บทที่ 185 นี่คือความแข็งแกร่งของเจ้านาย (ฟรี)

บทที่ 185 นี่คือความแข็งแกร่งของเจ้านาย (ฟรี)

สิบนาทีนั้นหายวับไป

หลังจากที่ โจวเฉียง พูดจบ เขาก็นั่งลงบนเกราะหนามสายฟ้าอย่างเย็นชาโดยไม่ได้แสดงความตั้งใจที่จะสอนพวกเขาถึงวิธีการปรับตัว

การอยู่รอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุด

ความจริงนิรันดร์

โจวเฉียง สามารถให้โอกาสพวกเธอได้ แต่ขึ้นอยู่กับว่าพวกเธอจะคว้ามันได้หรือไม่

ถ้ามีคนที่มีพรสวรรค์ในการต่อสู้ไม่ดี พวกเธอจะไม่อยู่ในรายชื่อของ โจวเฉียง ในอนาคต

หรือบางทีพวกเธออาจพบกับจุดจบที่ไม่ถูกกาลเทศะ

ใครจะรู้?

ความงามในการต่อสู้ไม่ใช่ข้อได้เปรียบ

ในขณะนี้ มู่เสี่ยวหยู รับหน้าที่กัปตันทีม

เธอตะโกนว่า "ตามฉันมาและเรียนรู้"

เธอมีประสบการณ์และรู้ว่าในขณะนี้ โจวเฉียง เป็นคนที่มีจิตใจเยือกเย็น

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้กังวลมากเกินไป

เอาเลย นักรบพันธุกรรมระดับสี่สามารถยืนนิ่งและปล่อยให้ซอมบี้ธรรมดากัดโดยไม่ทำลายการป้องกันได้ใช่ไหม?

สมาชิก 21 คนของทีมรวบรวมที่ไม่แน่ใจว่าจะปรับตัวอย่างไรพบกระดูกสันหลังทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของ มู่เสี่ยวหยู

พวกเธอพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง

สิ่งแรกที่ มู่เสี่ยวหยู ต้องการให้พวกเธอทำคือวิ่ง

สิ่งนี้จะทำให้พวกเธอรู้ความเร็วและให้ความเข้าใจที่ชัดเจน

ดังนั้น ฉากจึงเกิดขึ้นบนถนน—กลุ่มหญิงสาวสวยวิ่งพรวดพราดไปมา

โจวเฉียง หยิบบุหรี่ออกมาคาบไว้ในปาก

เขาถือมันไว้โดยไม่จุดไฟในขณะที่ดูฉากที่น่าพึงพอใจนี้ต่อหน้าเขา

“น่าเสียดาย เกราะป้องกันเหล่านี้ขัดขวางเกินไป”

ถ้าพวกเขาไม่สวมชุดเกราะ การวิ่งกลับไปกลับมานี้คงจะเป็นภาพที่สวยงามและไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

สามนาทีต่อมา

มู่เสี่ยวหยู เปลี่ยนการออกกำลังกาย

เธอมาที่รถ คว้าตัวถังรถ และออกแรงสุดกำลัง เธอพลิกรถอย่างน่าประหลาดใจ ทำให้มันกลิ้งและตกลงไปในระยะ 5-6 เมตร

ฉากนี้ทำให้ดวงตาของ จ้าวหมานหมาน และคนอื่น ๆ เบิกกว้าง

นี่คือพลังของ นักรบพันธุกรรมระดับที่สี่?

มันเกินจินตนาการของพวกเธอ พวกเธฮไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งพวกเขาจะได้รับพลังเช่นนี้

“นี่คือการทดสอบความแข็งแกร่งของคุณ”

“ถ้าคุณมุ่งไปที่การพัฒนาความแข็งแกร่งของคุณ คุณควรจะพลิกรถได้อย่างน้อย 8-9 เมตร หรือสูงกว่า 10 เมตรด้วยซ้ำ”

มู่เสี่ยวหยู รู้จักความแข็งแกร่งของตัวเองมานานแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจ

จ้าวหมานหมาน และคนอื่น ๆ ต่างรู้สึกสะเทือนใจ

ข้างถนนมีรถหลายคัน ทุกคนเตรียมตัวอย่างกระตือรือร้น แต่ละคนเลือกรถ

จ้าวหมานหมาน เข้าใกล้รถออฟโรดและก้มลงจับแชสซีของรถด้วยมือของเธอ

"ลุกขึ้น!"

เธอกัดฟันและออกแรงด้วยแขนของเธอ

พลังที่น่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากแขนของเธอ และรถออฟโรด คันนี้ที่มีน้ำหนักมากกว่าสองตันก็พลิกคว่ำและยกลอยขึ้นจากพื้น

มันตกลงมาในอากาศมากกว่าหนึ่งรอบรอบก่อนที่จะลงจอด

บูม!

เสียงดังสนั่นเมื่อรถชนกับพื้น หลังคายุบ และหน้าต่างแตกเป็นเสี่ยงๆ

"บี๊บ บี๊บ บี๊บ..."

รถออฟโรด ส่งเสียงเตือนทันที

"นี้..."

จ้าวหมานหมาน กลัวจนตัวแข็ง

บนถนนที่รกร้างและเงียบสงัดนี้ ความคิดแบบไหนที่ได้ยินเสียงสัญญาณเตือนภัยเช่นนี้?

ในขณะนี้ สมาชิกในทีมอีกคนได้พลิกรถซึ่งกลิ้งและชนเข้ากับเสาของร้านค้าใกล้เคียง ทำให้เกิดแรงกระแทกอย่างรุนแรงส่งผลให้รถระเบิด

บูม!

เสียงระเบิดยังดังกว่า

สมาชิกในทีมดูเหมือนจะตกตะลึง

การส่งเสียงดังในเมืองนั้นเป็นการแสวงหาความตายโดยพื้นฐานแล้ว

รวมถึง มู่เสี่ยวหยู ก็ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน

ทันใดนั้นพวกเขาก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย

พวกเขาหันศีรษะทีละคนและมองไปที่ โจวเฉียง

โจวเฉียง ยังคงถือบุหรี่อยู่ ดูเหมือนจะไม่มีปฏิกิริยาใดๆ กับทุกสิ่ง เขายิ้มและพูดว่า "ขอแสดงความยินดี การปรับตัวสู่ความแข็งแกร่งของคุณเสร็จสมบูรณ์แล้ว รับโล่และดาบของคุณ และเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้"

มู่เสี่ยวหยู ตะโกน "เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้!"

จ้าวหมานหมาน เป็นคนแรกที่ตอบสนอง เธอรีบวิ่งไปที่รถกระบะโดยไม่ลังเลและเปิดช่องเก็บของด้านหลัง หยิบโล่และดาบออกมา

ทำไมไม่ใช้ปืน?

เพราะอาวุธปืนมีแต่จะทำให้ซอมบี้ที่นี่ตื่นตระหนกและดึงดูดพวกมันมากขึ้นเท่านั้น

โดยมี จ้าวหมานหมาน เป็นตัวอย่าง ผู้หญิงในทีมรวบรวมจึงทำตาม

อันที่จริง พวกเธอเตรียมพร้อมตั้งแต่เข้าร่วมทีมรวบรวมแล้ว

พวกเธอรู้ว่าจะต้องเจอกับอะไร

เกือบจะทันทีที่พวกเธอได้รับอาวุธ แรงสั่นสะเทือนก็มาจากอีกสามถนนที่มีศูนย์กลางอยู่ที่สี่แยก เสียง "คร่ำครวญ" ของซอมบี้ดังก้อง และซอมบี้จำนวนมากที่ได้ยินเสียงก็วิ่งมาที่ถนนสายนี้

“ถอยหน่อย อย่ายืนขวางทาง”

มู่เสี่ยวหยู สั่ง

ผู้หญิงถอยออกไปเล็กน้อยยืนอยู่ที่ทางเข้าถนนที่ว่างเปล่านี้

ด้วยวิธีนี้ พวกเธอจำเป็นต้องหันหน้าไปทางเดียวเท่านั้น

โจวเฉียงก้าวถอยหลังเล็กน้อยเพื่อประสานงาน ใบหน้าของเขาสงบ เขาจุดบุหรี่ที่ยังไม่ได้จุดไฟที่เขาถืออยู่

"หวือ!"

เขาลากเบา ๆ และเป่าวงแหวนควันออกมา

ผู้หญิงในทีมเก็บสะสมจับดาบอย่างประหม่า ใบหน้าตึงเครียด

ไม่ว่าตอนนี้พวกเธอจะแข็งแกร่งแค่ไหน พวกเธอไม่เคยต่อสู้กับซอมบี้มาก่อน

มีเพียงใบหน้าของ มู่เสี่ยวหยู เท่านั้นที่ไม่มีร่องรอยของความกลัว

ตอนที่เธอยังเป็นแค่คนธรรมดา เธอกล้าทำตัวเป็นเหยื่อล่อ วิ่งหนีซอมบี้อย่างบ้าคลั่ง เต้นรำกับความตาย

นอกจากนี้ เมื่อเธอเพิ่งได้รับการเลื่อนขั้นเป็นระดับ 4 เธอได้ฆ่าฝูงซอมบี้ไปมาก

น่าแปลกที่ จ้าวหมานหมาน นี้มีสีหน้าสงบเช่นเดียวกัน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ดูเหมือนไม่เกรงกลัวต่อการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ในไม่ช้าร่างของซอมบี้ก็ปรากฏตัวบนถนนในที่สุด

พวกมันก่อตัวเป็นก้อนสีดำและวิ่งอย่างรวดเร็ว

ซอมบี้กลายพันธุ์บางตัวเป็นผู้นำ ความเร็วของพวกมันเร็วพอที่จะค่อยๆ แยกพวกมันออกจากฝูงซอมบี้ทั่วไปที่อยู่ข้างหลัง

ซอมบี้จากสามทิศทางมารวมตัวกันที่สี่แยกนี้

การเฝ้าดูซอมบี้วิ่งอย่างสิ้นหวัง บางตัวถึงกับกระโจน มันสร้างฉากที่น่าสะพรึงกลัว

ผู้หญิงหลายคนในทีมเก็บรวบรวมมีใบหน้าซีด

พวกที่พุ่งไปข้างหน้าคือซอมบี้กลายพันธุ์

"จำไว้ ความเร็วและการตอบสนองของคุณเร็วกว่าพวกมัน"

มู่เสี่ยวหยู ตะโกน

“ดูฉันสาธิตสิ”

หลังจากพูดอย่างนั้น มู่เสี่ยวหยู เป็นคนแรกที่พุ่งออกไป

เธอวิ่งด้วยความเร็วอย่างรวดเร็ว กระโดดอย่างแรงกลางอากาศ ข้ามไปกว่ายี่สิบเมตรก่อนจะล้มลงอย่างแรงบนถนน

ทันทีที่เธอลงพื้น ราวกับว่าเธอหายตัวไปอย่างกระทันหัน

เธอใช้ [แฟนธ่อม]

ในชั่วพริบตา เธอปรากฏตัวต่อหน้าสวิฟต์อยู่แถวหน้า ดาบของเธอกวาดไปทั่ว ผ่าครึ่งสวิฟต์

มู่เสี่ยวหยู กระโจนเข้าไปท่ามกลางฝูงซอมบี้ ดาบของเธอทิ้งร่องรอยของภาพติดตาไว้

ซอมบี้กลายพันธุ์หนึ่งตัวหลังจากนั้นอีกตัวก็ล้มลงภายใต้การฟันของเธอ

พวกนี้เป็นเพียงซอมบี้กลายพันธุ์ชั้นสองและสาม ซึ่งแทบจะไม่มีอันตรายใดๆ ต่อเธอเลย

แขนขาปลิวว่อนไปในอากาศ และภายในไม่กี่ลมหายใจ เธอก็ฆ่าซอมบี้กลายพันธุ์ไปแล้วกว่าโหล

อย่างไรก็ตาม ฝูงซอมบี้ยังคงรุมเข้ามาจากด้านหลัง ดูเหมือนไม่มีที่สิ้นสุด และเธอก็ถูกฝูงซอมบี้รุมล้อมทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะเสียงตะโกนของเธอเป็นครั้งคราว ใคร ๆ ก็คิดว่าเธอตายแล้ว

โจวเฉียง สูบบุหรี่ของเขา สังเกตทิศทางของ มู่เสี่ยวหยู

"ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างดุ"

สไตล์การต่อสู้ของเธอดุดันยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก

“พี่สาว เราไม่สามารถปล่อยให้กัปตันต่อสู้คนเดียว ตามฉันมาและฆ่า”

ในขณะนี้ จ้าวหมานหมาน ยกดาบขึ้นโดยไม่ลังเลและพุ่งออกไป

ผู้หญิงคนอื่นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ทำตาม

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถือโล่และดาบที่ถืออยู่เข้าร่วมการสังหาร

การเคลื่อนไหวของพวกเธอเงอะงะ แต่ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอคือนักรบพันธุกรรมระดับ 4

ความแข็งแกร่งและความเร็วของพวกมันทำให้ซอมบี้ที่นี่ท่วมท้น

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเธอมีที่ว่างเพียงพอสำหรับข้อผิดพลาด

ตัวอย่างเช่น เมื่อการโจมตีไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ การตัดซอมบี้ตัวอื่นแทน

แต่สำหรับผู้ที่ขาดความเร็ว ซอมบี้จะไม่เปิดโอกาสให้พวกเธอทำผิดพลาด และกระโจนเข้าใส่พวกเธอแล้ว ฉีกและกัด”

“แต่ความเร็วในการตอบสนองของพวกเธอทำให้พวกเธอสามารถตอบโต้ได้ก่อนที่ซอมบี้จะกระโจนเข้าใส่

พูดง่ายๆก็คือการต่อสู้ระดับสูงกับระดับต่ำโดยมีส่วนต่างเพียงพอสำหรับข้อผิดพลาด

โจวเฉียง จะปล่อยให้พวกเขาต่อสู้เพราะเขาเข้าใจสิ่งนี้

อาจดูอันตราย แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องใหญ่

อย่าลืมว่า โจวเฉียง ครั้งหนึ่งเคยถือเคียวของซอมบี้กลายพันธุ์ระดับ 2 และปล่อยให้มันโจมตีเขาโดยไม่ทำลายการป้องกันของเขา

การต่อสู้ที่ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันส่วนใหญ่หมายถึงการฝึกจิตใจของพวกเขา

มีซอมบี้จำนวนมากในพื้นที่นี้ แต่ไม่มีซอมบี้กลายพันธุ์ที่อยู่เหนือระดับ 3

มองดูผู้หญิงกลุ่มหนึ่งถูกฝูงซอมบี้รุมทึ้ง แต่ก็ไล่ฆ่าทีละคน

โจวเฉียง สูบบุหรี่อย่างใจเย็น

“ผู้หญิงพวกนี้ต้องบ้าแน่ๆ”

"ฉันเดาว่าในโลกสันทรายนี้ พวกเธอต้องการที่ระบาย"

"พูดถึงเรื่องนี้ พวกเขาล้วนแต่เป็นวิญญาณที่น่าสมเพช"

โจวเฉียง ส่ายหัวและทิ้งพวกเขาไว้ตามลำพัง

ขณะที่สตรีต่อสู้อย่างสุดกำลัง พวกเธอก็ตกอยู่ในอาการคลุ้มคลั่ง จู่โจมและถอยหนี บางทีในใจของพวกเขา การมีอยู่ของซอมบี้ทำให้พวกเขาอ่อนแอ จึงกลายเป็นเครื่องมือสำหรับผู้ชายในการระบายความคับข้องใจ

พวกเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง!

พายุแห่งความตายที่ก่อตัวขึ้นโดย นักรบพันธุกรรม ระดับ 4 จำนวน 22 คน สะกดหายนะให้กับซอมบี้ที่นี่

ระลอกคลื่นซอมบี้ถูกพวกมันฆ่าตาย

อย่างไรก็ตาม จำนวนซอมบี้ที่ดึงดูดในครั้งนี้มีมากกว่าที่คาดไว้

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป อาจเกิดสถานการณ์ไม่คาดฝันขึ้นได้

ปริมาณสามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพได้

ที่สำคัญกว่านั้นคือผู้หญิงโง่ๆกลุ่มนี้ไม่รู้จักใช้ประโยชน์จากความได้เปรียบของตน

เช่นเดียวกับกลุ่มคนบ้า พวกเขารู้เพียงวิธีแกว่งดาบ

ไม่มีความสามารถอะไรเลย

มันเสียเอกลักษณ์ของพวกเขาในฐานะ นักรบพันธุกรรม ระดับ 4

พวกเขาต่อสู้ได้ไม่ดีนัก แต่ โจวเฉียง ก็ยังไม่มีความตั้งใจที่จะเข้าไปแทรกแซง

“ถอย ทุกคนถอย”

ในขณะนี้ มู่เสี่ยวหยู กัปตันทีมก็ตอบสนองในที่สุด

เธอตะโกนและเหวี่ยงดาบของเธออย่างแรง ฟันซอมบี้ที่อัดกันแน่นหลายตัวขาดครึ่ง จากนั้นเธอก็ใช้โล่กลมในมือฟาดหัวซอมบี้ให้แตก

เมื่อได้ยินคำพูดของ มู่เสี่ยวหยู ทุกคนก็ปฏิบัติตาม

มีซอมบี้มากเกินไป และพวกมันไม่สามารถฆ่าพวกมันได้ทั้งหมด

กลุ่มของ นักรบพันธุกรรม ระดับ 4 ที่ถอยห่างจากฝูงซอมบี้ธรรมดานั้นง่ายเกินไป

ซอมบี้ธรรมดาเหล่านี้ไม่สามารถหยุดพวกเธอได้

ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งหลังจากฆ่าซอมบี้ไปบางส่วนก็ฝ่าฝูงซอมบี้ออกมา

ในขณะนี้ ร่างกายของพวกเธอเต็มไปด้วยเลือดซอมบี้ และบางคนก็มีชิ้นเนื้อห้อยลงมาจากพวกเธอ

พวกเธอดูเหมือนผู้หญิงที่โผล่ออกมาจากนรก

ใบหน้าที่เคยสวยงามของพวกเขากลายเป็นสิ่งโสโครก

กลิ่นเน่าทำให้พวกเธอรู้สึกคลื่นไส้

แต่พวกเธอก็อดทนต่อสู้ถอยร่นจนรอดพ้นจากฝูงซอมบี้โดยสิ้นเชิง”

“อย่างไรก็ตาม ฝูงซอมบี้ไม่หยุด พวกมันยังคงไล่ล่า

ซอมบี้ไม่มีความคิด มีเพียงสัญชาตญาณดั้งเดิมเท่านั้นที่ขับเคลื่อนพวกมัน ดังนั้นจึงไม่มีความกลัวสำหรับพวกมัน

ไม่ว่าพวกเธอจะฆ่าพวกมันไปกี่ตัว มันก็ไม่ทำให้พวกมันถอยแม้แต่ก้าวเดียว

แม้แต่คนสุดท้ายก็ยังพยายามต่อไป

ครู่หนึ่ง มู่เสี่ยวหยูและคนอื่น ๆ ก็ถอยกลับไปด้านข้างของโจวเฉียงด้วยท่าทางค่อนข้างเขินอาย

"สิ่งนี้จะไม่เกิดอีก"

โจวเฉียง ส่ายหัว

เขาปัดก้นบุหรี่ทิ้ง

"เฝ้าดูอย่างใกล้ชิดและพยายามทำความเข้าใจ"

โจวเฉียง ตัดสินใจที่จะสอนบทเรียนให้พวกเธอ เพื่อให้พวกเธอรู้ว่าพวกเธอแข็งแกร่งเพียงใด

มิฉะนั้น มันจะเหมือนกลุ่มปากร้ายต่อสู้กัน และผู้คนจะหัวเราะเยาะพวกเขา โดยคิดว่าพวกเขาได้รับแจกันตกแต่งมากมาย

เจ้านายกำลังจะเคลื่อนไหว?

แม้ว่าผู้หญิงจะตื่นตระหนกเล็กน้อยในขณะนี้ แต่พวกเขาก็ยังเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ในค่าย เจ้านายได้กลายเป็นตำนานไปแล้ว

แต่เจ้านายมีความแข็งแกร่งในการต่อสู้แบบไหน?

ใครจะรู้?

มีไม่กี่คนที่ได้เห็นการกระทำของ โจวเฉียง อย่างแท้จริง มีข่าวลือว่าติงเฉาฮุ่ย อดีตผู้นำของเมืองตะวันตกได้นำ นักรบพันธุกรรมที่แข็งแกร่งที่สุดหลายสิบคนออกตามล่าเจ้านาย แต่สุดท้ายก็ถูกเขาฆ่า นั่นทำให้นิคมตะวันตก กลายเป็นส่วนหนึ่งของค่าย

เขาแข็งแกร่งขนาดนั้นจริงหรือ?

ไม่ไกล

ในที่สุดฝูงซอมบี้จากถนนสามสายก็มาบรรจบกันที่สี่แยกและพุ่งเข้าหาตำแหน่งของ โจวเฉียง

โจวเฉียง ไม่รีบร้อน ตรงกันข้าม เขาเหยียดร่างกาย เลิกคิ้ว และสแกนใบหน้าของผู้หญิง

เต็มไปด้วยสิ่งสกปรกไม่สวยงามอีกต่อไป

เขารู้สึกยินดีบ้างไหม?

"บูม!"

โจวเฉียงระเบิดทันที หายไปราวกับว่าเขาล่องหน เหลือเพียงรอยเท้าบนพื้นถนน

ในเวลาเพียงครู่เดียว โจวเฉียงก็กะพริบสองสามครั้งราวกับภาพลวงตา ปรากฏตัวต่อหน้าฝูงซอมบี้แล้ว

"อา!"

ผู้หญิงทุกคนอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจกับความเร็วที่น่าสะพรึงกลัวและลึกลับของเขา

ลองนึกดูว่าหากพวกเขาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้เช่นนี้ พวกเขาจะมีความสามารถในการต่อสู้กลับหรือไม่?

ก่อนที่พวกเขาจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น โจวเฉียงก็จ้องไปที่ซอมบี้ในฝูงแล้ว

"อสุรกาย!"

โจวเฉียง ยิ่งเข้าใจยากมากขึ้นไปอีก เขากลายร่างเป็นเงามืด บิดตัวอยู่ภายในฝูงซอมบี้ ดูเหมือนไม่มีกระดูก เขาหลบหลีกซอมบี้จำนวนนับไม่ถ้วนและปรากฏตัวต่อหน้าซอมบี้ที่เลือก

ในความเป็นจริง สิ่งที่ โจวเฉียง ใช้คือกฎที่ว่าทักษะ 'แฟนธ่อม' สามารถข้ามสิ่งกีดขวางทั้งหมดได้

เมื่อเขาปรากฏตัวต่อหน้าซอมบี้ที่เลือก

“คลื่นกระแทก!”

ทักษะที่พัฒนาขึ้นในทิศทางของพลังของ นักรบพันธุกรรมระดับ 4

ทันใดนั้น คลื่นกระแทกอันทรงพลังก็พุ่งขึ้น บดขยี้และเขย่าซอมบี้ทันทีในระยะสิบเมตรจาก โจวเฉียง ส่งพวกมันปลิวว่อน

ด้วยคลื่นกระแทกเพียงครั้งเดียว ซอมบี้หลายร้อยตัวก็ตาย และการตายของพวกมันก็น่าสยดสยอง โดยแทบจะไม่เหลือซากใดๆ เลย

อย่างไรก็ตาม..."

"ก่อนที่เศษเนื้อจะร่วงหล่นลงมา โจวเฉียงก็พุ่งเข้าไปหาซอมบี้อีกกลุ่มหนึ่งอีกครั้ง

“คลื่นกระแทก!”

เขาใช้ทักษะอีกครั้งโดยไม่ลังเล

เป็นอีกครั้งที่ออร่าสีเลือดปรากฏขึ้นในพื้นที่รอบๆ โจวเฉียง ราวกับดอกไม้ที่กำลังผลิบาน

มันช่างสวยงามเสียจนหนาวเหน็บไปถึงสันหลัง

ในชั่วพริบตาต่อมา ทักษะ "รวบรวมพลังการโจมตี" ก็ปะทุขึ้น

ด้วยทักษะเสริมสถานะทั้งหมดของ โจวเฉียง ที่รวมกัน "ซุปเปอร์บีม" จึงเปลี่ยนเป็นลำแสงพลังงานที่ทรงพลังมหาศาล พุ่งไปที่หัวถนน

ซอมบี้ตัวใดที่โดนมันจะกลายเป็นไอทันที

ทุกที่ที่ลำแสงผ่านไป ที่นั่นมีสุญญากาศ

ซอมบี้นับไม่ถ้วนหายไป

ฝูงซอมบี้ที่เพิ่งเต็มถนนเริ่มว่างเปล่า เหลือเพียงไม่กี่ตัวที่กระจัดกระจาย

ผู้หญิงอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ พวกเขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

นี่คือพลังที่แท้จริงของเจ้านายงั้นเหรอ?

เมื่อเทียบกันแล้ว การต่อสู้ครั้งก่อนๆ ของพวกเธอช่างน่าหัวเราะ

มันเหมือนกับการเล่นในบ้านกับกลุ่มเด็ก ๆ