ตอนที่ 67: มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย
“ลืมมันไปเถอะ ท่านอาจารย์ เนื่องจากผู้พิพากษาเป็นลูกน้องของพวกเขา การพิจารณาคดีนี้ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่เริ่มต้นแล้วล่ะ...” ใบหน้าของล็อคสงบ และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกตัญญูต่อไดอาน่า
“ล็อค คุณเต็มใจที่จะยอมรับเรื่องแบบนี้ได้จริงๆ งั้นเหรอ? พวกเขาพยายามทําร้ายพ่อแม่ของคุณนะ!” เมื่อตระหนักว่าเธอสูญเสียความสงบ เธอจึงสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะพูดต่อ “มันเป็นความผิดของฉันเอง... ฉันไม่สามารถทำให้พวกเขาถูกลงโทษได้...”
“ไม่หรอกครับ! อาจารย์ทําดีที่สุดแล้วล่ะ นี่ดีกว่าที่ผมคาดไว้มาก ผมได้สิ่งที่ต้องการแล้วล่ะครับ...”ล็อคมีรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเขา
...
เอเดรียนเดินออกจากศาลพร้อมกับคนรับใช้สองคนที่เข็นรถเข็นให้แก่เขา ในอลิซกำลังแต่งหน้าของเธอในขณะที่เดินอยู่ใต้ร่มที่มีคนรับใช้อีกคนถืออยู่
“พี่ชาย เจ้าพวกสวะทั้งสี่นั้นไร้ประโยชน์จริงๆ เพื่อป้องกันสถานการณ์ที่ไม่คาดฝันในภายหลัง เรามาจัดการกับครอบครัวของพวกเขาด้วยไปเลยเถอะ…”...”
เอเดรียนจุดซิการ์และพูดว่า “ผลของการล้มเหลวในภารกิจคือความตาย แม้ว่าพวกเขาจะตายด้วยน้ำมือของเจ้าล็อคแล้วก็ตาม แต่จะต้องได้รับการปฏิบัติตาม ตามกฎของตระกูลไวท์แล้ว จะปล่อยให้ครอบครัวของพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานแทน!”
ในสายตาของสองพี่น้อง คนรับใช้ที่เสียสละชีวิตเพื่อตระกูลเป็นเพียงวัชพืชที่สามารถกําจัดออกได้ทุกเมื่อ
การสนทนาโอ้อวดของพวกเขายังดึงดูดความไม่พอใจของประชาชนทั่วไปที่ได้ยินอีกด้วย
พวกนั้นต่างจ้องมองพวกเขาทีละคนอย่างเหยียดหยาม
“พวกคุณมองมาทำไม! ไอ้พวกโรคจิต!” อลิซสังเกตเห็นการจ้องมองที่ไม่เป็นมิตรรอบตัวเธอและสาปแช่งทันที!
“เคลียร์ถนนสายนี้ให้ฉัน! ฉันอยากอาบแดด!” เอเดรียนแสดงท่าทีไม่ปกติในขณะที่เขาสั่งให้คนรับใช้ไล่ผู้คนที่ออกมาจากศาล
ไดอาน่าซึ่งยืนอยู่เห็นที่เกิดเหตุและโกรธมากอยู่นั้น เธอต้องการขึ้นไปสอนบทเรียนแก่สารเลวทั้งสองพี่น้องนี้อย่างมาก
อย่างไรก็ตามล็อคดึงเธอกลับมาอีกครั้งและพูดว่า “อาจารย์ ผ้าพันคอของคุณมีกลิ่นหอมมาก ให้ผมยืมหน่อยนะครับ!”
หลังจากพูดอย่างนั้นล็อคก็ถอดผ้าพันคอสีดํารอบคอของไดอาน่าปิดตาแล้วเดินไปหาเอเดรียน และคนอื่นๆ
ในช่วงเวลานี้ เขายังเรียกขาวน้อยออกมาและขอให้สร้างชั้นน้ำแข็งในมือของเขาด้วย
ขณะที่ไดอาน่ากําลังจะหยุดล็อค แจ๊คซึ่งถือบุหรี่อยู่ในปากก็แนะนําว่า “เด็กคนนี้มีความคิดยอดเยี่ยมมากมาย มารอดูกันดีกว่า...”
“เฮ้! คุณกําลังทําอะไรอยู่? คิดว่าฉันจําคุณไม่ได้เพียงเพราะคุณสวมผ้าพันคองั้นเหรอ?” เอเดรียนมองไปที่ล็อคที่เหมือนสวมหน้ากากแล้วพูด
ปั๊กกกกกก!
ใครจะรู้ว่าล็อคจะตบเขาและรถเข็นร่วงลงกับพื้น!
“ล็อค! นายกําลังทําอะไร!” อลิซตะโกน
ล็อคไม่ตอบกลับ หลังจากกําหมัดแน่นแล้ว เขาก็ทุบมันเข้าใส่ใบหน้าของเอเดรียนอีกครั้ง!
"อา... !"
จากนั้นเขาก็ชกอีกสองสามหมัด!
เอเดรียน ที่ขาทั้งสองข้างหักแล้ว ไม่สามารถทนต่อเทคนิคการฝึกฝนร่างกายให้แข็งแกร่ง ขั้นที่ 2 ของล็อคได้!
เขาร้องโวยวายเสียงดังว่า “พวกคุณเป็นพยานให้ฉันได้! ล็อคเป็นคนตีฉัน!”
อย่างไรก็ตาม ผู้สัญจรไปมาก็เพิกเฉยต่อเขาและเฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ
คนรับใช้สองสามคนได้รับบาดเจ็บจากการชกของล็อคพวกเขานอนลงบนพื้นในช่วงเวลาสั้น ๆ และไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก
อลิซกลัวจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เธอกอดเสาโทรศัพท์ข้างถนนและไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า
"อา!"
ใบหน้าของเอเดรียนบวมจากการชก จากนั้นขาทั้งสองข้างของเขาก็โดนหมัดสองหมัดของล็อค!
สามารถได้ยินเสียงกระดูกแตกได้ชัดเจน ความเจ็บปวดที่คุ้นเคยกระทบประสาทของเอเดรียนอีกครั้ง
ล็อคจับมือเขาไว้
เมื่อเห็นว่าถึงเวลาแล้ว เขาก็หันกลับมาและกลับไปอีกฟากหนึ่งของถนน เขาถอดผ้าพันคอออกแล้วส่งคืน
"ขอบคุณครับอาจารย์!"
“อย่าเพิ่งไปไหนล่ะ! เราจะให้ผู้พิพากษามาตัดสินคุณทันที!” เมื่อเห็นว่าล็อคอยู่ไกลแล้ว ความกล้าหาญของเธอก็กลับมา
ไดอาน่าปิดปากและหัวเราะ ตอนนี้เขาเข้าใจความตั้งใจของล็อคแล้ว
“ตกลง! เราจะรอที่นี่เพื่อให้การว่าความในชั้นศาลเริ่มต้นขึ้น คราวนี้ฉันจะดูว่าผู้พิพากษาจะพูดอะไร...”
ล็อคหัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า! คราวนี้ฉันจะเป็นคนตัดสินเอง!”
คนรับใช้ของตระกูลไวท์ได้นําตํารวจออกมาจากศาลแล้ว พวกเขากล่าวว่านายน้อยของพวกเขาถูกโจมตีบนถนนและพวกเขาขอให้ผู้พิพากษาเริ่มการพิจารณาคดีอีกครั้ง
คนที่พวกเขาต้องการฟ้องคือล็อคที่ยืนอยู่บนถนน!
เอเดรียนไม่มีทางนั่งในศาลต่อไปได้ ขาของเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกครั้ง และใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวจากการถูกทุบตี เขาหมดสติไปในทันที
อลิซเป็นฝ่ายผู้เสียหายเพียงคนเดียว
เหล่าคนที่ชอบดูการแสดงกลับไปที่ศาลเพื่อดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
“เมื่อกี้คุณโจมตีเอเดรียนบนถนนใช่ไหม?!” ผู้พิพากษาชราคนเดิมจ้องไปที่ล็อค
"ไม่ใช่แน่นอน!" ล็อคกอดอกและตอบด้วยรอยยิ้ม
“ไร้สาระ! มีคนรับใช้หลายคนในตระกูลของเราอยู่ด้วย! และคนเหล่านี้ที่กําลังฟังอยู่ก็สามารถเป็นพยานได้เช่นกัน!” อลิซกระแทกโต๊ะแล้วตะโกน
ทนายความของพวกเขายังกล่าวอีกว่า “ล็อค ชายคนนี้หยิ่งผยองเกินไป! เขากล้าที่จะโจมตีลูกความของฉันต่อหน้าศาลจริงๆ นี่คือการดูถูกศาล! ศาลที่เคารพ โปรดให้โทษสถานหนักแก่เขาด้วยครับ!”
หลังจากนั้น คนรับใช้สองสามคนให้การเป็นพยานว่าเป็นล็อคที่โจมตีนายน้อยของพวกเขา
“นายมีอะไรจะพูดอีกไหม” ผู้พิพากษาถามล็อคอีกครั้ง
“ฉันเคยพูดไปแล้ว คนที่ตีเอเดรียนไม่ใช่ฉัน! มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลยด้วย!”
“ไร้สาระ! เมื่อกี้ฉันเห็นคุณตีใครบางคนที่ข้างนอกนั่น! และคุณกล้าพูดว่าไม่ใช่คุณอย่างงั้นเหรอ”
ล็อคยักไหล่ “หลักฐานอยู่ที่ไหนกันล่ะ? ทําไมคุณถึงคิดว่าเป็นฉันกัน”
“แน่นอนว่ามันเป็นสัญลักษณ์ของโรงเรียนบนเสื้อผ้าของคุณ! และรูปร่างของคุณ! อย่าคิดว่าเพียงเพราะคุณเอาผ้าพันคอสีดํามาพันเป็นหน้ากากแล้วเราจะจําคุณไม่ได้!” ผู้พิพากษาอยู่ข้างตระกูลไวท์อย่างสมบูรณ์ ความเป็นกลางสำหรับการเป็นผู้พิพากษาสมควรมีนั้น ไม่มีให้เห็นเลย
“แปลกจังเลยน๊า! เท่าที่ฉันรู้ มีคนอย่างน้อยสองสามพันคนในสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์ที่มีสัญลักษณ์โรงเรียนเช่นเดียวกันนี้! ยิ่งไปกว่านั้น จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนจากโรงเรียนอื่นแอบอ้างเป็นฉันล่ะ? นอกจากนี้ เสื้อผ้าของฉันก็ธรรมดามาก ใครๆ ก็สามารถหาซื้อได้! อย่าลืมว่าคนที่ตีเอเดรียนยังคงสวมหน้ากากอยู่! คุณเห็นใบหน้าของเขาชัดเจนหรือเปล่าล่ะ? คุณจะแน่ใจได้อย่างไรว่าเขาคนนั้นคือฉัน? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันถูกใส่ร้าย? เราจำเป็นต้องยืนยันตัวตนของผู้โจมตีให้ได้ก่อนสิ!”
คําพูดของล็อคทําให้ผู้พิพากษาพูดไม่ออก
“เด็กคนนี้ใช้คําพูดของฉันมาใช้กับฉันงั้นเหรอ”
“ช่างไร้ยางอาย! คุณกำลังบิดเบือนความจริง!” ผู้พิพากษาหน้าแดงด้วยความโกรธ และเขายังคงใช้ค้อนเคาะบนโต๊ะด้วย
“โอเค! ถ้างั้นแล้วแบบนี้ล่ะ! ถ้าฉันจําไม่ผิด มีแบทเทิลบีสต์ที่สามารถบันทึกฉากอาชญากรรมได้ หากเราสามารถให้มันปรากฏในศาลนี้ได้ เราคงจะได้รับรู้ความจริงของสถานการณ์ดังกล่าวนะ!”
“แน่นอน! นําแบทเทิลบีสต์มาได้แล้ว! เราจะให้มันแสดงการบันทึกของมัน!”
ทันทีที่ผู้พิพากษาพูดจบประโยค เขาก็รู้สึกเสียใจ
เขาตระหนักว่าเขาตกหลุมพรางของล็อคอย่างสมบูรณ์!
แน่นอนว่าประโยคต่อไปของล็อคทําให้เขาโกรธมากจนเกือบจะพลิกโต๊ะ!
“อย่างไรก็ตาม ที่อยู่ของมันนั้นไม่แน่นอน ฉันเชื่อว่าฉันจะสามารถหามันได้ภายในสิบปี หรือยี่สิบปีข้างหน้าได้! ดังนั้น ก่อนหน้านั้น คดีนี้ควรถูกระงับไปก่อน สรุปคือ ด้วยหลักฐานปัจจุบัน คุณไม่สามารถพูดได้ว่าคนที่ดูเหมือนฉันคนนั้น คือฉันใช่ไหมล่ะ”
"ฮ่าฮ่าฮ่า..."
"น่าสนใจมากกก..."
คําพูดของล็อคทําให้ผู้ชมหัวเราะออกมา