บทที่ 108 ตัวหมากรุกเวกเตอร์

บทที่ 108 ตัวหมากรุกเวกเตอร์

.

คันธนูนี้ค่อนข้างอ่อน ทำให้เขาออกแรงไม่ได้อย่างเต็มที่ ถ้าหากเป็นคันธนูที่แข็งกว่านี้ เขาจะสามารถยิงทะลุหัวซอมบี้ได้โดยตรง

ลูกศรไม่มีผลกับซอมบี้ยักษ์ มันเดินเข้าหาซูฉางซิงด้วยฝีเท้าหนักหน่วงจนเสาไฟฟ้าข้างเคียงสั่นไหวเล็กน้อย

กดดันมาก

ด้วยตำแหน่งยักษ์ทำให้ซอมบี้ตัวนี้มีขนาดและพละกำลังมหาศาล ความแข็งแกร่งของมันสูงกว่า 6 ซึ่งแข็งแกร่งกว่าซูฉางซิง

แต่มันเคลื่อนที่ค่อนข้างช้า สิ่งนี้ลดภัยคุกคามที่มีต่อซูฉางซิงลงอย่างมาก

ซูฉางซิงหลบเลี่ยงการโจมตีของซอมบี้ด้วยการก้าวเท้าเบาๆ แล้วกระโดดขึ้นสูง และใช้มีดฟันหัวของมันจากทางด้านข้าง มีดเหล็กวาดผ่านครึ่งหัวของมันพร้อมกับเสียงกระดูกแตก

ซอมบี้ล้มลงกับพื้นอย่างแรง เลือดสีดำและสารอื่นๆไหลออกจากหัวที่แยกออก

ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ซูฉางซิงก็ล้มซอมบี้ยักษ์สูง 4 เมตรลงได้

“เจ้านี่เป็นแค่เสือกระดาษ ดูน่ากลัว แต่ไม่แข็งแกร่งเท่าซอมบี้เหล็กตัวนั้น”

ซูฉางซิงมองศพบนพื้นและแสดงความคิดเห็น

จู่ๆ หัวที่เงียบไปนานก็พูดขึ้นว่า “ซอมบี้พวกนี้ไม่มีความคิดริเริ่มที่จะพัฒนาตัวเอง อย่างไรก็ตามตำแหน่งนี้ค่อนข้างทรงพลัง และมันยังเป็นระดับบน หรือแม้แต่ระดับสูงสุด”

(ผู้แปล – เปลี่ยนคำเรียกระดับของตำแหน่งเป็นอันดับ และเปลี่ยนคำว่าขั้น เป็นระดับ)

“อย่างนั้นเหรอ?”

ดวงตาของซูฉางซิงเป็นประกาย เขาคิดถึงความเป็นไปได้บางอย่าง บางที่เป้าหมายของอิทธิพลที่กำลังค้นหาอาจเป็นชิ้นส่วนของแขนขนาดยักษ์นั้น

ในขณะเดียวกันหวงเปียวได้ให้อีกสองคนช่วยกันรั้งขาของซอมบี้ยักษ์ตัวหนึ่งไว้และทำให้มันล้มลงด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายของเขา

แล้วหยางซูก็ใช้โอกาสนี้ ใช้มีดฟันใส่หัวของซอมบี้ แต่กะโหลกของซอมบี้ยักษ์แข็งแกร่งเหนือจินตนาการ แม้โจมตีเต็มแรงก็ยังไม่สามารถเจาะกะโหลกของมันได้

หวงเปียวที่อยู่ด้านข้างลุกขึ้นยืน แล้วร่วมมือกับชายหนุ่มสเวตเตอร์เหลือง ฟันใส่มัน 4-5 ครั้ง ก่อนจะฆ่ามันได้

ในขณะที่ซูฉางซิงกำลังหันไปจัดการกับซอมบี้ยักษ์ตัวสุดท้าย แต่ก็พบว่าซอมบี้ตัวนั้นหันหลังและวิ่งไปอีกฝั่งของถนนอย่างไม่ลังเล

มันขี้ขลาดมาก

ซูฉางซิงตกตะลึงไปชั่วครู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นซอมบี้ที่มีความคิดริเริ่มที่จะหลบหนี ซอมบี้เหล่านี้รู้วิธีช่วยเหลือพวกพ้อง รู้จักกลัว และรู้จักวิ่งหนี แสดงว่ามันมีความตระหนักรู้ในตัวเองและมีปัญญาในระดับหนึ่ง

หวงเปียวกับคนอื่นๆก็ตกตะลึงเช่นกัน

นี่มันน่าขนลุกเกินไป

ซูฉางซิงตัดสินใจไล่ตามมันไปอย่างเฉียบขาด ใครจะรู้ว่าซอมบี้ที่มีปัญญาประเภทนี้จะทำอะไรได้บ้าง ที่สำคัญที่สุดก็คือถอนวัชพืชต้องตัดรากถอนโคน

ถ้าซอมบี้ยักษ์ตัวนี้เรียนรู้ที่จะควบคุมและพัฒนาพลังพิเศษ หลังจากนี้อาจมีซอมบี้ยักษ์ที่ตัวสูงกว่า 10 เมตรเกิดขึ้น ซึ่งจะเป็นซอมบี้ยักษ์จริงๆ

ซูฉางซิงเร็วกว่ามากและตามมันทันได้ภายในเวลาเพียง 7-8 วินาทีเท่านั้น

แต่ใครจะรู้

ซอมบี้ยักษ์กลับหยุดกะทันหัน และหันกลับมาต่อยใส่ซูฉางซิง อย่างเก้งก้าง กำปั้นขนาดใหญ่เท่ากระสอบทรายมีแรงลมที่รุนแรงมาก

ซูฉางซิงก็ตกใจเช่นกัน เขารีบใช้ใบมีดเหล็กไขว้กับหลังมืออีกข้างบล็อกเอาไว้ ภายใต้แรงกระแทกมหาศาล ทำให้เขาถอยหลังไปสองก้าวเล็กๆ

ซอมบี้ยักษ์ดูเหมือนจะรู้ว่ามันไม่สามารถหนีพ้น ดังนั้นมันจึงเปลี่ยนกำปั้นเป็นกรงเล็บตะปบใส่ซูฉางซิง

มีเสียงเยาะเย้ยของหัวดังมาจากในเป้ “ไอ้ยักษ์โง่ แกช้าเกินไป”

ซูฉางซิงกลั้นหายใจ เบี่ยงไปด้านข้างหลีกเลี่ยงกรงเล็บ และก้าวไปข้างหน้า กล้ามเนื้อทั้งร่างระเบิดอย่างรุนแรง การเคลื่อนไหวของมีดเหล็กก็เร่งขึ้นทันที และฟันไปที่ลำคอของซอมบี้

เลือดสีดำไหลออกมาจากปลายมีดวาดเป็นเส้นโค้งในอากาศ

หัวเหม็นเน่าบินขึ้นสูงและตกลงสู่พื้น

อย่างไรก็ตามหัวของมันยังมีชีวิต มันแยกเขี้ยวและคำราม ซึ่งดูไม่เหมือนการแสดงความไม่พอใจต่อซูฉางซิง แต่ดูเหมือนซอมบี้ตัวนี้กำลังแสดงออกถึงการร้องขอความเมตตา

“ช่างน่าประหลาดนัก ซอมบี้ร้องขอความเมตตาได้ด้วย การมีปัญญาหมายถึงความอ่อนแองั้นเหรอ?”

ซูฉางซิงพูดกับตัวเอง แล้วเอามีดสับหัวซอมบี้อัจฉริยะตัวนี้ มันทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว และยังมีลางสังหรณ์ว่า เขากำลังฆ่าตัวอ่อนของสิ่งมีชีวิตที่จะทรงพลังมากในอนาคต

หัวก็ประหลาดใจเล็กน้อยเช่นกัน “จุ๊จุ๊ นี่มันแปลกจริงๆ ซอมบี้ได้รับสติปัญญาตั้งแต่เริ่มต้น แม้ฉันจะเคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็น”

ซูฉางซิงคิดอยู่ชั่วครู่แล้วพูดว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น? งั้นโชคของฉันคงดีขึ้นเล็กน้อย แต่นายก็เป็นซอมบี้ที่มีสติปัญญาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”

หัวพูดว่า “มันต่างกัน ฉันแค่เก็บสติปัญญาของฉันไว้แล้วกลายเป็นซอมบี้ แต่ฉันไม่ใช่ซอมบี้จริงๆ”

หวงเปียววิ่งเหยาะๆ เข้ามาและพูดด้วยสีหน้าท่าทางแปลกๆ “ซอมบี้เหล่านี้ไม่เพียงแต่จะหลบได้เท่านั้น มันยังวิ่งหนีได้ด้วย ใครจะไปต้านได้ล่ะทีนี้ ต่อไปซอมบี้คงต่อสู้กับเราด้วยอาวุธ”

เมื่อนึกถึงฉากนี้ ร่างกายของเขาก็สั่นด้วยความกลัวอย่างช่วยไม่ได้

เหตุผลที่พวกเขาสามารถกำจัดซอมบี้เหล่านี้ได้ค่อนข้างง่ายนั้นเป็นเพราะซอมบี้ไม่มีสติปัญญาและไม่สามารถใช้อาวุธ

ซูฉางซิงคิดอยู่ชั่วครู่และพูดว่า “อาจจะไม่เป็นเช่นนั้น แม้ว่าซอมบี้เหล่านี้จะวิวัฒนาการไปถึงจุดนั้นได้ แต่พวกมันไม่สามารถทำได้ภายในสามสิบวัน”

ภายในซุปเปอร์มาร์เกต์เล็กๆ นอกจากซอมบี้ยักษ์เหล่านั้นแล้วก็ไม่มีซอมบี้ตัวอื่นอีก แต่มีเสบียงเหลืออยู่ค่อนข้างมาก

ทั้งหกคนเดินเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อกวาดของที่เหลืออยู่ข้างใน

สายตาที่ชายหนุ่มสเวตเตอร์เหลืองมองซูฉางซิงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ชายคนนี้ฆ่ายักษ์สามตัวได้ด้วยตัวคนเดียว มันเทพมาก

เขาวิ่งไปตรงหน้าซูฉางซิงและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “พี่ใหญ่ ผมชื่อเฉียนหรันเหว่ย คุณช่วยยอมรับผมเป็นน้องชายได้ไหม ถ้าได้ ผมจะแสดงให้ดูว่าผมเป็นยังไง”

ซูฉางซิงมองไปรอบๆและพูดอย่างเหม่อลอยว่า “นายขี้ขลาดเกินไป ไม่ดีเท่าหยางซู ยังไม่ถึงมาตรฐาน”

หยางซูเงียบไปสองสามวินาที แล้วเก็บเสบียงบนเคาน์เตอร์ต่อไปอย่างเงียบๆ อันที่จริงตัวเขาก็ต้องการถามซูฉางซิงว่า จะรับเขาเป็นน้องชายได้หรือไม่ แต่แล้วก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป

ด้วย ‘ความรู้ที่แท้จริง’ ซูฉางซิงพบวัตถุที่มีอิทธิพลอยู่ท่ามกลางของมากมายในซุปเปอร์มาร์เก็ตอย่างรวดเร็ว นั่นคือลันช์มีตกระป๋อง

(ผู้แปล – ลันช์มีต คือ เนื้อบดอัดบรรจุกระป๋องมักทำจากเนื้อหมูหรือเนื้อวัว)

[อาหารกระป๋อง: มันไม่ใช่อาหารกระป๋องธรรมดา แต่มีเนื้อเยื่อของสิ่งมีชีวิตระดับสูงบางชนิดอยู่]

ซูฉางซิงหยิบอาหารกระป๋องขึ้นมาดู มันมีโลโก้ของบริษัทโล่เทพเจ้าและสโลแกน ‘โล่เทพเจ้าปกป้องคุณ’ แปะอยู่ข้างกระป๋องด้วย

ในเวลานั้นเองก็มีการแจ้งเตือนภารกิจเสร็จสิ้นปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์

[ทำภารกิจเสริมเสร็จสิ้น (ค้นหาอิทธิพล) รับไอเทม (ตัวหมากรุกเวกเตอร์)]

[ตัวหมากรุกเวกเตอร์: ระดับ D สะท้อนกลับการโจมตีทางกายภาพอย่างเต็มที่ รวมถึงกระสุน แรงกระแทก และอื่นๆ อย่างไม่จำกัด สามารถใช้ได้สองครั้งเท่านั้น]

(ผู้แปล - เวกเตอร์ (Vector) เป็นปริมาณที่บอกทั้งขนาดและทิศทาง เช่น ความเร็ว , ความเร่ง , การกระจัด , แรง ฯลฯ)

ตัวหมากรุกทรงกลมสีดำปรากฏขึ้นในมือของซูฉางซิง มันดูเหมือนตัวหมากรุกธรรมดาๆ แต่ชำรุดมากและมีรอยบิ่นอยู่ตรงขอบด้วย

“มันเป็นการทรยศต่อวิทยาศาสตร์โดยเปล่าประโยชน์ ผลกระทบนี้มันไม่ผิดปกติไปหน่อยเหรอ?”

ซูฉางซิงพึมพำ

ไอเทมนี้สามารถสะท้อนกลับการโจมตีได้โดยตรง มีทั้งความสามารถในการโจมตีและการป้องกัน มันยังทำให้เขานึกถึงความสามารถของทารกยักษ์ตัวนั้น รูปแบบของทั้งสอง ค่อนข้างคล้ายกัน

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาสะท้อนกลับความเสียหายที่เกิดขึ้นกลับไป?