บทที่ 100 - ปะทะคารมกับอาจารย์
ผมเดินเข้าไปที่ที่นั่งของตัวเองอย่างขี้เกียจ ผมไม่รู้หรอกว่ามันมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างการสอนหรือไม่ ผมไม่ได้สนใจ! ผมแค่จะนอนพักสักหน่อย ตอนที่ผมทิ้งตัวลงบนโต๊ะและเริ่มจะเข้าภวังค์แห่งความฝัน ผมรู้สึกเหมือนมีสายตาจ้องมาที่หลังผมอย่างรุนแรง ถึงแม้ว่าสัมผัสพิเศษของผมจะไม่ได้ไวขนาดนั้น แต่ผมก็สัมผัสมันได้...
