ตอนที่ 845 : กับดัก!
ตอนที่ 845 : กับดัก!
หมิงจุนพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจว่า “ตราบใดที่ท่านประธานตกลง ผมก็จะเดินทางไปเพื่อพูดคุยกับผู้อำนวยการของแอร์เมสและพูดคุยถึงรายละเอียดทันทีและเมื่อเขาตกลงที่จะจัดหาสินค้าให้กับเราแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นบริษัทของเราก็จะทำเงินได้อีกมากมาย!”
เขายิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย
“โอเค งั้นก็จัดการได้เลย”
หลี่หยวนหยวนเต็มไปด้วยความคาดหวังสำหรับงานนี้
เพราะท้ายที่สุดแล้ว โอกาสที่มันจะสำเร็จก็มีสูงมากและถ้าหากว่ามีคำสั่งซื้อจำนวนมากจากแบรนด์ที่มีชื่อเสียงในระดับโลกแบบนี้มันก็จะเป็นการสนับสนุนบริษัทของเธอให้มีผลประกอบการที่ดีขึ้นไปอีก
หมิงจุนที่ได้ยินแบบนั้นก็มองไปที่เจียงเฉินอย่างยั่วยุ
ฉันสุดยอดไหมล่ะ?
ฮ่าๆๆๆ!
นายสามารถช่วยให้บริษัททำเงินได้หรือเปล่า?!
เมื่อฉันทำงานนี้สำเร็จ หัวใจของท่านประธานก็จะเป็นของฉันไม่ช้าก็เร็ว!
“ถ้าอย่างนั้นประธานหลี่ ผมขอเชิญคุณไปทานอาหารเย็นกับผมด้วยได้ไหม”
หมิงจุนพูดออกมาด้วยดวงตาที่สดใส “เราจะได้พูดคุยถึงเรื่องรายละเอียดด้วยกัน”
หลี่หยวนหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนก่อนจะพยักหน้า “ตกลง”
หมิงจุนยิ่งตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก
เห็นมั้ยล่ะ?!
นี่แหละเสน่ห์ของผู้ชายที่มีความสามารถ!
แต่ใครจะไปรู้~
หลี่หยวนหยวนจู่ๆก็พูดออกมา “สิ่งที่นายต้องการพูดหมดแล้วหรือยัง?”
หมิงจุน “หมดแล้วครับ”
“ถ้าหมดแล้วก็ออกไป”
หลี่หยวนหยวนชี้ไปที่ประตู “เจียงเฉินกับฉันยังมีเรื่องที่ต้องคุยกันอีก”
หมิงจุน “….”
แทบจะกระอักเลือดออกมา!
เวียนหัว~~
ไม่เข้าใจ!
ทำไมเธอถึงยังสนใจมันอยู่อีก?
เจียงเฉินยิ้มและไม่พูดอะไร
แอร์เมส?
เดี๋ยวก่อนนะ ดูเหมือนว่าเมื่อนานมาแล้ว ระบบเคยส่งบริษัทแห่งหนึ่งให้มาอยู่ภายใต้ฉันมันชื่อว่าอะไรนะ?
ดูเหมือนว่ามันจะเชื่อว่าแอร์เมสใช่ไหม?
มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย
เมื่อถึงเวลาตอนเย็น
ในห้องอาหารของโรงแรมระดับ 5 ดาว
“ผู้อำนวยการหม่าที่นายพูดถึง ทำไมเขายังไม่มา”
หลี่หยวนหยวนแต่งตัวมาพร้อมที่จะต้อนรับผู้อำนวยการหม่าจากแอร์เมสแต่จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่มาจนเธอต้องถาม
หมิงจุนอาย "นี่~~"
ตามปกติแล้วเขาจะไม่กล้าบอกกับประธานหลี่หยวนหยวนว่าเขาได้นัดกับผู้อำนวยการหม่าเอาไว้นานแล้ว แต่ว่าทางฝั่งนั้นเพิ่งจะบอกกับเขาว่าเขากำลังอยู่ในการประชุมและไม่รู้ว่าจะสามารถออกมาได้ตอนเวลากี่โมง เพราะอยู่ที่บริษัทก็มีการตรวจสอบที่เข้มงวดมากขึ้นและปริมาณสินค้าที่ได้ตกลงกันไว้อาจจะต้องถูกลดลงไปอีก
สิ่งนี้ทำให้หมิงจุนที่ก่อนหน้านี้พูดโวโอ้อวดต่อหน้าหลี่หยวนหยวนรู้สึกเหมือนถูกตบหน้า
หมิงจุนหัวเราะเบาๆ "ท่านประธาน อย่ากังวลไป แอร์เมสเป็นแบรนด์ที่มีชื่อเสียงมาก ผู้อำนวยการหม่ามีประชุมตอนกลางคืนกระทันหัน ดังนั้นเขาจึงต้องจัดการทางนั้นให้เสร็จก่อน ดังนั้นเรามากินข้าวและดื่มกันก่อนดีกว่า หือ หมอนี่มาทำอะไรที่นี่"
ทันใดนั้นเขาก็เห็นเจียงเฉินสวมชุดทางการ ยิ้มและเดินเข้ามา
หลี่หยวนหยวนยิ้ม "ฉันขอให้เขามาเอง ฉันกลัวว่าหลังจากทานอาหารเสร็จฉันจะดื่มอีกและมันจะดึกเกินไป ฉันก็เลยขอให้เขาพาฉันกลับบ้าน!"
"อึก~~"
หมิงจุนกระอักเลือดออกมา
เศร้าและโกรธในใจ~~
นี่คือสิ่งที่เขาวางแผนไว้ล่วงหน้า!
เขาต้องการให้ผู้อำนวยการหม่าทำให้หลี่หยวนหยวนเมาในคืนนี้และเขาก็จะเป็นคนไปส่งหลี่หยวนหยวนกลับบ้านในภายหลัง
โอกาสแบบนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง
แต่สุดท้ายแล้วหลี่หยวนหยวนก็ให้เจียงเฉินทำมันแทน?
ให้เจียงเฉินพาเธอกลับไป?
หมิงจุน : ฉันกำลังตัดชุดแต่งงานให้คนอื่น!
เลือดไหลออกจากหัวใจของเขา แต่หมิงจุนยังคงไม่ยอมแพ้
ตราบใดที่ฉันได้รับคำสั่งซื้อขนาดใหญ่มา ฉันก็ไม่จำเป็นต้องกลัวว่าจะไม่สามารถจัดการกับหลี่หยวนหยวนได้
เจียงเฉินนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามและมองดูนาฬิกาของเขาอย่างสบายๆ "ผมมาสายไป 15 นาทีแล้ว! หมิงจุน ผมขอถามหน่อยว่าคนที่คุณแนะนำ เชื่อถือได้ใช่ไหม?
หมิงจุนจ้องไปที่เจียงเฉินด้วยความโกรธ "อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ ไอ้หนู ผู้อำนวยการหม่าเป็นผู้บริหารฝ่ายการตลาดของแอร์เมสจริงๆ! แล้วนายเป็นใคร? นายกล้าดียังไงถึงไม่ให้เกียรติคนอื่นแบบนี้? ถ้าเขาได้ยินเรื่องนี้ในภายหลังแล้วมันทำให้เกิดปัญหากับบริษัทนายจะรับผิดชอบได้มั้ย?!"
เจียงเฉินยิ้มเล็กน้อย
เขาได้ขอให้คนไปตรวจสอบผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดของแอร์เมสแล้วและแซ่ของเขาก็ไม่ใช่“หม่า”เลย!
มีแต่รองผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดเท่านั้นที่ใช้แซ่ “หม่า”
หมิงจุนคนนี้เพื่อยกระดับสถานะของตัวเองเห็นได้ชัดว่ากำลังโกหก
เป็นแค่รองผู้อำนวยการก็เรียกอีกฝ่ายว่าเป็นผู้อำนวยการทันที
ในความเป็นจริงแล้วแม้ว่าจะเป็นผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดแต่เจียงเฉินก็ไม่ได้สนใจเลย
เพราะถึงยังไง~
แอร์เมสก็เป็นของเขา!
ขณะที่กำลังพูดคุยอยู่นั้นก็มีคนๆหนึ่งพุ่งเข้ามา
หมิงจุนเห็นแล้วก็ลุกขึ้นยืนพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า "ท่านผู้อำนวยการหม่า!"
เมื่อชายคนนั้นเห็นหมิงจุน ทั้งสองคนก็ทักทายกันราวกับคนที่สนิทกันมานานก่อนจะพูดคุยและหัวเราะกันอย่างมีความสุข
หลังจากพูดคุยกันไม่กี่คำ ผู้อำนวยการหม่าก็เดินไปหาหลี่หยวนหยวน
“ขอโทษจริงๆ พอดีผมมีประชุมด่วน”
เขาพูดอย่างสบายๆก่อนจะนั่งลงและรู้สึกทึ่งในความงามของหลี่หยวนหยวน
"ว้าว ผมคาดไม่ถึงจริงๆว่าประธานหลี่จะยังสาวและสวยขนาดนี้ คุณทำให้ผมประหลาดใจจริงๆ"
ผู้อำนวยการหม่าชื่นชมออกมา
หลี่หยวนหยวนยิ้ม "ขอบคุณค่ะ ฉันได้ยินมาว่าคุณตั้งใจจะร่วมมือกับบริษัทของเรา?"
"ความร่วมมือ? งั้นเราคงไม่ต้องพูดอะไรกันแล้ว!"
ผู้อำนวยการหม่าพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ "มีบริษัทการค้าและแพลตฟอร์มจำนวนมากที่ต้องการร่วมมือกับฉัน แต่ฉันไม่อยาก!”
ผู้อำนวยการหม่าแสร้งทำเป็นโกรธและต้องการออกไป
หมิงจุนรีบยิ้มอย่างมีเลศนัยและอธิบายว่า "คุณหม่า คุณหม่า อย่าโกรธเลย ประธานของเรามาที่นี่เพื่อร่วมมือกับคุณนะ ฮ่าฮ่า เธอไม่มีเจตนาจะดูถูกคุณอย่างแน่นอน สำหรับเรื่องนี้ได้โปรดร่วมมือกับเราด้วย!"
ผู้อำนวยการหม่านั่งลงและทันใดนั้นก็เห็นเจียงเฉินสวมเครื่องแบบพนักงานทำความสะอาดสีแดงส้ม เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "นี่ใคร?”
หมิงจุนเย้ยหยัน "เขาเป็นแค่คนทำความสะอาดในบริษัทของเราครับ"
"ฮืม?"
"คนขับรถพาร์ทไทม์ของท่านประธาน! แค่คนขับรถ!"
เจียงเฉินไม่ได้พูดและเพียงแค่มองไปที่ผู้อำนวยการหม่าอย่างเฉยเมย
อีกฝ่ายไม่รู้จักฉัน?
งั้นก็พิสูจน์ได้แล้วว่าคนๆนี้เป็นแค่ตัวตนเล็กๆเท่านั้น
ไม่มีค่าพอให้สนใจ
ไม่งั้นจะมีเหรอที่จะไม่รู้จักฉัน?
ผู้อำนวยการหม่าไอแล้วก็อ้าปาก "ก็ได้ ฉันจะจัดหากระเป๋าแอร์เมสของแท้ของบริษัทให้คุณในราคาครึ่งหนึ่ง! และแน่นอนว่ามันจะไม่ถูกโอนเข้าบัญชีของบริษัทแต่จะไปที่บัญชีส่วนตัวของผมแทน เข้าใจแล้วใช่ไหม หึหึ"
หลี่หยวนหยวนตกตะลึง
ไม่ใช้บัญชีบริษัท?
ให้โอนไปบัญชีส่วนตัวแทน?
นี่ไม่เป็นไปตามข้อบังคับของบริษัทและรูปแบบการทำธุรกิจทั่วไป
การทำแบบนี้ มีเพียงคำอธิบายเดียวเท่านั้น—สินค้าชุดนี้มาจากแหล่งที่ไม่ถูกต้องหรืออย่างน้อยก็ไม่ได้รับอนุญาตจากแอร์เมสโดยตรง
หลี่หยวนหยวนส่ายหัวและพูดว่า "ฉันต้องขอโทษด้วย ฉันไม่เห็นด้วยเพราะเราเป็นบริษัทการค้าขนาดใหญ่อย่างเป็นทางการ ถ้าเราไม่ใช้บัญชีของบริษัท มันจะยากสำหรับเราที่จะอธิบายให้กับหน่วยงานด้านภาษี"
เธอส่ายหน้าปฏิเสธคำขอ
ผู้อำนวยการหม่าเย้ยหยัน "งั้นก็น่าเสียดาย! แอร์เมสที่ยิ่งใหญ่ของฉันเราไม่มีความจำเป็นต้องร่วมมือกับคุณด้วยซ้ำ ดังนั้นการพูดคุยของเราก็คงต้องจบลงเท่านี้!”
หมิงจุนที่อยู่ข้างๆก็กระตือรือร้นที่จะมีส่วนร่วม เขายืนขึ้นเพื่อทำให้ทุกอย่างราบรื่น "ฮ่าฮ่า ทุกคน อย่าเพิ่งใจร้อนเพราะการโต้เถียงกันเล็กน้อยสิ โอเคมั้ย?"
เขาดึงหลี่หยวนหยวนออกมา "แอร์เมสมันยอดเยี่ยมจริงๆนะครับ กระเป๋าของแท้สามารถทำเงินให้เราได้ 100,000 หยวน ทำไมมันจะไม่คุ้มค่าที่จะทำธุรกิจนี้ล่ะ แม้ว่าจะไม่ใช้บัญชีของบริษัทก็ไม่เป็นไร มันไม่ดีกว่าเหรอที่จะสร้างรายได้อีกสักสิบล้าน?"
หลี่หยวนหยวนตกอยู่ในความคิด
สร้างรายได้หลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้านโดยแทบไม่ต้องทำอะไร?
สำหรับคนอื่นอาจจะหอม
แต่สำหรับหลี่หยวนหยวน~
ในเวลานี้เอง เสียงที่เต็มไปด้วยความขี้เกียจก็ดังขึ้น
"มันไม่คุ้มมเสี่ยงหรอก!"
ทุกสายตาจับจ้องไปที่ต้นเสียง!
เจียงเฉิน!
เจียงเฉินเอนกายลงบนโซฟาและยิ้มเล็กน้อย "เรื่องแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายกำลังหลอกคุณ! ถ้าคุณทำมัน มันก็จะกลายเป็นความสูญเสียครั้งใหญ่"
“นายพูดบ้าอะไรเนี่ย”
ผู้อำนวยการหม่าโกรธ "นายเป็นใคร"
“คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมเป็นใครงั้นเหรอ...”
เจียงเฉินขี้เกียจเกินกว่าที่จะยกเปลือกตาขึ้นเขาพูดออกมาเบาๆว่า "งั้นก็เห็นได้ว่าคุณไม่ใช่คนสำคัญในแอร์เมสกรุ๊ป!"
"อะไรนะ?"
ผู้อำนวยการหม่าตกตะลึง
หมิงจุนตะลึง~~
หลี่หยวนหยวน "???"
เจียงเฉินพูดอย่างเฉยเมย "คุณจะให้คนอื่นไว้ใจคุณได้ยังไง? ในเมื่อคุณไม่กล้าแม้แต่จะลงนามในบัญชีบริษัทหรือทำสัญญาด้วยซ้ำ? ถ้าสิ่งที่คุณนำออกมานั้นเป็นของปลอมที่อยู่ตามแผงลอยริมถนน อันละหนึ่งร้อยหยวน อย่าว่าแต่ครึ่งราคาเลยขายให้ได้เกิน 100 หยวนก็ยากแล้ว!”
จู่ๆหลี่หยวนหยวนก็ตระหนักได้
เจียงเฉินพูดถูก
ถ้าอีกฝ่ายให้ของปลอมมาล่ะ?
150,000 กับของปลอม!
ต่อให้เสียใจแค่ไหนก็ไม่มีที่ให้ร้องไห้!
หลี่หยวนหยวนเหงื่อตกและมองไปที่เจียงเฉินอย่างขอบคุณ
เพราะทุกวันนี้ในโลกธุรกิจมีกับดักอยู่มากมาย
ผู้อำนวยการหม่าก็ระเบิดความโกรธออกมา
“อะไรของนาย ฉันเป็นถึงผู้อำนวยการของแอร์เมสแล้วฉันจะให้ของปลอมกับพวกนายงั้นเหรอ อย่ามาพูดเล่นดีกว่า!”
เขาโกรธมากจนโบกมือลา
หมิงจุนรีบเข้ามาไกล่เกลี่ยและรั้งตัวผู้อำนวยการหม่าไว้ ก่อนจะหันศีรษะของเขาและพูดอย่างโกรธเคืองกับเจียงเฉินว่า "แกเป็นอะไรของแก แกกล้าพูดแบบนี้กับผู้อำนวยการหม่าอย่างเปิดเผยได้ยังไง แกที่ไม่รู้อะไรอย่าเข้ามายุ่งดีกว่า"
เจียงเฉินก็ไม่ได้โกรธเช่นกันและพูดออกมาว่า "ถ้าไม่ใช่ของปลอมก็แล้วไปแต่ทุกครั้งที่ซื้อสินค้าเราก็ต้องตรวจสอบคุณภาพของสินค้า ถ้าสินค้าไม่มีอะไรผิดปกติผมจะขอโทษเองก็แล้วกัน ถ้าคุณไม่กลัวก็เอาตัวอย่างสินค้ามาให้ตรวจสอบสิ"
หมิงจุนที่ได้ยินแบบนั้นก็มองไปที่ผู้อำนวยการหม่า