(ฟรี) ระบบยอดอาจารย์บ่มเพาะศิษย์ ตอนที่ 95 ตลาดเหล่าศิษย์

ขณะชิงอี้ขังฉู่หยางไว้ในโรงเพาะปลูก ตัวนางก็ลงจากตำหนักอย่างสุขสันต์

นางวางแผนที่จะไปยังหอสมบัติของนิกายกระบี่ล่องนภา

หอสมบัติคือสถานที่ที่เต็มไปด้วยสมบัติ เหล่าศิษย์ในนิกายต่างก็ไปที่นั่น เมื่อต้องการอาวุธหรือสมบัติใด ๆ

แต่นี่ไม่ใช่เหตุผลที่ชิงอี้จะไปที่นั่น นางต้องการไปยังตลาดรอบ ๆ หอสมบัติ

ตลาดแห่งนี้คือสถานที่ที่เหล่าศิษย์นิกายกระบี่ล่องนภารวมตัวกันเพื่อซื้อขายแลกเปลี่ยนสิ่งของที่ได้ เมื่อพวกเขาออกไปทำภารกิจของนิกาย

นับว่าเป็นความโชคดีของเหล่าศิษย์ที่นิกายกระบี่ล่องนภาไม่ได้ห้ามให้พวกเขาทำสิ่งเช่นนี้ ในทางกลับกัน พวกเขากลับชอบให้เหล่าศิษย์ทำเช่นนี้เสียมากกว่า

ในสายตาของผู้อาวุโสส่วนใหญ่ของนิกายกระบี่ล่องนภา สถานที่แห่งนี้เป็นเพียงสถานที่ที่มีไว้สำหรับพบปะศิษย์คนอื่น ๆ เท่านั้น

“ชิงอี้!” ณ ทางเข้าตลาด หญิงสาวผู้หนึ่งที่เห็นชิงอี้เดินเข้ามาก็รีบพุ่งเข้ากอดนางอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

“ซื่อฮั่น! ปล่อยข้า!” ชิงอี้หลุดออกจากอ้อมกอดของเจิ้งซื่อฮั่น ก่อนจะหันกลับไปมองนางด้วยสีหน้าที่ขุ่นเคือง

“เพราะภารกิจของข้า ทำให้เขาไม่มีเวลาว่างนัก ข้าจึงคิดถึงเจ้ามาก!” เจิ้งซื่อฮั่นไม่สนท่าทางที่โกรธเคืองของชิงอี้ นางเดินเข้าไปจับมือชิงอี้และลากเข้าไปยังตลาด

“เพียงแค่หนึ่งเดือน แต่เหตุใดเจ้าจึงเปลี่ยนไปเช่นนี้…” ชิงอี้มองเจิ้งซื่อฮั่นด้วยสีหน้าที่เศร้าสร้อย

“เหตุใดพี่สาวที่น่านับถือของข้าจึงกลายเป็นเช่นนี้...”

“ข้าแค่มั่นใจในตัวเองมากขึ้นเท่านั้น” เจิ้งซื่อฮั่นไม่สนสีหน้าของชิงอี้และลากนางไปยังร้านแผงลอยใกล้ ๆ กับทางเข้าตลาด

“เจ้าต้องการสิ่งใด?” เมื่อทั้งสองเดินไปอยู่ตรงหน้าร้านแผงลอยนี้ เจ้าของร้าน ผู้ดูเหมือนศิษย์ที่มีอายุมากกว่าพวกนางก็เอ่ยออกมา

ท่าทางของเขาที่กำลังบดสมุนไพรต่าง ๆ ลงไปในขวดนั้น ทำให้เขาดูน่าสงสัยยิ่งนัก

“ข้าได้ยินว่า เจ้าได้สมุนไพรดี ๆ มาอย่างนั้นหรือ” เจิ้งซื่อฮั่นตอบกลับศิษย์ลึกลับผู้นี้ไป

“หืม… ข่าวนี้แพร่กระจายเร็วยิ่งนัก แล้วเจ้าต้องการให้ข้าช่วยอย่างไร?” ศิษย์ลึกลับผู้นี้กล่าวถามกับเจิ้งซื่อฮั่น ขณะที่เขาใส่สมุนไพรลงไปในขวดที่มีของเหลวสีฟ้าสด

หลังจากนั้นไม่นาน ของเหลวในขวดที่ผสมเข้ากับสมุนไพรก็เปลี่ยนเป็นสีแดงสด

เจิ้งซื่อฮั่นไม่พูดสิ่งใดต่อ นางโยนถุงเล็ก ๆ ไปยังศิษย์ลึกลับผู้นี้

“ยินดีที่ได้ร่วมธุรกิจกับเจ้า” เมื่อเขาตรวจดูสิ่งของภายในถุงใบเล็ก ไม่นานนัก ศิษย์ลึกลับผู้นี้ก็ยิ้มเล็กน้อย เขาหยิบถุงใบเล็กของตนเองออกมาและโยนมันให้กับเจิ้งซื่อฮั่น ก่อนที่เขาจะเก็บถุงใบเล็กที่เจิ้งซื่อฮั่นมอบให้และเริ่มผสมส่วนผสมอื่น ๆ ลงในของเหลวสีแดงสดที่อยู่ภายในขวดโอสถ

“ด้วยความยินดี...” เจิ้งซื่อฮั่นยิ้มอย่างมีเลศนัยและหยิบถุงของศิษย์ลึกลับผู้นี้

ในขณะเดียวกัน ชิงอี้ก็มองดูทั้งสองอย่างหมดคำจะพูด...

ศิษย์ลึกลับที่มีโอสถสีแดงสดที่น่าสงสัยอยู่ในมือคือศิษย์พี่ของนาง อวี่จากโถงปรุงโอสถ

‘เหตุใดพวกเขาถึงทำตัวน่าสงสัยเช่นนี้ มีศิษย์มากมายกำลังจับจ้องเขาอยู่!’

ชิงอี้ไม่รู้ว่าทั้งสองรู้จักกันได้อย่างไรและนางก็ไม่อยากรู้เช่นกัน เมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกัน พวกเขาก็ดูน่าสงสัยอย่างยิ่ง...

“พวกเจ้าทำสิ่งใดกัน!” ขณะที่ชิงอี้กำลังจะลากเจิ้งซื่อฮั่นออกไป ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงหนึ่งตะโกนออกมา

ทั้งชิงอี้, เจิ้งซื่อฮั่นและอวี่ก็หันกลับไปยังต้นตอของเสียงนั้น

“นั่นเขาคือศิษย์น้องหลู่เหวิน”

“ข้าได้ยินมาว่า หลู่เหวินผู้นี้เป็นผู้ที่รักในความชอบธรรมอย่างมาก ผู้อาวุโสหลัก หวังหู่รับเขาเข้าเป็นศิษย์หลังจากจบการประลองศิษย์ใหมี!”

“ข้าก็ได้ยินเช่นกันว่า เขาเป็นผู้คุ้มกันของเมืองกระบี่ล่องนภา!”

“ข้าเห็นเจ้าของร้านแลกบางสิ่งที่หน้าสงสัยกับหญิงสาวผู้นี้!”

“หลู่เหวินผู้นี้คงจะมาตรวจสอบพวกเขาเพื่อไม่ให้ก่อปัญหากับนิกายกระบี่ล่องนภา!”

“หญิงสาวคนข้าง ๆ ก็น่าสงสัยเช่นกัน! ข้าเห็นพวกนางเดินมาด้วยกัน”

ขณะที่ผู้คนพูดคุยกันจนส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว ทั้งสามก็มองหน้ากันโดยไม่พูดสิ่งใดต่อ พวกเขาเห็นหลู่เหวินเดินมาด้วยท่าทางที่หาญกล้า

แต่ผู้ที่งงงวยมากที่สุดก็คือชิงอี้ นางเพียงแค่อยู่เฉย ๆ นางก็กลายเป็นผู้ที่น่าสงสัยไปเสียแล้ว