(ฟรี)มรรคามหาเทพวิวัฒน์ ตอนที่ 160 วั่งเมิ่ง ผู้คลั่งไคล้ศิลปะการต่อสู้ระดับซิลเวอร์ 

มรรคามหาเทพวิวัฒน์ ตอนที่ 160 วั่งเมิ่ง ผู้คลั่งไคล้ศิลปะการต่อสู้ระดับซิลเวอร์

ทุกคนมองไปที่ลู่อวี่และรีบอธิบายว่า “ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากข้ามสะพาน แต่มีคนขวางสะพานไว้และไม่ยอมให้เราผ่านไป”

“ใช่ ถ้าเราข้ามสะพานได้ เราจะอยู่ที่นี่ทำไม”

“ผู้ชายคนนั้น เขาขวางสะพาน ขวางทางเรา และคิดค่าผ่านทางที่สูงเสียดฟ้า!”

ลู่อวี่มองไปในทิศทางที่ฝูงชนชี้และเห็นร่างของวั่งเมิ่ง

ในขณะนั้น วั่งเมิ่งก็มองไปทางลู่อวี่เช่นกัน

วั่งเมิ่งเผยรอยยิ้มอย่างคาดหวังและมองไปที่ลู่อวี่ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณแห่งนักสู้!

เหยียนจื่อโร่วยืนอยู่ข้าง ๆ ลู่อวี่และเตือนเขาว่า "ระวังตัวด้วย ผู้ชายคนนี้แข็งแกร่งมากและคลั่งไคล้การต่อสู้เป็นที่สุด เขาไม่สนใจชีวิตของเขา เมื่อเริ่มต่อสู้ ความสำคัญในชีวิตของเขาคือการพบคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าตัวเขาเอง”

ซูฉิงพูดต่อ “ผู้ชายคนนี้ไม่มีอะไรนอกจากความน่ารังเกียจ เขาเอาเงินจากสมาชิกชมรมของเราไปหลายคนแล้ว ไร้ยางอายที่สุด!”

ลู่อวี่พยักหน้าเล็กน้อย “ฉันรู้ ผู้ชายคนนี้คลั่งไคล้การต่อสู้มาก เพราะงั้นเหตุผลที่เขามาที่นี่จึงน่าจะไม่ใช่เพราะเงิน”

ในความคิดของลู่อวี่ วั่งเมิ่งนั้นแข็งแกร่งมาก ถ้าสิ่งที่เขาต้องการคือเงินจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาอย่างยิ่ง

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเขาไม่ได้ถังแตก

ดังนั้น เขาอาจไม่ได้มาที่นี่เพื่อเงิน เป็นไปได้มากว่าเขามาที่นี่เพื่อพบกับคนที่แข็งแกร่ง

สำหรับคนที่แข็งแกร่งคนนี้ ลู่อวี่รู้สึกว่าเป็นตัวเขาเอง

จากลักษณะของประธานทั้งห้า ลู่อวี่รู้สึกว่ารุ่นพี่กำลังจ้องจะเล่นงานเขาและวั่งเมิ่งก็เป็นหนึ่งในนั้น

“ที่เหลือปล่อยให้ฉันไปจัดการกับเขา”

ขณะที่เขาพูดนั้น ลู่อวี่ก็เดินไปหาวั่งเมิ่ง

เหยียนจื่อโร่วและซูฉิงกังวลเล็กน้อย

“คน ๆ นั้นแข็งแกร่งมาก”

“ใช่ ระวังตัวด้วย”

ลู่อวี่โบกมือ “ไม่ต้องห่วง ฉันจะเอาชนะเขาให้ได้!”

เมื่อทุกคนเห็นลู่อวี่เริ่มเคลื่อนไหว พวกเขาก็ตื่นเต้น

“ลู่อวี่เคลื่อนไหวแล้ว! เขากำลังจะไปสู้กับวั่งเมิ่ง”

“ถ้าลู่อวี่เคลื่อนไหว เราจะมีทางออกไหม”

“หวังว่าลู่อวี่จะชนะได้ แต่ฉันไม่คิดอย่างนั้น”

“วั่งเมิ่งนั้นแข็งแกร่งมากจริง ๆ แต่ลู่อวี่ก็ไม่ได้เป็นคนที่ยอมแพ้ง่าย ๆเช่นกัน การต่อสู้ครั้งนี้น่าจะดุเดือดมากแน่ ๆ!”

“การที่เราจะสามารถเข้าร่วมการแข่งขันต่อไปได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับลู่อวี่ ฉันไม่อยากกลับไปทางเดิมที่เรามา”

ทุกคนตั้งความหวังไว้ที่ลู่อวี่ โดยหวังว่าลู่อวี่จะเอาชนะวั่งเมิ่งได้

จากการถ่ายทอดสดเมื่อวานนี้ ทุกคนมีความคาดหวังว่าลู่อวี่จะสามารถจัดการกับวั่งเมิ่งได้

ในขณะนั้น ลู่อวี่กำลังยืนอยู่ต่อหน้าวั่งเมิ่ง

วั่งเมิ่งสำรวจขนาดตัวของลู่อวี่ตั้งแต่หัวจรดเท้าและรู้ว่าเป้าหมายของเขาอยู่ตรงหน้าแล้ว

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะมองอย่างไร เขาก็ไม่สามารถบอกได้ว่าลู่อวี่เป็นคนที่แข็งแกร่งเพียงใด

เขาไม่ได้มีกล้ามเนื้อที่แข็งแรง และไม่มีออร่าที่ดุดัน อุปกรณ์บนร่างกายของเขาก็ธรรมดาเช่นกัน

“ลู่อวี่ ในที่สุดฉันก็ได้พบคุณแล้ว” วั่งเมิ่งกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

ลู่อวี่ยิ้ม “เพราะงั้นคุณกำลังรอฉันอยู่ที่นี่ใช่หรือเปล่า ฉันสำคัญขนาดนั้นที่โดนประธานชมรมหลายคนจ้องเล่นงานฉันไม่หยุดหย่อนเลยเหรอ?”

“ไม่สำคัญว่าคุณจะสำคัญอะไรยังไง มันไม่มีความหมายสำหรับฉัน ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณจะเอาชนะฉันได้หรือเปล่า ฉันไม่เคยแพ้ตั้งแต่ปีแรกที่เรียนที่นี่มา ฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการได้สัมผัสกับความพ่ายแพ้”

คำพูดของวั่งเมิ่งทำให้คนอื่นอยากจะประณามเขาที่ทำตัวอวดดี แต่มันกลับเป็นความจริงที่พวกเขาไม่สามารถปฏิเสธมันได้

ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่วั่งเมิ่งพูดนั้นเป็นเรื่องจริง เขาไม่เคยพ่ายแพ้มาก่อน

เมื่อมองไปที่คนตรงหน้าเขาที่ไล่ตามคนที่หลงทางมา ลู่อวี่ยิ้ม “ฉันบอกได้เลยว่าคุณหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้มากจริง ๆ คุณรู้สึกถึงความว่างเปล่า เมื่อคุณคิดว่าคุณอยู่ยงคงกระพัน ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันจะบอกให้คุณรู้ว่ามันรู้สึกยังไงกับการที่ต้องวิ่งไล่ตามหลังใครบางคน”

เมื่อวั่งเมิ่งได้ยินสิ่งนี้ เขาก็มีรู้สึกถูกกระตุ้นทันที

"ดี! ถ้าอย่างนั้นมาเริ่มการวิวาทกันเถอะ ให้ฉันดูว่าคุณมีดีอะไรบ้างที่คู่ควรกับฉันในการต่อสู้ครั้งนี้!”

วั่งเมิ่งไม่เคยคิดว่าวันหนึ่งเขาจะพ่ายแพ้ให้กับนักศึกษาน้องใหม่

แต่ตอนนี้ สิ่งที่ไร้สาระได้ปรากฏขึ้นแล้ว วั่งเมิ่งไม่สนใจ เพราะเขาแค่ต้องการต่อสู้เท่านั้น!

ก่อนที่การต่อสู้จะเริ่มขึ้น เขามองไปที่โทรศัพท์ ช่องแชทในช่องถ่ายทอดสดของเขา เขาตะโกนว่า “ทุกคน ลองเดาดูสิว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนจึงจะเอาชนะเขาได้”

“หรือคุณจะเดาว่าฉันจะทุบตีเขาจนร้องไห้หรือเปล่า”

ผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดเริ่มสนทนากันอย่างกระตือรือร้น แน่นอนว่าส่วนใหญ่มั่นใจว่าวั่งเมิ่งจะเป็นผู้ชนะ

ท้ายที่สุดแล้ว ภาพลักษณ์ของวั่งเมิ่งในฐานะมหาอำนาจที่ไร้เทียมทานได้หยั่งรากลึกลงไปในจิตใจของพวกเขาแล้ว

สำหรับลู่อวี่ เขาเป็นเพียงนักศึกษาน้องใหม่ที่โดดเด่นมากเพียงเท่านั้น

คนที่ดูการถ่ายทอดสดของลู่อวี่เมื่อวานนี้รู้สึกว่าลู่อวี่สามารถเอาชนะได้ แต่ส่วนใหญ่ยังคงสนับสนุนวั่งเมิ่ง

เมื่อดูแชทในการถ่ายทอดสดของเขา วั่งเมิ่งเปล่งเสียงหัวเราะอย่างมั่นใจและภาคภูมิใจ

“ดูเหมือนว่าไม่ค่อยมีใครคิดว่าคุณจะเอาชนะฉันได้!” วั่งเมิ่งมองไปที่ลู่อวี่ด้วยภาคภูมิใจ

ลู่อวี่พูดอย่างเฉยเมยว่า “คุณอยากให้ผู้ชมให้กำลังใจคุณในการต่อสู้เป็นเรื่องปกติของคุณงั้นเหรอ? นี่คุณเป็นเด็กสามขวบรึไงกัน”

เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของวั่งเมิ่งก็นิ่งเรียบ ในขณะที่เขาเก็บโทรศัพท์ลงไปในกระเป๋าของเขา

“วันนี้ฉันจะจัดการคุณจนกว่าคุณจะร้องขอชีวิต ไม่อย่างนั้น นามสกุลฉันจะไม่ใช่วั่ง!”

“สิ่งที่ฉันจะทำคือการโจมตีธรรมดาเพื่อจบการต่อสู้นี้ในทันที!”

หลังจากพูดโอ้อวดอย่างกล้าหาญ วั่งเมิ่งก็รีบพุ่งไปหาลู่อวี่!

เขาทิ้งหอกลงกับพื้นและกำหมัดเหล็กของเขาในขณะที่เขาชกมันไปทางลู่อวี่

เขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง และความเร็วในการโจมตีของเขาเร็วกว่าประธานทั้งสี่ที่ลู่อวี่เคยต่อสู้มาก่อน!

ลู่อวี่ไม่กล้าที่จะรับการโจมตีของวั่งเมิ่งที่ดูเบา ๆ นั้น เพราะแบบนั้นเขาจึงรีบหลบ

เมื่อวั่งเมิ่งเข้ามาใกล้ ลู่อวี่รู้สึกประหลาดใจที่พบว่ามีป้ายห้อยอยู่ที่หน้าอกของเขา

สัญลักษณ์นั้นเลี่ยมเงิน มันมีปีกเล็ก ๆ แกะสลักทั้งสองด้านและแถบแนวนอนสิบแถบตรงกลาง

ดูเหมือนว่าคะแนนความแข็งแกร่งของเขาคือระดับซิลเวอร์สิบ

เขาอยู่ห่างจากระดับโกลว์เพียงแค่ก้าวเดียว

บางทีการเรียนรู้ทักษะใหม่หรือเปลี่ยนอุปกรณ์ชิ้นใหม่อาจทำให้ความแข็งแกร่งโดยรวมของเขาสามารถผ่านระดับซิลเวอร์เป็นระดับโกลว์ได้

ลู่อวี่ยังไม่ผ่านการทดสอบ ดังนั้น เขาจึงไม่รู้ว่าใครแข็งแกร่งกว่ากันในแง่ของความแข็งแกร่งโดยรวมเมื่อเทียบกับวั่งเมิ่ง

อย่างไรก็ตาม เขาต้องลุกขึ้นสู้ วั่งเมิ่งอยู่ที่นี่เพื่อรอต่อสู้กับเขา เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงการต่อสู้นี้ได้!

ลู่อวี่สามารถจ่ายค่าผ่านทางหนึ่งล้านดอลลาร์ได้ แต่เขารู้ว่าแม้ว่าเขาต้องการที่จะจ่ายแต่วั่งเมิ่งก็คงไม่ยอมรับ!

ลู่อวี่รู้สึกกดดันเมื่อหมัดขนาดใหญ่ของวั่งเมิ่งพุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกับเสียงหวีดหวิว

ในขณะนั้น ท่าทาง ความแข็งแกร่ง และจังหวะเวลาของวั่งเมิ่งล้วนถูกบันทึกโดยลู่อวี่ และถูกเก็บไว้ในความจำของกล้ามเนื้อ

ผู้คนนับไม่ถ้วนเฝ้าดู ขณะที่หวั่งเมิ่งโอ้อวดว่าเขาจะทำให้ลู่อวี่จบด้วยหมัดเดียว!

พวกเขาต่างตั้งหน้าตั้งตารอดูว่าหมัดของวั่งเมิ่งจะได้ผลตามที่เขาพูดไว้หรือไม่!

หมัดของวั่งเมิ่งพุ่งมาที่ลู่อวี่และลู่อวี่ก็ใช้ความเร็วทั้งหมดของเขาและหลบไปด้านข้าง!

เงามังกรถูกเปิดใช้งานและลู่อวี่ก็หายตัวไปโดยทิ้งไว้เพียงภาพติดตาของเขาที่เหลืออยู่ตรงจุดนั้น

หมัดของวั่งเมิ่งพุ่งผ่านภาพติดตาของลู่อวี่ เมื่อเขารู้ว่าเขาพลาด วั่งเมิ่งก็โกรธมาก เขาเหวี่ยงหมัดอีกครั้งและชกไปที่ลู่อวี่