บทที่ 18 ภารกิจเสร็จสิ้น
บทที่ 18 ภารกิจเสร็จสิ้น
ในปีนี้มีนักเรียนชั้นปีที่ 1 จำนวน 300 คนซึ่งมากกว่าปีอื่นๆ และมีเพียง 3 ชั้นเรียนที่แบ่งนักเรียนดังนี้ จะมีนักเรียนในชั้นเรียนพิเศษเพียง 40 คน และนักเรียนในชั้นเรียนอัลฟ่าและเบต้าอย่างละ 130 คนตามลำดับ ,
แต่ละชั้นเรียนจะมีอาจารย์ดูแลและอาจารย์สอนการต่อสู้กับอาจารย์ผู้ช่วย 2-3 คน นักเรียนสามารถเลือกหลักสูตรอื่นๆ ตามความชอบ เช่น การเล่นแร่แปรธาตุ ค่ายกลเวทย์ การถอดรหัสภาษาโบราณ และหลักสูตรอื่นๆ อีกมากมาย
มีสนามฝึกฝนที่แตกต่างกันซึ่งจัดสรรให้กับชั้นเรียนต่างๆ และแน่นอนว่านักเรียนในชั้นเรียนพิเศษสามารถเพลิดเพลินกับอุปกรณ์การฝึกฝนคุณภาพสูงรวมถึงผู้ฝึกสอนที่มีประสบการณ์ในการฝึกฝน ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาพัฒนาจุดแข็งได้เร็วกว่าเมื่อเทียบกับนักเรียนในชั้นเรียนอัลฟ่าและเบต้า
ไม่เพียงเท่านั้นยังจะได้รับสิทธิพิเศษอื่นๆ อีกมากมายอีกด้วย
มันก็เพียงพอแล้วที่ทุกคนจะพยายามเข้าชั้นเรียนพิเศษอย่างสิ้นหวัง
***************
อาเรสและผู้สมัครคนอื่นๆ อยู่ในห้องเรียนขนาดใหญ่เพื่อรอการสอบข้อเขียน
ระหว่างที่รออาเรสกำลังเฝ้าดูผู้สมัครคนอื่นๆ ขณะที่เขารู้สึกเบื่อ และเขาเห็นผู้สมัครหลายประเภท ผู้สมัครที่ไม่แยแสใครเช่น โคลด วัลเดมาร์ ผู้สมัครที่มีความมั่นใจเช่น ไอล่า ยูจีน คนที่เฉื่อยชาอย่าง ลูคัส ยูจีน ผู้สมัครที่เคร่งเครียสตลอดเวลาเช่น ไซโอน่า แมดล็อค และผู้สมัครที่มีอาการน่าเบื่อเช่น 'ลิเวีย ฟรอสตินและอาเรสเอง…
ขณะที่อาเรสกำลังครุ่นคิดอยู่กับตัวเอง ไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องเรียนพร้อมกับนาฬิกาในมือ และทันทีที่นาฬิกาบอกเลข 10 เขาก็แจกกระดาษคำถามให้นักเรียนทุกคนในห้องสอบโดยใช้พลังจิตและพูดว่า
“พวกเจ้ามีเวลา 2 ชั่วโมงในการทำข้อสอบ และถ้าผู้เข้าสอบที่ทำข้อสอบเสร็จก่อนเวลาที่กำหนดสามารถส่งกระดาษคำตอบให้ข้าและออกไปได้ เริ่มเลย!”
ทันทีที่พวกเขาได้ยินเขาพูดเช่นนั้น ทุกคนก็เริ่มอ่านกระดาษคำถามที่มอบให้พวกเขา รวมทั้งอาเรสด้วย
อาเรสเห็นกระดาษคำถามไม่กี่วินาทีจากนั้นไม่นานเขาก็ตัดสินใจเริ่มเขียนคำตอบซึ่งบันทึกไว้ในความทรงจำของเขาแล้วเป็นภาพคลิก ทันทีที่เขาเหลือบมองคำถาม ในใจของเขาก็ค้นหา และในไม่ช้า คำตอบที่เหมาะสมปรากฏขึ้นในใจของเขาโดยอัตโนมัติ และเขายังคงเขียนคำตอบต่อไป และได้ยินเพียงเสียงตะหวัดปากกาที่ดังไปทั่วห้องสอบในขณะที่เขากำลังเขียนอย่างรวดเร็ว นักเรียนทุกคนและแม้แต่อาจารย์ต่างก็จ้องมองมาที่เขาและกลืนน้ำลายดังเอื๊อก เมื่อเห็นอาเรสเขียนอย่างรวดเร็วและกรอกกระดาษทีละแผ่นในพริบตา ในไม่ช้าพวกเขาก็ตัดสินใจจดจ่อกับการสอบและเริ่มอ่านเอกสารข้อสอบอีกครั้ง
เวลาผ่านไปไม่นาน และหลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็ได้ยินเสียงดังก๊อกในห้องสอบ
อาเรสทำข้อสอบเสร็จและหักปากการาวกับจะประกาศให้ทุกคนรู้
ไม่นานเขาก็ลุกจากที่นั่งและยื่นกระดาษคำตอบให้อาจารย์และออกจากห้องสอบไป
อาจารย์ที่รับกระดาษของอาเรสด้วยความงุนงงพึมพำกับตัวเอง "ยังไม่ถึง 15 นาทีเลยเหรอ?"
ทุกคนในห้องสอบมองหลังของอาเรส ขณะที่เขาออกไปด้วยท่าทางประหลาดใจ
ขณะที่นักเรียนหลายคนยังอ่านโจทย์ของพวกเขาและยังไม่เริ่มสอบ ในไม่ช้าพวกเขาก็คิดว่าเขาอาจจะเขียนแค่บางคำ เพราะยังไงก็รับประกันว่าเขาจะได้เรียนห้องพิเศษอย่างแน่นอน ทุกคนมีความคิดเหมือนกันและต่างก็พยักหน้า พวกเขามีความเข้าใจเช่นนี้ เพราะไม่มีใครสามารถทำข้อสอบเสร็จในเวลาอันสั้นเช่นนั้นได้
ทันใดนั้นเสียงของนักเรียนคนหนึ่งก็ทำให้พวกเขาหลุดออกจากความคิด
“ข้าขอโทษที่มาสายอาจารย์ นาฬิกาปลุกของข้าไม่ดัง” นักเรียนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาภายในห้องเรียนพร้อมกับเสียงหอบแฮ่กๆ
ทุกคนในห้องสอบมองมาที่เขาและจ้องมองเขาราวกับสัตว์ประหลาด
เห็นคนจ้องมาที่ตัวเองมากมาย เขาก็ถามขึ้นอย่างตะกุกตะกักด้วยสีหน้าสับสนว่า
"มะ มี อะ-อะไรกันนะ"
***************
~ กลับมาที่อาเรส ~
หลังจากออกมาจากห้องสอบ อาเรสก็พึมพำกับตัวเองว่า
"ฉันมักจะชอบหักปากกาเซียนหลังจากทำข้อสอบเสร็จ และออกจากห้องโถงไปแบบเท่ๆ โดยปล่อยให้ทุกคนพูดไม่ออก" มันเป็นนิสัยของเขาที่ชอบทำเช่นนี้ไปแล้ว…
ขณะที่อาเรสกำลังเดินเล่นในสถานศึกษาอยู่นั้น จู่ๆ เขาก็เห็นเด็กตัวเล็กหูแมวและมีหางวิ่งไปมาในโถงทางเดิน ดูเหมือนเธอจะเป็นสัตว์อสูร
แต่เขาก็ไม่สนใจเธอ แต่จู่ๆ เด็กน้อยก็เดินเข้ามาตรงหน้าเขาแล้วยกแขนทั้งสองข้างขึ้นราวกับขอให้เขาอุ้มเธอ…
เวลาผ่านไปไม่นานและเกือบจะถึงเวลาสิ้นสุดการสอบข้อเขียน ตอนนี้อาเรสนั่งอยู่บนม้านั่งนอกโรงเรียนพลางลูบขนแมวสาวที่ดูเหมือนจะนอนหลับอยู่บนตักของเขา
“ตกลง ฉันมาลงเอยแบบนี้ได้อย่างไร” เขาพึมพำกับตัวเอง
ทันทีที่เธอได้ยินเสียงกริ่ง แมวสาวก็ตื่นขึ้นจากนิทรา แล้ววิ่งออกไปที่ไหนสักแห่งโดยสวมแจ๊กเก็ตตัวเขื่องของเธอ
".......''"
อาเรสพูดไม่ออกเมื่อเห็นเธอวิ่งออกไปด้วยขาเล็กๆ ของเธอพร้อมกระดิกหางไปมา…
เขาสะบัดหัวตัวเองและไปที่ห้องของเขาเพื่อฝึกฝนการควบคุมไฟฟ้าของเขา มันจะใช้เวลาหนึ่งวันกว่าผลจะประกาศออกมา…
ไม่นานวันก็ผ่านไปและไม่มีอะไรน่าสนใจเกิดขึ้นในวันนั้น ดังนั้นอาเรสจึงตัดสินใจฝึกฝนให้มากขึ้นและพัฒนาความเชี่ยวชาญด้านอความสัมพันธ์ธาตุของเขา…
~วันใหม่~
มันเป็นวันจัดสรรชั้นเรียนที่รอคอยมานาน
นักเรียนได้รับการแจ้งเตือนว่าผลการสอบข้อเขียน จะติดประกาศไว้บนกระดานข่าวกลาง จึงมารวมตัวกันที่นั่นและต้องตกใจเมื่อเห็นชื่อผู้ทำคะแนนสูงสุด
อาเรส วอน รอธสเตย์เลอร์ได้คะแนนเต็ม 10 ในการสอบข้อเขียน ทุกคนตกใจและไม่เชื่อเมื่อเห็นเขาออกไปก่อนเวลา เขาใช้เวลาน้อยกว่า 15 นาทีหลังจากเริ่มการสอบ…
คนที่ดูตกใจมากที่สุด คือคนที่ได้อันดับ 2 ด้วยคะแนน 9 คะแนน
หญิงสาวทำหน้างุนงงและเดินเหม่อลอยไปรอบ ๆ โถงทางเดินโดยไม่มีจุดหมายในใจ ในขณะที่พี่ชายของเธอพยายามให้กำลังใจเธอ
ผู้หญิงคนนั้นคือไอล่า ยูจีน เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะทำได้ ไม่สิ เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเธออยู่อันดับรองลงมาจากคนที่แค่พลิกหนังสือในห้องสมุดเมื่อวันก่อนสอบ
เธอคงจะรับได้ถ้าเป็นคนอื่น...ที่ไม่ใช่เขา
เธอหลุดออกจากความคิดของเธอเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ในทันทีและดวงตาของเธอก็เบิกกว้างราวขู่ว่าจะโผล่ออกมาเบ้า
"เดี๋ยวก่อน อย่าบอกนะว่าเขากำลังอ่านหนังสือด้วยการพลิกไปพลิกมาอย่างรวดเร็วเช่นนั้น" เธอตะโกนอย่างบ้าคลั่ง...แต่ไม่นานนัก ทุกคนก็เห็นโฮโลแกรมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นกลางโรงเรียน
และบนโฮโลแกรมขนาดใหญ่นั้น ชื่อของนักเรียนที่เข้าชั้นเรียนพิเศษได้รับการประกาศออกมา พร้อมกับมีตารางคะแนนรวมให้ทุกคนดูอย่างยิ่งใหญ่
นักเรียนห้องเรียนพิเศษ
อันดับที่ 1: อาเรส วอน รอธสเตย์เลอร์ 67 คะแนน
อันดับที่ 2: ลิเวีย ฟรอสติน46 คะแนน
อันดับที่ 3: ไซโอน่า แมดล็อค 38 คะแนน
อันดับที่ 4: ลูคัส ยูจีน 35 คะแนน
อันดับที่ 5: ไดอาน่า เอลิโอร่า 35 คะแนน
อันดับที่ 6: โคลด วัลเดมาร์ 31 คะแนน
.....
.....
.....
.....
อาเรสที่เพิ่งตื่นจากการหลับใหลขณะที่เขาฝึกฝนการควบคุมไฟฟ้าจนดึกดื่น จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงแจ้งเตือนจากระบบของเขา
เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนอาเรสก็เปิดหน้าจอระบบของเขา
**** การแจ้งเตือนของระบบ ******
ภารกิจ: - ทำสิ่งต่อไปนี้ให้สมบูรณ์
1) รับคะแนนสูงสุดในการสอบเข้าสถาบันการศึกษา (เสร็จสมบูรณ์)
2) รับอันดับที่ 1 ในการสอบภาคทฤษฎี ( เสร็จสมบูรณ์ )
3) เข้าสู่คลาสพิเศษ ( เสร็จสมบูรณ์ )
รางวัลเควส ~ ความสามารถ: ภาษาสากล ( เรียนรู้ )
********************************
ทันทีที่อาเรสเปิดหน้าจอระบบของเขา เขาเห็นว่าภารกิจทั้งหมดที่ระบบมอบให้เขาเสร็จสิ้นแล้ว และตอนนี้เขาสามารถรับความสามารถใหม่ได้แล้ว รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา...