หยูชานชานยิ้มและโบกมือแล้วพูดว่า: “ไม่เป็นไร พี่หลินหยวนยังไม่มา ดังนั้นจึงมีแมลงวันจำนวนมาก แน่นอนว่าฉันต้องปกป้องพี่สะใภ้ของฉัน… โอ้ ฉันหมายความว่าฉันต้องปกป้องภรรยาของฉัน!”

เมื่อได้ยินหยูชานชานพูดเรื่องไร้สาระ จี้เฉียนก็หัวเราะทันทีและพูดว่า: “เธอกำลังพูดถึงภรรยาและพี่สะใภ้คนไหน? เธออยากโดนตีอีกแล้วเหรอ?”

หลังจากพูดอย่างนั้น จี้เฉียนก็ยกมือเรียวบางของเธอขึ้นมาป็นการข่มขู่

เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของจี้เฉียน หยูชานชานก็ปิดปากทันที

เธอรู้ถึงทักษะการต่อสู้ที่น่ากลัวของจี้เฉียน

นอกจากลูกพี่ลูกน้องแล้ว คงไม่มีใครเทียบเธอได้เลย

แม้ว่าหยูชานชานจะเงียบไปแล้ว แต่จี้เฉียนก็ยังคิดถึงคำพูดของหยูชานชาน

เธอนึกถึงหลินหยวนเช่นกัน

จี้เฉียนคิดว่าคำพูดของหยูชานชานมีเหตุผลจริงๆ

แน่นอนว่าไม่เกี่ยวกับที่หยูชานชานเรียกเธอว่าพี่สะใภ้หรือภรรยา แต่เป็นครึ่งแรกของประโยค

หากไม่มีหลินหยวนอยู่ข้างๆ ผู้คนจำนวนมากจะจ้องมองมาที่เธอ ชี้นิ้วมาที่เธอ และบางคนถึงขั้นเข้ามาพูดคุยกับเธอ

เมื่อเธออยู่คนเดียวหรือแม้แต่กับหยูชานชาน เธอจะดึงดูดความสนใจเป็นอย่างมาก

แต่เธอจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่หลินหยวนอยู่ข้างๆ เธอนั้นสบายใจกว่ามาก

ในขณะที่คนอื่นๆอาจยังคงมองเธออยู่ แต่การมีหลินหยวนอยู่ข้างๆก็ทำให้คนอื่นมีความคิดอิจฉาได้ยาก

ผู้คนที่จ้องเธอนานๆจะลดน้อยลงอย่างมาก

เมื่อคิดแบบนี้ จี้เฉียนก็รู้สึกว่าเป็นการดีกว่าที่หลินหยวนจะอยู่ใกล้ๆ...

จี้เฉียนคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่พักหนึ่งแล้วส่ายหัวเพื่อไล่ความคิดนั้นออกไปทันที

ไม่ใช่ว่ามันเหมือนการใช้หลินหยวนเป็นโล่หรอกเหรอ?

จี้เฉียนคิดว่ามันค่อนข้างหยาบคายที่คิดกับเขาแบบนี้

แต่ในความเป็นจริง ความคิดของเธอแบ่งออกเป็นสองทางอย่างชัดเจน

หนึ่งคือใช้หลินหยวนเป็นโล่กำบัง และอีกหนึ่งคือการมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดโดยธรรมชาติ

แต่จี้เฉียนไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

นั่นเพราะเธอไม่เคยคิดที่จะมีความรัก

แม้ว่าหลินหยวนจะทำให้หัวใจของเธอสั่นไหวมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เธอก็รู้สึกว่ามันเป็นเพียงเพราะเธอมีความประทับใจที่ดีต่อหลินหยวน

จากลักษณะนิสัย พฤติกรรม ประสบการณ์ชีวิต และสิ่งอื่นๆของเธอ เธอรู้สึกว่ามันยังห่างไกลจากความรัก

ในขณะที่ความคิดของจี้เฉียนล่องลอยไปเล็กน้อย ทันใดนั้นก็มีเสียงเล็กน้อยดังมาจากฝูงชน

จี้เฉียนมองไปที่ต้นทางของเสียง

แต่แทนที่จะพบหลินหยวน เธอกลับเห็นเด็กสาวฝาแฝดที่สวยงามคู่หนึ่ง

ทั้งคู่ดูน่ารักและส่วนนั้นยังเจริญเติบโตได้ดีมาก

เรียกว่าโลลิอกโตก็ได้

[TL: อิ้งใช้คำว่า ‘Oppai loli’ แปลแบบนี้ก็แล้วกัน]

นอกจากนี้ฝาแฝดยังดูเหมือนกันมาก

ดังนั้นพวกเธอจึงดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายในทันที

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่จี้เฉียนเห็นฝาแฝดทั้งสอง

ตอนที่หลินหยวนพากุ้ยชิงถงมาที่มหาวิทยาลัยเพื่อสัมภาษณ์ครั้งสุดท้าย เธอก็ได้พบกับเซี่ยฉือซวนและเซี่ยฉืออินแล้ว

ตอนนั้นหลินหยวนเล่นเพลงคู่กับเซี่ยฉือซวน

ฝาแฝดทั้งสองมาดูการสอบปลายภาคของวิทยาลัยดนตรีเจียงเป่ยในวันนี้

พวกเธอได้ยินมาว่าทางมหาวิทยาลัยได้เชิญผู้เชี่ยวชาญมาหลายคน

และพวกเธอยังรอคอยที่จะได้เห็นการแสดงของรุ่นพี่อีกด้วย

แม้ว่าแท้จริงแล้วจะเป็นเซี่ยฉือซวนที่ค่อนข้างสนใจ แต่เธอก็พาเซี่ยฉืออิน ฝาแฝดของเธอมาดูด้วย

“ว้าว! เฉียนเฉียนดูรุ่นน้องฝาแฝดนั่นสิ! พวกเธอน่ารักและใหญ่มาก! ยอดเยี่ยมสุดๆ!” แสงเปล่งประกายอยู่ในดวงตาของหยูชานชาน

จี้เฉียนส่งกระดาษเช็ดหน้าให้เธออย่างรวดเร็ว

“เช็ดน้ำลายของเธอก่อน”

หยูชานชานรับทิชชู่มาและเช็ดน้ำลายของเธอ

อย่างไรก็ตาม สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่ฝาแฝดตระกูลเซี่ย

“ดูจากท่าทางของพวกเธอแล้วพวกเธอต้องเป็นน้องใหม่แน่ๆ พวกเธอน่ารักเกินไปแล้ว ฉันอยากรู้จักพวกเธอมากกว่านี้!” หยูชานชานอุทาน

จี้เฉียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

ขณะที่จี้เฉียนกับหยูชานชานสังเกตเห็นฝาแฝดทั้งสอง เซี่ยฉือซวนกับเซี่ยฉืออินก็เห็นจี้เฉียนและหยูชานชานเช่นกัน

/////