ระบบยอดอาจารย์บ่มเพาะศิษย์ ตอนที่ 19 บุญคุณต้องชดใช้
หัวหน้าโฮ่วรอให้หัวหน้าคนอื่น ๆ นั่งลงก่อนที่จะหันเหความสนใจกลับไปที่หญิงสาวทั้งสิบคนที่ยืนอยู่ด้านข้างอย่างกระวนกระวายใจ
“สิ่งที่พวกเจ้าทุกคนจะต้องแข่งขันกันก็คือการเตรียมชา ในรอบนี้ เจ้าจะต้องแข่งขันในทักษะการเตรียมและรินชา เจ้าต้องแสดงทักษะการเตรียมชาโดยการชงและนำเสนอต่อผู้ตัดสินโดยจะต้องเตรียมชาสองรอบ รอบแรกจะเป็นชาธรรมดาที่เราเลือก ส่วนรอบต่อไปจะเป็นชาที่เจ้าเลือกจากตัวอย่างชาที่เราจัดเตรียมไว้ให้”
เมื่อสิ้นสุดคำพูด หญิงสาวทั้งสิบคนก็มองดูตัวอย่างชาที่วางอยู่บนโต๊ะสิบที่ที่เตรียมไว้สำหรับพวกนางอย่างกระวนกระวายใจ
มีตัวอย่างชาอยู่ทุกประเภทและสามารถใช้ทำชาที่แตกต่างกันได้หลากหลาย
“ห้ามใช้เติมส่วนผสมอื่น ๆ ลงไปในชาเช่นน้ำตาล, นมและอื่น ๆ และห้ามผสมตัวอย่างชา การต้มจะถือว่าเริ่มขึ้นทันทีที่ใบชาสัมผัสกับน้ำ นั่นคือกฎทั้งหมดที่เจ้าควรรู้ ดังนั้นพวกเจ้าสามารถเริ่มได้ทุกเมื่อ” หญิงวัยกลางคนซึ่งเป็นหนึ่งในหัวหน้าที่เพิ่งมาถึงพูดขึ้นก่อนที่เหล่าหญิงสาวจะเริ่มชงชา
จื่อหรัวฟังอย่างตั้งใจขณะที่นางรีบไปที่โต๊ะของนาง
ใบชาอยู่ในสภาพดีและถูกเตรียมไว้แล้วดังนั้นจื่อหรัวจึงตัดสินใจเริ่มต้น เมื่อนางหยิบกาต้มน้ำและเติมน้ำก่อนเพื่อที่จะให้น้ำร้อน
เมื่อน้ำเริ่มเดือดก็ปล่อยให้เย็นประมาณสองนาที ก่อนจะยกกาต้มน้ำอย่างระมัดระวัง นางเติมน้ำร้อนลงในกาน้ำชาก่อนจะตั้งทิ้งไว้
จื่อหรัวหยิบใบชาขึ้นมา ตวงใบชาลงในน้ำ ปล่อยให้ใบชาแช่อยู่ในนั้นต่ออีกสามนาทีก่อนวางกระชอนเหนือถ้วยแล้วเทชาลงไป เพื่อไม่ให้มีใบชาเหลืออยู่ในชา
ชาของนางเสร็จแล้ว จื่อหรัวมองไปรอบ ๆ ที่หญิงสาวคนอื่น ๆ และเห็นว่าพวกนางส่วนใหญ่ยังคงไม่เสร็จ ดังนั้นจื่อหรัวจึงผ่อนคลายเล็กน้อยขณะที่นางตัดสินใจที่จะดูตัวอย่างชาอื่น ๆ ที่นำเสนอและตัดสินใจว่านางจะชงอะไรเป็นชาในรอบที่สองเพื่อฆ่าเวลารอให้ผู้ตัดสินมาถึง
เมื่อพิจารณาตัวอย่างทั้งหมดที่นำเสนอ จื่อหรัว ตัดสินใจว่านางจะทำชาดำสำหรับเครื่องดื่มแก้วที่สองของนาง ชาดำเป็นสิ่งที่ จื่อหรัว ทำมาหลายครั้งแล้วและคุ้นเคย ดังนั้นนางจึงมั่นใจว่าจะทำได้ดี
“จือรั่ว เจ้าพร้อมให้เราลองชาของเจ้าหรือยัง” เสียงหนึ่งดังขึ้นข้าง ๆ นาง เมื่อนางหันกลับมาและเห็นหัวหน้าเรือนคนรับใช้หรือก็คือผู้ตัดสินยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะของนาง
“เจ้าค่ะ !” จื่อหรัว ตอบขณะที่นางค่อย ๆ รินชาให้ผู้ตัดสินแต่ละคนชิม
“อืม... กลิ่นหอมมาก”
“รสชาติดีใช้ได้”
“รสชาติที่ค้างอยู่ในคอก็มีเสน์อีกแบบ โดยรวมแล้ว ข้าคิดว่าเจ้าทำได้ดีมาก จื่อหรัว”
ชมชาของนาง กรรมการแต่ละคนยิ้มให้นางอย่างมีความสุขขณะที่พวกเขาเริ่มประเมินชาของนาง
“เจ้านี่เก่งในการชงชาเสียจริง จื่อหรัว เราจะไปหาคนอื่น ๆ เพื่อลองชาของพวกนาง ดังนั้นเจ้าจึงสามารถชาสำหรับรอบที่สองได้ ข้าจะตั้งตารอมัน จื่อหรัว” หัวหน้า โฮ่ว กล่าวในขณะที่เขายิ้มอย่างสดใสให้กับนาง เห็นได้ชัดว่าเขาชอบชาที่นางชงมาก
“เจ้าค่ะ !” มีความอึกอักเล็กน้อยกับคำพูดของนาง จื่อหรัวหยิบสิ่งที่นางต้องการเพื่อชงชาดำอย่างตื่นเต้นและเริ่มทำสิ่งนั้นเช่นกัน
เมื่อถึงเวลาที่ผู้ตัดสินมาถึงโต๊ะของนางอีกครั้งเพื่อลองชาดำของนาง ก็มีเจ็ดคนที่ถูกตัดสิทธิ์ไปแล้ว เหลือเพียงจื่อหรัวและหญิงสาวอีกสองคนในโถงแห่งนี้
นางรินชาดำให้กับผู้ตัดสิน จื่อหรัวมองพวกเขาอย่างประหม่าขณะที่พวกเขาแต่ละคนชิมชาของนางอย่างตั้งใจและตัดสินมัน
“เจ้าทำได้ดีอีกแล้ว จื่อหรัว เราจะลองชาของคนอื่นด้วยก่อนที่จะตัดสินรอบสุดท้าย”
ชายชราคนหนึ่งในผู้ตัดสินกล่าวขณะที่พวกเขาเดินไปยังโต๊ะของหญิงสาวรายถัดไป
จื่อหรัวรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมากในขณะที่นางจ้องมองผู้ตัดสินและหญิงสาวคนอื่น ๆ อย่างใจจดใจจ่อ โดยหวังว่านางจะทำได้ดีมากกว่าที่พวกนางทั้งสองทำ
เวลาผ่านไปและผู้ตัดสินก็เหลือแค่พูดคุยกันหลังจากชิมชาทั้งสามของหญิงสาว
เพียงหนึ่งชั่วโมงหลังจากที่พวกเขาออกไปคุยกัน พวกเขาทั้งหมดก็กลับมาแล้ว
“หลังจากที่เราหารือกัน เราได้ข้อสรุปว่าผู้ชนะโดยรวมของการแข่งขันการชงชาก็คือจื่อหรัว เนื่องจากนางทำได้เกินความคาดหมายของเราอย่างมากในเรื่องชาที่พวกเราเตรียมไว้ แม้ชาดำจะยังบกพร่องอยู่บ้าง แต่โดยรวมแล้วก็ถือว่าดีที่สุดในบรรดาชาที่พวกเจ้าชง !”
จื่อหรัวรู้สึกถึงคลื่นแห่งความสุขที่ครอบงำนางขณะที่นางฉีกเริ่มยิ้มจนถึงใบหู ในขณะที่ผู้เข้าแข่งขันอีกสองคนส่งเสียงที่หดหู่
“จื่อหรัว หากเจ้าต้องการ ข้าจะให้เจ้าเป็นคนรับใช้ของศิษย์คนแรกของผู้อาวุโสเซวียน” หัวหน้าโฮ่วมองจื่อหรัวอย่างภาคภูมิใจในขณะที่เขาพูดสิ่งนี้
เขาเคยคิดว่านางไม่น่าจะเป็นหนึ่งในหญิงสาวคนอื่น ๆ ที่สามารถเอาชนะได้ตั้งแต่เริ่มต้น แต่จื่อหรัวก็แสดงให้เห็นว่านางก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน
สำหรับเรือนคนรับใช้ การมีคนเก่งในหน้าที่การงานเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ หัวหน้าเองก็รู้ว่านิกายกระบี่ล่องนภาจะให้รางวัลแก่พวกเขาทุกครั้งที่คนรับใช้ที่พวกเขาส่งไปทำงานได้ดี
เช่นเดียวกับคนรับใช้ล่าสุดของเรือนคนรับ เขาผู้นั้นได้ไปเป็นคนรับใช้ของผู้อาวุโสหลักคนหนึ่ง เขาแสดงความสามารถในการฝึกตนที่เก่งกาจและจบลงด้วยการเป็นศิษย์ส่วนตัวของผู้อาวุโสคนนั้น !
ผู้อาวุโสได้ส่งทรัพยากรจำนวนมากไปยังเรือนคนรับใช้ซึ่งช่วยให้พวกเขาพัฒนาได้มากขึ้น
จนถึงวันนี้ เรือนคนรับใช้ก็ได้ขยายออกไปนอกพื้นที่ทางเหนือที่นิกายกระบี่ล่องนภาควบคุมมานานแล้ว
จื่อหรัวไม่รู้ว่าหัวหน้าโฮ่วกำลังคิดอะไรอยู่และเดินตามเขาไปที่ตำหนักลงทะเบียนอย่างเต็มไปด้วยความสุข ในที่สุดนางก็สามารถตอบแทนบุญคุณของผู้ที่ได้ช่วยเหลือนางอย่างเซวียนห่าวได้เสียที