บทที่ 90: คุณควรมีค่ายของคุณเอง (ฟรี)

บทที่ 90: คุณควรมีค่ายของคุณเอง (ฟรี)

แมมมอธเฮฟวีอินดัสทรี

เมื่อลงนามในสัญญาแล้ว การประชุมเชิงปฏิบัติการที่เงียบเป็นเวลานานก็สะท้อนด้วยเสียงของเครื่องแกะสลักโลหะที่เร็วเป็นพิเศษ

รถบรรทุกหินขอบถูกส่งไปยังโรงงาน

มันกลายเป็นรังของกิจกรรม

โลกภายนอกยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับบริษัทแมมมอธ เฮฟวี อินดัสทรีส์ นี้เป็นครั้งแรก

โจวเฉียง กำลังยืนอยู่ในโรงงานในขณะนี้

บนหินขอบถนนห้าสิบเอ็ดเส้น มีชายกำยำคนหนึ่งประจำการอยู่ที่ส่วนหน้าของแต่ละเส้น

หลังจากที่รถยกลากหินที่มีน้ำหนัก 50-60 กก. เข้ามาแล้ว ชายกล้ามโตเหล่านี้ก็วางหินแต่ละก้อนลงบนสายพานลำเลียงของเครื่องแกะสลัก

ผู้ชายกล้ามโตเหล่านี้ดูเคร่งขรึม กล้ามเนื้อปูดโปน

ในมือของพวกเขา หินขอบถนนดูเหมือนจะกลายเป็นบล็อกโฟมน้ำหนักเบาที่สามารถยกขึ้นได้อย่างง่ายดาย

พวกเขาทั้งหมดเปลือยอกเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง

การออกแรงทุกครั้งเป็นการกระตุ้นของกล้ามเนื้อ

ความแข็งแรงเป็นพิเศษทำให้พวกเขายกหินขอบถนนและวางบนสายพานลำเลียงได้อย่างง่ายดาย

จากนั้นพวกเขาก็หันกลับมาอีกครั้ง

ดำเนินการต่อจากการกระทำก่อนหน้านี้

ซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นวัฏจักร

พวกเขาไม่รู้จักความเหนื่อยล้า ทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเหมือนหุ่นยนต์

สายพานลำเลียงเคลื่อนย้ายหินขอบถนนเหล่านี้ไปยังเครื่องแกะสลักที่รวดเร็วเป็นพิเศษ และด้วยฝุ่นที่ฟุ้งกระจาย ประติมากรรมหินขอบถนนที่เหมือนจริงจึงถูกแกะสลักออกมาในเวลาไม่ถึงยี่สิบวินาที

ขอบถนนที่แกะสลักไว้จะเรียงซ้อนกันโดยอัตโนมัติที่ด้านหน้า

เมื่อใดก็ตามที่วางซ้อนกันเป็นร้อยชิ้น รถยกจะมาเคลื่อนย้ายออกไปด้านนอก

"ฉากนี้งดงามจริงๆ"

โจวเฉียง ถอนหายใจ

จากไม่มีอะไรจนเป็นมาถึงตอนนี้

เครื่องแกะสลักที่เร็วเป็นพิเศษ 51 เครื่อง เช่น ไก่ออกไข่ ยังคงผลิตต่อไป

หิขอบถนนทุกชิ้นที่ผ่านการแกะสลักในสายตาของ โจวเฉียง กลายเป็นเงิน

จากการเป็นเจ้าของระบบการผลิตซอมบี้จนถึงปัจจุบัน

ในที่สุดเขาก็มีแหล่งรายได้ที่มั่นคง โดยไม่ต้องพึ่งพารายได้เงินทองเพียงอย่างเดียวอีกต่อไป

นี่เป็นการเริ่มต้นที่ดี

ต่อไป การประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ที่สำคัญจะมาถึง

จะเริ่มต้นด้วยการขับขี่อัตโนมัติ

“เฒ่าเจีย ฉันฝากแมมมอธเฮฟวี่อินดัสทรีไว้กับนาย”

เมื่อมองไปที่คนงานแมมมอธที่แข็งแกร่ง พวกมันเหมือนเครื่องจักรที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์ ผิดปกติจริงๆ

พวกเขาเคลื่อนหินขอบถนนเหล่านี้อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงโดยไม่รู้สึกเหนื่อยเลย

พวกที่เป็นแมมมอธในโลกหายนะ ซึ่งปัจจุบันเป็นมนุษย์บนโลกสมัยใหม่ ยังคงสืบทอดลักษณะของแมมมอธหลายอย่าง

ตัวอย่างเช่น ความเหนื่อยล้าจะลดลง ความเจ็บปวดจะลดลง การรับรู้จะช้าลงเล็กน้อย

แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาเป็นพนักงานที่มีความสามารถมากที่สุด

เจี่ยเจิ้งฉู่ พยักหน้าและพูดว่า "เจ้านาย คุณวางใจได้"

"ต่อไป เราอาจเพิ่มจำนวนเครื่องแกะสลักโลหะที่เร็วเป็นพิเศษ ดังนั้นคุณต้องวางแผนสำหรับ แมมมอธเฮฟวีอินดัสทรี"

โจวเฉียง สั่ง

ผู้รอดชีวิตในโลกของวันสิ้นโลกยังคงมองหาเครื่องแกะสลักโลหะที่เร็วเป็นพิเศษ

โจวเฉียง ได้เรียนรู้เกี่ยวกับประสิทธิภาพอันทรงพลังของเครื่องแกะสลักโลหะที่เร็วเป็นพิเศษนี้จาก เจี่ยเจิ้งฉู่ ถ้าโลกภายนอกรู้เข้าคงฮือฮา

พูดตรงๆ การปิดกั้นจากต่างประเทศจำนวนมากจะกลายเป็นเรื่องตลกต่อหน้าเครื่องแกะสลักโลหะที่เร็วเป็นพิเศษ

แน่นอนว่ายิ่งมีเครื่องจักรมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น

.....

ในโลกหายนะ

โจวเฉียง ตรวจสอบนาฬิกาอัจฉริยะส่วนตัวของเขาและเห็นคำขอเป็นเพื่อนมากมาย

โจวเฉียง ยอมรับทั้งหมดโดยไม่ปฏิเสธ

ผู้ที่เพิ่มเข้ามาส่วนใหญ่ได้รับการแนะนำ

คนเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลที่มีความสามารถ

เพียงแต่ว่าในโลกหายนะได้ดึงพวกเขาจากดาวสู่ดิน

เมื่ออนาคตมีเสถียรภาพ พวกเขาจะยังคงเป็นนักรบพันธุกรรม

ในอนาคตพวกเขาจะกลายเป็นเค้กร้อนที่แต่ละอำนาจจะต่อสู้เพื่อแย่งชิง

การผูกมิตรกับพวกเขาไม่ใช่ความตั้งใจของ โจวเฉียง ที่จะเอาชนะพวกเขา

แต่ทำความรู้จักกันก่อนเผื่อหลุดมือไป

“เจ้าของกลุ่ม ยินดีที่ได้รู้จัก”

ข้อความนี้ส่งโดยผู้หญิงชื่อ จ้าวหมานหมาน

เธอเปิดฉากที่แท้จริง

ภาพสามมิติของเธอแสดงผ่านช่องแชท

จ้าวหมานหมาน เป็นผู้หญิงที่สวยงามมากสวมชุดเมดคอกว้างเล็กน้อย

เหวลึก

ราวกับว่ามันสามารถดูดผู้คนเข้ามา ทำให้คนเสียสติ

เธอนอนครึ่งตัวอยู่บนโซฟา ขาของเธอในถุงน่องสีดำวางอยู่บนโซฟา สะดุดตาเป็นพิเศษ

ชุดเมดรวมกับถุงน่องสีดำ การรวมกันนี้ทำให้ โจวเฉียง กระสับกระส่ายเล็กน้อย

อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ในฐานะผู้ชาย ความสนใจของเขาย่อมเป็นไปตามสถานการณ์ ผู้ชายทุกคนเข้าใจ

"แค่ก!"

"มีอะไรเหรอ?"

โจวเฉียง มองอีกสองสามครั้งก่อนที่จะตอบอย่างจริงจัง

ต้องบอกว่านี่คือผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ โจวเฉียง เคยเห็นในโลกหายนะ

ผู้หญิงหลายคนเคยส่งวิดีโอขนาดเล็กมาก่อน

เมื่อเทียบกับ จ้าวหมานหมาน พวกเขาไม่ได้อยู่ในลีกเดียวกัน

ในสายตาของ จ้าวหมานหมาน มีร่องรอยของการเยาะเย้ย แต่ใบหน้าของเธอแสดงรอยยิ้มหวาน: "เจ้าของกลุ่ม ฉันคุยกับคุณไม่ได้ถ้าไม่มีอะไรเหรอ"

“ฉันเรียกคุณว่าพี่เฉียงได้ไหม”

“นอกจากนี้ พี่เฉียง คุณไม่รู้หรือว่าฉันเป็นใคร”

ขณะที่เธอพูด เธอเปลี่ยนท่าทางของเธอ

ราวกับไม่ได้ตั้งใจ กระดุมสองสามเม็ดบนชุดเมดของเธอหลุดออก ทำให้เห็นรูปร่างที่สวยงามของเธอ

ดวงตาของ โจวเฉียง แคบลงเล็กน้อย

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ชั่วพริบตา

แต่ โจวเฉียง ยังคงเห็นอย่างชัดเจน

เธอทำจริงๆ

บางสิ่งบางอย่างมากเกินไป

อย่างไรก็ตาม โจวเฉียงเลิกคิ้วขึ้นและพูดว่า "คุณเป็นใครไม่สำคัญกับผม"

“อีกอย่าง เรายังไม่สนิทกันขนาดนั้น”

เขาสามารถบอกได้จากการมอง นี่คือพี่สาวอีกคนที่นำเสนอตัวเอง

ถ้าเป็นผู้หญิงขี้เหร่

โจวเฉียง คงจะลบและขึ้นบัญชีดำเธอไปนานแล้ว

แต่หญิงสาวสวยที่มีออร่าที่น่าพึงพอใจคนนี้ โจว เฉียง ยังคงตัดสินใจที่จะให้โอกาสเธอ

โอกาสที่จะได้เป็นเพื่อนของเขา เพื่อนของ โจวเฉียง

เฮ้ เธอไม่รู้ว่าความสิ้นหวังคืออะไร เว้นแต่ว่าเธอจะพยายามอีกสักสองสามครั้ง

เธอคิดว่าเธอจะกระหายร่างกายของฉันได้ไหม?

โจวเฉียง ไม่ลังเลที่จะปิดกล่องแชท

และ จ้าวหมานหมาน ในนิคมก็ตกตะลึง

"เหอะ..."

เมื่อเธอรู้ว่าเธอถูก โจวเฉียง ไล่ออกจากแชท เธอโกรธมากจนกัดฟัน

“ไอ้ซื่อบื่อ”

สิ่งที่ทำให้เธอพูดไม่ออก เขาไม่รู้ว่าเธอคือใคร จ้าวหมานหมาน?

ผู้ชายคนนี้ต้องแกร่งขนาดไหนถึงเมินเฉยต่อเธอ จ้าวหมานหมาน?

ก่อนวันสิ้นโลก เธอเป็นคนดังระดับแนวหน้า

ไม่ใช่แค่นั้น ตอนนี้เธอแสดงท่ายั่วยวนและถูกเมิน?

คุณต้องรู้ว่าด้วยเสน่ห์และรูปร่างที่เหมือนปีศาจของเธอ ไม่มีใครสามารถต้านทานได้

ตราบเท่าที่เธอต้องการ

สายตาเจ้าชู้เพียงไม่กี่ครั้งก็ดึงดูดความคลั่งไคล้ของผู้ชายนับไม่ถ้วน

แต่มันล้มเหลวกับ โจวเฉียง

“เป็นไปได้ไหมว่าตอนนี้ฉันยังเย้ายวนไม่พอ?”

จ้าวหมานหมาน มองไปที่ชุดเมดของเธอและตัดสินใจเปลี่ยนเป็นชุดอื่นแล้วลองอีกครั้ง

ชุดเมดนี้ไม่ควรเป็นแบบที่เขาชอบ

ผู้ชายมันต้องชอบแบบนั้น...

งานที่หัวหน้ามอบหมาย เธอต้องทำให้สำเร็จ

การเป็นผู้หญิงของผู้นำเป็นเพียงของเล่นและเครื่องมือของเขาเท่านั้น

เช่นเดียวกับตอนนี้ เพื่อค้นหารายละเอียดของ โจวเฉียง เขาผลักเธอออกไปอย่างไม่ลังเล

"เธอสวยจริงๆ"

“ถ้าฉันรู้ ฉันคงชวนเธอออกไปเที่ยวแล้วมั้ง”

เมื่อปิดกล่องแชทแล้ว โจวเฉียงก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย

คิดถึงหุ่นเธอคนนี้โดยเฉพาะภูเขาสองลูก

ไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงธรรมดาจะเทียบได้

โจวเฉียง แตะคางของเขา

ฐานแห่งนี่เป็นอย่างไรกัน?

สถานที่ที่พวกเขากินคุณโดยไม่คายกระดูก

ผู้หญิงที่สวยและสำคัญแบบนี้จะมีจุดจบแบบไหนกันนะ?

กลายเป็นของเล่นของผู้ชายชั้นสูง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรกของความสับสนอลหม่าน เธอต้องถูกเล่นงานโดยผู้ชายนับไม่ถ้วน

นอกจากนี้สภาพแวดล้อมที่เธออาศัยอยู่ก็ดีมาก

ผู้หญิงคนนั้น

เธอต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ

ในเวลานี้เธอมาหาเขา

โจวเฉียง ได้กลิ่นของการสมรู้ร่วมคิดแล้ว

บางทีเธอต้องการทดสอบเขา?

"ช่างน่าเสียดายสำหรับใบหน้าและร่างกายนั้น"

โจวเฉียง หัวเราะเบา ๆ ไม่ได้คิดถึง จ้าวหมานหมาน อีกต่อไป

สนุกกับเกมกับเธอช้าๆ

ชื่นชมความสง่างามของสาวงาม

ดูเหมือนจะไม่เลวเช่นกัน

【คุณควรมีค่ายเป็นของตัวเอง!】

【วัตถุประสงค์: ตั้งค่าย รับสมัครผู้รอดชีวิตสำหรับการใช้งานของคุณ!】

เมื่อ โจวเฉียง กำลังมโน

เสียงแจ้งเตือนของระบบปรากฏขึ้น และข้อความสองบรรทัดปรากฏขึ้นต่อหน้า โจวเฉียง

ค่าย?

โจวเฉียง ตกตะลึง

นี่คือคำแนะนำของระบบการผลิตซอมบี้

จริงๆแล้วมันเป็นเหมือนงานมากกว่า

ความคิดที่จะตั้งค่าย โจวเฉียง มีมานานแล้ว

การล้างสวนอุตสาหกรรมขึ้นอยู่กับแนวคิดนี้

โจวเฉียง พลิกดูรายชื่อติดต่อของเขา จากนั้นเปิดรูปประจำตัวของ ฟางโจว

“กัปตันฟาง ฉันมีข้อตกลง คุณสนใจไหม”

ข้อความถูกส่ง

ไม่กี่วินาทีต่อมา ฟางโจวก็ตอบกลับด้วยคำถามว่า "เจ้าของกลุ่มต้องการสั่งอะไร"

ในโลกหลังหายนะ งานที่ได้ค่าตอบแทนนั้นหายาก

โดยพื้นฐานแล้วเป็นงานที่เสี่ยงต่อชีวิตทั้งหมด

ทันทีที่ โจวเฉียง บอกว่าเขามีข้อตกลงทางธุรกิจ จิตวิญญาณของฟางโจว ก็เบิกบาน

ในนิคม ใครจะไม่รู้ว่าตอนนี้ โจวเฉียง เป็นเจ้าพ่อรายใหญ่?

ถ้า โจวเฉียง บอกว่ามีธุระข้างนอก มันคงจะวุ่นวายน่าดู

โจวเฉียง กล่าวว่า "ฉันวางแผนที่จะเปลี่ยนสวนอุตสาหกรรมทางตอนใต้ให้เป็นด่านหน้าของฉัน คุณสนใจที่จะมาทำงานให้ฉันไหม"

“ไม่ต้องห่วง ฉันกำจัดซอมบี้หลายหมื่นตัวในสวนอุตสาหกรรมไปแล้ว”

"งานของคุณคือรักษาความปลอดภัยของสวนอุตสาหกรรม"

“ตราบเท่าที่คุณเต็มใจมา ฉันจะจัดการอาหารและเครื่องดื่มทั้งหมดของคุณ”

"นอกจากนี้ ฉันจะให้เนื้อกระป๋องทุกสามวันและผลไม้กระป๋องสัปดาห์ละครั้ง"

"ถ้าคุณทำผลงานได้ดี ในแต่ละเดือนจะได้รับเลือกหนึ่งคนเพื่อรับรางวัลของเหลวของยีนที่สอดคล้องกับระดับของพวกเขา"

เขาโยนเงื่อนไขทั้งหมดนี้ออกไปในลมหายใจเดียว

ในสายตาของ โจวเฉียง เงื่อนไขเหล่านี้ไม่มีอะไรเลย

โจวเฉียง ไม่ขาดแคลนอาหารหรือน้ำ

แม้แต่ของเหลวของยีน โจวเฉียง ก็มีอยู่ในมือมากเกินไป

ไม่ว่าจะเป็นของเหลวยีนระดับหนึ่งหรือระดับสอง

ในอนาคต โจวเฉียง จะไม่ขาดยีนของเหลว

"อา..."

เมื่อฟางโจว ได้ยินเงื่อนไขของ โจวเฉียง เขาก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์

อาหารและที่พักก็บ้าพออยู่แล้ว

แล้วจะมีเนื้อกับผลไม้กระป๋องมั้ย?

นั่นไม่ใช่ทั้งหมด.

มีแม้กระทั่งรางวัลของของเหลวยีน?

ข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้จะทำให้ผู้คนคลั่ง

ทั้งสามอย่างรวมกัน มันไม่ใช่แค่บ้าอีกต่อไป

ตราบใดที่ โจวเฉียง เต็มใจ ด้วยเงื่อนไขเหล่านี้ คนในฐานทั้งหมดจะยอมแลกชีวิตของพวกเขา

"ไม่มีปัญหา."

“อา หัวหน้า ฉันหมายความว่าเราไม่มีปัญหา”

"เราพร้อมรับใช้คุณทุกเมื่อ"

ฟางโจวไม่ปฏิเสธ

เขาต้องยอม เขาต้องยอม!

หากเขาพลาดโอกาสนี้ เขากลัวว่าจะไม่มีโอกาสอีก

เงื่อนไขที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่ทำให้ผู้คนคลั่ง ไม่จำเป็นต้องพูดคุยกับผู้อื่น

ฟางโจวยังกลัวว่าหากตกลงช้าไปโอกาสจะหายไป

นี่เป็นการผูกมัดตัวเองกับหัวหน้าใหญ่อย่างชัดเจน

การป้องกันด่านนั้นปลอดภัยกว่าการต่อสู้กับซอมบี้มาก

แม้ว่าจะต้องต่อสู้กับซอมบี้แต่มันก็คุ้มค่า

อนาคตจะต้องมีการสร้างโลกหลังหายนะขึ้นใหม่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และความสามารถก็มีความสำคัญอย่างยิ่ง

ในข้อตกลง พวกเขาไม่มีค่าและไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายค่าอาหาร

หากไม่ระวังก็อาจอดตายโดยไม่มีใครรู้

ครั้งนี้จะมีการเชิญเป็นการส่วนตัว

ตราบเท่าที่พวกเขาตกลง จุดนัดพบและเวลาออกเดินทางจะเป็นไปตามธรรมชาติ

โจวเฉียง ได้ตระหนักแล้วว่าระดับบนของนิคมสังเกตเห็นเขาและหากมีการเคลื่อนไหวใด ๆ พวกเขาจำเป็นต้องรวดเร็ว

มิฉะนั้นเมื่อพวกเขาตอบสนองและวางข้อจำกัด

คงจะย้ายคนพวกนี้ลำบาก

การทำตามขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนแรกสำหรับ โจวเฉียง ในการทำลายนิคมอย่างช้าๆ

การตั้งด่านหน้าเป็นขั้นตอนแรกสำหรับ โจวเฉียง ในการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่

หลังจากจบการสนทนากับฟางโจว

โจวเฉียง ไปหา หลู่หยงเกอ, หยางเตหมิงและคนอื่น ๆ

ในช่วงเวลานี้กลุ่มสวัสดิการในนิคมเป็นสถานที่ที่ทุกคนโหยหา

หลายคนภูมิใจที่สามารถเข้าร่วมกลุ่มสวัสดิการได้

และอีกหลายคนพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเข้าร่วม

จำนวนเพิ่มขึ้นจากกว่า 400 เป็นมากกว่า 7,000

และตัวเลขนี้ยังคงเพิ่มขึ้น

ในแง่ของปริมาณ มีขนาดเล็กกว่ากลุ่มพันธมิตรนักรบพันธุกรรมในนิคมเท่านั้น และเป็นกลุ่มที่ใหญ่เป็นอันดับสอง

มีเพียง โจวเฉียง มหาเศรษฐีผู้ไม่เล่นตามกฎเท่านั้นที่สามารถรวบรวมผู้คนมากมายได้

"ได้เวลาลงมือแล้ว"

โจวเฉียง เพียงแค่พูดห้าคำนี้

ครู่ต่อมา ผู้มีความสามารถแต่ละคนได้รับคำเชิญ