ตอนทที่ 42 โปรดเคารพตัวเอง
"น้ำ...น้ำ..." ไม่รู้ว่าเธออยู่ในสลบมานานแค่ไหน เซี่ยเหยียนค่อยๆ ตื่นขึ้น เธอรู้สึกกระหายเป็นอย่างมาก คอของเธอแห้งผากราวเหมือนกับทราย แขนของเธอหนักราวกับมีโซ่เหล็กล่ามไว้ การมองเห็นที่สลัวของเธอดูเหมือนจะถูกกั้นด้วยชั้นหมอก เธอพยายามลุกขึ้น แต่หลังจากพยายามแล้ว เธอก็ยอมแพ้ จนกระทั่งสายตาของเธอเห็นขว...