ตอนที่ 5 เอเจนท์ระดับ 8 ฟิล โคลสัน
สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการพัฒนาความแข็งแกร่งของเขา
ในอีกไม่กี่วันถัดมา บรูซก็ทำตัวตามปกติ สำหรับดุ๊กและเพื่อนร่วมงาน พวกเขาดูหมิ่นเขามากกว่าเมื่อก่อน ในสายตาของพวกเขาบรูซเป็นพวกคนขี้ประจบชอบเลียแข้งเลียขา ซึ่งพวกเขาคิดว่าไม่มีความจำเป็นเพราะใน ชี.ล.ด์. ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของตัวเอง หากไม่มีความแข็งแกร่ง คุณก็จะอยู่ในด้านล่างเท่านั้น
บรูซไม่สนใจเสียงซุบซิบของคนพวกนั้น การทะเลาะจนถึงขั้นสู้กันมีความผิดในฐาน ดังนั้นดุ๊กและพวกเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการซุบซิบ
…
ในเวลาที่บรูซกำลังปฏิบัติหน้าที่
มีเอเจนท์ห้าหรือหกคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเขา พวกเขามองไปในทิศทางของเขาเป็นครั้งคราว
“คนโง่แบบนี้เข้ามาใน ชี.ล.ด์. ได้ยังไง?” ชายผิวขาวร่างสูงกล่าว เขาคือดุ๊ก เขามีชื่อเสียงสูงในบรรดาเอเจนท์ระดับ 3 และระดับ 4
ตอนนี้เขาเป็นเอเจนท์ระดับ 4 ถ้าเขาทำได้ดีเขาอาจได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเอเจนท์ระดับ 5 เขาเชื่อว่าสายเลือดและเผ่าพันธุ์ของเขานั้นสูงส่งโดยเนื้อแท้ ดังนั้นเขาจึงมักดูถูกคนอื่นโดยเฉพาะบรูซ
“ดุ๊ก การทดสอบเอเจนท์จะเริ่มในอีกสองวัน นายสามารถจัดการหรือฆ่าเขาได้เมื่อถึงเวลานั้น” เอเจนท์อีกคนกล่าว
การประเมินเอเจนท์อาจเรียกได้ว่าเป็นการประลองประเภทหนึ่ง ยกเว้นการทดสอบขั้นพื้นฐานเอเจนท์ระดับต่ำได้รับอนุญาตให้ท้าทายผู้อื่นในการต่อสู้ถึงชีวิตหรือถึงตาย และมีผู้เสียชีวิตในระหว่างการท้าทายหลายครั้งก่อนหน้านี้
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากในแวดวงเอเจนท์ และพวกระดับสูงก็เมินเรื่องนี้เช่นกัน
หากปราศจากความแข็งแกร่งและความสามารถการเป็นเอเจนท์ไม่ต่างอะไรไปกับการเดินเล่นบนเคียวของยมทูต ดังนั้นคนที่สามารถเป็นเอเจนท์ได้มักจะเป็นคนที่ไร้ความปรานีแข็งกระด้างและมีความสามารถ พวกเขาอาจจะไม่เก่งเท่าทหารเมื่อรบแบบกลุ่ม แต่พวกเขาเก่งมากในการต่อสู้ตัวต่อตัว
ดุ๊กได้ยินคำพูดเหล่านั้นก็มีความเย็นชาก็เกิดขึ้นในดวงตาของเขา เขาแตะคางแล้วพูดว่า “ได้ ฉันจะทำแบบนั้น!”
“เฮ้ ดุ๊ก แต่บิลเขาดูแลบรูซอยู่นะ” เอเจนท์อีกคนกล่าวด้วยความกังวล
“มันกล้าท้าฉันหรือไง?” ดุ๊กหัวเราะ
เอเจนท์เหล่านั้นพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ถ้าบิลไม่อยากตายเขาก็ไม่กล้า ความแข็งแกร่งของดุ๊กอยู่ในอันดับต้น ๆ ของเอเจนท์ระดับ 4
หลังจากนั้นไม่นานดุ๊กและเพื่อนร่วมงาน ก็ได้แยกย้ายกันไป บิลเห็นพวกเขาจากไปแล้วจึงเดินไปหาบรูซ
“ไง บิล อรุณสวัสดิ์” บรูซทักทายเขา บิลมองบรูซแล้วส่ายหัว ทุกวันนี้บิลรู้สึกว่าดุ๊กและเพื่อนร่วมงานเป็นศัตรูกับบรูซมาก ซึ่งทำให้เขากังวลมาก
“เพื่อน นายกำลังจะมีปัญหาแล้วล่ะ” บิลถอนหายใจ
“นายเล่นมุกขำมาก บิล แต่ฉันไม่รู้สึกว่ามีปัญหาตรงไหนเลย” บรูซเข้าใจสิ่งที่บิลพูดอย่างแน่นอน
“ถ้าฉันเดาไม่ผิด ดุ๊กจะท้าทายนายในระหว่างการประเมิน เขาต้องการฆ่านาย ฉันหวังว่านายจะไม่เข้าร่วมการทดสอบนี้นะเพื่อน”
บิลยืนอยู่ข้างบรูซดูกังวลมาก ความแข็งแกร่งของบรูซบิลรู้เรื่องนี้อย่างงชัดเจน
“เพื่อน ขอบใจมากที่เป็นห่วง แต่ฉันต้องเข้าร่วมการประเมินนี้” น้ำเสียงของบรูซแน่วแน่
“นายจะถูกฆ่าได้นะ” บิลร้องออกมา เขาห่วงบรูซจริงๆในความคิด แม้แต่เขายังไม่สามารถเอาชนะดุ๊กได้นับประสาอะไรกับบรูซ แน่นอนว่านี่เป็นเพราะเขาไม่รู้เกี่ยวกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของบรูซ
“บิล ฉันหวังว่านายจะเข้าใจฉัน นี่คือสิ่งที่ฉันต้องทำ” บรูซยิ้ม
“ได้ แต่ฉันยังอยากเตือนให้นายยอมแพ้ในช่วงเวลาสำคัญ ฉันไม่อยากเสียนายไป” บิลรู้ว่าบรูซตัดสินใจแล้วเขาจึงได้ แต่เตือนเขาอีกครั้ง
ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกันจู่ ๆ ก็มีเสียงที่ดังๆเข้ามาขัดจังหวะพวกเขา บรูซและบิลหันกลับไปและมองไปที่ประตูรั้ว รถจี๊ปปรากฏขึ้นเรียงกันเป็นแถว บางคันบรรทุกอาวุธหนักด้วยซ้ำ
“บ้าเอ้ย ทุกคนกลับไปทำงาน!” ในตอนนี้เสียงของเอ็ดเวิร์ด แฟรงค์ดังมาจากชั้นสอง เอเจนท์ทั้งหมดเป็นแถวยืนตัวตรง
รถ SUV หุ้มเกราะสีดำคันแรกหยุดอยู่นอกฐาน จากนั้นประตูก็เปิดออก จากนั้นชายผิวขาววัยกลางคนสวมสูทพร้อมแว่นกันแดดสีดำเดินออกมาจากที่นั่น
บรูซรู้จักเขา ฟิล โคลสัน เอเจนท์ระดับ 8 ในเป็นตำนานของชี.ล.ด์. แต่โคลสันไม่ได้เข้าไปในฐานทัพของ อเวนเจอร์ส โดยตรง และดูเหมือนว่าจะรอใครบางคนอยู่ที่ประตูรั้ว
บรูซมองตรงไประยะไกลโดยไม่กระพริบตา ในเวลานี้ชายคนหนึ่งได้ปรากฏตัวในชุดสูทสีดำรัดรูปถือธนูยาวสีดำไว้ในมือพร้อมกับลูกศรสีดำที่หลังของเขา
เขายืนอยู่ตรงนั่น ดวงตาของเขาเฉียบคมเหมือนดวงตาของนกอินทรี ราวกับว่าทุกคนในตอนนี้เป็นเหยื่อของเขา
ดวงตาของบรูซเบิกกว้าง จากนั้นเขายืนยันตัวตนของเขาได้ทันที ฮอว์ค อาย ชื่อจริงคลินตัน ฟรานซิส บาร์ตัน!