ตอนที่ 92: การทดลองกับกลยุทธ์ใหม่
“เฮ้อ คุณช่างโลภเหลือเกินนะ...” ล็อคส่ายหัวและมองโมโตะด้วยสายตาที่สมเพช
เส้นเลือดบนใบหน้าที่ซีดเผือดของโมโตะปูดขึ้น ในที่สุด ตอนนี้เขาก็รู้ว่าล็อคได้ทําอะไรลงไป
“ไอ้สารเลว! แกผสมอะไรลงไปในเลือดค้างคาวกันแน่?” เขาตะโกนในขณะที่ทุบหัวของเขาใส่ก้อนหิน “เดี๋ยวก่อนนะ… มันคือ ภูตอัคคีของของแกหรอ ให้ตายสิ!”
ความจริงแล้วความสำเร็จของล๊อคนั้น ไม่ได้เกิดจากโชคเลยแม้แต่น้อย
เนื่องจากเพลิงอนันต์สามารถเปลี่ยนเป็นอาวุธได้ทุกประเภท จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่มันสามารถเปลี่ยนเป็นเข็มขนาดเล็กได้เช่นเดียวกัน!
เป็นผลให้โมโตะไม่ได้สังเกตเห็นการปรากฏตัวของเพลิงอนันต์ในเลือดในขณะที่เขาดูดซึมเข้าไปในตัว!
'การทดลองประสบความสําเร็จ ดูเหมือนว่าฉันได้พัฒนากลยุทธ์ใหม่ได้สำเร็จแล้วล่ะ ครั้งต่อไปที่ฉันพบคู่ต่อสู้อย่างนาย ฉันจะสามารถกําจัดพวกนั้นได้อย่างรวดเร็วและไม่ต้องลำบากเลย!”
“ขอบคุณที่ช่วยฉันทําการทดลองได้สำเร็จนะ ถึงเวลาที่ฉันจะต้องยุติความเจ็บปวดของคุณแล้วล่ะ!”ล๊อคยังคงยิ้มเมื่อเขาออกคําสั่งฆ่าให้กับเพลิงอนันต์
เพลิงอนันต์เริ่มเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของโมโตะม่นานนัก สีแดงเลือดของโมโตก็ถูกแทนที่ด้วยสีแดงเพลิง
โมโตะฉีกเสื้อของเขาและเผยให้เห็นภูตโลหิตที่ติดอยู่กับหน้าอกของเขา
เมื่อเห็นว่าเขากําลังจะถูกแทงหน้าอกด้วยใบมีดที่แหลมคมแล้วนั้น โมโตะก็ตระหนักว่าเขาไม่มีทางเลือกแล้ว
เปลวไฟของเพลิงอนันต์ทำให้ศัตรูต้องระทมทุกข์ทรมานอย่างมาก! ปัจจุบันโมโตะรู้สึกราวกับว่าเขากําลังถูกต้มทั้งเป็น!
ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาลืมตาที่แดงก่ำด้วยความโกรธและตะโกนออกมา “ถ้าฉันกําลังจะต้องตายที่นี่แล้ว ฉันจะพาแกไปด้วย!”
ร่างกายของโมโตะขยายตัวอย่างรวดเร็ว ชายผู้ซึ่งแต่เดิมมีแต่หนังและกระดูก ตอนนี้มีรูปร่างที่อวบอ้วนขึ้น!
โมโตะดูเหมือนของที่ใกล้จะระเบิด!
ล๊อครู้ว่าโมโตะกำลังจะใช้ทักษะทำลายตัวเอง
ล๊อบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็วด้วยปีกพายุของเขา จากนั้นเขาก็สั่งให้เพลิงอนันต์เร่งกระบวนการทําลายล้าง!
เช่นเดียวกับลูกบอลที่ปล่อยลม เลือดเริ่มไหลออกมาจากปากของโมโตะ!
"อ๊าา... !”
ด้วยเสียงคํารามครั้งสุดท้าย โมโตะได้ปลดปล่อยการโจมตีครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขา
การระเบิดของมานาแผ่กระจายไปทั่วทั้งสนามประลอง และอำนาจการทำลายล้างของมันค่อนข้างรุนแรงมาก
อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถทําร้ายล๊อค ที่ออกนอกรัศมีของการระเบิดไปแล้วได้...
“อ่า ให้ตายสิ ฉันลืมถามเขาไปเลย...” ล๊อคหมายถึงทักษะที่เป็นเอกลักษณ์ของตระกูลไวท์ นั่นคือบีสต์ฟิวชั่น
มันเป็นทักษะที่ทรงพลังจริงๆ และสําหรับคนอย่างล๊อคที่ถูกลิขิตให้ฟักไข่แบทเทิลบีสต์มากขึ้นอีกในอนาคต... เสน่ห์ของทักษะนั้น มันช่างยอดเยี่ยมเกินไป
เดิมทีล๊อคต้องการถามโมโตะว่าความลับนั้นคืออะไร และถ้าเขามอบมันให้ ล๊อคคงจะไว้ชีวิตเขา อย่างไรก็ตาม ในท้ายที่สุดโมโตะก็ไม่สามารถแบกรับความเจ็บปวดที่เกิดจากเพลิงอนันต์ได้ และเขาได้ตัดสินใจที่จะปลิดชีพตัวเอง
“เฮ้อ! ฉันจะถามคนอื่นแล้ว ฉันไม่คิดว่าฉันได้กำจัดตระกูลไวท์ไปทั้งหมดแล้ว...” ล็อคเกาหัวแล้วบินไปทางอื่น...
ย้อนกลับไปในเขตทางเหนือที่เต็มไปด้วยค้างคาว ทริสตันกําลังต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเหล่านักเรียน!
อย่างไรก็ตามจำนวนของค้างคาวพิสูจน์แล้วว่ามากเกินไปสําหรับพวกเขาที่จะรับมือได้
นักเรียนคลาสบรอนซ์และซิลเวอร์หลายคนหมดมานาไปแล้วด้วย เป็นผลให้พวกเขากลายเป็นภาระในสนามรบแทน
เมื่อทราบสถานการณ์ในสนามรบ ทริสตันซึ่งเป็นผู้บัญชาการตะโกนว่า “นักเรียนที่ใช้มานาไปจนหมดแล้ว รีบไปหาอาจารย์แจ๊คเพื่อขอความคุ้มครอง! สําหรับนักเรียนคนอื่นๆ ให้ต่อสู้ต่อไป!”
"บูมมมมมมมมมม!"
เต่าดำเปิดตัวลูกกระสุนปืนใหญ่อีกลูกหนึ่ง และแม้ว่ามันจะทําลายล้างค้างคาวหลายร้อยตัว แต่จำนวนโดยรวมของพวกมันก็ไม่มีทีท่าว่าจะลดลง
ค้างคาวจํานวนมากทําให้ทั้งอาจารย์และนักเรียนเครียดกันอย่างมาก
ขณะที่อาจารย์เริ่มแยกกลุ่มนักเรียนที่ใช้มานาหมดแล้วนั้น การเปลี่ยนแปลงก็เริ่มเกิดขึ้นภายในฝูงค้างคาว
"พวกเขากําลังตกลงสู่พื้น!"
"เกิดอะไรขึ้น?"
"พวกมันกําลังล่วงลงเรื่อยๆ!"
"ดูเหมือนพวกมันจะตายแล้วนะ..."
“มันต้องเป็นฝีมือของล็อคแน่ๆ! เรารอดแล้ว!”
เพื่อตอบสนองต่อคําอุทานของนักเรียนทริสตันมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ด้วยความประหลาดใจของเขา รูปแบบที่เรียบร้อยของค้างคาวก่อนหน้านี้ ตกอยู่ในความระส่ำระสาย เนื่องจากจำนวนที่มาก พวกมันจึงบินเข้าหากันอย่างต่อเนื่อง และหลังจากชนกันหลายครั้งเกินไป ค้างคาวก็ล่วงลงกับพื้น
ตัวที่ล่วงลงล้วนตายแล้ว
สถานการณ์ดังกล่าวได้ขยายไปถึงฝูงค้างคาวอื่นๆ ในเมืองด้วยเช่นกัน
ในเวลาไม่นานทั้งเมืองศักดิ์สิทธิ์เกิดเป็นฝนค้างคาว!
“เด็กคนนั้นคงกําจัดโมโตะได้แล้วล่ะ...” แจ๊คหันหน้าไปทางทริสตันแล้วพูด
“เมื่อมาสเตอร์เสียชีวิตแล้ว แบทเทิลบีสต์จะไม่สามารถรักษาตัวเองได้ เฮ้อ ล๊อคเอาชนะโมโตะได้เร็วกว่าที่ฉันคาดไว้ซะอีก ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินความสามารถของเขาต่ำเกินไปอย่างมากเลยล่ะ...” ทริสตันนึกถึงความหวาดวิตกของเขาต่อการต่อสู้ของล๊อค กับอัลวาเขากลัวแทบตายว่าล็อคจะเสียชีวิตในการดวลครั้งนั้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อมองย้อนกลับไป มันเป็นเทคนิคที่น่าเกรงขามมาก
แม้ว่าล็อคจะเป็นเพียงนักเรียน แต่ความแข็งแกร่งของล๊อคนั้นก็อยู่เหนือเขามากแล้ว!
หลังจากส่ายหัวด้วยรอยยิ้มขมขื่น เขาประกาศว่า “เอาล่ะ! ภัยคุกคามได้รับการแก้ไขเรียบร้อยแล้ว ทุกคนช่วยพลเรือนในกระบวนการทำความสะอาด เมื่อเสร็จแล้ว ตามกัปตันของคุณกลับไปที่สถาบันและรายงานต่ออาจารย์ไดอาน่า!”
หลังจากสบตากับแจ๊คแล้ว อาจารย์ทั้งสองก็เข้าไปในพื้นที่พักในตัวของเต่าดำและมุ่งหน้าไปยังหุบเขาฮาวลิ่ง!
...
"โฮว๊กกกกกกกกกก... !" เสียงคํารามของสิงโตโลกันต์ดังก้องไปทั่วหุบเขา และมันกําลังบดขยี้ภูตอัคคีของฮอบริก ภายใต้อิทธิพลของมัน!
หุบเขาที่ไม่มีคนอาศัยอยู่นี้ ได้ถูกล้อมรอบด้วยไฟนรกอันดุเดือด!
หุบเขาสว่างไสวราวกับเป็นช่วงเวลากลางวัน!
หลังจากส่งเสียงคํารามออกมาอีกครั้ง สิงโตโลกันต์ก็ฉีกภูตอัคคีเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
ฮอบริก อยู่ในสภาพเละเทะ เสื้อคลุมของเขาเต็มไปด้วยเขม่าและเลือด
ฮอบริกใกล้จะไม่ไหวแล้ว แต่เขาก็ยังยืนหยัดสู้ต่อ นอกจากนี้ เขายังระดมความคิดเกี่ยวกับวิธีใหม่ๆ ในการจัดการกับผู้เฒ่าไวท์ แม้จะต้องสูญเสียแบทเทิลบีสต์ไปก็ตาม
ผู้เฒ่าไวท์นั้นก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมาก ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยบาดแผลและเลือด
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้กังวล ท้ายที่สุดตัวเขานั้นรู้ถึงความสามารถของเพื่อนเก่าคนนี้ของเขาอย่างดี
การวางแผนอย่างรอบคอบและกลวิธีที่ไร้ยางอายเป็นส่วนหนึ่งของรูปแบบการต่อสู้ของฮอบริก
อย่างไรก็ตาม ผู้เฒ่าไวท์มั่นใจว่าเขาสามารถที่จะรับมือพลังทั้งหมดของฮอบริกได้ ด้วยไพ่ตายใบสุดท้ายของเขาได้!
'เทพีแห่งชัยชนะ... จะต้องอยู่เคียงข้างฉัน!'
“ไอ้เฒ่าเวร ถึงเวลาแล้วที่เราจะจบเรื่องนี้กันเสียที...” ผู้เฒ่าไวท์เรียกแบทเทิลบีสต์ของเขามาอยู่เคียงข้างเขา
“บัดซบ...” ฮอบริกรู้ว่าคู่ต่อสู้ของเขากําลังทําอะไรอยู่!
เวลาเป็นสิ่งสําคัญ และเขาสั่งให้ภูตที่เหลือของเขาเตรีมการป้องกันทันที
“แบตเทิลบีสต์... ฟิวชั่น!”
แสงสีเงินปนแดง ส่องประกายออกมาจากแบทเทิลบีสต์ทั้งสอง!