ตอนที่ 45: มุ่งหน้าสู่สถาบันการศึกษา
แม้ว่าการอัพเกรดของเทคนิคการทำให้ร่างกายแข็งแกร่งจะเพิ่มระดับได้เพียงระดับเดียว แต่ล๊อคก็รู้สึกถึงการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัดเจน
ความรู้สึกมั่นใจและความแข็งแกร่งที่เกิดจากการปรับปรุงคุณลักษณะทางกายภาพของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก!
ทริสตั้น แจ้งอาจารย์คนอื่นๆ ให้นำนักเรียนขึ้นรถบัสไปยังสถาบันการศึกษา
ในขณะเดียวกัน เธอและแจ๊คจะดูแลการเดินทางของล๊อคและอลิซที่นั่นเป็นการส่วนตัว
“ผมขอโทษครับอาจารย์ แต่ผมอยากกลับบ้านก่อน และแจ้งพ่อแม่ของผมเพื่อให้พวกท่านสบายใจ”
“แน่นอน ได้สิ เราจะรอคุณอยู่ที่นี่! นอกจากนี้ยังไม่จำเป็นต้องนำอะไรมาเลย สถาบันการศึกษาจะเตรียมพวกมันให้พร้อมสำหรับคุณ! และอาจารย์สามารถรับประกันได้ว่าของพวกนั้นยอดเยี่ยมมาก!”
ทริสตั้นได้ตอบกลับด้วยความเมตตา
นอกเหนือจากการอําลาพ่อแม่ของเขาแล้วล๊อคยังมีแรงจูงใจอีกอย่างหนึ่งเช่นกัน
ก่อนหน้านี้ เมื่อเทคนิคการทำให้ร่างกายแข็งแกร่ง ประสบความสำเร็จล๊อคไม่ได้จัดหาวัสดุวิวัฒนาการเลย ด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องการกลับไปที่ห้องของเขาและตรวจสอบว่าวัสดุเหล่านั้นยังคงมีอยู่ไหม
“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเป็นบั๊กของระบบ” ล๊อคหัวเราะเบา ๆ ในใจ
เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน พ่อแม่ของเขาก็ตกตะลึงกับข่าวดีของล็อค!
“เขาล้อเล่นหรือเปล่า”
“สถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์ยอมรับเขาแล้วจริงงั้นหรือ?”
“และเขายังได้รับรางวัลอันดับหนึ่งอีกด้วย!”
เมื่อหยิบจดหมายตอบรับออกมา แม่ของเขามีความสุขมากจนแทบจะเป็นลม
โชคดีที่สามีของเธอรีบลุกขึ้นยืนประคองอย่างรวดเร็ว
“เยี่ยมมากไปเลย! ลูกชายของเรา...”
ดวงตาของพ่อแม่ของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา และพวกเขาไม่พบคำที่เหมาะสมเพื่อยกย่องเขา
ดังนั้นพวกเขาจึงกอดเขาแน่นและร้องไห้ด้วยความปิติยินดีแทน
หลังจากอธิบายสถานการณ์ให้พ่อแม่ฟังแล้ว เขาก็กลับไปที่ห้องเพื่อเก็บของ
แต่เขาต้องพบกับความผิดหวังมื่อพบว่าวัสดุวิวัฒนาการที่จำเป็นสำหรับเทคนิคการทำให้ร่างกายแข็งแกร่งได้หายไปแล้ว
ระบบพิถีพิถันมาก
หลังจากเก็บข้าวของแล้ว เขาก็ทิ้งเงินจำนวนหนึ่งให้พ่อแม่
เขาหวังว่าในระหว่างที่เขาไม่อยู่ ทั้งสองคนที่เลี้ยงดูเขาด้วยความรักจะสามารถมีชีวิตที่ดีได้
กลับมาที่สนามทดสอบการต่อสู้...
นอกจากแจ๊คและทริสตั้นแล้ว คนรับใช้ของอลิซหลายคนก็เข้าร่วมด้วย
พวกเขาได้เตรียมกระเป๋าเดินทางทุกรูปทรงและทุกขนาดสำหรับคุณหนูของพวกเขาแล้ว
เสื้อผ้าสุดหรู กระเป๋าจากดีไซเนอร์ชั้นยอด น้ำหอมหอมกรุ่น ทุกสิ่งที่เด็กสาวต้องการ
พวกเขายังนำที่นอนและร่มกันแดดมาด้วย!
ถ้าใครไม่รู้เรื่องนี้ดี พวกเขาอาจจะสันนิษฐานว่าอลิซกำลังจะย้ายบ้าน!
อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นยังคงบ่นด้วยสีหน้าเสียใจ “น่ากลัวแค่ไหน! ฉันมีของมากมาย แล้วทำไมคุณไม่ยอมให้คนรับใช้ของฉันเดินทางไปกับฉันล่ะ? ฉันจะขนสิ่งของมากมายโดยไม่มีคนรับใช้ได้อย่างไร? ฉันต้องเดินทางร่วมกับล๊อค ชายที่น่ารังเกียจคนนั้นจริงงั้นหรอ?”
แจ๊ค อารมณ์เสียอย่างมาก ผลมาจากที่เขาเห็นว่า ทัศนคติที่เหมือนเจ้าหญิงของอลิซนั้นมากเกินไป
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขากำลังจะสั่งสอนเธอ ทริสตั้นก็หยุดเขาและกระซิบว่า “ลืมมันไปซะ... ครอบครัวของเธอไม่ควรยุ่งด้วย...”
เมื่อนึกถึงคำพูดของเพื่อนร่วมงาน เขากลั้นตัวเองเอาไว้
ในทางตรงกันข้าม เขาค่อนข้างชอบล๊อคมากกว่า
“เป็นอะไรไป ล็อค? คุณพร้อมหรือยัง?”
ขาวน้อย ที่เกาะอยู่บนไหล่ของล๊อคพยักหน้าพร้อมเพรียงกับเขา
“ไม่มีปัญหา! ผมไม่ได้นิสัยเสียเหมือนใครบางคน!”
เมื่อเห็นว่าอลิซใกล้เสร็จแล้ว ทริสตั้นจึงอัญเชิญ “เต่าดำ!”
บูม...บูม...บูม...บูม...
ล๊อคและคนอื่นๆ รู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่มาจากพื้นดิน!
ยิ่งไปกว่านั้น อาการสั่นก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ!
ตูม!
การระเบิดสั่นสะเทือนทั่วบริเวณนั้น ทั่วทั้งท้องฟ้าเต็มไปด้วยฝุ่นควันจาก งูเต่าขนาดใหญ่ที่เจาะออกมาจากพื้น
มันดูทรงพลังมาก!
“เด็กดี! มันน่าประทับใจมาก!”ล๊อคพยักหน้าและยกย่องก่อนที่จะเดินไปทางเข้าของ เต่า"
แจ๊ค เดินไปข้างหน้าและตบเปลือกเต่าโดยพูดว่า “แกโตขึ้นอีกแล้ว เต่าดำ! ตอนนี้คแกน่าจะอยู่ขั้นที่ 4 แล้วใช่ไหมล่ะ?”
“มันควรจะอยู่ที่ไหนสักแห่งแถวนั้น ท้ายที่สุด เป็นเวลานานแล้วที่ฉันฝึกฝนมันครั้งสุดท้าย!”ทริสตั้นกล่าวด้วยสีหน้าสบายๆ
“สถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์เต็มไปด้วยบุคคลที่ทรงพลัง...”ล๊อคมองไปที่ แบทเทิลบีสต์ขั้นที่ 4 ตัวนี้แล้วพึมพํา จากนั้นเขาก็ถามอย่างสงสัยว่า “อาจารย์ ผมขอถามคำถามได้ไหม นี่คือแบทเทิลบีสต์ประเภทดินใช่มั้ยครับ?
ทริสตั้นไขว้มือและหัวเราะออกมาดังๆ “ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณไม่ใช่คนแรกที่ถูกหลอกโดยรูปลักษณ์ของมันหรอกนะ!”
หลังจากนั้นเธอก็ดีดนิ้วอีกครั้ง
ประตูห้องโดยสารค่อยๆ เปิดออกที่หน้าท้องของเต่าสีดำ และยังมีบันไดยื่นออกไปด้วย!
"มันเป็นประเภทเครื่องกลน่ะ!"
“ห๊า! มีแบทเทิลบีสต์แบบนี้ด้วยเหรอ?” ความอยากรู้อยากเห็นของล๊อคที่มีต่อโลกนี้ถูกกระตุ้นอีกครั้ง!
“คุณอาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ทริสตั้นเป็นกัปตันทีมขนส่งของสถาบันการศึกษาของเรา!”แจ๊คกล่าวเสริม
ดูว่าเต่าดำตัวใหญ่แค่ไหน...
ลืมทั้งสี่คนไปได้เลย มีพื้นที่เพียงพอสำหรับสองร้อยคน!
เมื่อเห็นว่าอลิซเก็บกล่องของเธอไว้หลายสิบกล่องแล้ว แจ๊คจึงบ่นด้วยความใจร้อน “ถึงเวลาต้องไปกันแล้ว!”
...
เต่าดำเดินทางได้เร็วกว่าที่รูปลักษณ์ของมันมาก
มันทำให้ใช้เวลาในการเดินทางสั้นลงครึ่งหนึ่ง ซึ่งปกติจะใช้เวลาทั้งวันโดยรถยนต์
“งีบหลับได้เลยนะทุกคน! เราจะไปถึงเมืองศักดิ์สิทธิ์ในอีกประมาณสามชั่วโมง!” ทริสตั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยล้า
หลังจากยืดร่างกายแล้ว เธอก็ผล็อยหลับไปในที่นั่ง
แจ๊ค ก็ทำเช่นเดียวกัน
ในขณะเดียวกัน อลิซก็แต่งหน้าต่อหน้ากระจก เธอตั้งตารอการเปิดตัวในภายหลัง
ท้ายที่สุดใครจะเป็นเจ้าบ่าวของเธอ ถ้าไม่ใช่ผู้ชายที่เธอหลงใหล?
ล๊อควางศีรษะบนกระเป๋าเป้และผล็อยหลับไปท่ามกลางเสียงพึมพําของเสียงฝีเท้าของเต่าดำ?
...
“นักเรียน! เรามาถึงแล้ว!” สามชั่วโมงต่อมา พวกเขามาถึงสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์
เมื่อมาถึงเต่าดำได้นอนลงที่สนามของสถาบันการศึกษา
ทันทีที่พวกเขาก้าวออกจากแบทเทิลบีสต์ พวกเขาได้รับการต้อนรับทันทีด้วยท้องฟ้าสีครามใสและทุ่งโล่งอันกว้างใหญ่
ล๊อคอดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่าสถาบันการศึกษามีขนาดใหญ่เพียงใด
หอคอยและอาคารนับไม่ถ้วนที่เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์อันยาวนานเด่นตระหง่านอยู่ต่อหน้าล๊อค
“ตามที่คาดไว้ สมกับเป็นสถาบันที่ดีที่สุดในสหพันธ์...”ล๊อคพึมพํา
หลังจากที่มองล๊อคด้วยสายตาจิกกัดแล้ว เธอก็โบกมือให้คนสองสามคนที่รอเธออยู่ “พี่ชาย! ฉันอยู่ที่นี่!”
ในระยะไกล หนุ่มน้อยรูปหล่อผมสีทองรอมานานแล้ว
เขาเป็นพี่ชายคนที่สี่ของอลิซ เอเดรียน!
“อย่างที่ฉันคาดไว้ เธอเอาของมาเยอะมากจริงๆ...” เอเดรียนหันกลับมาและเหลือบมองคนข้างหลังเขา
“พวก ช่วยน้องสาวของฉันย้ายของไปที่หอพักเธอที!”
“โอเค! คุณชายเอเดรียน...”
“เป็นเกียรติของเราที่ได้รับใช้ตระกูลไวท์...”
“คุณหนู โปรดเรียกหาฉันหากคุณต้องการความช่วยเหลือในอนาคต...”
“เมื่อวานเราได้ทำความสะอาดหอพักของคุณเรียบร้อยแล้ว...”
เมื่อมองไปที่พฤติกรรมเหมือนทาสของคนเหล่านี้ล๊อคเกือบจะอาเจียน
"น่าขยะแขยงมาก..."
อลิซพอใจกับการกระทำของพวกเขา ซึ่งต่างจากล็อค ท้ายที่สุดมันทำให้เธอพอใจอย่างมาก!