บทที่ 103 การพัฒนาอย่างยั่งยืน

บทที่ 103 การพัฒนาอย่างยั่งยืน

.

ห้องใต้ดินของบริษัทโล่เทพเจ้าเต็มไปด้วยเสียงร้องโหยหวน ผู้รอดชีวิตสิบกว่าคนนอนอยู่บนเตียงเอามือกุมหัว สีหน้าบิดเบี้ยว ร่ำร้องดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด

แค่มองก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ลึกเข้าไปในไขกระดูก

ผู้รอดชีวิตสวมแว่นตาแต่งตัวเป็นหมอพูดขึ้นด้วยสีหน้าเศร้า:

“นายหญิง วิธีการของฆาตกรคนนี้ชั่วร้ายเกินไป เขาวางยาพิษในอาหารจริงๆ นอกจากนี้ยังเป็นสารพิษที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทชนิดหนึ่ง ซึ่งสร้างความเจ็บปวดให้กับผู้ถูกพิษอย่างมาก แม้จะไม่ง่ายที่จะฆ่าคนที่มีความสามารถก็ตาม”

ผู้หญิงใบหน้าบอบบางสวมหมวกลายดอกไม้สีม่วงมองฉากดังกล่าวด้วยความสนใจ ริมฝีปากสีแดงโค้งขึ้นและพูดว่า:

“เฮ้อ~~ เป็นผู้ชายที่น่าดึงดูดมาก ไม่รู้ว่ามันจะวิเศษขนาดไหน ถ้าได้กัดร่างกายของเขาออกเป็นชิ้นๆ…นานมากแล้วที่ไม่ได้เจอผู้ชายที่ทำให้ฉันตื่นเต้นแบบนี้”

ผู้หญิงคนนั้นสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ดูเหมือนจะได้กลิ่นของซูฉางซิง ใบหน้าของเธอแดงก่ำและตัวสั่นเล็กน้อย

ผู้รอดชีวิตที่แต่งตัวเป็นหมอเงียบไป เขาก้มหน้าลงเล็กน้อย และในส่วนลึกของดวงตาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว

พวกเขาเป็นเพียงกลุ่มลูกสมุนของปีศาจที่มีความดุร้าย ในขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า

.

.

.

เมื่อค่อยๆ ลึกเข้าไปในตรอก สีหน้าของชายร่างท้วมถือพลั่วก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง

ชายผู้น่าสะพรึงกลัวคนนั้นดูเหมือนจะยังไม่ทันตั้งตัว

ตอนที่ยืนอยู่ต่อหน้าชายคนนั้นก่อนหน้านี้ เขารู้สึกว่าชายหนุ่มเป็นเหมือนหายนะ เขาเต็มไปด้วยความกลัว เป็นความกลัวอย่างไม่มีอะไรปกปิด

สัญชาตญาณของเขาถูกต้องเสมอ

หนุ่มหน้าขาวที่อยู่ข้างๆ สูดลมหายใจและพูดว่า “เขาไม่น่าจะตามมาทันแล้ว”

(ผู้แปล - หนุ่มหน้าขาว คือ ชายหนุ่มหน้าตาดี)

ชายอีกคนที่ถือไม้พลองยิ้ม “พวกเราไม่ใช่ยั่วยุได้ง่ายๆ ถ้าหากเขาตามมาทัน เขาก็ต้องชั่งน้ำหนักดูเอาเอง”

ทันใดนั้นก็มีเสียงที่อ่อนโยนและร่าเริงดังมาจากส่วนลึกของตรอก

“จริงเหรอ?”

“หืม นี่ฉันต้องชั่งน้ำหนักดูเอาเองใช่ไหม?”

ทั้งหกเงียบลงทันที และสังเกตเห็นร่างที่คุ้นเคยยืนขวางตรอกพร้อมกับมีดเหล็กขนาดใหญ่ในมือ หัวใจของพวกเขาเย็นเยียบขึ้นมาทันที และไม่สามารถคาดคิดได้ว่าซูฉางซิงมาถึงตำแหน่งนี้ได้เร็วกว่าพวกเขาหนึ่งก้าวได้อย่างไร

แสงแดดทอดเงาเอียงบนกำแพง และชายหนุ่มที่ร่างเปื้อนไปด้วยเลือดก็บังเอิญยืนอยู่ในเงามืดจนดูเหมือนปีศาจที่คุกคามชีวิต

ชายร่างท้วมหัวเราะอย่างงุ่มง่าม “ฮะ ฮะ เราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เราหมายถึงทางเราน้ำหนักเบาเกินไป ไม่คุ้มที่คุณจะไล่ตาม”

เขาไม่สามารถเข้าใจเจตนาของซูฉางซิงได้ ถ้าหากต้องการต่อสู้ก็แค่ทำไปเลย ทำไมต้องไล่ตามกันด้วย?

ชายหนุ่มหลับตาแล้วลืมตาอีกครั้ง และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันต้องการความช่วยเหลือจากพวกคุณ”

ทั้งหกคนตัวแข็งไปชั่วขณะ เกิดอะไรขึ้นกับการขอความช่วยเหลือด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน

ชายร่างท้วมครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่แล้วพูดว่า “อืม คุณบอกมาเถอะ ตราบใดที่อยู่ในความสามารถของพวกเรา เราจะช่วยอย่างแน่นอน”

ซูฉางซิงแสดงรอยยิ้มและพูดว่า “มันอยู่ในความสามารถของพวกคุณอย่างแน่นอน…ฉันเพียงแค่ต้องการให้พวกคุณหลับ ฉันจะช่วยให้พวกคุณนอนหลับ”

ผู้คนมักเผชิญกับทางเลือกที่ยากลำบาก ด้านหนึ่งคือศักดิ์ศรี และอีกด้านคือชีวิต

จะพูดอีกอย่างก็คือ ระหว่างปลากับอุ้งตีนหมี คุณไม่สามารถเลือกได้ทั้งสองอย่าง

ชายร่างท้วมรู้สึกดอกเบญจมาศที่ช่วงล่างเย็นวาบ เขายกพลั่วในมือด้วยความยากลำบาก และพูดอย่างขุ่นเคือง “พี่น้องทั้งหลาย ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้ ฆ่าเขาซะ”

ท้ายที่สุดศัตรูก็มีเพียงแค่คนเดียว แต่พวกเขามีคนมากกว่า ทั้งหกคนจึงโห่ร้องและพุ่งเข้าไปฆ่าซูฉางซิงทันที

ซูฉางซิงมองคนทั้งหกที่พุ่งเข้ามาฆ่าเขา ด้วยความรู้สึกงงๆเล็กน้อย เขาไม่เข้าใจว่าคำของ่ายๆ จะเป็นการหยามจนพวกเขาต้องการฆ่าเขาได้อย่างไร

แค่ให้นอนหลับ มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?

เป็นเพราะการตอบสนองของระบบประสาทที่ดีขึ้นอย่างมาก

ความเร็วของทั้งหกคนจึงช้ามากในสายตาของซูฉางซิง และการเคลื่อนไหวของพวกเขายังนุ่มนวลมากด้วย โดยทั่วไปแล้วพวกเขาไม่ได้ดีกว่าซอมบี้หกตัวมากนัก

เสียงกรีดร้องรุนแรงดังมาจากในตรอก

เพียงไม่กี่นาที ทั้งหกคนก็ลงไปนอนดิ้นทุรนทุรายอยู่บนพื้น พร้อมกับเสียงกรีดร้องโหยหวน ราวกับพวกเขาได้พบกับสิ่งที่น่ากลัว

ซูฉางซิงมองไปยังพวกเขาและพูดอย่างจริงจังว่า “พูดตามตรง พวกคุณอ่อนแอมากจริงๆ ด้วยความสามารถระดับนี้อย่าเรียนรู้ที่จะไปปล้นคนอื่นเลย”

เขาเอาชนะคนทั้งหมดได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก มันค่อนข้างรู้สึกเหมือนปรมาจารย์เต็มรูปแบบที่บุกไปยังหมู่บ้านของมือใหม่เพื่อสังหารหมู่

อีกประเด็นหนึ่งก็คือ พลังต่อสู้ของคนเหล่านี้ต่ำกว่าที่เขาจินตนาการไว้

“แต่ก็เข้าใจได้ไม่ยาก ในโลกคนจำนวนมากไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย”

ซูฉางซิงเงียบไปชั่วครู่และร้องบอกว่า “หยุดร้องได้แล้ว จะร้องหาซอมบี้หรือไง พวกคุณแค่ช่วยฉันเล็กน้อย เสร็จแล้วฉันก็จะไป”

ตรอกเงียบลง ทั้งหกคนจ้องมองไปยังซูฉางซิงอย่างว่างเปล่า

หนุ่มหน้าขาวกัดฟันและพูดว่า “พี่ใหญ่ ผมยอมแล้ว”

ซูฉางซิงพยักหน้าด้วยความพอใจและกล่าวว่า “ถ้างั้นก็เริ่มที่นายก่อนเลย”

หนุ่มหน้าขาวเงียบไปชั่วครู่แล้วพูดว่า “เริ่ม? ตรงนี้?”

จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีคนมอง สิ่งนั้นมันจะเริ่มขึ้นกับเขาและให้คนไม่กี่คนนี้ดู จากนั้นเขาก็หลับตาลงนอนนิ่งอยู่บนพื้น

ซูฉางซิงพูดเน้นอย่างโหดเหี้ยม “ให้เวลาสิบนาที ใครก็ตามที่ไม่หลับจะต้องตาย”

คนที่เหลือต่างตกใจ พวกเขานอนอยู่บนพื้นเตรียมตัวหลับ

ในเวลานั้นเองได้มีซอมบี้ตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาจากด้านนอก ซูฉางซิงเกี่ยวลูกธนู น้าวและยิงทันที ลูกธนูพุ่งออกไปเจาะผ่านหัวของมันอย่างแผ่วเบา

ไม่กี่คนที่นอนอยู่บนพื้นรู้สึกทึ่งกับทักษะการยิงธนูอันยอดเยี่ยมนี้

ซูฉางซิงพูดกับพวกเขา “สิ่งที่พวกคุณต้องทำคือการนอนหลับ ฉันอยู่ตรงนี้ ไม่มีใครมารบกวนการนอนหลับของพวกคุณได้”

ตรอกตกอยู่ในความเงียบ มีเพียงลมเย็นๆ พัดผ่านเข้ามาเท่านั้น

ที่นี่เป็นสถานที่ๆดีสำหรับการงีบหลับ

ในขณะที่หลับตาลง จิตใจของชายร่างท้วมยังคงสับสนอยู่เล็กน้อย พวกเขาวางแผนปล้น แต่ตอนนี้พวกเขากลับต้องมานอนหลับอยู่ตรงนี้ … ช่างเป็นเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างแปลกประหลาด

ซูฉางซิงติดตามบันทึกเส้นทางอย่างเงียบๆ รอให้ความลึกลับเพิ่มขึ้น

[คุณกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือผู้อื่นให้หลับ: +12 ความลึกลับ]

โดยไม่คาดคิด หนุ่มหน้าขาวได้ผล็อยหลับไปภายในสามสิบวินาทีอย่างน่าอัศจรรย์

“เป็นเพราะจิตใจตึงเครียดเป็นเวลานานและเหนื่อยเกินไปใช่ไหมเนี่ย?”

ซูฉางซิงพึมพำ

อีกสิบนาทีต่อมาคนที่สองก็หลับไป

[คุณกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือผู้อื่นให้หลับ: +10 ความลึกลับ]

และอีกข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้น

[คุณทำให้คนอื่นหลับ: +1 ความลึกลับ]

สิ่งนี้เป็นการพัฒนาอย่างยั่งยืนใช่ไหม?

(ผู้แปล – การพัฒนาอย่างยั่งยืน หมายถึง การพัฒนาที่ก่อให้เกิดความสมดุลหรือมีปฏิสัมพันธ์ที่เกื้อกูลกันในระหว่างมิติต่างๆ)

ซูฉางซิงเลิกคิ้ว นี่น่าจะเป็นความลึกลับที่เกิดขึ้นจากการนอนหลับของหนุ่มหน้าขาว

ในช่วงเวลาที่เหลือ อีกสี่คนไม่มีใครหลับ อย่างไรก็ตาม เพราะการพัฒนาอย่างยั่งยืนของความลึกลับ เขาจึงยังไม่ได้จากไป

จู่ๆ ก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์

[คุณได้สังหารสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดาหลอก: ได้รับ 300 คะแนน]

แจ้งเตือนการฆ่า…

นี่คงเป็นคนที่ทรมานจนตายจากยาพิษ

หลังจากนั้นไม่นานก็มีข้อความแจ้งเตือนอื่นปรากฏขึ้น

[คุณได้สังหารสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา:ได้รับ 500 คะแนน]

[คุณได้สังหารสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา: ได้รับ 600 คะแนน]

[คะแนนรวม: 10,522]

จากคะแนนรวม 1,400 คะแนน ได้กลับมาเป็นหมื่นอีกครั้ง และคะแนนเหล่านี้ส่วนใหญ่ก็ได้มาจากการฆ่า

ซูฉางซิงพบว่าการฆ่ามนุษย์จากอีกโลกจะได้รับคะแนนมากเป็นพิเศษ ตัวอย่างเช่นการฆ่าซอมบี้เหล็กนอกห้องนอนนายหญิง เขาได้รับเพียง 100 คะแนนเท่านั้น

เกมวันโลกาวินาศดูเหมือนจะสนับสนุนให้พวกเขาฆ่ามนุษย์ต่างโลกเหล่านี้