ตอนที่ 15

ขณะที่ชาวเมืองส่งเสียงเชียร์ อลันก็ยิ้มและเก็บดาบของเขาไป

เมื่อมองไปยังด้านหลังของอลันที่กำลังเดินจากไป  ดวงตาของมาร์โคก็มีความรู้สึกซับซ้อนปรากฏเล็กน้อย

แต่เขาก็มีความสุขภายในด้วยเช่นกัน   ยิ่งบารอนแข็งแกร่งเท่าไหร่อนาคตของเขาก็จะยิ่งสดใสขึ้นเท่านั้น

มาร์โคมีลางสังหรณ์ว่าท่านบารอนอาจนำพาพวกเขาไปสู่สนามรบในไม่ช้า

"ดูนั่นสิ เจ้าเห็นมั้ย! นั่นคือท่าทางที่กล้าหาญของท่านลอดร์ด  มันคงต้องรู้สึกเป็นเกียรติมากแน่ๆที่ได้รบเคียงข้างท่าน "

"นี่คือความรุ่งโรจน์ที่จะเกิดขึ้น ! บางทีหนึ่งในพวกเจ้าอาจจะได้เป็นอัศวินและได้รบเคียงข้างท่านลอร์ด !"

หลังจากที่มาร์โคที่สังเกตเห็นความคลั่งไคล้ในสายตาของเด็กหนุ่มรอบตัว

เขาก็ตะโกนระดมอารมณ์ของคนเหล่านี้เพื่อเพิ่มแรงฮึด

.

.

ขณะนี้เสียงเตือนของระบบปรากฏขึ้นในใจของอลัน

“ ติ๊ง....ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำภารกิจความสำเร็จ : ผู้พิทักษ์เมือง โฮสต์ได้รับรางวัล ค่าประสบการณ์ 3,000 แต้ม

และการ์ดเร่งการฝึกนักรบ! ”

หลังจากได้ยินถึงความสำเร็จที่ระบบประกาศ อลันก็แปลกใจ  การ์ดเร่งการฝึกนักรบ ?

หลังจากตั้งสติได้ เขาก็รีบเปิดดูข้อมูลของมันทันที

“ การ์ดเร่งความเร็วการฝึกนักรบ รุ่นเยาว์ หลังใช้งานมันศักยภาพของนักรบรุ่นเยาว์ในขณะนึง

ระยะเวลาการฝึกจากสองเดือนเหลือเพียงหนึ่งสัปดาห์ จำนวนผู้ใช้สูงสุดคือ 50 คน! ”

เมื่ออ่านจบ อลันก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย

เดิมทีเขากังวลว่าการฝึกนักรบจะช้าเกินไป แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าระบบจะรอบคอบเลยส่งรางวัลแบบนี้มาให้

น่าเสียดายที่มีเพียงอันเดียว

ในใจของอลันรู้สึกเสียดายเล็กน้อย แต่เขาก็รู้ดีว่าระบบคงไม่ให้ในสิ่งที่ช่วยมากเกินไป

จากนั้นอลันก็ใช้การ์ดเร่งความเร็วกับคนห้าสิบคนที่กำลังฝึกซ้อมโดยไม่ลังเล

ทันใดนั้นชาวเมืองหนุ่มสาวห้าสิบคนที่ได้รับเลือกให้ฝึกฝนก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยพลังมหาศาล

การฝึกตอนแรกที่ดูยากกลายเป็นง่ายขึ้นมาในทันที

" โอ้พระเจ้า หรือว่านี่คือพลังของท่านลอร์ดอย่างนั้นเหรอ !!?"

หลายคนเริ่มสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของพวกเขา

และทุกคนต่างเชื่อกันว่าเป็นเพราะพวกเขาติดตามอลันจึงทำให้ได้รับประโยชน์จากเหล่าทวยเทพด้วย

ในตอนนี้ ความภักดีของพวกเขาเริ่มพุ่งสูงขึ้น

ทางด้านอลัน เขาเริ่มอารณ์ดีเพราะในตอนนี้เขาเพิ่งกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับต้นในดินแดนแห่งนี้

และด้วยการ์ดเร่งความเร็ว หลังจากผ่านไปหนึ่งสัปดาห์เขาจะมีกองกำลังนักรบที่มีคุณสมบัติเหมาะสม

และยังได้คะแนนประสบการณ์ห้าพันแต้ม !

เช้าวันรุ่งขึ้น สแปร์โรว์เดินมาพร้อมกับผู้ที่สนใจซื้อข้าวสาลี

เมื่อเห็นสัญลักษณ์ของกลุ่มดอกไม้หนามที่คุ้นเคย อลันก็รู้ว่าเป็นใครบนรถม้า

"พี่ชาย ในเวลาไม่ถึงสามสัปดาห์ พวกเราได้พบกันอีกแล้ว "

อลันมีรอยยิ้มบนใบหน้า   มีใครบ้างที่จะไม่ชอบเงิน ?

อลันไม่สามารถทำหน้าเย็นชาให้กับธนาคารเหรียญทองเคลื่อนที่ของเขาได้

อารอนลงจากรถม้าด้วยสีหน้าที่แปลกไป เขามองไปยังเมืองโรสทาวน์ด้วยความรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ

"อ่า ! เช่นกัน อลันน้องข้า ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะค้นพบจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติอีกครั้ง สงสัยเจ้าคงเป็นคนที่พระเจ้าโปรดปรานแน่เลย "

ในตอนนี้อารอนไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

จิตวิญญาณของดอกกุหลาบ สามารถพูดได้ว่าเด็กคนนี้โชคดี

แต่เพียงสองสัปดาห์ต่อมา วิญญาณธรรมชาติข้าวสาลีก็ถูกค้นพบอีกครั้ง...

‘นี่มันอะไรกัน ?!  หรือว่าเจ้าเด็กนี้มีท่านพ่อยังคงสนับสนุนมันอย่างลับๆอย่างนั้นเรอะ!!’

เมื่อคิดแบบนี้ แอรอนรู้สึกไม่เคารพพ่อของเขาเล็กน้อย โชคของอลันดีมากจนทำให้เขารู้สึกอิจฉา

จิตวิญญาณแห่งธรรมชาติสองดวง มีรากฐานเช่นนี้ในสถานที่แห้งแล้งอันห่างไกลด้วยหรอ ?

ถ้าเขารู้เร็วกว่านี้ คงขอให้ท่านพ่อมอบเมืองโรสทาวน์นี้ให้กับเขาไปแล้ว!

อารอนกรีดร้องในใจ แต่ตอนนี้เขาต้องแสดงรอยยิ้มที่แข็งกระด้างให้อลันเห็น

เขามองไปยังจิตวิญญาณธรรมชาติที่สวยงามและน่ารักบนไหล่ของอลัน

แต่มันไม่ใช่ของเขา อารอนเริ่มสงสัยว่าเจ้าอลันมันกำลังอวดเขาอยู่ใช่รึเปล่า

แม้อารอนจะเป็นทายาทคนโตของเอิร์ล

แต่ถึงกระนั้นเขาก็มีจิตวิญญาณธรรมชาติเพียงดวงเดียวซึ่งเป็นสมบัติที่ลอร์ดเคานต์มอบให้มา

ท้ายที่สุดทั้งตระกูลธอร์นฟลาวเวอร์มีจิตวิญญาณธรรมชาติเพียง 5 อันและนางฟ้าหนึ่งคน

นี่ก็ถือเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งมากแล้ว

มีผู้คนจำนวนมากที่ไม่มีแม้แต่จิตวิญญาณธรรมชาติ

และมีบารอนเพียงไม่กี่คนที่สามารถมีจิตวิญญาณธรรมชาติได้

เดิมที่อารอนภูมิใจมากเพราะเขามีจิตวิญญาณธรรมชาติ

แต่ในขณะนี้เมื่อเทียบกับอลันแล้ว เขาดูยากจนไปเลย

ความภาคภูมิใจของเขาพังทลาย