ตอนที่ 529 ทรราช (ฟรี)

ตอนที่ 529 ทรราช

อาชูร่า?

ซู่จือ คาดหวังสิ่งนี้ไว้แล้ว

ในความเป็นจริง คุณลักษณะของการกลับชาติมาเกิดนั้นทรงพลังมาก แต่ข้อบกพร่องก็ชัดเจนมากเช่นกัน นั่นคือ สิ่งมีชีวิตเพียง 600,000 ตัวเท่านั้นที่มีพรสวรรค์ และจำนวนวิญญาณที่แท้จริงถูกกำหนดไว้แล้ว สิ่งนี้ทำให้จำนวนของพวกเขาน้อยมาก แต่จำนวนผู้เล่นสามารถเพิ่มขึ้นได้

มันเทียบเท่ากับโลกของเกมออนไลน์ที่มี NPC เพียง 600,000 ตัว

สำหรับสิ่งมีชีวิต 600,000 ตัว ยังมีสิ่งมีชีวิตธรรมดา ดอกไม้ แมลง ปลา และแม้แต่คนธรรมดาที่ไม่มี 'พรสวรรค์' ซึ่งครอบครอง 90% ของโลก

สถานะโดยกำเนิดของพวกเขาอ่อนแอเกินไป และเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะผงาดขึ้น

สิ่งมีชีวิต 600,000 ตัวที่มีพรสวรรค์ของตัวเองเป็นแกนกลางของโลกนี้!

ดังนั้นสิ่งสำคัญของโลกนี้คือคุณภาพมากกว่าปริมาณ แต่มันหายากในตอนเริ่มต้นด้วย … มันเป็นเกมออนไลน์ แม้ว่าจะไม่มีหน้าระดับหรือสถิติก็ตาม” ซู่จือ กล่าวอำลาชายซางกวน และเดินขึ้นไปยังท้องฟ้าของยมโลก สายตาของเขากวาดไปทั่วทั้งโลกอย่างช้าๆ

ในนรกแห่งการกลับชาติมาเกิด มังกรตัวใหญ่กำลังพลุกพล่านอยู่บนเส้นทางสู่ยมโลก มันน่าตื่นเต้น ร้องไห้ และหัวเราะในเวลาเดียวกัน ทั้งยังเผยให้เห็นถึงวิถีชีวิตต่างๆ เมื่อเผชิญหน้ากับความตาย จักรพรรดิและทาสก็เท่าเทียมกัน

“รากฐานของโลกอาหารสมบูรณ์แบบอย่างมาก”

ในขณะนั้น ซู่จือ ชั่งน้ำหนักเล็กน้อย สามอาณาจักร โลกลาวา และโลกอาหารซึ่งเพิ่งก่อรูป

โลกที่สาม โลกอาหาร ในความหมายทั่วไปเป็นเพียงโลกใบเล็กภายในร่างกายของคนๆหนึ่ง มันไม่ใช่โลกเหนืธรรมชาติแบบดั้งเดิม อาจกล่าวได้ว่าเป็นสนามฝึกสำหรับฝึกองครักษ์ส่วนตัว มันเป็นอาวุธพิเศษของการกลับชาติมาเกิด

ปัจจุบันคธูลูมีรูปแบบเกราะจักรกลและรูปแบบการเกิดใหม่

แม้ว่ามันจะยากมากที่จะพัฒนาอาวุธนี้ แต่โอกาสในอนาคตนั้นกว้างมาก ท้ายที่สุด ซู่จือ ได้เห็นเส้นทางการฝึกฝนของเขา หากต้องการมีพลังการต่อสู้ที่สูงขึ้นและมีศักยภาพมากขึ้นในดินแดนเดียวกัน เขาจะต้องจ่ายราคาและเวลาที่มากขึ้น

โว้ว!

ด้วยแสงวาบเล็กน้อยเขาปรากฏตัวต่อหน้าสังสารวัฏอีกครั้ง

นี่คือวงล้อสีดำและขาวขนาดใหญ่ที่หมุนช้าๆ เปล่งรัศมีแห่งชั่วนิรันดร์ ตัวเลขทุกตัวที่เขียนบนนั้นคือชื่อที่แท้จริงของสังสารวัฏ

ในขณะนั้น มันนั่งอยู่ในร่างของ ซู่จือ และกลายเป็นแหล่งพลังงานหลักสำหรับศาสตร์ลี้ลับเก้าปฏิวัติ

“สำหรับ เมืองผีเฟิงตู … ไม่น่าแปลกใจที่ผู้เล่นจะตื่นเต้นมาก” ซู่จือ เงยหน้าขึ้นและมองไปที่วงล้อแสงขาวดำขนาดใหญ่ เขาหลงใหลและตกตะลึงในความงามของมัน ส่วนยมโลกแม้ว่าจะมีเพียงสามคนในตอนนี้ แต่ก็สามารถรับคนใหม่ต่อไปได้…”

“มันมาถูกทางแล้ว”

ซู่จือ พอใจมากกับการเลือกของซางกวน หลังจากตรวจสอบแล้ว ตอนนี้เขาสามารถมอบอำนาจของเขาได้อย่างสมบูรณ์ แต่เขายังต้องอยู่ในยมโลกอีกระยะหนึ่งเพื่อดูว่าการก่อสร้างจะเป็นอย่างไร

“อย่างไรก็ตาม หนึ่งวันสำหรับวิถีสัตว์ร้ายคือหนึ่งปี หนึ่งทศวรรษสำหรับวิถีมนุษย์ และหนึ่งร้อยปีสำหรับวิถีสวรรค์ … เช่นเดียวกับที่ฉันพัฒนาวิถีสัตว์ร้ายและการกลับชาติมาเกิด เวลาผ่านไปเนิ่นนานในโลกภายนอก”

…

การถือกำเนิดอารยธรรมโดยเทพ เรียกว่าปีสวรรค์

ปีสวรรค์ 321

อาณาจักรของผู้คุมกฏเหยา จางเฉียนเป็นคนที่มีความสามารถและกลยุทธ์ที่ยอดเยี่ยม เขามีศักยภาพที่จะกวาดผ่านไปทั่วโลก เขาเดินทางไปยังรัฐข้าราชบริพารทั้งสิบแปดแห่งบนโลกและเป็นบุคคลแรกในประวัติศาสตร์ที่ทะลวงผ่านอาณาจักรจักรพรรดิสวรรค์ เขาไม่พอใจกับ เทพ และต้องการต่อต้านสวรรค์และโจมตีวิถีสวรรค์

สวรรค์ส่งภัยพิบัติ ไฟและน้ำกระจายออกไปหลายหมื่นลี้

“เทพ เจ้ากล้าดีอย่างไรที่ทำร้ายผู้คนของข้า!” จางเฉียนโกรธมาก

หวือ

คมดาบฟันผ่านท้องฟ้าและพุ่งสู่วิถีสวรรค์

ทันใดนั้นโลกก็สูญเสียสีสัน

ท้องฟ้าเปิดออกพร้อมกับเสียงกัมปนาท กวาดไปทั่วทั้งเทือกเขา

ในรอยฉีกขาดของอาณาจักรสวรรค์ ฝนตกหนักลงมาผสมกับหยดเลือดที่สดใส

รูปแบบของดาบนั้นช่างน่าทึ่งและรุ่นแรง

อะไรอยู่ยงคงกระพัน?

นี่คือสิ่งนี้

นี่คือจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่องค์แรกในประวัติศาสตร์ของโลกมนุษย์ ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเขาไม่เคยมีมาก่อน และเขาเกิดมาเพื่อฆ่า

เทพบนฟ้าก็หวั่นไหวไปหมดแล้ว ศักยภาพและความน่าสะพรึงกลัวของวิถีมนุษย์มักให้กำเนิดพรสวรรค์ที่ลึกลับและไม่มีใครรู้จัก แม้แต่พวกเขาก็กลัวและระแวดระวัง เสียงอันเยือกเย็นดังมาจากฟากฟ้า

“เนื่องจากเทพกระบี่จางเฉียนต้องการต่อสู้กับสวรรค์ เราจะไม่กลั่นแกล้งคุณ ไม่อนุญาตให้จักรพรรดิสวรรค์และจักรพรรดิที่จะเป็นเข้าร่วม เราจะปล่อยให้รุ่นน้องทะเลาะกัน”

“แม้แต่สวรรค์ก็ยังเกรงกลัวข้า”

จางเฉียนหัวเราะออกมาดัง ๆ และเงยหน้าขึ้นเพื่อพูดว่า “พวกเจ้าทุกคนรู้ว่าพรสวรรค์ของฉันน่ากลัวและความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของฉันก็ไม่มีใครเทียบได้ แม้ว่าเทพสองหรือสามองค์จะมาล้อมฉันเพื่อจะฆ่า ฉันก็ยังกัดฟันและฆ่าพวกมันหนึ่งหรือสองคน ฉันไม่กลัวตาย… ในเมื่อพวกเจ้าต้องการให้คนรุ่นใหม่สู้ ย่อมได้!”

ในเวลาเพียงไม่กี่วัน เทพสวรรค์รุ่นเยาว์จำนวนมากได้ลงมายังอาณาจักรเบื้องล่าง พวกเขามีความสามารถอย่างมากและเข้าสู่ดินแดนของอาณาจักรเหยา พวกเขาสังหารหมู่อย่างโกลาหล สร้างความไม่พอใจให้กับผู้ฝึกฝนที่แข็งแกร่งจำนวนนับไม่ถ้วน

“เทพ เจ้ากล้าดียังไงมาดูถูกอาณาจักรเหยา!”

“เจ้าใช้เราเป็นหินลับมีดฝึกฝนเหล่าเทพ?”

นายพลแม่ทัพ

ในตอนแรก เทพสวรรค์รุ่นน้องถูกปกคลุมด้วยอาการบาดเจ็บ ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งมีชีวิตบนท้องฟ้าได้รับการเคารพ ดังนั้นพวกเขาจะเผชิญหน้ากันเช่นนี้ได้อย่างไร? หลังจากนั้นเทพก็กลับสู่อาณาจักรสวรรค์ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัส ในเวลาน้อยกว่าหนึ่งวัน เขาฟื้นตัวและพุ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ที่เขาเผชิญหน้าเมื่อวันก่อนอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม ในเวลานั้น คู่ต่อสู้ของพวกเขายังอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัส

“น่ารังเกียจ…”

“ช่างเป็นเทพที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก!”

“ให้ตายเถอะ เรามีเวลาไม่เท่ากัน พวกเขากลับมาในพริบตาและหายจากอาการบาดเจ็บแล้ว พวกเขายังแยกแยะประสบการณ์ในสิบวันของพวกเขา ไตร่ตรองอย่างต่อเนื่อง แล้วกำหนดเป้าหมายคู่ต่อสู้คนก่อนของพวกเขา ทักษะการต่อสู้ของพวกเขาดีกว่าทักษะการต่อสู้ที่ไม่มีประสบการณ์ก่อนหน้านี้มาก!”

“ถ้าเป็นอย่างนั้น เราจะกลายเป็นสนามฝึกซ้อมจริงๆ…”

เทพรุ่นเยาว์ลงมาสู่โลกมนุษย์ทีละคน และผู้ลี้ภัยหลายหมื่นคนหนีด้วยความหิวโหย ซากศพกระจัดกระจายไปทั่วพื้น และสถานที่ทั้งหมดถูกย้อมด้วยเลือดเป็นสีแดง

โลกของเทพนั้นน่ากลัวเกินไปและเทียบเท่ากับโลกระดับสูงสุด เมื่อมันลงมาเพื่อโจมตีโลกระดับกลางและใช้กระแสเวลาที่น่าสะพรึงกลัวเพื่อพักฟื้นและสร้างความแข็งแกร่ง มันเกือบจะอยู่ยงคงกระพัน

จางเฉียน โกรธมากและขอความช่วยเหลือจากอาณาจักรอื่น ๆ

อาณาจักรอื่นเงียบ

อาณาจักรเหยาได้เกิดความโกรธเกรี้ยวของสวรรค์ มันควรจะถูกทำลาย

“เมื่อฟ้าพิโรธ แผ่นดินพันลี้จะกลายเป็นสีแดง แม้แต่มนุษย์ยังกล้าต่อกรกับสวรรค์?”

…

อย่างไรก็ตาม ยังมีคนชอบธรรมในโลกมนุษย์ อัจฉริยะที่มีความสามารถบางคนจากหลายอาณาจักรกำลังดิ้นรนอยู่ในใจ พวกเขารีบไปที่อาณาจักรเspkอย่างลับๆ เพื่อต่อสู้กับเหล่าเทพในฐานะส่วนหนึ่งของรุ่นเยาว์และต่อสู้อย่างกล้าหาญ

“แล้วถ้าเทพแข็งแกร่งขึ้นล่ะ?”

ในช่วงเวลาสั้นๆ 10 ปี อัจฉริยะรุ่นเยาว์จำนวนมากเดินทางไปทั่วเมืองเหยา

พวกเขามาที่นี่ด้วยหัวใจที่กล้าหาญโดยคิดว่าพวกเขามีความสามารถมาก แต่ตอนนี้พวกเขาเพิ่งรู้อย่างแท้จริงว่าอีกฝ่ายน่ากลัวเพียงใด

อัจฉริยะกลุ่มใหญ่จากอาณาจักรใหญ่ต่างๆ ที่คิดว่าตนเป็นที่โปรดปรานของสวรรค์และแต่เดิมมีชื่อเสียงในแผ่นดินนั้นถูกบดขยี้จนตายได้อย่างง่ายดาย

ราวกับว่าไม่มีอัจฉริยะคนใดในโลกมนุษย์เทียบได้กับความเจิดจรัสของเทพสวรรค์!

นี่คือยุคที่มืดมนที่สุด

อย่างไรก็ตาม การอาบไปด้วยเลือดนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานเสมอ ทีละคน ผู้เชี่ยวชาญรุ่นเยาว์ของวิถีโลกมนุษย์เริ่มต่อต้านเหล่าเทพและถึงกับสังหารเทพบางองค์ที่ไม่สามารถกลับไปทันเวลาได้

ยุคที่รุ่งเรืองที่สุดได้ถือกำเนิดขึ้น

บุตศักดิ์สิทธิ์ทั้งเจ็ดเป็นเหมือนดวงอาทิตย์ที่พร่างพราวที่สุด พวกเขาไม่มีใครเทียบได้และเพิ่มสีสันแห่งความหวังที่สวยงามให้กับโลก

ช่วงเวลานี้เรียกว่า 50 ปีแห่งความหวัง แต่ในช่วงเวลาสั้นๆ พวกเขาก็ล่มสลายลงเรื่อยๆ อัจฉริยะเทพสวรรค์ที่มีความสามารถมากกว่าปรากฏตัวขึ้นและปราบปรามพวกเขาจนตายทีละคน!

อาณาจักรเหยาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์และไม่มีพลังที่จะต่อต้านอีกต่อไป

ปีสวรรค์ 373 ปี

จางเฉียนได้พบกับจักรพรรดิสวรรค์ทั้งสอง

“ในที่สุดเขาก็มา…”

จางเฉียนนั่งเงียบ ๆ บนเก้าอี้และมองดูสิ่งมีชีวิตทั้งสองที่ปกคลุมไปด้วยแสงสีขาวพร่ามัว เขากำลังรอความตายครั้งสุดท้าย

เขาพ่ายแพ้ เขาอยู่คนเดียวและจำนวนของจักรพรรดิสวรรค์มีไม่มากเท่ากับคู่ต่อสู้ของเขา ทั้งสองฝ่ายมีการเดิมพัน และรุ่นน้องที่ต่ำกว่าจักรพรรดิสวรรค์และจักรพรรดิก็พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง

“แต่ท้ายที่สุดแล้ว ฉัน … มันก็แค่จุดไฟบางอย่าง”

จางเฉียน จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่สงบมาก

เขารู้อยู่แล้วว่าความพ่ายแพ้เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ตั้งแต่เขาประกาศสงครามกับเหล่าเทพก็ทรงทราบดีว่าเรื่องนี้จะถึงกาลอวสานแล้ว อาณาจักรของเขาจะถูกทำลายล้าง และผู้คนนับล้านของเขาจะไร้ที่อยู่อาศัย และครอบครัวของพวกเขาจะถูกทำลาย

แต่เขาก็ยังทำมันและกลายเป็นทรราชคนแรกในประวัติศาสตร์

จิตใจของเขาเย็นชาและโหดร้ายมากพอ

ประวัติศาสตร์จะจดจำสิ่งนี้ และคนรุ่นหลังอาจประเมินเขาเช่นนี้ จางเฉียน บุคคลแรกในประวัติศาสตร์ของโลกมนุษย์ที่ทะลวงไปสู่จักรพรรดิสวรรค์ระดัเจ็ด ทรราชป่าเถื่อน นำผู้คนนับล้านต่อสู้กับสวรรค์ นำอาณาจักรไปสู่ความพินาศ!

เขาไม่รู้ผลที่ตามมาหรือ?

ไม่ เขารู้ผลที่ตามมาดีกว่าใครๆ เขารู้ว่าเขาจะต้องตาย แต่เขาก็ยังเลือกที่จะทำเช่นนี้

นั่นเป็นเพราะมนุษย์มักจะต้องก้าวแรกและส่งเสียงคำรามออกมา ไม่มีการปฏิวัติใดที่ไม่ผ่านการนองเลือด หากไม่ท้าทาย ก็จะไม่รู้ภูมิหลังของคู่ต่อสู้และจะไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ บุคคลหนึ่งจะถูกปกคลุมด้วยเงาของเทพตลอดไป และเส้นทางของมนุษยชาติจะถูกปกครองและครอบงำ

การทำลายอาณาจักรเหยาในวันนี้จะกลายเป็นประกายแห่งความหวังในวันพรุ่งนี้ ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของอนาคต มันจะเบ่งบานเป็นดอกไม้ที่สดใส

“ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ก็เพื่อปูทางให้กับคนรุ่นหลัง” ดวงตาของเขากำลังงุนงง

ถ้าเป็นไปได้ ใครจะเต็มใจเป็นทรราช?