บทที่173 ฟรี
“นายจะเพิ่มมันได้ยังไง?” แคลิเฟอร์มองรอนด้วยสายตาเจือความสงสัย
“มันง่ายมาก” รอนยิ้มแล้ววามือลงบนตัวแคลิเฟอร์
แคลิเฟอร์พยายามขยับตัวหลบ แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นมือรอนอยู่ดี
รอนเห็นแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาจับมือแคลิเฟอร์เดินไปแล้วนั่งลงที่เตียง “นอนลงก่อน สบายใจได้ มันจะไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น”
แคลิเฟอร์ไม่อยากเชื่อ แต่การกระทำของรอนในตอนนี้ก็ดูพิเศษและน่าดึงดูดมากกว่าปกติที่เขาทำ
“ต้องนอนเฉย ๆเหรอ?” หญิงสาวหรี่ตาถาม
“แน่นอน” รอนพูดอย่างจริงใจ “ผ่อนคลาย ไม่ต้องคิดอะไรมาก รอจนกว่าบางอย่างจะปรากฏขึ้นในใจของเธอ จากนั้นก็รีบย่อยสิ่งแปลก ๆเหล่านั้นซะ”
“ก็ได้” แคลิเฟอร์พยักหน้าช้า ๆ แล้วเอนหลังนอนลงบนเตียง เธอดูเกร็ง ๆในช่วงแรกแต่สุดท้ายแล้วเธอก็ค่อย ๆผ่อนคลายลง
เมื่อเธอเห็นว่ารอนต้องการช่วยเธอจริง ๆ แคลิเฟอร์ก็สบายใจขึ้นและมองดูการกระทำของรอนไม่วางตา
“เปิดค่าสถานะ” รอนพึมพำเบา ๆจนแทบไม่ได้ยิน
โฮสต์: แคลิเฟอร์
ร่างกาย:37
ความแข็งแรง:39
ความเร็ว:38
พลังวิญญาณ: 29
ทักษะ: การบริหารธุรกิจ: เลเวล8
กายาเหล็ก: เลเวล15
โซล: เลเวล16
กายากระดาษ: เลเวล16
เดินชมจันทร์: เลเวล19
เท้าวายุ: เลเวล21
ดัชนี้พิฆาต: เลเวล18
“นอกจากวิชาหกรูปแบบแล้ว เธอยังเชี่ยวชาญด้านการจัดการธุรกิจด้วยเหรอ?” รอนรู้สึกแปลกใจ
“แน่นอน ฉันทำงานอยู่ในวอเตอร์ เซเว่นมาห้าปีแล้ว แล้วตอนที่อยู่ซีพีไนน์ก็จัดการงานเอกสารมามากมาย” แคลิเฟอร์พูดด้วยความภูมิใจแล้วยกมือดันแว่นขึ้น
“หรือฉันจะเพิ่มความสามารถนี้ของเธอดีนะ?” รอนกล่าวยิ้ม ๆ เขาแกล้งเธอเล่น ๆ
“อย่านะ” สาวเจ้าได้ฟันก็รีบโบกมือทันที “เอาทักษะด้านการต่อสู้!”
“แล้วทักษะไหนที่เธอต้องการล่ะ?” รอนถาม ที่เขาถามเพราะวิชาหกรูปแบบถูกแยกย่อยออกไป ไม่ใช่รวมกันเป็นวิชาหกรูปแบบธรรมดา
“เท้าวายุ!” แคลิเฟอร์ไม่ลังเลใด ๆแล้วเลือกเท้าวายุทันที
รอนชะงักไปนิดหน่อย ตอนแรกเขาคิดว่าแคลิเฟอร์จะเลือกกายาเหล็ก ท้ายที่สุดแล้วนี่ก็คือวิชาที่ใช้ช่วยเหลือชีวิตเวลาอยู่ในอันตรายวิชาหนึ่ง หลังจากที่เพิ่มกายาเหล็กจะเพิ่มสถานะทางร่างกายอีกมาก วิชาหกรูปแบบหลาย ๆอย่างใช้ร่างกายที่แข็งแกร่งทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นโซล ดัชนีพิฆาตและอีกหลาย ๆอย่าง
แต่เท้าวายุเป็นการโจมตีอย่างเดียว ทำอย่างอื่นไม่ได้ แน่นอนว่าตอนนี้เท้าวายุของรอนเองก็เต็มแล้วเหมือนกัน ดังนั้นเขาเลยรู้ว่าเท้าวายุที่ระดับเต็มนั้นเป็นยังไง ทว่าถึงมันจะใช้ป้องกันไม่ได้ แต่มันก็มีข้อดี เพราะมันสามารถใช้เป้นการโจมตีเดี่ยวหรือว่าการโจมตีหมู่ได้ด้วย ดังนั้นเขาก็เลยไม่คิดว่ามันแย่สักเท่าไหร่ที่แคลิเฟอร์เลือกเท้าวายุ
“แน่ใจนะ” รอนถามอีกครั้ง
“แน่ใจ!”
รอนยื่นมือออกไปและกดเพิ่มทักษะเท้าวายุของแคลิเฟอร์จนเต็ม จากนั้นแผงสถานะของเธอก็เปลี่ยนไป
โฮสต์: แคลิเฟอร์
ร่างกาย:49
ความแข็งแรง:45
ความเร็ว:46
พลังวิญญาณ: 29
ทักษะ: การบริหารธุรกิจ: เลเวล8
กายาเหล็ก: เลเวล15
โซล: เลเวล16
กายากระดาษ: เลเวล16
เดินชมจันทร์: เลเวล19
เท้าวายุ: เลเวล100 (เต็ม)
ดัชนี้พิฆาต: เลเวล18
หลังจากเท้าวายุระดับเต็มแล้ว ค่าสถานะของเธอก็เพิ่มขึ้นมากขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพียงการเพิ่มทักษะเดียวเท่านั้น นอกเหนือจากค่าพลังวิญญาณแล้วค่าที่เหลือก็เพิ่มขึ้นหมด
แคลิเฟอร์มีทักษะการต่อสู้มากมาย รวมแล้วเจ็ดทักษะ ระดับเดิมของวิชาหกรูปแบบนั้นเดิมทีก็ไม่ต่ำอยู่แล้ว ดังนั้นสถานะของเธอก็เลยเพิ่มขึ้นค่อนข้างเยอะ ซึ่งหลังจากค่าสถาเปลี่ยนไป แคลิเฟอร์ก็รู้สึกได้ทันทีว่าในตัวเธอมีการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงเกิดขึ้น
ดวงตาของเธอเบิกกว้าง ในหัวของเธอปรากฏข้อมูลมากมายที่เกี่ยวข้องกับเท้าวายุ เธอใช้เวลาอ่านและดูดซับความรู้และความเข้าใจนี้ไม่นานและสุดท้ายแล้วมันก็สำเร็จ
“พลังของฉัน... เพ่ิมขึ้นจริงด้วย!” แม้จะรู้อยู่แล้ว แต่เธอก็ยังงง เท้าวายุของเธอทำได้ขนาดนั้นเลยเหรอ? ความสามารถนี้... หญิงสาวเงยหน้ามองไปยังใบหน้าของรอนด้วยความตกตะลึงที่ซ่อนเอาไว้ไม่อยู่
“รู้สึกเป็นไงบ้าง?” รอนยิ้มแล้วโน้มตัวเข้าไปใกล้แคลิเฟอร์ “เธอต้องการเพิ่มทอีกทักษะหรือเปล่า?”
“เรื่องนั้น... ขอคิดดูก่อน!”
“อย่างนั้น...” รอนเงียบไปจากนั้นก็...
ในคืนนั้นรอนก็อยู่ในห้องแคลิเฟอร์ทั้งคืน...
