพิกเฉยต่อเจตนาดาบที่ซ่อนอยู่ในความมืด ทันทีที่พวกเขาเปิดมัน พวกเขาก็ได้ยินเสียงหึ่งๆ มันเหมือนกับเสียงหอกสีทองหรือเสียงดาบปะทะกัน.. ทันใดนั้น ทุกคนดูเหมือนจะมาถึงโลกที่สร้างจากดาบวิญญาณ ดาบยาวที่แหลมคมดูเหมือนจะสามารถตัดผ่านทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นลมที่ไล่ตามหรือเมฆที่ไหลบนท้องฟ้า ดูเหมือนว่ามันจะเจาะผ่านทุกสิ่งได้!

ปรากฏการณ์แปลก ๆ ทุกประเภทปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกัน แต่สุดท้ายพวกมันทั้งหมดก็ถูกทําลายโดยเงาดาบเล่มนี้ ราวกับว่าเมฆบนท้องฟ้าหายไปและทุกคนไม่สามารถฟื้นคืนสติได้เป็นเวลานาน.

หวงจีหยุนและหวงจีโร่วมองหน้ากัน การแสดงออกของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่านี่คือ...

พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าหลินม่อจะนำเทคนิคศิลปะการต่อสู้ที่สําคัญเช่นนี้ขึ้นประมูล! เขาบ้าเหรอ?

ท้ายที่สุดเทคนิคดาบระดับเจ็ด เป็นสิ่งที่สามารถพบได้โดยบังเอิญเท่านั้น ไม่ใช่ด้วยเงิน แม้ว่าจะมีเงินแต่ก็ไม่สามารถซื้อมันได้ .. แม้แต่เทคนิคดาบที่ไม่สมบูรณ์ก็ยังเป็นอันตรายถึงชีวิต

ยิ่งไปกว่านั้นเทคนิคดาบที่ไม่สมบูรณ์เล่มนี้ยังมีความแข็งแกร่งของเทคนิคดาบขั้นต่ำระดับเจ็ดอยู่แล้ว หากเป็นเทคนิคฉบับสมบูรณ์ อาจถึงระดับแปดก็เป็นได้

“เป็นไปได้ไหมที่หลินม่อต้องการแลกเปลี่ยนกับพวกเราเพื่อผลประโยชน์ในเรื่องของชื่อเสียงของโรงประมูล? พูดตามหลักเหตุผลมันไม่ควรเป็นเช่นนั้น”

ปัจจุบันความนิยมของโรงประมูลของหลินม่ออาจกล่าวได้ว่าสูงที่สุดในเมืองชิงหยาง ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของความนิยมหรือการที่มีผู้คนเข้าร่วมงานเป็นจำนวนมาก มันเทียบไม่ได้กับโรงประมูลอื่นๆ

หลินม่อไม่จําเป็นต้องใช้ราคามหาศาลเพื่อเพิ่มความนิยมของโรงประมูลเลย ถ้าใครจะบอกว่าเขานั้นเห็นแก่เงินก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เขาสามารถสร้างรายได้มากขึ้นเมื่อเขาประมูลสินค้า อย่างไรก็ตามนี่มันคือเทคนิคการฝึกฝนระดับเจ็ด ฝาแฝดทั้งสองไม่สามารถเข้าใจได้ในเรื่องนี้แม้พวกเขาจะคิดมากแค่ไหนก็ตาม

หวงจีหยุนตกใจมาก ความคิดที่เป็นไปไม่ได้ปรากฏขึ้นในจิตใจของเธอ “เป็นไปได้ไหมที่เขาฝึกฝนเสร็จแล้ว เขาจึงนํามันออกมาประมูล”

หวงจีโร่วรู้สึกประหลาดใจ “ไม่มีทางนี่มันผ่านมาไม่เพียงกี่วัน ความเร็วในการฝึกฝนของเขาต้องรวดเร็วขนาดไหน? แม้ว่าเขาจะทรงพลัง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเรียนรู้การเคลื่อนไหวทั้งสี่ท่า อย่างมากที่สุดเขาสามารถเรียนรู้ได้เพียงหนึ่งหรือสองท่าเท่านั้น”

ถึงกระนั้น ฝาแฝดทั้งสองก็ตกใจเกินจะบรรยาย หากไม่รวมความคิดก่อนหน้านี้ทั้งหมด มีเพียงความคิดนี้เท่านั้นที่ดูเหมือนจะสมเหตุสมผล

แม้ว่าหวงจีหยุนและหวงจีโร่ว จะรู้สึกว่าการประมูล “เทคนิคดาบแยกนภา” นั้นไม่เหมาะสมเล็กน้อย แต่บุคลิกของพวกเขาก็คล้ายกับของหวงชิงพวกเขาไม่ใช่คนบ้าบิ่น เนื่องจากพวกเขาได้ข้อตกลงกับหลินม่อไปแล้ว จึงขึ้นอยู่กับเขาโดยธรรมชาติที่จะตัดสินใจว่าจะจัดการกับสิ่งของนั้นอย่างไร

พวกเขาแปลกใจที่หลินม่อได้เรียนรู้มันอย่างรวดเร็ว เป็นไปได้ไหมที่เขาเรียนรู้เทคนิคที่ไม่สมบูรณ์ของสี่ท่าแรกเสร็จแล้ว? หรือเป็นไปได้ว่าเขาเพียงแค่คัดลอกทำเป็นสำเนาและใช้เพื่อการเรียนรู้ของเขาเองในขณะที่หนังสือเล่มหลักกําลังถูกนำขึ้นประมูล?

“หลินม่อดูไม่เหมือนว่าเขาจะเป็นคนขาดแคลนเงิน ก่อนหน้านี้เขาขายสมบัติไปหลายสิ่งหลายอย่าง และมันทําให้ผู้คนรู้สึกว่าเขากําลังจะหนีไป หรืออาจมีเหตุฉุกเฉินที่โรงประมูล?”

...

ฝาแฝดทั้งสองเอาแต่คาดเดา แต่พวกเขาก็ยังไม่สามารถหาเหตุผลเบื้องหลังการกระทําของหลินม่อได้

ราคาของเทคนิคดาบนั้นสูงมาก. อย่างไรก็ตามพวกเขานั้นก็มีสําเนาอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่จําเป็นที่จะต้องเสนอราคาสําหรับสําเนานั้น นอกจากนี้หากต้องประมูลเทคนิคมังกรแหวกว่ายในราคาเดียวกัน มันอาจจะสูงกว่ากันเพียงเล็กน้อย

แม้ว่าจะเป็นเทคนิคการเคลื่อนไหว แต่ก็เป็นเทคนิคที่สมบูรณ์ ดังนั้นฝาแฝดทั้งสองจึงไม่โกรธหลินม่อ

นี่เป็นเพราะมันไม่ง่ายเลยที่จะเรียนรู้ “เทคนิคดาบแยกนภา” แม้ว่าหวงชิงจะศึกษาเทคนิคที่ไม่สมบูรณ์และกู้คืนต้นฉบับได้ค่อนข้างน้อย แต่เขาก็ไม่สามารถค้นคว้าอะไรได้กับเทคนิคดาบเล่มนี้

เขาไม่สามารถกู้คืนเทคนิคดาบฉบับสมบูรณ์ได้ และเขาแทบจะไม่สามารถฝึกฝนในการเคลื่อนไหวท่าที่สองได้ เนื่องจากเขาไม่สามารถก้าวหน้าต่อไปได้ เขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมแพ้และทิ้งมันไว้ในหีบสมบัติของตระกูล

ในทางกลับกันหวงจีหยุนและหวงจีโร่วกำลังฝึกฝนรูปแบบและเทคนิคศิลปะการต่อสู้อื่นๆ มันไม่จําเป็นที่จะต้องสิ้นเปลืองพลังงานและเวลามากเกินไปให้กับเทคนิคที่ไม่สมบูรณ์ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจที่จะฝึกฝนเทคนิคดาบแยกนภา