ตอนที่ 1125 ชีวิตของคุณสำคัญ หรือการแสดงของคุณ ..สําคัญ?

เกรกอรี ได้ตื่นขึ้นมาจากอาการโคม่า และได้เปิดตาของเขาขึ้นมา เมื่อนั้นเขาก็ได้เห็นฝูงชนที่กำลังจ้องมองมาที่เขา แต่ดวงตาของเขาก็ตกลงไปที่ใบหน้าของ ดร.ดั๊ก : “เพื่อนรักของฉัน นี่ฉัน.. เป็นอะไรไป เกิดขึ้นกับฉัน?”

ดร.ดั๊ก ได้พูดว่า : “คุณเกรกอรี่ คุณเพิ่งล้มป่วยลงไป และเกือบที่จะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ต้องขอบคุณ ..พระเจ้า ตอนนี้คุณไม่เป็นไรแล้ว!”

เกรกอรี กล่าวว่า : “ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฉันเหมือนได้ก้าวเท้าเหยียบขึ้นบรรไดสวรรค์ และก็ได้เห็นเหล่าทูตสวรรค์ที่กำลังโบกมือมาให้กับ ..ฉัน และต้องเป็นคุณแน่ๆ เพื่อนรักของฉัน เป็นคุณที่ได้ช่วยฉันไว้ ขอบคุณมาก!”

ปรมาจารย์เปียโนระดับโลกคนนี้ รู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก..

ดร.ดั๊ก ได้รีบพูดไปว่า : “ด้วยความเคารพ คุณเกรกอรี.. คุณได้ขอบคุณคนผิดแล้ว และแท้จริงฉันเองได้พยายามอย่างเต็มที่ทุกอย่างเพื่อที่จะรักษาคุณแล้ว แต่ฉันล้มเหลว.. อาการของคุณในครั้งนี้ รุนแรงเกินไป และมันก็เกินความสามารถของฉัน”

เกรกอรี ถึงกับตกตะลึง : “ไม่ใช่คุณ? ขอถามหน่อยเถอะว่า ..ใครเป็นคนช่วยฉันไว้ แม้แต่ ดั๊ก ก็ช่วยฉันไม่ได้ แล้วนี่ยังมีใครอีกที่จะช่วยฉันได้?”

ดร.ดั๊ก ได้มองไปที่ หลินฟาน แล้วพูดว่า : “คุณเกรกอรี คนที่ช่วยคุณก็คือ สุภาพบุรุษหนุ่มคนนี้”

ทันใดนั้น เกรกอรี ก็ได้มองไปที่ หลินฟาน และเขาก็ได้แสดงความประหลาดใจออกมา นั่นก็เพราะว่า ..หลินฟาน ยังเด็กเกินไป ชายหนุ่มชาวจีนคนนี้ เก่งเทคนิคการแพทย์ถึงขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่น่าเชื่อจริงๆ

ดร.ดั๊ก คือแพทย์ที่เขาไว้ใจ เพราะเขารู้ว่า ดร.ดั๊ก มีทักษะทางการแพทย์ที่ดี แต่.. หนุ่มชาวจีนคนนี้ กลับมีเทคนิคทางการแพทย์ที่เหนือกว่า ดร.ดั๊ก จริงๆ นะเหรอ?

“ขอบคุณ หนุ่มน้อย, หัวเซี่ย ช่างเป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ ที่มีแพทย์อัจฉริยะที่อายุน้อยอย่างคุณได้.. ทั้งนี้ นี่มันก็เป็นความโชคดีของฉัน และฉันก็จะไม่มีวันลืมเลยว่า ฉัน.. ได้รับชีวิตที่สอง ในหัวเซี่ย!” เกรกอรี ได้กล่าวอย่างซาบซึ้งใจใน หลินฟาน มากๆ

ทันทีที่พวกเขาพูดภาษาต่างประเทศ หลังจากที่ หลินฟาน ได้ยิน เขาเองก็ไม่เข้าใจเลยแม้แต่คําเดียว แต่เมื่อเห็นการแสดงออกทางสีหน้าของ เกรกอรี เขาก็แค่รู้ว่า ..เขา กําลังขอบคุณเขาอยู่

จากนั้น ล่าม ก็ได้แปลคําพูดของ เกรกอรี ให้ได้ฟัง

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณ”

เกรกอรี ถามว่า : “หนุ่มน้อย ฉันขอถามชื่อคุณได้ไหม? คุณช่วยชีวิตฉันไว้ ไม่เช่นนั้นฉันจะขอบคุณคนที่ช่วยชีวิตฉันได้อย่างไร?”

หลินฟาน กล่าวว่า “ผมชื่อ หลินฟาน และไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอกครับ ผมเองแค่เดินผ่านมาเท่านั้น”

หลินฟาน ที่ได้ช่วยเหลือ เกรกอรี ก็เพื่อทําให้ทุกคนมีความสุขล้วนๆ เขาเองไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นใดนอกเหนือจากนั้น และถ้าไม่ใช่เพราะเขาต้องการจะเข้าห้องน้ำ แล้วเดินผ่านมาเจอ.. เขาเองก็คงจะไม่มาปรากฏตัวที่นี่

เกรกอรี ได้ชื่นชม หลินฟาน มาก ชายหนุ่มคนนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่สิ่งที่หาได้ยากที่สุดก็คือ เขายังเด็กมากขนาดนี้

“ไม่ดีแล้ว!”

ทันใดนั้น เกรกอรี ก็จำบางสิ่งบางอย่างได้ เมื่อนั้นสีหน้าของเขาก็ได้เปลี่ยนไป : “ตอนนี้กี่โมงแล้ว.. ถึงเวลาแล้วที่ฉันจะต้องขึ้นแสดงบนเวที!”

หญิงชาวต่างชาติคนหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้ช่วยของ เกรกอรี ได้พูดตอบไปว่า : “ยังมีเวลาอีกสิบนาทีก่อนที่การแสดงจะเริ่ม แต่... คุณเกรกอรี สภาพร่างกายของคุณ สามารถขึ้นแสดงบนเวทีได้ ใช่ไหม?”

เกรกอรี กล่าวว่า : “ช่วยฉัน, ฉันควรขึ้นเวทีได้แล้ว”

ดร.ดั๊ก ได้ช่วยพยุงตัว เกรกอรี และเตรียมจะพาเขาขึ้นไปบนเวที แต่ทันทีที่เขาปล่อยมือ เกรกอรี, ร่างกายของเขาก็ดูแกว่งไปแกว่งมา และเกือบยืนได้ไม่มั่นคง

“อา.. ฉันรู้สึกหน้ามืดไปหมด นี่มันเกิดอะไรขึ้น หนุ่มน้อยหัวเซี่ย นี่ฉันกำลังจะตายแล้วใช่ไหม?” เกรกอรี ได้มองไปที่ หลินฟาน ด้วยสายตาที่หมดหนทาง

หลินฟาน ยิ้ม แล้วพูดว่า : “คุณจะไม่ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต เพียงแต่ร่างกายของคุณอ่อนแอเกินไป ทั้งยังเพิ่งฟื้นคืนสติ และต้องใช้เวลาสักครู่หนึ่ง แต่เงื่อนไขก็คือ คุณต้องนอนพักผ่อน ถ้าคุณขึ้นไปแสดงทันที ด้วยอารมณ์ที่เร่าร้อนในการแสดงเปียโน ผมเองเกรงว่า คุณจะตกตายคาเวที”

ล่าม ได้ถ่ายทอดคําพูดของ หลินฟาน ให้กับ เกรกอรี ได้ฟัง..

เกรกอรี ได้ยิ้มอย่างขมขื่น : “แต่.. ฉันเองก็ได้เตรียมการแสดงนี้มานานแล้ว หรือว่านี่ฉันจะต้องยกเลิกการแสดงนี้? ถ้างั้น.. ฉันเองก็คงจะรู้สึกว่าเสียใจกับผู้ชม พวกเขารอการแสดงนี้มานานเกินไป และหากเป็นเช่นนั้น ฉันเองก็รู้สึกเสียใจจริงๆ”

ดร.ดั๊ก ได้แนะนําว่า : “ด้วยความเคารพ คุณเกรกอรี่ คือชีวิตของคุณสำคัญ หรือการแสดงสําคัญ?”

เกรกอรี พูดอย่างจริงจังว่า : “สําหรับฉัน.. การแสดงคือชีวิตของฉัน”

สมกับเป็นนักเปียโนชั้นนำของโลก, ความรักที่จริงใจนี้ ช่างน่าประทับใจ..

หลินฟาน กล่าวว่า : “วางใจเถอะ คุณยังสามารถขึ้นเวทีเพื่อทำการแสดงได้ แค่คุณต้องใจเย็นๆ ลงหน่อย ผมจะจ่ายยาให้กับคุณ หลังจากที่คุณกินยานี้ลงไป ประมาณครึ่งชั่วโมงก็สามารถขึ้นแสดงบนเวทีได้แล้ว  แต่แค่คุณต้องปรับเวลาการแสดงหน่อย ..ก็เท่านั้น”

ดร.ดั๊ก ที่ได้ยิน เขาก็ได้เบิกตากว้าง และมองไปที่ หลินฟาน ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยใคร่รู้ ถ้าไม่ได้เห็นกับตาว่า หลินฟาน ได้ช่วยชีวิต เกรกอรี ไว้ เขาเองก็คงจะได้คิดไปว่า หลินฟาน แค่ล้อเล่น..

เพราะด้วยสภาพร่างกายปัจจุบันของ เกรกอรี อย่างน้อยๆ เขาสมควรที่จะพัก อย่างน้อยก็ต้องสิบวัน หรือไม่ก็ครึ่งเดือน ถ้าเป็นไปตามแผนที่เขาวางไว้ เขาจะแนะนําให้ เกรกอรี อย่าขึ้นเวทีในเดือนหน้า

แม้ว่าการแสดงคือชีวิตของ เกรกอรี แต่ชีวิตก็ไม่สมควรเอามาล้อเล่นได้ หากพอชีวิตหายไปแล้ว เขา.. ก็จะไม่มีอะไรเลย

ตอนนี้ หลินฟาน กลับบอกว่า แค่ใช้เวลาครึ่งชั่วโมง เกรกอรี ก็สามารถขึ้นเวทีแสดงต่อได้ นี่ก็เป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์มากแล้ว!

ถ้าคนอื่นพูดแบบนี้ ดร.ดั๊ก จะต้องรีบปฏิเสธ และคัดค้านอีกฝ่ายอย่างรุนแรง แต่นี่คือสิ่งที่ หลินฟาน พูด, แพทย์อัจฉริยะชาวจีน ที่เพิ่งได้ช่วยพา เกรกอรี กลับมาจากประตูนรก!

ดังนั้น คําพูดเดียวกัน ใครจะกล้าพูด แน่นอนว่ามันจะส่งผลแตกต่างกันออกไปในทันที และนี่คือเหตุผลที่ตอนนี้ได้มีคําพูดที่โด่งดังของคนดังจอมปลอมออกมามากมาย นั่นก็เพราะการแอบอ้างเป็นคนดัง ก็จะดูสมเหตุสมผล และดูน่าเชื่อถือเป็นพิเศษ

ในตอนนี้ หลินฟาน ได้พูดแบบนี้ออกมา ดร.ดั๊ก ไม่เพียงแต่จะไม่คัดค้าน แต่เขากลับยังมีความอยากรู้อยากเห็นเป็นอย่างมาก และต้องการดูผลลัพธ์ หากข้อเท็จจริงนี้ได้พิสูจน์แล้วว่า เกรกอรี สามารถขึ้นเวทีเพื่อแสดงต่อได้ หลังจากผ่านเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงได้จริงๆ งั้นนี่ก็จะเป็นปาฏิหาริย์ทางการแพทย์อย่างแน่นอน ขณะเดียวกัน หลินฟาน ก็จะเป็นการดํารงอยู่เหมือนพระเจ้า

ดร.ดั๊ก ได้พูดกับ เกรกอรี ว่า : “ด้วยความเคารพ คุณเกรกอรี จริงๆ แล้ว ถ้าจะให้ฉันพูด ฉันเองจะแนะนําให้คุณยกเลิกการแสดง และหยุดพักผ่อนสักหนึ่งเดือน แต่ตอนนี้ หมออัจฉริยะชาวจีนคนนี้ บอกว่า คุณสามารถแสดงต่อไปได้แค่ต้องรอเพียงครึ่งชั่วโมง แท้จริงแล้วนี่ก็ย่อมเป็นปาฏิหาริย์อย่างหนึ่ง ..อย่างแน่นอน”

เกรกอรี เมื่อพอได้ยินสิ่งนี้แล้ว เขาก็รู้สึกขอบคุณ หลินฟาน มากขึ้น โดยเขาได้พูดไปว่า : “หนุ่มน้อยหัวเซี่ย ขอบคุณมาก ขอบคุณมากๆ จริงๆ”

หลินฟาน ได้พยักหน้า โดยที่เขาไม่ได้พูดอะไร ขณะเดียวกันเขาก็ได้ค้นยาภายในกล่องยาไปพลาง เตรียมจ่ายยาให้กับ เกรกอรี

ที่นี่.. เกรกอรี ก็ได้พูดขึ้นอีกครั้ง, ล่ามเองก็ได้ทำการแปลไปพร้อมกัน ปรากฎว่า คุณเกรกอรี คนนี้เป็นคนที่เข้มงวดกับการแสดงของตัวเองมาก ตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยขาด และก็ไม่เคยสาย แต่พอมาในขณะนี้ เขากลับต้องเลื่อนการแสดงออกไปก่อน มันยิ่งทำให้เขากังวลมากเกี่ยวกับความรู้สึกของผู้ชม

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ทุกคนต่างก็ได้พูดคำปลอบใจกันไปทีละคน

นักเปียโนแซ่โจว กล่าวว่า : “คุณเกรกอรี เพื่อนรักของฉัน ทัศนคติที่ทุ่มเทของคุณ ..มันน่าประทับใจมาก แต่ผมเชื่อว่าการที่คุณได้เลื่อนการแสดงออกไป ก็เนื่องมาจากเหตุผลทางร่างกาย เช่นนี้.. ผมก็เชื่อว่าผู้ชมจะสามารถเข้าใจได้”

“ใช่.. แค่อธิบายกับผู้ชมก็พอแล้ว”

“เวลาครึ่งชั่วโมง เชื่อว่าทุกคนจะเข้าใจ และยินดีที่จะรอ”

เกรกอรี กล่าวว่า : “ขอบคุณสําหรับคำปลอบใจของพวกคุณ วันนี้ฉันรู้สึกได้ถึงความเป็นเลิศของชาวจีน ทักษะทางการแพทย์ที่น่ามหัศจรรย์ของ คุณหลิน และความเห็นอกเห็นใจของพวกคุณ แต่เอาจริงๆ หรือที่จะให้ผู้ชมรอฉันครึ่งชั่วโมงแบบนี้? เช่นนี้.. ฉันเองกลับรู้สึกเสียใจจริงๆ”

ทันใดนั้น หลิว เหมิงเจี๋ย ก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา และเธอพูดว่า : “ฉันเองมีความคิดดีๆ…”