ตอนที่ 17
"ติ๊ง....ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำภารกิจสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 5000 แต้ม ผลไม้เกล็ดมังกร *10!"
เสียงของระบบดังขึ้น ทำให้อลันถึงกับยิ้มออกมา
การ์ดเร่งการฝึกก่อนหน้านี้ช่วยย่นเวลาได้อย่างมาก
" มาเพิ่มเลเวลกันก่อน!"
เดิมที่อลันกำลังเดินเล่นอยู่ในรังมังกร
แต่หลังจากได้ยินเสียงแจ้งเตือนเขาก็ออกมาทันทีและปรากฏตัวในห้องสมุด
" ใช้ค่าประสบการณ์ 5,000 แต้ม สำหรับอัพเกรดตัวละคร !"
หลังจากใช้ 5,000 แต้ม แถบค่าประสบการณ์ของเขาเปลี่ยนจาก 8400/5000 เป็น 3400/10000
ในเวลาเดียวกันออร่าที่แข็งแกร่งก็ปรากฏขึ้นในร่างกายของเขา
ระดับของอลันพุ่งขึ้นสู่ระดับ 5 อย่างรวดเร็ว ตอนนี้เขารู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างระดับ 5 และ 4 อย่างชัดเจน
ในขณะนี้ เขารู้สึกถึงความแตกต่างอย่างลึกซึ้งระหว่างระดับที่ห้าและระดับที่สี่
ระดับอัศวินแบ่งออกเป็น 9 ขั้น ขั้นที่ 1 ถึง 3 ถูกเรียกว่า อัศวินระดับทองแดง
ขั้นที่ 4 ถึง 6 ถูกเรียกว่า อัศวินระดับเงิน และขั้นที่ 7 ถึง 9 ถูกเรียกว่า อัศวินระดับทอง
จากระดับทองแดงสู่ระดับเงิน อาจกล่าวได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นอัศวิน
และเป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพครั้งแรกด้วย
อัศวินระดับทองแดงเป็นเพียงบุคคลที่เริ่มบ่มเพาะรวมพลังเข้าสู่ร่างกายและพลังเหล่านี้กระจัดกระจายไปทั่วทุกมุมของร่างกาย
ไม่มีการรวมตัว
ในทางกลับกัน อัศวินระดับเงินสามารถควบคุมการไหลเวียนพลังงานในร่างกายได้และดูดซับจากข้างนอกเข้าสู่ร่างกาย
เพื่อฟื้นฟูพลังงานที่เสียไป ด้วยเพราะเหตุนั้นทำให้อัศวินระดับเงินสามารถต่อสู้ได้นานกว่าและจิตต่อสู้ก็แข็งแกร่งกว่าระดับทองแดงมาก
หลังจากไปถึงระดับเงินก็สามารถถือได้ว่าเป็นคนที่แข็งแกร่งและสามารถนำทีมอัศวินกลุ่มเล็กเข้าสู่สนามรบได้
ระดับ 4 สามารถควบคุมการไหลเวียนได้ ระดับ 5 ก็สามารถนำพลังนั้นออกมาจากร่างกาย
ถือว่าแข็งแกร่งมากกว่าเดิมถึง 3 เท่า
ในขณะเดียวกัน อลันก็เข้าใจว่าทำไมอารอนถึงไม่สามารถเป็นอัศวินระดับห้าได้หลังจากผ่านมานาน
สิ่งนี้ต้องการพรสวรรค์กับทรัพยากรมากเกินไป
" ฟู่ว! รู้สึกดีจริงๆ พลังของอัศวินระดับ 5 "
อลันเริ่มปรับตัวให้เข้ากับความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้น
" ว่าแต่ผลเกล็ดมังกรมันคืออะไร ? "
หลังจากที่อลันคุ้นเคยกับร่างกายของตัวเองแล้ว
เขาก็มุ่งความสนใจไปที่ผลเกล็ดมังกรทั้งสิบที่กำลังเปล่งแสงหลากสีออกมาจางๆ
"แก้วมังกรมีเศษเสี้ยวพลังของมังกรบริสุทธิ์ ซึ่งสามารถใช้เลี้ยงลูกมังกรและเร่งการเจริญเติบโตของพวกมันได้"
คำอธิบายจากระบบปรากฏขึ้นต่อหน้าอลัน
" เจ้าสิ่งเหมาะจะเป็นอาหารให้กับเจ้าซาฟี่ "
อลันยิ้มและเดินไปที่รังมังกรพร้อมกับถือผลเกล็ดมังกรเอาไว้
จากนั้นเขาก็ป้อนให้เจ้าซาฟี่กิน ในไม่ช้าทั้งสิบผลก็ถูกมันกินจนหมด
ในเวลาเดียวกัน ออร่าในร่างกายของมันก็หนาและแข็งแกร่งขึ้นอีกทั้งตัวก็ใหญ่ขึ้นด้วย
" ของดีจริงๆ !"
เมื่อเห็นผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ในแววตาของอลันก็มีประกายบางอย่าง
ส่วนเจ้าซาฟี่ก็นอนลงและหลับไปหลังจากกินเสร็จเรียบร้อย
ดูเหมือนว่ามันจำเป็นต้องใช้การนอนหลับเพื่อย่อยพลังของผลเกล็ดมังกร
อลันออกจากรังมังกรทันที เพราะเขาไม่ต้องรบกวนมัน
จากนั้นเขาก็เดินตรงไปที่ห้องโถงพร้อมกับสั่งให้เอ็ดเวิร์ดเตรียมกองกำลังที่ฝึกให้พร้อม
ในวันนี้ เขากำลังจะพานักรบมือใหม่ทั้ง 50 คนไปกวาดล้างสัตว์ป่าในภูเขาสองลูกที่อยู่ห่างออกไป
หลังจากได้รับคำสั่งของอลัน มาร์โคก็รวบรวมทุกคนมาในทันที
ชุดเกราะหนังและอาวุธที่อลันซื้อมาก่อนหน้าก็ถูกแจกจ่ายให้กับพวกเขา
ขณะนี้ผู้คนทั้งหมด 50 คนที่แต่เดิมเป็นชาวเมืองธรรมดาๆได้กลายเป็นนักรบที่พร้อมต่อสู้
ดูเหมือนว่าการ์ดเร่งความเร็วการฝึกจะช่วยให้พวกเขาเชี่ยวชาญทักษะของนักรบได้อย่างรวดเร็ว
“ ดี...ดีมาก ข้าพอใจยิ่งนัก เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของพวกเจ้า
เมืองโรสทาวน์แห่งนี้ถูกปิดกั้นโดยภูเขาอีกทั้งยังมีมหาสมุทรอยู่ข้างหลัง
ทำให้ยากที่จะติดต่อกับเมืองใหญ่ของโลกภายนอกได้ ซึ่งมันส่งผลกระทบต่อโรสทาวน์อย่างหนัก
ดังนั้นข้าจึงตัดสินใจที่จะเปิดถนนธุรกิจเพื่อให้ผู้คนจากภายนอกสามารถเข้ามา
และเราสามารถออกไปข้างนอกได้ซึ่งมันจะทำให้เมืองแห่งนี้เจริญยิ่งขึ้น ชีวิตของพวกเจ้าก็จะดีขึ้นตามเช่นกัน! ”
อลันเริ่มพูดปลุกใจ
" รับคำสั่งนายท่าน!! "
นักรบ 50 คนตอบอย่างพร้อมเพรียงกัน
"ดี! ถ้าอย่างนั้นก็ถึงเวลาแล้ว"
อลันยิ้มและพยักหน้าพลางโบกมือไปข้างหน้าให้สัญญาณเริ่มเดินทาง
ในเวลาเดียวกันเสียงแจ้งเตือนก็ดังขึ้นในหัวของเขาอีกครั้ง
“ ติ๊ง...เปิดภารกิจรอง สังหารสัตว์ร้าย แม้ว่าจะเคยกวาดล้างสัตว์ร้ายมาบ้างแล้ว แต่มันก็ยังไม่เพียงพอ
มากำจัดสัตว์ร้ายให้หมดสิ้นเพื่อเปิดเส้นทางสู่ธุรกิจ รางวัล : ค่าประสบการณ์ 3,000 แต้ม ! ”
“ ติ๊ง...เปิดภารกิจรอง เปิดถนนการค้า ในฐานะลอร์ด มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสร้างอาณาเขตเพื่อทำธุรกิจกับโลกภายนอก
ถ้าต้องการร่ำรวยก็ต้องมีเส้นทาง เปิดเส้นทางค้าขายและนำพาชาวเมืองให้มั่งคั่ง
รางวัล : ค่าประสบการณ์ 3,000 แต้ม , จิตวิญญาณแห่งเมล็ดถั่ว ! ”