ตอนที่ 39 การค้ามนุษย์ของโอโรจิมารุ

ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 39 การค้ามนุษย์ของโอโรจิมารุ

หนึ่งในสามนินจาในตำนาน โอโรจิมารุผู้สง่างาม ขายผู้หญิงกินงั้นเหรอ?

นัตสึฮิโกะช็อก!

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วเยาะเย้ย: "ล่อลวงฉันด้วยสาวงาม?"

"หาว่าฉันเป็นคนที่ต้านทานสิ่งล่อใจไม่ได้งั้นเหรอ"

เหล่าหญิงสาวได้จับลูบนวดถูกตัวนัตสึฮิโกะอย่างต่อเนื่อง

“ท่านนัตสึฮิโกะ...”

“ท่านนัตสึฮิโกะ ร่างกายของท่านแข็งแกร่งมาก”

“ท่านรู้สึกยังไงบ้าง”

สัมผัสที่นุ่มนวลถูกส่งมาตามร่างกายที่อ่อนช้อยของพวกเธอเป็นครั้งคราว กลิ่นหอมน่าดึงดูดโชยเข้าจมูก

หาว่าฉันเป็นคนที่ต้านทานสิ่งล่อใจไม่ได้งั้นเหรอ?

เออ ฉันต้านไม่ได้โว้ย

เพราะงั้น ขอเชิญพี่สาวน้องสาวทั้งหลายมายั่วยวนอีกหลายครั้งเถอะ

ถึงยังไง โอโรจิมารุผู้สง่างามก็บรรลุถึงระดับนี้แล้ว ฉันจะไม่ไว้หน้าเขาได้ยังไง?

โอโรจิมารุยิ้มอย่างอ่อนโยน: "นัตสึฮิโกะคุง ไม่ต้องห่วง นี่เป็นเพียงคำขอโทษของฉัน...และฉันอยากจะทำข้อตกลงกับนัตสึฮิโกะคุง?"

"ข้อตกลงอะไรครับ?" นัตสึฮิโกะพยามเบียดหน้าออกมาจากท่ามกลางภูเขาอันนุ่มนวล

"ค้ามนุษย์" โอโรจิมารุหัวเราะเบา ๆ: "ฉันจำได้ว่าตระกูลอุจิวะของนายร่ำรวย และนายยังให้สวัสดิการที่ดีกับนินจาสาวที่แต่งเข้าตระกูลอุจิวะ..."

"พูดตามตรง รางวัลนี้ทำให้ฉันโลภเล็กน้อย!"

เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองเบา ๆ ความโลภฉายชัดในดวงตาของเขา

นัตสึฮิโกะ: "ขอโทษนะ ผมเป็นผู้ชาย ผมชอบผู้หญิง ผมไม่อยากเป็นเกย์ ขอบคุณครับ"

โอโรจิมารุ: "..."

อืม.....เขาเป็นสามนินจาในตำนาน เขาไม่ใช่เกย์!

โอ้ ไม่นะ ลืมไปว่าร่างกายที่เขาใช้อยู่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นนินจาหญิง... ช่างเถอะ ไม่สำคัญ

"ฉันจะแลกเปลี่ยนนินจาภายใต้สังกัดของฉันกับการสนับสนุนทางการเงินของนัตสึฮิโกะคุง" โอโรจิมารุไม่ได้ปิดบังและพูดตรง ๆ: "ที่แห่งนี้ฉันสามารถจัดหานินจาระดับโจนินเป็นอย่างน้อยได้อย่างต่อเนื่อง และรับประกันว่าจะมีสุขภาพที่ดีและรูปร่างหน้าตาดี มีคุณสมบัติเพียบพร้อมและอยู่ในวัยที่เหมาะสมในการคลอดลูก"

"ฉันไม่ต้องการนินจาอุจิวะของนาย"

"แต่กลับกัน ฉันต้องการเงินวิจัยจำนวนมาก!"

การวิจัยแพงมาก!

ในชาติก่อนของนัตสึฮิโกะ มีการลงทุนเงินหลายร้อยล้านของแต่ละประเทศ แต่กลับไม่ได้ยินเสียงสักแอ๊ะ

แม้นว่าโอโรจิมารุจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ระดับแนวหน้า และสามารถรับประกันผลการวิจัยได้ แต่เงินทุนที่ต้องการนั้นไม่ได้ปรากฏขึ้นมากลางอากาศ

แถมเขากำลังเตรียมสร้างหมู่บ้านนินจา แม้หมู่บ้านนินจาจะสร้างเงินทุนจำนวนหนึ่งได้ในระยะหลัง แต่ก็ชัดเจนในตัวว่าช่วงแรกนั้นเป็นการลงทุนมหาศาล

เขาต้องการเงิน!

และอุจิวะก็รวย!

ส่วนราคาที่จ่ายไป...

ด้วยความสามารถของโอโรจิมารุ ยากงั้นเหรอที่จะหลอกนินจาหญิงไม่กี่คนจากตระกูลนินจาเล็ก ๆ?

ยิ่งไปกว่านั้น เขาสามารถนำวิชานินจาที่นินจาต้องการมากที่สุดมาใช้เป็นค่าตอบแทนได้ เช่นนี้ก็เป็นสถานการณ์ที่ทุกฝ่ายได้ประโยชน์!

โอโรจิมารุเองก็เคยคิดเกี่ยวกับแนวคิดนี้มาก่อน

แต่การก่อสร้างหมู่บ้านนินจายังต้องการกำลังคนอยู่ จึงถูกพับเก็บไว้ชั่วคราว

ตอนนี้นัตสึฮิโกะอยู่ที่นี่แล้ว เขาสามารถทำข้อตกลงนี้ได้

นัตสึฮิโกะครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง

'โจนิน' ที่โอโรจิมารุจัดหาให้นั้นน่าจะเป็นโจนินจากแคว้นเล็ก ๆ ที่ใกล้ล่มสลาย โจนินแบบนี้มักจะไม่บริสุทธิ์

แต่ก็เป็นโจนิน!

แม้นว่าอุจิวะจะใช้เงินเป็นจำนวนมาก แต่ก็ยังได้นินจาระดับโจนินจำนวนน้อยมาก

"เรามาคุยเรื่องรายละเอียดกันเถอะ" นัตสึฮิโกะรู้สึกสะเทือนใจ

…

สามชั่วโมงต่อมา

นัตสึฮิโกะออกจากฐานลับใต้ดินของโอโรจิมารุพร้อมกับอายาโกะ โจนินสาวหนึ่งคน และโจนินพิเศษสาวสองคน

สามรายหลังถือเป็นสินค้าของธุรกิจครั้งนี้

นัตสึฮิโกะที่ได้เห็น ก็สัมผัสได้ว่าทั้งสามคนไม่มีท่าทีต่อต้านกับชะตากรรมที่จะต้อง 'แต่งงาน' แม้แต่น้อย

แม้แต่หนึ่งในนั้นยังอดไม่ได้ที่จะแอบมองใบหน้าหล่อเหลาของนัตสึฮิโกะด้วยแววตาที่มีความสุขเล็กน้อย

ต้องไม่ลืมว่า นัตสึฮิโกะทั้งสูง หล่อ และรวย!

ชื่อเสียงอันทรงเกียรติ ความมั่งคั่งของตระกูล ความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับโอโรจิมารุ และใบหน้าที่หล่อเหลาคมคาย...

แบบนี้จะไม่ให้ใจสาว ๆ หวั่นไหวได้ยังไง?

คนกลุ่มหนึ่งรีบวิ่งไปที่โคโนฮะ แต่เมื่อเทียบกับอายาโกะที่เคยรีบหนีตลอดทาง ครั้งนี้ราวกับเป็นการออกไปเที่ยว ไม่มีความเร่งรีบ มองดูทิวทัศน์เป็นระยะ ๆ

นัตสึฮิโกะเองก็ไม่รีบร้อนที่จะกลับไปยังหมู่บ้าน เขาได้สร้างร่างแยกไม้คอยจัดการอยู่ที่ตระกูล

ในเวลาเดียวกัน เขายังได้อัญเชิญแมวนินจาที่ติดต่อกับร่างแยกไม้ ขอให้ร่างแยกไม้เตรียมตัวเบิกทางกลับหมู่บ้าน ต้องไม่ลืมว่า นอกจากอายาโกะที่เป็นสายลับแฝงตัวในโคโนฮะอยู่แล้ว อีกสามคนไม่มี 'บัตรประจำตัวโคโนฮะ

เรื่องนี้ต้องให้ร่างแยกไม้จัดการกับทางหมู่บ้าน จากนั้นค่อยกลับไปอย่างช้า ๆ

ทั้งกลุ่มเดินทางไปเที่ยวชมไปตามภูเขาและแม่น้ำตลอดทาง

เมื่อกำลังจะข้ามชายแดนระหว่างแคว้นแห่งทุ่งหญ้าและแคว้นแห่งน้ำตก เขาก็พบว่าทั้งสองแคว้นกำลังทำสงครามกัน

เมื่อได้เห็น นัตสึฮิโกะก็มองดูอยู่สักพัก—ในตอนที่เกิดสงครามโลกนินจา เขายังไม่จบจากโรงเรียนนินจา!

เขารู้สึกแปลกใหม่กับเรื่องสงคราม

นินจานั้นมีความอยากรู้อยากเห็นน้อยกว่านัตสึฮิโกะ

ตามโบราณว่าไว้ ความอยากรู้อยากเห็นฆ่าแมว นินจาเองก็พบเจอกับความโหดร้ายมานักต่อนักเพราะเรื่องนี้

นินจาตัวเล็ก ๆ แทบเอาชีวิตไม่รอดในยามสงคราม

นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเธอมีความสุขที่ได้แต่งเข้าตระกูลอุจิวะและกลายเป็นภรรยาผู้สูงศักดิ์ที่มั่นคง!

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นนัตสึฮิโกะหรือนินจาสาวที่ถูกบีบให้เป็นอยู่ในทุกวันนี้ พวกเขาจึงไม่แปลกใจกับสงครามที่ปะทุขึ้นอย่างฉับพลันระหว่างสองแคว้น

ระบบหมู่บ้านนินจาเพิ่งมีได้หกสิบปี แต่กลับเกิดสงครามโลกนินจาถึงสามครั้ง

แทบจะเป็นหนึ่งครั้งทุกยี่สิบปี

นี่เป็นเพียงสงครามขนาดใหญ่ที่หมู่บ้านนินจาทั้งห้าแคว้นใหญ่ต่อสู้ชิงชัยกัน

การต่อสู้ระหว่างหมู่บ้านนินจาจากแคว้นเล็กถือเป็น ‘สงครามขนาดเล็ก’ เท่านั้น

ขณะที่จับตาดู นัตสึฮิโกะก็ขมวดคิ้ว

"ไม่ถูกต้อง ผู้บาดเจ็บในหมู่บ้านคุสะฟื้นตัวเร็วมาก... เป็นไปได้ไหมว่า—"

ดวงตาของเขาสว่างวาบ

…