บทที่182 ฟรี

ทั้งสองคนประดาบกัน ร่างของพวกเขาอยู่ในระยะประชิดแทบจะไม่มีระยะห่าง ทั้งสองมองเห็นสีหน้าของกันและกันได้อย่างชัดเจน

รอนดูสงบนิ่ง สายตามองแชงค์ที่อยู่ฝั่งตรงข้าม บนใบหน้าอีกฝ่ายมีรอยสามรอยคล้ายถูกกรงเล็บบางอย่างจากดวงตาพาดมาถึงแก้ม แขนซ้ายขาด เขาสามารถระเบิดพลังโดยใช้เพียงแขนขวาได้เท่านั้น

“นายคู่ควรกับชื่อจักรพรรดิจริง ๆ” รอนพูดชมอีกฝ่ายจากใจ

“นายเองก็ไม่เลวเหมือนกัน” แชงค์ชำเลืองมองดาบในมือของรอน “สามารถปะทะกับกริฟฟอนของฉันได้ แม้ว่าฉันจะมีดาบเหนือกว่า แต่ฝีมือของนายก็ไม่เลวเลยจริง ๆ”

“มันก็แค่ดาบที่ดีนิดหน่อย แต่มันไม่ดีเท่ากริฟฟอนของนายหรอก” รอนเองก็มองไปยังดาบของแชงค์ มันเป็นดาบที่ดูคล่องตัวมากและมันได้อยู่กับแชงค์มานานเกินกว่าจะจำได้ แม้ว่าจะไม่เท่าโยรุของตาเหยี่ยวก็ตาม

แน่นอนว่าการดวลกันระหว่างมิฮอร์คและแชงค์เป็นการดวลดาบกันอย่างแท้จริง ตาเหยี่ยวในฐานะนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก เป็นนักดาบที่สุดยอด ในขณะเดียวกัน แชงค์เองก็แข็งแกร่ง แข็งแกร่งมากกว่าตาเหยี่ยว

“ฮาคิเกราะของนาย” แชงค์มองไปยังดาบที่มีสีม่วงแดงเคลือบอยู่ เมื่อเขาเปรียบเทียบกับสีของฮาคิเกราะของเขา แชงค์ก็หัวใจเต้นรัว “ระดับฮาคิเกราะของนายมาถึงระดับนี้แล้วเหรอ?”

ปัง!

รอนผลักแชงค์ให้ถอยกลับไป จากนั้นเขาก็ตวัดดาบไปยังตัวของแชงค์

เคร้ง เคร้ง!

ทั้งสองประดาบกันอย่างรวดเร็ว แข็งแกร่งและดุดัน เสียงของดาบสองเล่มกระทบกันกังวาลไปทั่วท้องทะเล

“ฮาคิของนายก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน แต่ดูเหมือนว่าจะยังไม่ตื่นเต็มที่นะ” รอนยิ้มเล็กน้อย เขารู้สึกได้ว่าฮาคิเกราะของแชงค์แข็งแกร่งมาก เกือบจะระดับเต็มแล้ว ประเมิณคร่าว ๆก็น่าจะสักแปดสิบแต้มถึงเก้าสิบ แต่แน่นอนว่ายังไม่ถึงร้อย แถมยังไม่ได้ปลุกฮาคิไปอีกขั้น

“ฮาคิเกราะของนาย... สมบูรณ์แบบแล้วเหรอ?” แชงค์ตกตะลึง ฮาคิเกราะระดับสมบูรณ์แบบ แถมยังปลุกอีกขั้นหนึ่งได้อีก ฮาคิก็เหมือนกับพลังของผลปีศาจที่สามารถปลุกให้ตื่นไปอีกขั้นหนึ่งได้ รอนตรงหน้าเขาสามารถทำได้แล้วจริง ๆเหรอ? (ในฟิคนี้ดูเหมือนว่าฮาคิที่ระดับเต็มแล้วตื่น สีจะเปลี่ยนนะครับ จากสีดำม่วงจะเป็นสีออกม่วงแดง ไม่ว่าเนื้อเรื่องหลักเป็นยังไง ถอดสมองอ่านเอานะครับ)

เป็นไปไม่ได้

เขาเพิ่งอายุเท่าไหร่กัน

เขามีอายุแค่สิบเก้าเท่านั้นเอง

อายุเท่านี้กลับมีฮาคิที่สมบูรณ์แบบแถมยังปลุกตื่นอีกขั้นแล้วด้วย?

“นายไม่รู้สึกถึงอะไรแปลก ๆเลยเหรอ?” แชงค์มีฮาคิสังเกตก็จริง ๆแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ดีเท่าฮาคิเกราะ มันยังอ่อนแอเกินไป รอนยิ้มพลางมองดูแชงค์ จากการต่อสู้ประดาบกันเมื่อสักครู่ รอนก็ใช้มันออกมาเพื่อทำนายการโจรตีของแชงค์ แม้ว่าวิชาดาบของแชงค์จะเร็วมาก แต่ก็มีจุดอ่อนอยู่ที่ฮาคิสังเกตของเขาอ่อนแอเกินไป

“อะไรแปลก ๆ...” แชงค์พึมพำ “ฉันรู้สึกว่าฉันคาดเดาการโจมตีของนายไม่ได้ หรือว่า... ฉาคิสังเกตของนายก็สมบูรณ์แบบไปแล้วเหมือนกัน?”

แน่นอนว่าต่อให้เป็นแบบนั้น แชงค์ก็ยังคงต้องการสู้ต่อ เขาเป็นคนที่สามารถใช้ฮาคิทั้งสามรูปแบบได้ แต่เน้นหนักไปทางฮาคิราชัน รองมาคือฮาคิเกราะ ส่วนฮาคิสังเกตนั้นเขาไม่ค่อยเชี่ยวชาญเท่าไหร่ อย่างที่เห็น เขาไม่สามารถคาดการณ์การโจมตีของรอนได้เลย

นั่นหมายความว่าอะไร?

นี่แสดงให้เห็นว่าฮาคิสังเกตของรอนเหนือกว่าแชงค์มาก มันมีช่องว่างใหญ่เกินไประหว่างพวกเขาสองคน จะเอาชนะเขา เชงค์จะใช้ฮาคิสังเกตแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆไม่ได้

“แชงค์ แสดงฮาคิราชันของนายให้ฉันเห็นหน่อยสิ” รอนยิ้ม “ฉันได้ยินมานานแล้วว่าฮาคิราชันของนายแข็งแกร่งที่สุดในโลก แต่ฉันไม่รู้ว่ามันจะไปถึงขั้นสมบูรณ์แบบหรือเปล่า”

ความแข็งแกร่งของรอนมีมากกว่านั้น เขาสามารถชนะแชงค์ได้ง่าย ๆ แต่เป้าหมายของเขาคือการได้เห็นฮาคิราชันผ่านการต่อสู้กับแชงค์ เจ้าของฮาคิราชันที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่รอนเคยเห็นมา เขาทำแบบนี้เพื่อให้เขารู้ว่าจะปลุกฮาคิราชันในตัวได้ยังไง

ตราบใดที่ฮาคิราชันเขาตื่น เขาก็จะเพิ่มระดับของมันให้เต็มทันที

ไม่มีใครในโลกนี้ที่มีฮาคิราชันแข็งแกร่งกว่าแชงค์ นี่คือครูที่ดีที่สุดของรอน

“ฮาคิราชัน?” แชงค์กระพริบตา “นายต้องการเห็นมัน?”

“ไม่ได้ยินที่พูดเหรอ?” รอนฟันดาบออกไปอีกครั้ง ดาบเคลือบฮาคิของเขาตวัดสร้างรอยแยกที่พื้นจนกลายเป็นร่องลึกด้านหลังแชงค์

“ความแข็งแกร่งของนาย...” แชงค์หรี่ตามอง ทันใดนั้นเขาก็สูดหายใจอันหนาวเหน็บเข้าไป “นายยังไม่ได้เอาจริงเต็มที่สินะ เป็นเด็กหนุ่มที่น่ากลัวจริง ๆ!”

“ถ้านายไม่ใช่ฮาคิราชัน นายก็จะไม่มีโอกาสได้ใช้มันอีกแล้ว”

รอนขยับตัวแล้วพุ่งเข้ามาประชิดแชงค์อีกครั้ง ดาบในมือปะทะกันเสียงดังอีกระลอก พื้นที่รอบ ๆต่างเกิดความเสียหายจนเหมือนเกิดภัยพิบัติ “วิชาดาบพื้นฐาน เฉือน!”

“แค่วิชาดาบพื้นฐานก็มีพลังขนาดนี้แล้ว” แชงค์หวาดหวั่น แต่เขาก็เหวี่ยงกริฟฟอนในมือไปต้านรับดาบของรอน “คมเขี้ยวสิงโต”

เคร้ง!!!

ทั้งสองประดาบกัน ออร่าดาบพุ่งทะยานขึ้นฟ้าก่อให้เกิดคลื่นลมราวกับภัยพิบัติทุกคนที่มีการประดาบกัน

วิ้ง!!!!!!!

การปะทะกันของพวกเขาเริ่มรุนแรงขึ้น ทะเลถูกผ่าออก เกาะก็ขาดออกจากกัน แม้แต่ก้อนหินก็ถูกแรงกดดันจากออร่าดาบป่นเป็นผง

“ฟู่!!” แชงค์ถอนหายใจ เขามองรอนซึี่งยังคงยืนอย่างสงบนิ่ง ไม่ต่างอะไรกับก่อนหน้า “ช่างแข็งแกร่งจริง ๆ วิชาดาบแข็งแกร่งกว่าฉันด้วยซ้ำ แถมฮาคิเกราะและฮาคิสังเกตก็ยังแข็งแกร่งกว่าด้วย ดูเหมือนว่าจะออมมืออีกไม่ได้จริง ๆ”

“อย่างที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ใช่ฮาคิราชันนายจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันเลย” รอนส่ายหน้า พละกำลังของเขาสามารถบดขยี้แชงค์ได้อย่างสิ้นเชิง จนถึงตอนี้ เขาใช้พลังไปเพียงสี่สิบเปอร์เซ็นต์ หากเขาใช้ห้าสิบ เขาจะฆ่าแชงค์ได้โดยเขาไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ

ตาของแชงค์หลับลง ในของเขาเต้นรัวจากความตื่นเต้น เขารู้วิธีที่จะเอาชนะรอนแล้ว เพียงแต่เขามีโอกาสเพียงครั้งเดียว เขาต้องอาศัยจังหวะปล่อยฮาคิราชันออกมา ตราบใดที่รอนเสียสมาธิ แชงค์จะอาศัยจังหวะนี้เอาชนะอีกฝ่าย

“ฮาคิราชัน… ในเมื่อนายต้องการเห็นมัน ก็ลองทำให้ฉันใช้มันดูสิ” แชงค์จ้องรอนเขม็ง สายตาของเขาจับจ้องไปที่รอนอย่างท้าทาย