ตอนที่ 87:เจ้าแห่งภูต ฮอบริก!
“เป็นอย่างงั้นหรอ! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างแก กําลังบ่นเกี่ยวกับการลอบโจมตีของฉันได้นะ! แกสมรู้ร่วมคิดกับศาลมาตั้งหลายปีแล้ว ยึดอำนาจในเมืองศักดิ์สิทธิ์ด้วยกําลัง และแม้กระทั่งโจมตีนักเรียนในเวลากลางวันแสกๆ! บอกฉันทีสิว่า พวกเราคนไหนที่ไร้ยางอายมากกว่ากันล่ะ!” ฮอบริกพูด
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! นั่นคือความแตกต่างระหว่างฉันกับมดอย่างแกไงล่ะ! กฎกำหนดโดยผู้แข็งแกร่งอยู่แล้ว! มดอย่างแกจำเป็นต้องเชื่อฟังคำสั่งของเราและให้ทุกสิ่งที่แกมีมาน่ะสิ!”
ทันทีที่เขาพูดจบ ดวงตาของพยัคฆ์สายฟ้าก็เปล่งประกายด้วยแสงสีเงิน! กระแสไฟฟ้ารอบร่างกายยิ่งปั่นป่วนมากขึ้น!
"นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไม... ฉันได้ยึดมั่นในอุดมการณ์ของฉันที่จะเปลี่ยนเมืองนี้ให้ดีขึ้น! ไม่ช้าก็เร็วฉันจะทําลายล้างมดที่ไร้ประโยชน์อย่างพวกแกทุกคนทั้งหมดซะ!”
ฮอบริกโกรธมาก และเขาเรียกแบทเทิลบีสต์ตัวที่สามของเขาออกมาร่วมต่อสู้!
ภูตพฤกษาลอยอยู่ในอากาศ
“คุณยังเป็นแค่เด็กตลอดไป สิ่งที่คุณทําได้มีเพียงแค่ การเล่นกับโคลนและบล็อกไม้เท่านั้น แล้วเมื่อไหร่กัน ที่คุณจะโตขึ้นสักที และใช้แบทเทิลบีสต์ที่เหมาะสมได้?!” ผู้เฒ่าไวท์ตั้งคําถาม
แม้ว่าจะมีการเยาะเย้ยในคําพูดของผู้เฒ่าไวท์ แต่ก็แผงไปด้วยความเอาใจใส่เช่นกัน
ฮอบริกเป็นอัจฉริยะด้านเกี่ยวกับภูตที่สวรรค์เลือก เมื่อพูดถึงการใช้แบทเทิลบีสต์ตระกูลภูต ผู้เฒ่าไวท์ไม่เคยพบใครที่แข็งแกร่งไปกว่าฮอบริกมาก่อนเลย!
ที่น่าประหลาดใจกว่านั้นคือ ไข่อสูรทุกฟองที่ฮอบริคฟักออกมานั้นกลายเป็นภูตเสมอ!
โชคที่ไม่ธรรมดาของฮอบริกก็ทําให้เขาได้รับฉายาเช่นกัน ภายในกําแพงเมืองศักดิ์สิทธิ์ ฮอบริกเป็นที่รู้จักกันในนาม เจ้าแห่งภูต!
ในขณะที่ผู้เฒ่าไวท์กําลังคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในความทรงจํา ฮอบริกกําลังยุ่งอยู่กับการท่องอะไรบางอย่างอยู่
ในเวลาที่รวดเร็วนั้น มีแสงสีเขียวล้อมรอบผู้เฒ่าไวท์และพยัคฆ์สายฟ้าของเขา!
อย่างไรก็ตาม ผู้เฒ่าไวท์นั้นไม่ได้พยายามที่จะหนีหนี!
"ทั้งสามใช้การการโจมตีต่อเนื่องสามประสาน"
ฮอบบริกตะโกน!
ภูตวารีพุ่งเข้ามาก่อน และสร้างกําแพงน้ำกั้นรอบเป็นเขตแดน!
กำแพงน้ำนั้นสูงสิบเมตร และเป็นโครงสร้างรูปโดม!
ผู้เฒ่าไวท์และแบทเทิลบีสต์ของเขาเป็นเหมือนปลาที่ถูกขังอยู่ในถังปลา!
พื้นดินภายในวงกลมสีเขียวเริ่มสั่น และเถาวัลย์นับไม่ถ้วนที่ดุร้ายราวกับงูเหลือมก็เจาะออกมาจากพื้นดิน!
ในเวลาเดียวกัน ทั้งผู้เฒ่าไวท์และพยัคฆ์สายฟ้าของเขาถูกตรึงไว้ด้วยโซ่หิน!
หลังจากสะบัดไปมาครู่หนึ่ง เถาวัลย์ก็ฟาดเข้าไปที่หัวของผู้เฒ่าไวท์!
อย่างไรก็ตามผู้เฒ่าไวท์ไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมจำนนต่อโชคชะตา หลังจากส่งข้อความกระแสจิต ร่างของพยัคฆ์สายฟ้าก็ถูกห่อหุ้มด้วยสายฟ้าทันที!
"Quaking Thunder!"
พยัคฆ์สายฟ้าปล่อยสายฟ้าหนาทึบไปทางเถาวัลย์ที่สะบัดโจมตีอยู่!
ในขณะที่แบทเทิลบีสต์ของพวกเขากําลังเผชิญหน้ากันอยู่นั้น ผู้เฒ่าไวท์ให้ความเห็นว่า “เป็นทักษะที่รวมกันระหว่างแบทเทิลบีสต์ทั้งสามตัวงั้นรึ? ก็น่าสนใจนะ... แกได้พัฒนาขึ้นมาบ้างแล้วนี่นา อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างนั้นยงคงไร้ประโยชน์อยู่ดีแหละ!”
สายฟ้าที่พยัคฆ์สายฟ้าปล่อยออกมาทวีความรุนแรงมากขึ้น และมันก็เริ่มได้เปรียบเหนือเถาวัลย์!
ไม่นานเถาวัลย์ก็กลายเป็นถ่าน!
"โดมกำแพงน้ำที่สร้างขึ้นโดยภูตวารีนั้น ก็เริ่มพังทลายลงภายใต้ความแข็งแกร่งของพยัคฆ์สายฟ้า!
โดมกำแพงน้ำได้สลาย หายไปแล้ว ทักษะที่เป็นการร่วมมือกันที่ฮอบริกได้คิดค้นขึ้นมาอย่างอุตสาหะใช้ต่อไปอีกไม่ได้จากการโจมตีของพยัคฆ์สายฟ้าในการโจมตีเพียงเทคนิคเดียว!
“ฮ่าฮ่าฮ่า... ฉันรู้ว่าแกอยากรู้ความลับของบีสต์ฟิวชั่นของตระกูลไวท์มาโดยตลอด น่าเสียดายที่แกคงไม่สามารถเรียนรู้เกี่ยวกับมันได้ภายในชั่วชีวิตนี้แล้วล่ะ! อย่างไรก็ตาม ขอชื่นชมแกละกันนะ ที่คิดทักษะที่ผสมผสานกันนี้ขึ้นมาได้...”
คําพูดเหล่านั้น ทำให้ฮอบริกรู้สึกเจ็บแปลบ!!
บีสต์ฟิวชั่นเป็นทักษะที่บีสต์มาสเตอร์ส่วนใหญ่นั้นล้วนปรารถนา!
เมื่อหลอมรวมแล้วแบทเทิลบีสต์จะแข็งแกร่งขึ้นมาก และความสามารถในการหลอมรวมของพวกมันจะมีพลังการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัว!
ด้วยเหตุนี้ฮอบริกจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตในการพยายามหาความลับของเทคนิคบีสต์ฟิวชั่นนี้!
อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากการวิจัยมาหลายปี เขาก็ไม่ได้มีความก้าวหน้ามากนัก
ทั้งหมดที่เขาทำได้จากการศึกษาค้นคว้ามาตลอดของเขาคือทักษะโจมตีประสานที่เขาแสดงก่อนหน้านี้
"ฮ่าๆ... แกคิดว่านั่นคือทั้งหมดที่ฉันมีแล้วงั้นหรอ?” ฮอบริกไม่สิ้นหวังกับเทคนิคที่ล้มเหลวของเขา ในทางกลับกัน เขาดีใจที่ได้เข้าใจความแข็งแกร่งของเพื่อนเก่าของเขา
ภูตวารีของฮอบริกเริ่มกะพริบ และหยดน้ำรอบๆ บริเวณโดยรอบ ก็รวมตัวกันเป็นมีดสั้นอันแหลมคมที่พุ่งไปข้างหน้า!
“แกยอมแพ้ไปเลยดีกว่าไหมล่ะ? เทคนิคแบบนี้ใช้ไม่ได้กับพยัคฆ์สายฟ้าของฉันหรอก!”
พยัคฆ์สายฟ้าเปิดใช้งาน Quaking Thunder อีกครั้ง และทําลายมีดสั้นน้ำทั้งหมด!
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่หยดน้ำตกลงสู่พื้น พวกมันก็เปลี่ยนรูปแบบไปอีกครั้ง!
ไม่นานพวกมันก็ได้กลายเป็นนักรบน้ำแข็งที่ถืออาวุธไว้ในมือด้วย!
"อะไรน่ะ?" ผู้เฒ่าไวท์ประหลาดใจ!
แม้ว่านักรบพวกนี้จะไม่ได้ทรงพลังขนาดนั้น แต่ผู้เฒ่าไวท์ก็ประหลาดใจเพราะนี่คือแบทเทิลบีสต์ตัวที่สี่ของฮอบริก!
มันคือภูตเหมันต์!
“เจ้าสารเลว! แกสามารถควบคุมแบทเทิลบีสต์ได้กี่ตัวกันแน่เนี่ย”
ปฏิกิริยาของผู้เฒ่าไวท์เป็นตามคาด ท้ายที่สุดเนื่องจากบีสต์มาสเตอร์คนใดก็ตาม ที่สามารถควบคุมแบทเทิลบีสต์สองตัวได้ ก็ถือว่ามีความสามารถแล้ว!
ผู้ที่สามารถควบคุมได้ถึงสามตัวนั้นได้ถือเป็นอัจฉริยะ!
อย่างไรก็ตาม ชายแก่ตรงหน้าเขาสามารถควบคุมได้ถึงสี่ตัว!
แม้ว่าผู้เฒ่าไวท์จะมีประสบการณ์มากมายในชีวิตของเขา แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่สามารถควบคุมแบทเทิลบีสต์ได้ถึงสี่ตัวเช่นนี้!
"“Frenzied Waves (คลื่นคลั่ง)!”
ตามคําสั่งของมาสเตอร์ ภูตวารีรวบรวมน้ำทั้งหมดจากลําธารรอบหุบเขาและส่งคลื่นขนาดมหึมาไปยังทิศทางของผู้เฒ่าไวท์!
จากสัญชาตญาณอันเฉียบคมของเขา จากการต่อสู้มาหลายปี บอกเขาว่านักรบน้ำแข็งนั้นเป็นเพียงการเบี่ยงเบนความสนใจเท่านั้น!
ทักษะที่ภูตวารีใช้คือภัยคุกคามที่แท้จริง!
ตูมมมมมมมมมมม!
ผู้เฒ่าไวท์สั่งให้พยัคฆ์สายฟ้าของเขา มาปกป้องเขาด้วยร่างกายที่ใหญ่โตของมัน!
อย่างไรก็ตาม กระแสน้ำอันทรงพลังได้พัดพาพวกเขาลงมาจากหุบเขา!
"อั่กก..." ผู้เฒ่าไวท์กระอักเลือดเลือดออกมา!
ฮอบริกฉวยโอกาสนี้ในการโจมตี
นักรบโคลนที่ถือเครื่องยิงมิสไซล์ ได้โผล่ขึ้นมาจากดินและยิงมิสไซล์ออกไป!
ตูมมมมมมมม!!
ทั่วทั้งหุบเขาได้สั่นสะเทือน แต่ไม่มีอะไรที่บ่งบอกได้ว่า ผู้เฒ่าไวท์นั้นได้ถูกโจมตี!
ด้วยทัศนวิสัยที่ต่ำ จึงทำให้ฮอบริกตื่นตัวสูง
ท้ายที่สุดเขารู้ว่าผู้เฒ่าไวท์นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน!
แน่นอนว่าสองนาทีต่อมา ร่างสามร่างก็ยืนขึ้นมาจากฝุ่น!
นอกจากพยัคฆ์สายฟ้าแล้วผู้เฒ่าไวท์ยังมีแบทเทิลบีสต์อีกตัวยืนอยู่ข้างๆ เขาด้วยเช่นกัน!
"โฮว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!"
แบทเทิลบีสต์ตัวที่สองนั้นได้คํารามอย่างโหดเหี้ยมเช่นกัน แต่ก็ไม่ต่างจากเสียงคํารามของพยัคฆ์สายฟ้าเท่าใดนัก!
ถ้าจะระบุให้ชัด คือมันฟังดูทรงพลังมากกว่า!
“ฉันไม่คิดว่าจะต้องใช้มัน แต่ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินแกต่ำเกินไป...” ชายชราไวท์พูดขณะเช็ดเลือดจากมุมปากของเขา
มีเศษผ้าเหลืออยู่เพียงไม่กี่แถบบนร่างกายส่วนบนของเขา เสื้อผ้าหรูหราของเขาได้ถูกมิสไซล์เผาไปเมื่อการโจมตีก่อนหน้านี้
หลังจากฉีกเสื้อผ้าที่เหลืออยู่บนลำตัวออก ผู้เฒ่าไวท์ก็เปิดเผยร่างกายที่กระชับซึ่งไม่สมกับอายุของเขาเลย
ในขณะเดียวกัน การปรากฏตัวของแบทเทิลบีสต์ตัวที่สองของเขาก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น
"มาพบกับสิงโตโลกันต์ของฉันกันเถอะ!"
สิงโตที่มีขนสีแดงเข้มก้าวมาข้างหน้า!
“มาเร็วสิ! มาสัมผัสความโกรธเกรี้ยวของเปลวไฟแห่งนรกกันเถอะ!” ความมั่นใจบนใบหน้าของผู้เฒ่าไวท์เพิ่มมากยิ่งขึ้น!
เม็ดเหงื่อปรากฏบนหน้าผากของฮอบริก อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เกิดจากเปลวไฟที่รุนแรงของสิงโตโลกันต์!
ฮอบริกเหงื่อออกเพราะเขารู้ว่า สิงโตโลกันต์นั้นแข็งแกร่งกว่าพยัคฆ์สายฟ้าเสียอีก!
