ความตายมักมาในหลายรูปแบบ 5

มิมิคกำลังรอคอยเหยื่อของมันอย่างอดทน มันนั่งอยู่ตรงที่เดิมและไม่ยอมขยับเขยื้อน แม้ว่าส่วนหนึ่งของมันกำลังกรีดร้องและบอกมันว่า 'ลุกขึ้นและออกไปหาเหยื่อ'

แต่ในที่สุด มันก็ทำตามสัญชาตญาณการล่าของมันและหยุดนิ่ง พื้นดินในบริเวณนี้ดันเจี้ยนนั้นค่อนข้างเรียบ แต่ก็ยังมีส่วนขรุขระอยู่บ้าง สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดก็คือพื้นที่นู่นขึ้นมา ซึ่งดูเหมือนจะเจาะเข้าไปในด้านล่างของมิมิค ทำให้มันยังคงเอียงไปด้านข้างเล็กน้อย

นี่เป็นความรู้สึกที่มากกว่าความอึดอัดเล็กน้อย แม้ว่าทางร่างกายไม่มีความเจ็บปวด แต่การนั่งเอียงเล็กน้อย

ทำให้มันรู้สึกผิดปกติและไม่เป็นธรรมชาติ แต่ความเป็นจริงตัวมันเองก็ผิดธรรมชาติอยู่แล้วในเรื่องของหีบสมบัติที่มีความรู้สึกได้

ดังนั้นมันจึงไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะบ่น มันสามารถปรับตำแหน่งตัวเองให้สบายขึ้นได้ แต่มันไม่เต็มใจทำแบบนั้น อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ เพราะถ้าหากมันทำตอนนี้ก็จะเป็นความคิดที่แย่มาก เพราะมันได้เสียงฝีเท้าหนักๆกำลังเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

มนุษย์ห้าคนกำลังเลี้ยวเข้ามุมและเดินตรงไปตามทางเดินของอุโมงค์ที่เจ้ามิมิคกำลังปลอมตัวอยู่

ถ้ำที่ทอดยาวเป็นพิเศษนี้กว้างกว่าทางเดินในดันเจี้ยนทั่วไป มันมีความกว้าง 8 เมตร และสูงเพียง 4 เมตรเท่านั้น มันมีพื้นที่มากมายให้นักผจญภัยสองกลุ่มใหญ่เดินผ่านกันไปมาอย่างไม่ต้องกังวล

อย่างไรก็ตาม ทั้งห้าคนนี้แตกต่างจากมือใหม่ที่มักเข้ามาในส่วนนี้ของดันเจี้ยน แค่เพียงดูอุปกรณ์ของพวกเขา ก็สามารถแยกออกจากกันอย่างชัดเจน

คนตรงหน้าคือชายวัยกลางคนผมหงอก ลำตัวของเขาได้รับการปกป้องด้วยเกราะเหล็กแข็งและส่องประกายแสงจากตะเกียงในมือ มืออีกข้างของเขาจับหอกไม้ที่ดูแข็งแรงพร้อมปลายเหล็ก แผ่นเหล็กป้องกันหน้าแข้งและแขนของเขา หมวกเหล็กเรียบง่ายห่อหุ้มหนังศีรษะของเขาไว้ โดยมีโซ่ห้อยลงมาจากขอบหมวกเหมือนม่านคลุมด้านข้างและด้านหลังศีรษะของเขา มันสั่นสะเทือนอย่างน่าสะพรึงกลัวในแต่ละก้าว แต่นั้นเป็นสิ่งที่ชายคนนี้คุ้นเคยมานานแล้ว

เขาเป็นทหารเช่นเดียวกับสี่คนที่อยู่รอบๆตัวเขาที่มีอุปกรณ์เหมือนกันอยู่ข้างหลัง

แม้ว่าการเป็นนักผจญภัยจะเป็นเรื่องปกติ แต่พวกเขาก็ยังเป็นเพียงส่วนเล็กน้อยของประชากรโลกนี้

ไม่ใช่ทุกคนที่อยากจะออกไปตายในขุมนรกในขณะที่ไล่ตามความกระหายในการผจญภัยหรือทองคำ และเกียรติยศ

หลายคนพอใจเพียงแค่รับค่าจ้างรายสัปดาห์สำหรับการทำงานหนักแบบธรรมดาๆ และใช้ชีวิตที่ค่อนข้างสงบสุขในขณะที่มีกำแพงแข็งแรงป้องกันพวกเขาไว้

แต่แล้วเหตุใดทหารเงห้าจึงอยู่มาในดันเจี้ยน ที่พวกเขาไม่ได้เป็นที่อยู่ของพวกเขาอย่างชัดเจน

ที่จริงแล้วเป็นเพราะพวกเขาได้ข่าวว่าได้ยินเสียงดังแปลกๆจากทิศทางของส่วนที่ถูกปิดสนิทของกรีนโซน

นายกเทศมนตรีของเมืองนี้เป็นคนตระหนี่มีชื่อเสียง ดังนั้นทุกคนในกลุ่มติดอาวุธเหล่านี้จึงไม่แปลกใจที่เขาถูกส่งมาที่นี่แทนที่จะเป็นนักผจญภัยที่มีคุณสมบัติเหมาะสมมาจัดการสิ่งที่เป็นปัญหานี้

จริงอยู่ กลุ่มทหารเหล่านี้ทั้งหมดเลเวลอยู่ระหว่าง 10 ถึง 12 ดังนั้นจึงไม่มีสิ่งใดในดันเจี้ยนนี้ที่จะเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา แต่พวกเขายังต้องเสียเวลาอันมีค่าไปกับมัน

สิ่งที่เกิดขึ้นนี้เห็นชัดเจนว่าเป็นเรื่องของพวกมือใหม่กำลังตื่นตระหนกและเกิดอุบัติเหตุวิ่งชนกับบางสิ่งในความมืดของดันเจี้ยน

นี่เป็นครั้งที่สามในสัปดาห์นี้ที่พวกเขาต้องเดินลงไปในถ้ำที่ชื้นแฉะและเหม็นอับเพียงเพราะพวกมือใหม่บางคนเอะอะโวยวาย มันคงเป็นแค่หนูยักษ์อีกตัวที่ติดอยู่ในขณะที่พยายามสอดผ่านช่องว่างของตะแกรงโลหะ

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีอะไรในนั้นที่สามารถทำลายเหล็กที่ถูกร่ายมนตร์นั้นด้วยพละกำลังอันดุร้ายได้ ช่างฝีมือที่ยืนยันกับนายกเทศมนตรีว่ากรงเหล็กจะต้องถูกโจมตีโดยบางสิ่งที่มีเลเวล 30 เป็นอย่างน้อยถึงจะถูกทำลายได้

และอะไรก็ตามที่อ่อนแอกว่านั้นจะไม่ทิ้งรอยขีดข่วนไว้ได้ ดังนั้นการลาดตระเวนทั้งหมดนี้จึงเป็นความพยายามที่ไร้จุดหมายที่นายกเทศมนตรีสั่งเพียงเพื่อรักษาหน้าของเขาไว้

การหายตัวไปหลายครั้ง เกินพอที่จะทำให้ผู้คนตั้งคำถามถึงสิ่งที่เรียกว่าความเป็นผู้นำของเขา ดังนั้นการแสดงพลังอย่างไร้จุดหมายจึงเป็นเรื่องธรรมดา

แต่ถึงกระนั้น ทั้งห้าคนนี้ก็ได้รับค่าจ้างในการปฏิบัติตามคำสั่ง ดังนั้นพวกเขาจึงยังคงเดินหน้าต่อไป

มิมิคที่สังเกตเห็นพวกเขากำลังเข้าใกล้มันอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มันกำลังตกตะลึง พูดง่ายๆก็คือ มันหวาดกลัวจนขี้จนสมอง

กลุ่มทหารที่ผ่อนคลาย เดินเงียบๆ ไปตามทางเดินหินทำให้เกิดอากาศที่น่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง และการเจ้ามิมิคจะวิ่งหนีไม่ใช่ทางเลือกที่ดี – ถ้ามันจะถูกพบ มันจะถูกฆ่าทันที การต่อสู้เป็นความคิดที่เลวร้ายยิ่งกว่า การซ่อนมีโอกาสสำเร็จน้อยมากแต่ถึงกระนั้นมันก็มีโอกาสอยู่

ดังนั้นมันจึงซ่อนตัว มันยังคงดูเหมือนหีบไม้ธรรมดาๆที่กำลังภาวนาด้วยความหวังว่ามันจะถูกมองข้ามไป

หน่วยลาดตระเวนติดอาวุธเข้าไปใกล้เจ้ามิมิคโดยไม่รู้ว่ามันคือตัวอะไร ชายตรงหน้าแถว มองไปที่หีบไม้เล็กน้อยก่อนจะเดินต่อไป

ยามคู่ถัดไปก็ทำเช่นเดียวกัน คนที่สี่มีความคิดที่แตกต่างออกไป เขาแทงหอกของเขาลงไปอย่างไร้ความปราณี มันเจาะเปลือกไม้ปลอมและแทงลึกเข้าไปในมอนเตอร์

คุณได้รับความเสียหายร้ายแรง HP -53

คุณเสียชีวิต.

มันตายทันทีโดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ผู้ซึ่งฆ่ามันถอนหอกออกทันที ทำให้เลือดสีเหลืองกระเซ็นไปทั่วพื้น

“เฮ้ ไม่เอาน่าเพื่อน!” คนข้างหลังบ่นเขา “ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้น! ตอนนี้ฉันมีเลือดสัตว์ประหลาดเต็มกางเกง! เมียของฉันจะฆ่าฉันแน่นอน!”

“อีกแล้วหรอ โรเจอร์?” ชายที่อยู่หน้าสุดพูดออกไป เขาแอบมองโรเจอร์บนไหล่ของเขา “คุณรู้ดีว่าการฆ่าสิ่งนั้นไม่คุ้มกับปัญหาใช่ไหม”

“ใช่ ฉันรู้ว่าอาชีพของฉันจะไม่เพิ่มขึ้นมากนักจากระดับ 1 และ 2 เหล่านี้ แต่อย่างน้อยความชำนาญหอกของฉันก็เติบโตอย่างต่อเนื่อง” โรเจอร์อธิบาย

ที่เขาพูดนั้นไม่ผิด ในขณะที่อาชีพจะก้าวหน้าน้อยมากหากเลือกคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าพวกเขามากจนเกินไป แต่ความสามารถด้านทักษะก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ตราบเท่าที่ปฏิบัติตามเงื่อนไขบางประการ ทักษะของพวกเขาก็จะเพิ่มพูนพลังขึ้นเรื่อยๆ

แม้ว่าจะจริงอยู่ ที่จะต้องใช้ความพยายามมากขึ้นเรื่อยๆเพื่อบรรลุเลเวลที่สูงขึ้น แต่ทักษะความเชี่ยวชาญนั้นง่ายต่อการฝึกฝน ตราบใดที่มีคนสร้างความเสียหายให้กับสิ่งมีชีวิตด้วยอาวุธหรือคาถาเวทมนตร์ที่เหมาะสม ทักษะความเชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องก็จะเพิ่มขึ้น ความแตกต่างของระดับไม่สำคัญในสถานการณ์นี้

“อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ” หัวหน้าทีมถ่มน้ำลายใส่คนตรงหน้า “ฉันรู้ดี คุณก็แค่รู้สึกสนุกเหมือนเหยียบมด”

“ฮ่าห์ คุณรู้ทันผมอีกแล้ว หัวหน้า” โรเจอร์ยักไหล่ มันเป็นความจริง มันเป็นเพียงข้อแก้ตัว แต่เรื่องเกี่ยวกับความชำนาญหอกของเขานั้นถูกต้อง แต่ยังไงซะมันก็เป็นข้อแก้ตัว เขาเป็นเพียงทิ่มแทงที่มุ่งร้ายและรังแกสิ่งมีชีวิตตรงหน้าโดยธรรมชาติ

หัวหน้าหน่วยของเขาซึ่งกำลังทำหน้าบึ้งใส่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ดื้อรั้นเขา "จะทำอะไรก็ทำเถอะ มาเถอะ ไปจัดการเรื่องให้มันจบๆแล้วไปกันเถอะ” เขาสั่ง

มันต้องมีเวลาและสถานที่ หากเขาต้องการลงโทษ แต่ตอนนี้เขาไม่มีทั้งสองอย่าง

ดังนั้นพวกเขาเดินทางต่อไปโดยลืมเรื่องมิมิคที่ตายไปโดยสิ้นเชิง

ทว่าตอนนี้มีมิมิคตัวอื่นที่กำลังตามพวกเขาอยู่ และต้องไม่ลืมว่าว่าพวกเขาเพิ่งฆ่าญาติของอีกฝ่ายอย่างเลือดเย็น

- เย็นชา อร่อยและเต็มไปด้วยเลือด ครึ่งหีบครึ่งแมงมุมสะกดรอยตามพวกเขาอย่างเงียบๆในช่วงหลายนาทีที่ผ่านมา มันมองหาโอกาสที่จะฆ่าและกินพวกมัน ในตอนแรกมันก็สงสัยว่ามันจะจัดการพวกเขาไหมหรือควรจะปล่อยพวกเขาไป

อย่างไรก็ตาม มันคงไม่หาเหยื่อที่ง่ายกว่าตอนนี้อีกแล้ว

และตอนนี้มันรู้สึกเหมือนต้องฆ่าพวกเขาให้หมด แม้ว่ามันจะไม่ได้รู้จักหรือสนิทกับญาติที่ตายไปแล้วของมันเป็นพิเศษ แต่มีสิ่งมีชีวิตใดบ้างที่สามารถยืนเฉยได้หลังจากเฝ้าดูเผ่าพันธุ์ของมันถูกสังหาร?

อันที่จริงอาจจะมี แต่มันไม่ใช่หนึ่งในนั้น เจ้ามิมิคกระหายและเตรียมพร้อมจะจู่โจมกลุ่มของทหาร

แม้ว่าจะมีห้าคน แต่ก็มันยังเลเวลที่สูงกว่า ถ้ามันยังสามารถกำจัดพวกเขาได้สองสามคนก่อนที่คนที่เหลือจะตอบโต้ได้ มันก็จะคว้าชัยชนะได้อย่างแน่นอน

มันอ้าปากแลบลิ้นหนายาวออกมา ซึ่งส่วนนี้มีความคล่องแคล่วและอ่อนตัวอย่างมาก - มันสมบูรณ์แบบสำหรับทักษะเปลี่ยนร่างของมัน ก้อนเนื้อแบนแยกออกเป็นสามลิ้นที่แยกจากกันซึ่งติดอยู่ที่ฐาน จากนั้นมันก็เข้าไปในคลังของมันและหยิบดาบธรรมดาสามเล่มออกมา - มันติดหนึ่งเล่มในหนวดลิ้นแต่ละอัน มันไม่ต้องการที่จะเสียมานาไปกับการกลืนกินขยะไร้ค่าทั้งหมดที่มันทิ้งไป ดังนั้นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในมิติกระเป๋าของมันก็คือดาบที่ส่องประกายแวววาวเป็นพิเศษ

ตอนนี้มันติดอาวุธแล้ว เจ้ามิมิคเปิดใช้งานทักษะพรางตัวและพุ่งขึ้นเข้าไปที่หน่วยลาดตระเวน

มันร่อนลงอย่างเงียบๆไปยังทหารคู่หนึ่งที่ยังคงทะเลาะกันอยู่ด้านหลังสุด

พวกเขากำลังหมกมุ่นอยู่กับการสนทนาว่าใครจะทำหน้าที่ขัดชุดเกราะ พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงภัยคุกคามที่ใกล้เข้ามา การเดินแบบสบายๆของพวกเขาไม่ได้ช่วยให้พวกเขาตะหนักถึงภัยอันตรายได้อะไรมากนัก เนื่องจากตอนนี้มีสิ่งที่กำลังพุ่งเข้ามาหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว แม้ว่าทักษะพรางตัวจะทำให้ MP หมดไปทุกย่างก้าว แต่มอนสเตอร์ก็ยังมีมากเกินพอที่จะบรรลุจุดประสงค์ของมันในครั้งนี้

เมื่ออยู่ห่างจากพวกเขาไปประมาณครึ่งเมตร มิมิคก็ยกขาแมงมุมที่มันเลียนแบบขึ้นเล็กน้อยและยกหนวดติดอาวุธสองเส้นขึ้นในอากาศ

ตอนนี้มันใกล้กับเหยื่อถึงขนาดที่มันมองเห็นช่องว่างในชุดเกราะของพวกเขา แถบเสื้อชั้นในเปื้อนเหงื่อมองเห็นได้ระหว่างเกราะเหล็กและหมวกเหล็ก เปิดเผยให้เห็นโค่นของคอและไหล่เล็กน้อย มันทำมุมใบมีดลงและหลังจากหยุดชั่วครู่ก็แทงมันเข้าไปในช่องนั้นอย่างแม่นยำและราบรื่น

ใบมีดคู่แทงเข้าไปในกระดูกไหปลาร้าของยามลาดตะเวนทั้งสองจากด้านบนโดยมีแรงต้านเพียงเล็กน้อย

ทักษะการลอบสังหารถูกกระตุ้น การโจมตีของคุณสร้างความเสียหายได้มากขึ้น 200% HP เป้าหมาย -107

คุณได้สังหารเป้าหมายของคุณในการโจมตีครั้งเดียว ความสามารถในการลอบสังหารเพิ่มขึ้น

 

ทักษะการลอบสังหารถูกกระตุ้น การโจมตีของคุณสร้างความเสียหายได้มากขึ้น 200% HP เป้าหมาย -82

คุณได้จัดความเสียหายจำนวนมาก เป้าหมายติดสถานะมึนงงเป็นเวลา 5 วินาที

มิมิคดึงดาบสองเล่มที่ยังคงฝังอยู่ในตัวเหยื่อโดยไม่สนใจข้อความที่คุ้นเคยที่โผล่ขึ้นมาและเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดที่คุ้นเคยยิ่งกว่าเดิม มันใช้พลังและโมเมนตัมของแรงผลักนั้นเหวี่ยงทั้งคู่ลงไปที่พื้น

ส่วนที่เหลือในหน่วยหันกลับมาทันทีเมื่อสังเกตเห็นว่าสหายของพวกเขาตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด สิ่งแรกที่พวกเขาเห็นคือทหารสวมเกราะสองคนถูกขว้างลงกับพื้นหินอย่างโหดเหี้ยม แผ่นหลังที่หุ้มด้วยโลหะของพวกมันทำให้เกิดเสียงดังในขณะที่กระแทกกับพื้นหิน

ในชั่วพริบตาถัดมา ดาบเล่มหนึ่งถูกแทงลงมาทางด้านขวา ซึ่งเป็นจุดที่โรเจอร์ยืนอยู่ เขาถูกแทงทะลุลำคอ

ชายสามคนข้างหน้าจ้องมองด้วยความสยดสยองในขณะที่ใบมีดเปื้อนเลือดสามเล่มถูกดึงออกจากร่างของเพื่อนของพวกเขา อาวุธเกือบจะดูเหมือนเต้นรำในอากาศชั่วครู่ แล้วพวกเขาก็สังเกตเห็นมัน สิ่งมีชีวิตที่ไม่เหมือนใคร

มันมีร่างกายเป็นหีบสมบัติที่เรียบง่าย ฝาของมันถูกเปิดออกเผยให้เห็นฟันที่เหมือนกรีชจำนวนมาก

หากเป็นเพียงสิ่งนี้ พวกเขาอาจคิดว่ามันเป็นมิมิค แต่นี่ไม่เหมือนกับสัตว์ประหลาดที่โรเจอร์สังหารเมื่อนาทีที่แล้ว พื้นผิวไม้ที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ดูเหมือนว่ามีใครบางคนเตะกล่องนี้ลงบันไดที่ชันมาก ช่องว่างและรูต่างๆในนั้นเผยให้เห็นก้อนเนื้อสีน้ำตาลของกล้ามเนื้อที่เต้นเป็นจังหวะเล็กน้อยอยู่ข้างใต้

ใครก็ตามที่มองดูรูปลักษณ์นี้จะรู้ทันทีว่ามันไม่ใช่หีบไม้ธรรมดา แม้ว่ามันยังเป็นหีบ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เรากำลังพูดถึง

ขาเรียวยาวหกขายื่นออกมาจากด้านล่าง ซึ่งมันไม่เข้ากับลำตัวเลย ราวกับว่ามีคนติดกาวขาแมงมุมขนาดเท่าขาหมูไว้บนสัตว์ประหลาดเพื่อเล่นตลกกับมัน แต่วิธีที่พวกมันทำการปรับตัวเล็กน้อยจนเป็นโดยอัตโนมัติเพื่อรองรับร่างกายนั้นอย่างเป็นธรรมชาติ มันมากพอที่จะทำให้คนคิดว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้เกิดมาพร้อมกับขาพวกนั้น

และที่เลวร้ายที่สุดคือหนวดยาวสามเมตรที่งอกออกมาจากก้นเหวที่เต็มไปด้วยฟันที่ผ่านปากของมัน เนื้อสีแดงสดกระเพื่อมในลักษณะที่น่าขยะแขยง ปลายของแขนขาที่น่าสยดสยองแต่ละข้างจับแน่นกับด้ามดาบ อาวุธแบบเดียวกับที่เพิ่งปล้นชีวิตชายสองคนก่อนที่พวกเขาจะขอความช่วยเหลือด้วยซ้ำ พวกเขาถูกโจมตีโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าหรือการบอกใบ้ใดๆ เฉพาะมอนเตอร์เท่านั้นที่จะโหดร้ายได้ขนาดนี้

“เคฮ่าาาาาาาาาาา!” มันตะโกน ลมหายใจอันเน่าเหม็นของมันได้พัดผ่านมนุษย์ที่ตกตะลึง สิ่งนี้ช่วยเพิ่มการมองเห็นที่เหนือจิตนาการต่อหน้าพวกเขา

สิ่งมีชีวิตที่มาจากฝันร้ายเริ่มพุ่งไปที่ทหารยามที่ใกล้ที่สุดในขณะที่กวัดแกว่งดาบสามเล่มของมัน ชายธรรมดาที่ปกติ เคยแต่ดุเด็กที่ก่อกวนหรือไล่ล้วงกระเป๋าก็ตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว

สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่เขาเคยเจอคือกลุ่มโจรติดอาวุธสองคน แต่อย่างน้อยก็เป็นมนุษย์ มันสถานการณ์นั้นเป็นสิ่งที่เขาได้ฝึกฝนและเตรียมพร้อมสำหรับมัน แต่พายุเหล็กและฟันที่พุ่งเข้าหาเขานั้นแปลกประหลาดจนเขาสงสัยว่าจะมีใครบ้างที่สามารถเตรียมพร้อมสำหรับบางสิ่งที่ไร้สาระแบบนี้ได้

เขาพยายามอย่างตื่นตระหนกเพื่อเตรียมหอกของเขาและปัดป้องการจู่โจม แต่มิมิคก็พุ่งเข้ามาหาเขาแล้ว ใบมีดทั้งสามส่งเสียงแหลมคมขณะที่พวกเขาวาดวงโค้งกว้างในอากาศ

การที่ต้องแยกกล้ามเนื้อของลิ้นออกเป็นสามส่วนทำให้การโจมตีแต่ละครั้งของมิมิคอ่อนแอกว่าพลังดั้งเดิมของมันมาก ข้อเท็จจริงที่ว่ามันเป็นการฟันสร้างความเสียหายไม่มากกว่าการแทง หมายความว่าคุณสมบัติ DEX ของมันไม่ได้ช่วยอะไรในตอนนี้เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม มันใช้อาวุธสามชิ้นแทนที่จะเป็นหนึ่งเดียว มันจึงเป็นการเพิ่มจำนวนครั้งมหาศาลที่มันสามารถโจมตีได้

ซึ่งหมายความว่ามันสามารถจัดการกับพายุแห่งการลงทัณฑ์ที่ฟาดฟันอย่างต่อเนื่องและทำให้เหยื่อหมดแรงโดยไม่ให้มันมีที่ว่างให้หายใจ

ดาบทั้งสามฟาดใส่ผู้พิทักษ์พร้อมกันจากทุกด้าน ดาบอันล่างเปิดแผลที่ต้นขาของชายคนนั้น สร้างความเสียหาย 25 ดาเมจให้กับ HP ของเขา การโจมตีของดาบตรงกลางเจาะเข้าไปในกล้ามเนื้อไบเซ็ปของเขา สร้างความเสียหาย 23 ดาเมจ แรงระเบิดสูงกระเด็นออกจากขอบหมวกโลหะของเขา

แม้ว่าชุดเกราะจะเบี่ยงไปความเสียหายให้เหลือน้อยที่สุด แต่แรงกระแทกยังคงทำให้ HP ของเขาหายไป 9 หน่วยเนื่องจากการบาดเจ็บที่ไร้คม เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและสะดุดถอยหลังและล้มลงบนก้นของเขา

อาวุธของเขาหลุดออกจากมือและกระทบกับพื้นหิน เขามี HP เหลืออยู่ 44 และมีเลือดออกมากที่ขา แต่อย่างไรเขายังมีชีวิตอยู่

สหายทั้งสองของเขารีบไปช่วยเขาพร้อมหอก ทั้งคู่ชี้อาวุธยาวสองเมตรไปที่สัตว์ประหลาด ซึ่งมันพยายามถอยหลังแต่ช้าเกินไป หนึ่งในนั้นแทงเข้าที่สีข้าง ทำให้ HP ของมอนสเตอร์หายไป 34 ตัว มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและกระโจนไปข้างหลังเพื่อไม่ให้บาดเจ็บอีก

มิมิคยังไม่ฟื้นจากอุบัติเหตุในคลังมิติครั้งก่อน ดังนั้นมันจึงอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ปลอดภัย ขณะนี้มี HP เหลืออยู่ประมาณ 40% เท่านั้น มันไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองบาดเจ็บอีกได้ มันเคยเห็นพลังทำลายล้างของสิ่งที่แหลมยาวเหล่านั้นก่อนหน้านี้ แต่ความรู้สึกที่สัมผัสได้โดยตรงบนร่างกายของมันเองทำให้มันตื่นขึ้น สัตว์ประหลาดเกรี้ยวกราดทันที

มันยืดหนวดออกและพยายามโจมตีใส่ชายทั้งสอง แต่ความแตกต่างของระยะเอื้อมก็ชัดเจนในทันที ปลายดาบของมันไม่เข้าใกล้ทหารทั้งสองเลย

ในขณะที่หอกของพวกเขาเล็งที่จะเสียบมันในทันทีที่เห็นช่องว่าง หากทุกอย่างยังคงเป็นแบบนี้ มันถูกดันกลับไปข้างหลัง ซึ่งสร้างบาดแผลให้ลิ้นมีรอยถลอกหลายจุด

สัตว์ประหลาดประเมินคู่ต่อสู้ต่ำไปอย่างเห็นได้ชัด และในขณะที่สองคนนั้นกำลังยุ่งอยู่นั้น คนที่อยู่บนพื้นดินก็หยิบขวดแก้วขนาดเล็กที่มีของเหลวสีแดงเลือดออกมาแล้ว ทหารที่บาดเจ็บโรยยารักษาบาดแผลครึ่งหนึ่งแล้วดื่มที่เหลือ มิมิคจำรูปแบบนี้ได้ - นักผจญภัยที่ฝ่ายแพ้มันในบางครั้งจะทำสิ่งเหล่านั้นและฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บได้อย่างน่าอัศจรรย์ จากนั้นมิมิคต้องทนทุกข์ทรมานกับบาดแผลมากมายในขณะที่มันใช้กำลังบังคับเป้าหมายให้สงบลงอีกครั้ง

สรุปแล้ว สัตว์ประหลาดรู้ข้อเท็จจริงง่ายๆอย่างหนึ่ง มันกำลังซวย เห็นได้ชัดว่าสองคนข้างหน้ากำลังปกป้องสหายที่บาดเจ็บของพวกเขา เมื่อเขารักษาตัวได้ พวกเขาจะไล่ตามสัตว์ร้ายอย่างไม่ต้องสงสัยและฆ่ามัน

ซึ่งมันได้ฆ่าเผ่าพันธ์ของพวกเขาแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหาทางล้างแค้นมันอย่างไม่ต้องสงสัย ท้ายที่สุดมันก็เป็นฝ่ายเริ่มการโจมตีก่อน

แต่มิมิคมีอาวุธลับ ท่าพิเศษที่สามารถล้มได้แม้กระทั่งกำแพงที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพัง ที่มันเจอก่อนหน้านี้ มันเว้นช่องว่างระหว่างตัวมันเองกับฝ่ายตรงข้ามมากขึ้น ทำให้พวกเขาอยู่ห่างจากคนที่สามออกไปสองสามก้าว จากนั้นมันก็เหวี่ยงลิ้นของมันไปรอบๆ และโยนดาบของมันเล่มหนึ่งด้วยแรงทั้งหมดเท่าที่จะรวบรวมได้

จากมุมมองของสัตว์ประหลาด ครั้งก่อนมันคือมันเขวี้ยงโล่ครึ่งตัวใส่ตะแกรงเหล็กจนล้มลง และคราวนี้มันใช้อาวุธจริงๆอย่างเต็มกำลัง ดังนั้นพลังทำลายล้างของท่านี้จึงเพิ่มขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย มันไม่ผิดหรอกหากพูดถึงพลังทำลายล้างแต่ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นก็ยังไม่เป็นอย่างที่มันคิด..

ดาบหมุนรอบตัวเองสองสามครั้งในขณะที่มันตัดผ่านอากาศ แต่มันพลาดเป้าหมายไปอย่างสิ้นเชิง ดาบกระเด็นจากเพดานหินพร้อมกับเสียงดังกราวและตกลงไปด้านข้างโดยไม่เป็นอันตรายต่อใครเลย

ผลลัพธ์ของ 'ท่าไม้ตาย' ของสัตว์ประหลาดคือปาอาวุธของมันทิ้ง สิ่งนี้ทำให้เกิดความเงียบขึ้นครู่หนึ่งขณะที่ทุกคนกำลังประมวลผลสิ่งที่เกิดขึ้น

“ฮ้ากกก” มันสบถ

ในบางแง่ เจ้ามิมิคโชคดีที่การแสดงตลกไม่ถือเป็น 'การกระทำพิเศษ' ที่ทำให้สูญเสียคุณสมบัติ มิฉะนั้นค่า INT และ WIS ของมัน มิเช่นนั้นมันจะลดลงเหลือ 0 ไปแล้ว แม้แต่อาจจะติดลบได้

ข้อมูลทั่วไป		คุณลักษณะ				ข้อมูลงาน
ชื่อ		ชื่อ	ค่า	ชื่อ	ค่า	ชื่อ	ระดับ	ความคืบหน้า
สายพันธุ์	มิมิค (ระดับล่าง)	STR	42	LCK	3	มิมิค (+)	15	13%
เพศ	ไม่มีข้อมูล	DEX	46
อายุ	2 เดือน	AGI	36
กิลด์		END	44
HP	110/262 (+0.0/วินาที)	INT	35
MP	67/170 (+0.0/วินาที)	WIS	39

รายการทักษะ
ชื่อ	ระดับ	ความสามารถ
การลอบสังหาร	4	29%
การพรางตัว	3	11%
พื้นที่จัดเก็บ	2	49%
การจำแลง	3	21%
การดูดกลืนซากศพ	1	0%
ความชำนาญดาบ	4	95%