บทที่ 27 บ้าคลั่ง?
บทที่ 27 บ้าคลั่ง?
“บ้าเอ้ย ข้าเห็นอะไร ปาฏิหารย์งั้นหรือ? เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ได้อย่างไร!”
"ผู้อาวุโสเทียนเจียวที่เป็นผู้อาวุโสของสิบตระกูลระดับสูงที่อยู่ยงคงกระพันถูกพัดหายไปในหมัดเดียว นี่คือปาฏิหาริย์ที่บ้าคลั่งอะไรกัน"
“สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร เกิดขึ้นได้อย่างไร ข้าเห็นอะไร เจ้าเห็นเหมือนที่ข้าเห็นหรือป่าว!”
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งแต่ราวกับว่าเวลาที่ยาวนาน ทุกคนตกใจจนไม่รู้จะทำอะไร!
ปรากฏว่าไม่มีใครยืนอยู่ในระยะสามฟุตจากหยางหมิง พวกเขาทั้งหมดไม่ถูกบดขยี้จนร่างแหลกสลายก็ถูกกระแทกลอยขึ้นไปในอากาศ พวกที่อ่อนแอที่อยู่บริเวณรอบๆก็ถูกคลื่นพลังกระแทกจนตายไป!
แม้แต่สุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลจะทรงพลัง ถึงแม้พวกเขาจะยังคงรอดชีวิตในขณะนี้ แต่พวกเขาก็ถูกกระแทกจนกระอักเลือดออกมาจำนวนมาก จางฮ่าวหรานไม่ได้เป็นอะไรมากเพราะเขาอยู่ค่อนข้างไกล แต่ก็ถูกพลังปราณกระแทกร่างกายของเขาจนสั่นสะท้านอย่างรุนแรง และอาเจียนเป็นเลือดออกมาคำหนึ่ง!
แต่แม่ทัพรักษาการณ์ทั้ง 8 ของเมืองไท่คัง ไม่มีใครรอดชีวิตแม้สักคนเดียว!
พวกเขาตายกันหมด!
“มารดามันเถอะ รวมตัวกันฆ่ามันซ่ะ!” จางฮ่าวหรานคำรามด้วยความโกรธ เลือดไหลออกมาจากมุมปากของเขา!
"คนผู้นี้น่ากลัวเกินไป ความแข็งแกร่งของเขาอย่างน้อยก็อยู่ในขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 8 และมีพลังปราณที่แข็งแกร่งมาก มีเพียงวิชาขั้นสูงสุดในตำนานเท่านั้นที่จะทำเช่นนี้ได้ เขาต้องฝึกฝนมันอย่างแน่นอน อย่าปล่อยเขาไปมาฆ่าเขาด้วยกัน!"
หยินซีหมิงเช็ดเลือดออกจากมุมปากของเขา และมองไปที่หยางหมิงด้วยใบหน้าที่โหดเหี้ยว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตกใจและความโลภ วิชาขั้นสูงสุดเป็นเทคนิคในตำนาน ไม่ใช่แม้แต่ในราชวงศ์เซี่ยที่ยิ่งใหญ่ก็ยังไม่มี แต่มันปรากฏขึ้นที่นี้ตอนนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างแท้จริง!
และมีเพียงการฝึกฝนวิชาขั้นสูงสุดเท่านั้นที่มีพลังเช่นนี้!
“แม้ว่าข้าจะไม่เชื่อ แต่จากที่เห็นด้วยตาตัวเองแล้วไม่เชื่อก็คงไม่ได้ นอกจากพลังของวิชาขั้นสูงสุดแล้ว ไม่มีคำอธิบายอื่นใด มาร่วมมือกันเพื่อฆ่าชายคนนี้และรับเอาวิชาขั้นสูงสุดของบุคคลนี้กันเถอะ!” หานเทียนฟางหัวเราะอย่างเย็นชา และสุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลต่างพยักหน้าทีละคน ในขณะนี้พวกเขามีความคิดเป็นเอกฉันท์ พวกเขาจะร่วมกันเพื่อฆ่าหยางหมิงและรับเอาวิชาขั้นสูงสุด!
“หยางหมิง เตรียมตัวตาย!” จางฮ่าวหรานเยาะเย้ยและเข้าร่วมกับสุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลเพื่อโจมตีร่วมกัน!
ในเวลานี้ สุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลโจมตีออกพร้อมกัน และทันใดนั้นพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็ถาโถมเข้าใส่หยางหมิง!
เมื่อเผชิญหน้ากับพลังเหล่านี้ หยางหมิงยิ้มอย่างเฉยเมย ดวงตาของเขาราวกับน้ำแข็ง เขาโคจรพลังปราณและใช้ออกด้วยวิชาระดับสูงสุดแล้วเขาก็ชกหมัดออกไป!
ตูม!
ทันใดนั้นสุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลและจางฮ่าวหรานก็ปะทะกับหยางหมิง!
หยางหมิงเขาคนเดียวจัดการกับทั้งสิบเอ็ดฝ่ามือ!
ในเสี้ยววินาทีนั้นก็ไม่รู้ว่าเขาชกออกไปแล้วกี่หมัด!
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!
แต่ยังไงซ่ะสองหมัดก็ยากจะต้านสี่หมัด ชุดเกราะที่สร้างจากพลังปราณเพื่อปกคลุมร่างกายและอวัยวะส่วนอื่นๆก็แตกสลาย และเขาอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปหนึ่งก้าว พร้อมกับสุดยอดอัจริยะของทั้งสิบตระกูลก็ถอยหลังไปสามก้าว เพราะไม่สามารถต้านทานพลังอันน่าสะพรึงกลัวของหยางหมิงได้!
“ดี หมัดสองหมัดยากที่จะเอาชนะสี่หมัด แม้ว่าเขาจะมีวิชาขั้นสูงสุด แต่เขาก็ไม่สามารถเทียบกับพวกเราได้ ฆ่า!” ใบหน้าของจางฮ่าวหรานมีความสุขเมื่อเห็นสิ่งนี้!
ในขณะนี้ สามารถเห็นว่าพลังปราณของหยางหมิงในร่างกายของเขานั้นหมุนเวียนรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ มันขยายตัวอย่างรวดเร็ซ และพลังของเขาก็แข็งแกร่งกว่าเดิมถึงสิบเท่า!
"อะไรกัน!"
ทันใดนั้น รูม่านตาของจางฮ่าวหรานก็ขยายออก และเขาแทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้า หยางหมิงไม่ได้ใช้ความสามารถเต็มที่เลยเหรอ?
ในขณะนี้ หยางหมิงได้ชกหมัดของเขาออกไปแล้ว ทั้งร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยกระแสปราณสีขาว การเคลื่อนไหวของเขาราวกับนกกระเรียนร่ายรำ และหมัดก็พุ่งมาราวกับสายลมที่พัดผ่าน ความเร็วนั้นไม่มีอะไรเทียบได้!
"ตูม ตูม ตูม!"
หยินซีหมิง, หานเทียนฟง และติงเทียนลี่ สุดยอดอัจริยะทั้งสามคนถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียว!
"เฮือก!"
เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนเต็มไปด้วยความตกใจ!
“บ้า บ้าไปแล้ว นี่มันพลังบ้าอะไรกัน? พวกเขาคือสุดยอดอัจริยะทั้งสาม! สุดยอดอัจริยะทั้งสามจะถูกฆ่าตายด้วยหมัดเดียวเช่นนั้นได้อย่างไร? พวกเขาไม่ใช่ร่างที่ทำมาจากเต้าหู้นะ?!”
