ตอนที่ 235 เหนื่อยใจ (*ฟรี)
ตอนที่ 235 เหนื่อยใจ (*ฟรี)
ครั้งนี้ เกาจิ้ง มาที่โลกใบใหญ่ และได้นำสุราบริสุทธิ์คุณภาพสูงจำนวน 5,000 ตันกลับมาด้วย
สุราไป๋จิ่ว ทั้งหมดถูกปิดผนึกและบรรจุลงไหในหมู่บ้านบนภูเขา หลังจากนั้น เกาจิ้ง ก็เดินทางไปที่เมือง ชิงเหอ ก่อน แล้วหลังจากนั้น ซานไท ก็ได้นำทีมไป เพื่อนำแท่นบูชา สุราไป๋จิ่ว ขนสัตว์และของขวัญอื่น ๆ 500 แท่น และนำไปเสนอเป็นสินสอดให้พ่อแม่ของ ชิงหลัน
กระบวนการทาบทามสู่ของเป็นไปอย่างราบรื่น
ถึงแม้ว่า ซานไท เป็นนักรบโทเท็มระดับหนึ่งอยู่แล้ว และความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในระดับเฟิร์สคลาสท่ามกลางผู้คนในถิ่นทุรกันดารที่มีรัศมีหลายพันไมล์ แต่ว่าเขามาจากชนเผ่าในชนบท ทำให้สถานะของเขาก็แทบจะไม่คู่ควรกับชิงหลัน
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ชิงหลัง และ ซานไท รักกัน และพ่อแม่ของเธอก็ไม่มีเจตนาที่จะกีดกันและทำร้ายความรักของทั้งสองฝ่าย
รับของขวัญจากซานไท แต่…
แต่ถ้า ซานไท คิดว่าเขาสามารถแต่งงานกับชิงหลัน ที่เปรียบประดุจดั่งไข่มุกแห่งชิงเหอ ได้นั่นเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่
สิ่งต่าง ๆ มันไม่ได้ง่ายดายอย่างนั้น!
พ่อแม่ของ ชิงหลัน เสนอเงื่อนไขหลายประการ
ก่อนอื่น ซานไท ต้องซื้อบ้านในเมืองชิงเหอ พื้นที่ไม่ควรเล็กเกินไป สามห้องนอนและสองลานกว้างเป็นสิ่งจำเป็น
ด้วยวิธีนี้ หลังจาก ชิงหลัน แต่งงาน เธอจะต้องกลับมาเยี่ยมญาติในช่วงวันหยุด
จึงเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องมีที่ลงหลักปักฐานในเมือง
ประการที่สอง หาก ชิงหลัน และซานไทมีลูกในอนาคต คนใดคนหนึ่งจะต้องมีนามสกุลของ ชิงหลัน และจะต้องได้รับการเลี้ยงดูจากตายาย
และบ้านหลังนี้จะตกเป็นของเด็กคนนั้นในอนาคต!
นอกจากนี้ ครอบครัวของ ชิงหลัน ยังขอให้ ซานไท คิดค่าสินสอดที่จะมาสู่ขอเจ้าสาวที่ตรงและคู่ควรกับตัวตนของ ชิงหลัน
รายการของขวัญที่พวกเขาออกคือเหล้า 1800 ไหบนแท่นบูชา เหรียญเปลือกหอย 500 เหรียญ และสัตว์อสูรดุร้ายระดับสอง 10 ตัว!
ให้ตายเถอะ! !
หลังจากฟังคำบรรยายของ ซานไท แล้ว เกาจิ้ง ก็หายใจเข้าลึก ๆ และเลือดที่ไหลเวียนก็วิ่งจากฝ่าเท้าไปที่หน้าผากของเขา ก่อตัวเป็นตัวอักษรขนาดใหญ่สองตัวเหนือหัวของเขาทันที
นี่มัน "หน้าเลือด" ชัดๆ และมันคือยักษ์อ้าปากกว้าง
ชิงเหอเป็นเมืองใหญ่เมืองเดียวในรัศมีหลายพันไมล์ เป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองและมีชีวิตชีวาที่สุด
ตามที่ เกาจิ้ง ได้เรียนรู้ บ้านที่อยู่ในตัวเมืองชิงเหอมีราคาที่แพงมาก และถึงแม้ว่าจะมีเงิน ก็อาจไม่สามารถซื้อบ้านที่ต้องการได้ พวกเขากฎระเบียบและมีข้อกำหนดของเมืองอยู่
สำหรับการมีลูกใช้นามสกุลเดิมของ ชิงหลัน ตราบใดที่ ซานไท ไม่คัดค้าน มันก็ไม่สำคัญ
เขาและ ชิงหลัน สามารถทำงานหนัก และการมีลูกมากขึ้นก็ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด
ประเด็นคือค่าตัวเจ้าสาว!
เหล้า 1,800 ไห เหล้า 1 ไหเท่ากับ 10 ตัน ดังนั้น 18,000 ตัน!
เหล้า 5,000 ตันที่ เกาจิ้ง ซื้อก่อนหน้านี้มีราคาเกือบ 200 ล้านหยวน และเหล้า 18,000 ตันมีราคาอย่างน้อย 700 ล้านหยวน!
เกาจิ้ง รู้สึกถึงความยากจนของตัวเองอีกครั้ง
นอกจากนี้ยังมีเหรียญเปลือกหอย 500 เหรียญ สัตว์อสูรดุร้ายระดับสอง 10 ตัว...
รู้สึกได้ว่าตับของเขากำลังสั่น
"เกาจิ้ง ข้าขอโทษ"
ซานไท ยิ้มอย่างมีความในและพูดว่า: "ข้าไม่ได้คาดหวังว่าครอบครัวของ ชิงหลัน จะขอของขวัญมากมาย หรือมีหนทางอย่างอื่น หรือแค่ลืมมันไป"
นักรบโทเท็มผู้ยิ่งใหญ่แห่งเผ่าภูเขารู้ดีว่า เกาจิ้ง ทำเพื่อตัวเองมามากพอแล้ว
และสิ่งสำคัญที่ต้องรู้ว่าช่องว่างระหว่างขนาดยักษ์กับ หยวนหมิน นั้นใหญ่เกินไป และการวัดขนาดวัตถุก็ไม่ได้เป็นอนุกรมเลย
อาหารหนึ่งมื้อของยักษ์ก็เพียงพอที่จะเลี้ยง หยวนหมิน นับพัน ในทางกลับกัน เสบียงที่ หยวนหมิน มอบให้กับยักษ์จะต้องวัดปริมาณเป็นพันเท่า เหล้า 1,800 ไหน่ากลัวที่จะคิดเกี่ยวกับปริมาณของมัน
ซานไท จะกล้าเอาของขวัญที่สุดแสนจะหนักหนาสาหัสมากมายนี้ใส่ร่างกายของ เกาจิ้ง ได้อย่างไร!
แม้แต่ตัวเขาเอง ที่มีร่างกายใหญ่โตกว่า เกาจิ้ง และเป็นถึงนักรบโทเท็มผู้ยิ่งใหญ่ ยังไม่สามารถที่จะหาวิธีใดนำของขวัญมากมายขนาดนี้มาได้
เกาจิ้ง อดไม่ได้ที่จะถาม: "ทำไมครอบครัวของพวกเขาถึงต้องการเหล้ามากมายขนาดนี้"
แท่นบูชาที่มีเหล้า 1800 ไห จะต้องดื่มจนถึงปีวอกหรือไง
ซานไท และ ซานเหมา มองหน้ากัน ฝ่ายหลังไอและพูดว่า "สำหรับเผ่า ชิงเหอ ทั้งหมด"
เหตุการณ์มันเกิดมาเนื่องจากว่าก่อนปีใหม่ ชิงหลัน ประสบความสำเร็จในการทะลวงผ่านขอบเขตและได้รับการเลื่อนขั้นเป็นนักรบโทเท็มระดับสูง
ด้วยอายุที่ยังน้อยและพรสวรรค์ของเธอ การเป็นนักรบโทเท็มผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคตเป็นสิ่งที่แน่นอนอยู่แล้ว
พ่อของ ชิงหลัน เป็นผู้อาวุโสของเผ่า ชิงเหอ และลุงของเธอคือเจ้าเมืองชิงเหอ ชิงขุย และการพูดเกินจริงไปเล็กน้อยว่าเธอคือเจ้าหญิงของเผ่า ชิงเหอ
นอกจากนี้ เดิมที ชิงหลัน กำลังจะแต่งงานกับคนเผ่าอื่น
ในเรื่องนี้ แม้แต่พ่อแม่ของ ชิงหลัน ก็ไม่สามารถทำอะไรโดยพลการได้
แท่นบูชาเหล้า 1,800 แท่นเป็นเพียงคำอธิบายสำหรับชนเผ่า!
เกาจิ้ง พูดไม่ออก
มีเหตุผลที่จะพูดเช่นนั้น
ซานเหมา พูดอีกครั้ง: "จริง ๆ แล้ว พ่อของ พี่ชิงหลัน ยังบอกด้วยว่าตราบใดที่ พี่ซานไท เต็มใจที่จะแต่งงาน ของขวัญสินสอดทองหมั้นทั้งหมดสามารถยกเว้นได้ และสินสอดอีกอย่างรวมถึงบ้านในเมืองก็จะถูกซื้อโดยพวกเขาด้วย"
แล้วสิ่งที่ต้องการในการแต่งงาน
เกาจิ้ง อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ ซานไท
ใบหน้าของ ซานไท แดงก่ำ เขานั่งบนเก้าอี้และลูบมืออย่างไม่สบายใจ ส่ายหัวและพูดว่า: "ไม่ ข้าทิ้งเผ่าไว้เพียงลำพังไม่ได้ ไม่มีทาง!”
เมื่อเขาเข้าสู่ตระกูลของ ชิงหลัน เขาจะเป็นสมาชิกของเผ่า ชิงเหอ และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเผ่าภูเขาอีกต่อไป
แม้แต่ภรรยาเดิมของเขายังต้องถูกทอดทิ้ง
นี่คือสิ่งที่ ซานไท ไม่มีวันยอม!
ร่างสูงพยักหน้า
เขารู้สึกว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของครอบครัว ชิงหลัน ที่ขอของขวัญหมั้นหมายมากมายนั้นน่าจะเป็นการบังคับให้ ซานไทแต่งงานเข้าในตระกูลของ ชิงหลัน
การเพิ่มนักรบโทเท็มรุ่นเยาว์ที่มีพรสวรรค์จะเพิ่มความแข็งแกร่งและมรดกของเผ่าชิงเหอ อย่างไม่ต้องสงสัย และชิงหลานก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานออกไปอยู่นอกเผ่า มันเป็นเรื่องของทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณค่า
วางแผนมาดีจริงๆ
ในกรณีนี้ก็...
จู่ๆประตูห้องพักในโรงแรมก็ถูกเปิดออก ซึ่งทำให้ทุกคนที่นั่งคุยกันอยู่ในนั้นตกใจ
"ชิงหลัน!"
ซานไท ยืนขึ้นด้วยความประหลาดใจ: "เจ้ามาที่นี่ทำไม"
คนที่เข้าประตูคือชิงหลัน
เธอสวมชุดที่เรียบง่ายแต่ดูสง่างาม ถึงแม้ว่าจะดูขาดความ องอาจเยี่ยงนักรบไปเล็กน้อย แต่ก็ดูเพิ่มอารมณ์ที่นุ่มนวลและอ่อนโยนเข้าไปอีกมาก
ในตาแดงและบวม
"พี่ซานไท"
โดยไม่คำนึงถึงคนอื่น ๆ ชิงหลันก็โผเข้าหาอ้อมกอดของ ซานไท โดยตรง ร้องไห้สะอึกสะอื้น: "พ่อและแม่ของข้า ขอมากเกินไป ข้าไม่ต้องการค่าตัวเจ้าสาว ข้าจะกลับไปที่หมู่บ้านบนภูเขากับท่านเดี๋ยวนี้!"
"ชิงหลัน"
ในความรักมีความงามมากมาย ซานไท กอดเธอแน่นอย่างช่วยไม่ได้ และขอบตาของเขาก็แดงด้วย
"อะแฮ่ม!"
เกาจิ้ง ผู้ซึ่งไม่ทันตั้งตัวและและภาพของบุคคลที่กำลังหวานซึ้งกันอย่างมาก เขาอดไม่ได้ที่จะไอสองครั้ง: พี่ชาย ข้ามีอะไรจะพูด!
แต่ด้วยอารมณ์ที่กำลังอยู่ในช่วงแห่งการโหยหาและสับสน เป็นผลให้คนอื่น ที่พูดด้วยเสียงเบาๆ ซานไท และ ชิงหลัน ไม่ได้ยินพวกเขาเลย
ไม่มีทางอื่น เกาจิ้ง ต้องใช้ผู้ช่วยรายใหญ่
เขาหยิบลำโพงออกมาจากช่องเก็บของ เปิดเครื่องและตะโกนใส่หู คู่งี่เง่า: "พี่ซานไท พี่สะใภ้ชิงหลัน พวกท่านทั้งสองคนฟังข้าก่อน!"
คราวนี้ ยักษ์ทั้งสองที่ตกหลุมรักกันได้ยินอย่างชัดเจน
ชิงหลัน หน้าแดงผละออกจากอ้อมกอดของ ซานไท
ซานไท เกาหัวด้วยความลำบากใจ หันไปถาม เกาจิ้ง: "ท่าน ท่านต้องการพูดอะไร"
เกาจิ้ง หายใจเข้าลึก ๆแล้วถอนหายใจยาวๆ วางลำโพงลงแล้วพูดเสียงดัง: "ข้าบอกว่าข้าจะหาวิธีเกี่ยวกับสินสอดทองหมั้นและค่าตัวเจ้าสาว!"
เกาจิ้ง คิดอย่างชัดเจนแล้ว
ก่อนอื่น การหลบหนีของ ชิงหลัน ไปยังหมู่บ้านบนภูเขาเป็นทางเลือกที่เลวร้ายที่สุด คิดไปแล้วมันน่าปวดหัวไปหมด
ซานไท ไม่สามารถเข้าร่วมเผ่า ชิงหลัน ได้
วิธีเดียวคือยอมรับคำขอของครอบครัวชิงหลัน!
เหล้า 18,000 ตัน 700 ล้านหยวน เขาจะแก้ให้!
เหรียญเปลือกหอย 500 เหรียญและบ้านในเมืองชิงเหอ เกาจิ้ง ต้องการถาม จี้ฉี
เรื่องใหญ่คือการซื้อซิการ์และวิสกี้เพิ่มในโลกหลัก
มีเหล้าดาวแดงเอ้อกั๋วโถวด้วย!
สำหรับสัตว์อสูรดุร้ายระดับสอง 10 ตัว เขาเชื่อว่า ซานไท สามารถจัดการกับพวกมันทั้งหมดได้ด้วยตัวเอง
หลังจากคำนวณอย่างถี่ถ้วนแล้ว ก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไรที่ไม่สามารถแก้ไขได้
จบตอน