บทที่170 ฟรี

กลับมาที่อาร์ค สาว ๆทุกคนมองรอนด้วยสายตาสงสัย เรือของเขาห่างจากเรือรบของกองทัพพอสมควรและทำให้พวกเธอไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นที่เรืออีกฝั่ง

รอนพูดอ้อม ๆว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างบนเรือรบ จากนั้นพวกเธอทุกคนก็แยกย้ายกันไปหลังจากฟังเรื่องที่รอนเล่า

รอนมองดูโรบินเล็กน้อย จากนั้นเขาก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้นอนของเขาเหมือนเดิมโดยที่ไมได้พูดอะไรออกมาอีกต่อไป

รอนมองดาบใหม่ที่เขาได้มา ดาบในมือของเขาเป็นดาบที่กินผลปีศาจเข้าไป หลังจากกินผลนี้ ดาบก็กลายเป็นดาบที่มีพลังของผลปีศาจและสามารถใช้ความคิดของตัวเองโจมตีศัตรูได้โดยไม่ต้องให้เจ้าของใช้มัน

รอนศึกษามันอยู่ครึ่งค่อนวันแต่ก็ไม่ได้อะไรเลย รู้เพียงแค่ว่าดาบเล่มในมือของเขามีความคิดเป็นของตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะรอนข่มขู่มัน มันก็จะไม่เชื่อฟังเขาเลยด้วยซ้ำ

เรือแล่นอยู่บนทะเล ตอนนี้นามิมีทักษะการเดินเรือและต้นหาระดับสูงมาก แถมยังมีพลังจากผลโกโระ โกโระด้วย ดังนั้นเรือลำนี้ที่เธอเป็นต้นหน จะไม่มีทางจมและสามารถเดินหน้าเต็มที่ได้อย่างสบายใจ

บนดาดฟ้าเรือ รอนเอนหลังบนเก้าอี้ มากิโนะทำไวน์แดงมาเสิร์ฟให้รอน ส่วนสาว ๆก็ทำสิ่งที่พวกเขาชอบ บ้างก็ตกปลา บ้างก็ทดลองสูตรอาหารใหม่ บ้างก็ลองชงเหล้าและบางคนก็ฝึกฟันดาบ

รอนนอนอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นเขาก็เหลือบไปมองเห็นรูปร่างทรวดทรงน่าลิ้มลองของแคลิเฟอร์ เธอกำลังคุยกับรากิ ส่วนรากิก็ส่ายหัวอย่างโมโหแล้วชี้ไปที่รอน

“เธอ...” เธอกำลังถามอะไรรากิ? รอนงุนงง ตอนที่อยู่บนเรืออาร์คนี้ เขาไม่ได้เปิดใช้งานฮาคิสังเกต เพราะทุกคนที่อยู่ที่นี่เป็นคนของเขาเอง ดังนั้นเขาเลยต้องการให้เวลาส่วนตัวกับพวกเธอ เขาไม่จำเป็นต้องใช้งานเพื่อจับผิดตลอดเวลาก็ได้

หลังจากที่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดแคลิเฟอร์ก็ตัดสินใจเดินมาหารอน

เธอมองรอนแล้วถามเขาอย่างลังเลเล็กน้อย “นาย... ฉัน ฉันได้ยินจากคนอื่นว่านายมีความสามารถในการเพิ่มความแข็งแกร่งของคนอื่นเหรอ?”

“ใช่ อะไร? เธอต้องการพัฒนาความแข็งแกร่งด้วยเหรอ?” รอนถามพร้อมกับแย้มรอยยิ้มจาง ๆ

“ใครบ้างที่ไม่ต้องการเก่งขึ้น?” แคลิเฟอร์พูดจากใจ “ฉันให้นายช่วยฉันได้ไหม?”

“ได้” รอนพยักหน้า “แต่เธอเพิ่งเข้าร่วมกับเรา การพัฒนาความแข็งแกร่งคือสวัสดิการของกลุ่มของฉัน ถ้าเธอหนีฉันไปในอนาคต ฉันก็คงสูญเสียไปเยอะเลยจริงไหมล่ะ?”

“ฉันจะมีโอกาสนั้นเหรอ?” แคลิเฟอร์พึมพำ เธอมองไปที่รอนด้วยสายตาสิ้นหวัง ผู้ชายตรงหน้าเธอแข็งแกร่งมากเกินกว่าจินตนาการ เธอจะมีโอกาสหนีเหมือนที่อีกฝ่ายบอกจริงเหรอ?

“เอาล่ะ อย่างนั้นเรามาตกลงกันดีกว่า” รอนพูดกับแคลิเฟอร์หลังจากที่เห็นเธอค่อนข้างลำบากใจ

“ตกลงอะไร?” หญิงสาวถาม

“ฉันค่อนข้างสนใจเกี่ยวกับวิชาหกรูปแบบน่ะ ซึ่งมีเพียงพวกระดับพลเรือตรีขึ้นไปถึงจะเรียนรู้ได้ หากเธอสอนทักษะพวกนี้ให้ฉัน ฉันจะเพิ่มพลังให้เธออย่างหนึ่ง เธอคิดว่าไง?” รอนแย้มรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

“วิชาหกรูปแบบแลกกับการเพิ่มความสามารถหนึ่งอย่าง?” เธอรู้สึกเหมือนถูกเอาเปรียบ เธอมองรอนด้วยสายตาว่างเปล่า

“มันต่างกัน” รอนส่ายหน้า “เธอสอนแค่พื้นฐานให้ฉัน จากนั้นฉันก็จะเพิ่มความสามารถของเธอไปจนถึงขั้นสูงสุด เธอจะได้กำไรมากมายในการตกลงกันครั้งนี้นะ”

“ฉันไม่เชื่อนายหรอก...” แคลิเฟอร์ตอบกลับด้วยเสียงที่ราวกับแมลงหวี่

รอนพูดไม่ออก นี่เธอคงคิดว่าเขาไม่ได้ยินสิ่งที่เธอพูดสินะ ใช่ไหม?

“ฉันสัญญากับเธอได้ เธอน่าจะได้ยินหลาย ๆคนบนเรือพูดแล้วนี่ ฉันสามารถเพิ่มความสามารถให้ทุกคนได้สองอย่างเท่านั้น ตอนนี้ฉันก็กำลังแลกเปลี่ยนกับเธออยู่ ตราบใดที่เธอสอนวิชาหกรูปแบบ ฉันก็จะช่วยเธอเพิ่มความสามารถอย่างหนึ่ง แล้วเมื่อฉันแน่ใจว่าเธอหลอมรวมเป็นหนึ่งกับกลุ่มของพวกเรา ฉันก็จะช่วยให้โดยไม่ต้องแลกเปลี่ยนอะไรเลย เธอคิดว่าไง?”

รอนอยากให้เธอรวมเป็นหนึ่งกับกลุ่มของเขาจริง ๆ วันหลังเธอจะได้ไม่คิดหนีเขาไปอีก

ดูหุ่นอันน่าภาคภูมิใจของแคลิเฟอร์นั่นสิ ผมยาวสีบลอนด์ทอง ริมฝีปากสีดอกกุหลาบ หุ่นที่เหมือนนาฬิกาทรายและผิวที่ขาวนวล

แค่ก ๆ

รอนลูบจมูกของเขาและชื่นชมเรือนร่างของแคลิเฟอร์โดยที่เขากำลังรอคำตอบของอีกฝ่ายอยู่

แคลิเฟอร์มองรอนด้วยสายตาแปลก ๆ ฟันของเธอขบกันแน่น “วิชาหกรุปแบบนี้ไม่สามารถสอนให้ใครได้ โดยเฉพาะพวกโจรสลัด ถ้าหากถูกศูนย์บัญชาการใหญ่หรือรัฐบาลโลกรู้...”

“รู้แล้วยังไง?” รอนขัดเธอ “ศูนย์บัญชาการใหญ่กองทัพเรือ? แล้วไงล่ะ ไม่ต้องพูดถึงกองทัพเรือ แม้แต่รัฐบาลโลกก็ไม่อยู่ในสายตาของฉัน เธอคิด่วาฉันจะจัดการพวกเขาไม่ได้ถ้าไม่มีวิชาหกรูปแบบเหรอ?”

แคลิเฟอร์พูดไม่ออก

รอนพูดต่อไปอีก “ฉันค่อนข้างสนใจวิชาหกรูปแบบ ต่อให้เธอไม่สอนฉัน แต่ฉันก็จะจับพวกพลตรี พลโทมาบังคับให้เขาสอนฉันในอนาคตได้อยู่ดี แต่ถ้าเธอไม่เห็นด้วย เธอก็จะไม่มีโอกาสได้พัฒนาความสามารถของเธอ”

“ฉัน...” แคลิเฟอร์อ้ำอึ้ง “ฉันตกลงก็ได้!”

“นั่นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องแล้วล่ะ” รอนมองดูแคลิเฟอร์ เขารู้ว่าทำไมเธอถึงเลือกยอมรับมัน เพราะตอนนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งในกลุ่มของเขา ในอนาคตกองทัพเรือและรัฐบาลโลก บางทีอาจเล็งเป้าว่าเธอเป็นคนทรยศ และสภาพการณ์ในปัจจุบันก็ไม่สามารถทำให้เธอหลบเลี่ยงความตายได้ ดังนั้นเธอเลยตอบตกลง ในสายตาของรัฐบาลโลก เรื่องที่แคลิเฟอร์ทรยศเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง เธอไม่สามารถกลับไปที่นั่นได้อีกต่อไปแล้ว

รอนยืนขึ้นอย่างมีความสุขและรีบพาแคลิเฟอรืไปยังที่โล่งกลางเรือและเริ่มให้แคลิเฟอณ์ฝึกเขา

แคลิเฟอร์ถอนหายใจอย่างปลงตก ตอนนี้เธอมีเพียงต้องยอมรับและเริ่มสอนวิชาหกรูปแบบให้กับรอน

ดังนั้น ตอนนี้รอนเลยถูกลดระดับเป็นเพียงนักเรียนคนหนึ่งเท่านั้น เขาเริ่มศึกษาวิชาหกรูปแบบอย่างจริงจัง และในขณะเดียวกัน แคลิเฟอร์ที่เลื่อนขั้นจากเชลยเป็นอาจารย์ก็ถือแส้เหล็กที่เต็มไปด้วยหนามแหลม เหล่าสาว ๆมองภาพที่เกิดขึ้นนี้ด้วยสายตาชื่นชมแคลิเฟอร์