ตอนที่ 37 ไม่ทิ้งอะไรไว้สักอย่าง
เช้าวันใหม่มาถึง “หือ?” ลี่เยว่ลืมตาขึ้นก็รู้สึกว่าภาพที่เห็นมันไม่คุ้นเคย ทำให้เธอรีบลุกขึ้นมาทันที เธออยู่ในท่านั่ง ตอนนี้เธอรู้ตัวแล้วว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในกองซากปรักหักพังหรือป่าหินอีกแล้ว “นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้หลับสบายแบบนี้” ลี่เยว่บิดตัวไปมาเล็กน้อย ก่อนที่สายตาของเธอจะเริ่มสำรวจห้องด้วยความอ...