ตอนที่ 2397-2398 ทั้งสองคนออกเดตกันเหรอ
ตอนที่ 2397 ทั้งสองคนออกเดตกันเหรอ
“เฉียวเฉิน...”
ในที่สุดหญิงสาวที่นั่งตรงข้ามก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และถามด้วยความหึงหวงและไม่พอใจ “ขอถามอะไรหน่อยได้ไหม”
เฉียวเฉินหันมามองเธอ “อยากถามอะไรล่ะ”
“นายกับเซินซิน...” หญิงสาวกัดริมฝีปากแล้วมองไปที่พวกเขา “ทั้งสองคนกำลังเดตกันอยู่หรือเปล่า”
เซินซินตกตะลึง ในขณะที่เธอกำลังจะพูด เฉียวเฉินก็ตอบก่อน “เปล่า ฉันกำลังจีบเธออยู่ แต่เซินซินยังไม่ตอบรับ”
“ว่าอะไรนะ” หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
คนอื่น ๆ รู้สึกเหมือนมีแตงโมลูกใหญ่หล่นลงมาบนหัวของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดตกตะลึง
เฉียวเฉินกำลังไล่ตามเซินซินเหรอ
ดวงอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกแล้วหรือนั่น
เซินซินไม่ได้ไล่ตามเฉียวเฉินมาตลอดหรอกเหรอ
แต่ตอนนี้กลับพลิกบทบาทกัน
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักคือเซินซินไม่ตกลงนี่สิ?
ไม่ใช่ว่าเธอชอบเฉียวเฉินมากมาตลอดหรอกเหรอ
เกิดอะไรขึ้น
เซินซินก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอหันกลับมามองคนข้าง ๆ
“เฉียวเฉิน นายจริงจังใช่ไหม” หญิงสาวถามด้วยใบหน้าซีดเซียว
“ก็ใช่น่ะสิ” เฉียวเฉินดูสงบ “ก่อนหน้านี้ เพราะความด้อยของฉัน หลายคนคิดว่าฉันไม่ชอบเซินซิน และเพราะฉันไม่ได้อธิบาย ทำให้เกิดความเข้าใจผิดกับเธอมากมาย ทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมานมามาก”
“ดังนั้น เธอยังคงไม่เต็มใจที่จะยอมรับการตามจีบของฉัน”
“แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ”
เมื่อมาถึงจุดนี้เฉียวเฉิน หันไปมองเซินซินด้วยสายตาที่อ่อนโยน “เซินซิน ฉันเคยพูดก่อนหน้านี้ ถึงตาฉันที่จะตามจีบเธอบ้างแล้ว วันนี้ทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่เป็นพยานให้ฉัน เธอไล่ตามฉันมาสี่ปีแล้ว ไม่ว่ายังไง ฉันก็ต้องไล่ตามเธอบ้างในอีกสี่ปี”
เซินซินมองไปที่เขาอย่างว่างเปล่า
“เฉียวเฉิน นาย...”
“ฉันจริงจังนะ” ดวงตาของเฉียวเฉินเป็นประกาย และโครงหน้าที่หล่อเหลาและงดงามของชายหนุ่มก็ชัดเจนยิ่งขึ้น ดวงตาของเขาแน่วแน่ในขณะที่เขาแสดงความมุ่งมั่นต่อหน้าทุกคน “เซินซิน ถึงตาฉันแล้วที่จะไล่ตามเธอต่อจากนี้ โอเคไหม”
“เฉียวเฉิน ฉัน...” เซินซินสูญเสียคำพูด
“เธอไม่จำเป็นต้องตอบฉันตอนนี้หรอก เธอค่อยคิดตอนที่กลับไปแล้วก็ได้ เธอมีเบอร์ฉันนี่ คิดเรื่องนี้ได้แล้ว ค่อยโทรบอกฉัน”
คนอื่น ๆ ที่โต๊ะไม่ได้คาดหวังว่าจะได้กินอาหารสุนัข
ใครจะคิดว่าเฉียวเฉินชอบเซินซิน?
นี่อาจเป็นเรื่องที่น่าตกใจที่สุดในไม่กี่ปีที่ผ่านมา
เด็กผู้หญิงที่ล้อเลียนเซินซินว่าเธอไร้ยางอายและยึดติดกับเฉียวเฉินรู้สึกว่าก้นของพวกเธอไหม้
สำหรับเด็กผู้ชายที่ชอบเซินซิน แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกอิจฉา แต่พวกเขาก็ไม่ได้ใจแคบเหมือนเด็กผู้หญิงและยอมรับความจริงอย่างรวดเร็ว
พวกเขารู้ดี แม้ว่าเซินซินไม่ได้คบหากับเฉียวเฉิน แต่เธอก็ไม่สามารถอยู่กับพวกเขาได้
แม้ว่าพวกเขาจะชอบเธอ แต่พวกเขาก็รู้ว่าพวกเขายืนอยู่จุดไหน
หากเฉียวเฉินต้องการไล่ตามเซินซินจริง ๆ ละก็ เขาก็มีสิทธิ์เช่นกัน เพราะเซินซินชอบเขามาตลอด
หากเซินซินกำลังจะแต่งงานในอนาคต พวกเขาอยากให้เป็นเฉียวเฉินมากกว่าที่จะเป็นผู้ชายคนอื่น
__
ตอนที่ 2398 นี่อาจเป็นพลังของสายเลือด?
มันไม่ใช่อาหารที่น่าพอใจ
นับตั้งแต่เฉียวเฉินประกาศต่อสาธารณะว่าเขาต้องการตามจีบเซินซิน สาว ๆ ที่โต๊ะก็ดูเหมือนจะกินและแทบไม่พูดอะไร
เฉียวเฉินคีบอาหารใส่จานให้เซินซิน
ฉากนี้ทำให้สาว ๆ คนอื่น ๆ เบื่ออาหาร ก่อนที่พวกเธอจะกินเสร็จ สามสาวก็หาข้ออ้างที่จะออกไปก่อนเวลา
แม้ว่าพวกเธอที่เหลือยังคงนั่งอยู่ แต่จิตใจของพวกเธอไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกต่อไปแล้ว
หลังทานอาหารจืดชืดแล้ว คนอื่น ๆ ที่เหลือก็ขอตัวจากไป
ควรมีกิจกรรมหลังอาหารเย็น
แผนแรกคือการหา KTV เพื่อเล่นต่ออีกสองสามชั่วโมงหลังอาหาร
แต่ตอนนี้ สาว ๆ หายไปกันหมดแล้ว
นอกจากเซินซินแล้ว ก็เหลือแต่กลุ่มเด็กผู้ชายอยู่อีกกลุ่มหนึ่ง
เด็กชายคนอื่น ๆ เห็นว่าผู้หญิงคนอื่น ๆ กลับกันแล้ว จึงไม่กล้าอยู่ต่อ
ดังนั้นพวกเขาจึงหาข้ออ้างและจากไปเช่นกัน
เหลือเพียงเฉียวเฉินและเซินซินเท่านั้น
“จะกลับด้วยกันไหม”
หลังจากจ่ายเงินแล้ว เฉียวเฉินก็รับบัตรของเขาที่เคาน์เตอร์ เซินซินมองไปที่มัน มันเป็นการ์ดสีดำเป็นสัญลักษณ์ของสถานะของเขา
มีสัญลักษณ์พิเศษของตระกูลเหมาอยู่ด้วย
คนในวงการรู้ว่าสัญลักษณ์แทนผู้ถือบัตรเป็นสัญลักษณ์ของตระกูลเหมา
มีเพียงญาติสายตรงของตระกูลเหมาเท่านั้นที่สามารถมีการ์ดดังกล่าวได้
เซินซินอยู่ในความงุนงง เธอจ้องไปที่การ์ดสีดำครู่หนึ่งก่อนจะหันกลับมามองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มตรงหน้าเธอ
เฉียวเฉินในตอนนี้ไม่ใช่เฉียวเฉินคนเดิม
เขาไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก แต่เซินซินสังเกตเห็นบางสิ่ง
เขาไม่ได้เติบโตมาในตระกูลเหมา แต่ตอนนี้เซินซินรู้สึกได้ถึงออร่าของเหมาเยซื่อที่เปล่งออกมาจากตัวเขา
ออร่าที่แข็งแกร่งและมั่นคง ราวกับว่าเขาเติบโตมาในตระกูลเหมา
นี่เป็นพลังของสายเลือดหรือเปล่า
แม้ว่าเฉียวเฉินจะไม่ได้เติบโตในครอบครัวเหมา แต่เขาก็ขใกล้สไตล์ของพวกเขามากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเขาเป็นสมาชิกในครอบครัวอย่างนั้นหรือ
ชายหนุ่มยังคงเป็นชายหนุ่มคนเดิม
แต่อย่างอื่นแตกต่างออกไป
เซินซินรู้สึกว่าเฉียวเฉินต้องมีประสบการณ์บางอย่างหลังจากกลับไปที่ตระกูลเหมา
ดวงตาของเขาไม่ชัดเจนเหมือนเมื่อก่อน เขาเริ่มที่จะซ่อนสิ่งต่าง ๆ และเขาเรียนรู้ที่จะซ่อนอารมณ์ของเขา
เมื่อก่อนเธอสามารถมองผ่านเฉียวเฉินได้ แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถทำได้
ดูเหมือนว่าเขาจะสวมชุดเกราะคลุมตัวเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง ทั้งหมดที่เธอเห็นคือสิ่งที่เขาเลือกที่จะให้เธอเห็น
“มองอะไรอยู่” เฉียวเฉินเห็นว่าเธอกำลังจ้องมองมาที่เขาและดูไม่สบายใจเล็กน้อย เขาเอื้อมมือไปแตะใบหน้า “มีอะไรติดหน้าฉันหรือเปล่า”
“เปล่า” เซินซินส่ายหน้าของเธอ เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “เฉียวเฉินขอบคุณนะ”
“ขอบคุณฉันทำไม” เฉียวเฉินตกตะลึง
เซินซินมองเข้าไปในดวงตาของเขา “ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่นายทำเพื่อฉัน ที่นายช่วยฉัน”
เฉียวเฉินตกตะลึงอีกครั้ง หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็พูดว่า “เธอคิดว่าที่ฉันพูดทั้งหมดนั้นเพื่อรักษาหน้าของเธออย่างนั้นเหรอ”
เซินซินพยักหน้า “อืม ขอบคุณนะ”
“เซินซิน” เฉียวเฉินพูดอย่างจริงจัง
เซินซินมองไปที่ดวงตาที่มืดและสว่างของเขา ทำให้หัวใจของเธอสั่นไหว