270
บทที่ 270 ตลอดมื้ออาหารหลังจากนั้น ฮยอนอู แทบจะนั่งมอง ทังอี กินอย่างเงียบ ๆ ต่อมา ทังอี ก็หยุดกิน และมองไปยัง ฮยอนอู ที่ดูเหมือนจะจมอยู่ในห้วงความคิดของตัวเอง “ข้าอิ่มแล้วนายท่าน ข้ามีความสุขมากที่สุดเลยวันนี้ ข้าโชคดีจริง ๆ ที่ได้พบกับนายท่าน” ทังอี พูดพลางเลียริมฝีปากที่มันเยิ้มของตัวเอง ‘ช่างเป็...