บทที่ 7 วีรบุรุษไม่ควรอยู่ตรงนี้

บทที่ 7 วีรบุรุษไม่ควรอยู่ตรงนี้

การเสียชีวิตของลิตเติ้ล จอห์นไม่ใช่เรื่องน่าเศร้า

แต่มันเป็นอย่างอื่นที่ทำให้ อริส วู้ด กังวลมากขึ้น

ลิตเติ้ล จอห์นได้รับบาดเจ็บครั้งแรกจากไรเฟิลซุ่มยิง จากนั้นถูกสังหารด้วยปืนพกระยะเผาขน

สิ่งนี้หมายความว่า?

แสดงว่าน่าจะมีอีกทีมซุ่มอยู่ในป่าทึบแห่งนี้

เป็นไปไม่ได้ที่บาดแผลจากปืนพกและปืนไรเฟิลจะทำโดยคนๆเดียวกัน จริงไหม?

ภาพดังกล่าวได้ปรากฏขึ้นในใจของอริส วู้ดแล้ว

ทั้งสองคนตกเป็นเป้าหมายแรกโดยพลซุ่มยิงของศัตรู เฮนรี่ถูกฆ่าตายก่อน และลิตเติ้ลจอห์นได้รับบาดเจ็บ

จากนั้นศัตรูก็มาที่นี่และฆ่าลิตเติ้ล จอห์นด้วยปืนพก

อริส วู้ด ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้จะทำโดยคนคนเดียว

และในสายตาของเขา

ระดับของทีมนี้สูงมากจน ลิตเติ้ลจอห์นไม่สามารถส่งสัญญาณความทุกข์ได้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้เขาก็หายใจเข้าลึกๆ

"หยุดการติดตามและอพยพไปพร้อมกับศพ"

ในฐานะหัวหน้าหน่วย

แม้ว่าการตายของสมาชิกในทีมของเขาสองคนจะทำให้อริส วู้ดโกรธมาก

แต่เขาก็เข้าใจว่าหากฝ่ายตรงข้ามสามารถซุ่มยิงคนของตัวเองได้ที่นี่ แสดงว่าฝ่ายตรงข้ามต้องเตรียมพร้อมแล้ว

ถ้าเขาพาสมาชิกในทีมบุกเข้าไปข้างใน เป้าหมายของผู้ล่าและเหยื่ออาจสลับกันได้

คุณไม่สามารถเสี่ยงชีวิตของคุณเองเช่นนี้

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อริส วู้ดก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว

ถ้าเขาอยู่ในเขตสงครามของประเทศอินทรี เขาคงเรียกการสนับสนุนทางอากาศเพื่อเปลี่ยนป่าข้างหน้าเขาให้กลายเป็นทะเลเพลิง

น่าเสียดายที่นี่ไม่ใช่เขตสงครามของประเทศเราเอง แต่เป็นพื้นที่อ่อนไหวมาก

สำหรับภารกิจนี้ประเทศอินทรีได้ริเริ่มสร้างแรงกดดันต่อประชาคมระหว่างประเทศ เพื่อให้สายตาของคนทั้งโลกจับจ้องไปที่ภารกิจนี้

เป็นการป้องกันไม่ให้อาณาจักรมังกรส่งการสนับสนุนเนื่องจากแรงกดดันจากนานาชาติ

แต่ตอนนี้ การไม่สามารถเรียกกำลังสนับสนุนทางอากาศได้ กลายเป็นเรื่องน่าอายสำหรับฝ่ายเขา

เมื่อมองลึกเข้าไปในป่าทึบเป็นครั้งสุดท้าย ดวงตาของ อริส วู้ด เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

"ถอนตัว!"

………………

ในป่าดงดิบทึบ

จี้หนานอพยพอย่างรวดเร็วในป่าฝน

สิ่งที่ทำให้จี้หนานประหลาดใจก็คือทหารจากอาณาจักรอินทรีไม่ได้เรียกการสนับสนุนทางอากาศ

ในภารกิจเริ่มต้นของ "การล่า" จี้หนานได้พบกับกลยุทธ์การปฏิบัติการพิเศษของหลายประเทศ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังพิเศษของประเทศอินทรีนั้นลำบากที่สุด

ตราบใดที่คุณไม่สามารถต่อสู้ได้ คุณต้องเรียกการสนับสนุนทางอากาศ ซึ่งสามารถอธิบายได้ว่าหยิ่งผยอง

ด้วยเหตุนี้ จี้หนานจึงได้ทำซ้ำหลายครั้งในภารกิจมือใหม่เพียงแค่ถูกระเบิดจนตาย

ดังนั้น ครั้งนี้หลังจากสังหารทีมสไนเปอร์ของฝ่ายตรงข้าม จี้หนานก็ถอนตัวไปยังจุดถอนตัวโดยไม่หยุด

เพราะเขารู้ว่าถ้าเขาออกไปช้ากว่านี้อีกนิด ระเบิดเพลิงบ้าๆนั่นอาจตกลงมาใส่หัวเขาได้

โชคดีที่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม่ทำอย่างนั้นในครั้งนี้ ซึ่งทำให้เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ข้างหลังเขา ซู จื่อหยวนตามมาด้วยการหอบ

มันยากมากที่จะเดินคนเดียวในป่าฝน

แต่ชายสวมหน้ากากที่อยู่ข้างหน้าเขาสามารถเดินได้เร็วมากพร้อมกับแบกคนสองคนและชุดอุปกรณ์

สามารถพูดได้ว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงแค่สัตว์ประหลาด

ในที่สุด หลังจากนั้นไม่นานจี้หนานก็หยุด

ตามแผนที่บนหน้ากากนี่คือจุดส่งมอบงานที่ปลอดภัยอย่างแน่นอน

จี่หนานวางกระเป๋าที่เป็นความลับในมือของเขาลงบนพื้นอย่างระมัดระวังโดยวางกระเป๋าที่เป็นความลับในมือของเขาลงบนพื้นพร้อมกัน

“รออยู่นี่นะ เมื่อถึงเวลาจะมีคนมาพบคุณ ฉีดยานี้ไว้ ถ้าสัญญาณชีวิตอ่อนแรงก็ฉีดยา”

ยัดเข็มเจาะเลือดใส่มือของซู จื่อหยวนแล้ว จี้หนานก็นั่งลง

ภารกิจของตัวเองเสร็จสิ้นแล้ว

ตราบเท่าที่จี้หนานเต็มใจ เขาสามารถเทเลพอร์ตกลับไปที่สนามฝึกซ้อมได้แล้ว

แต่เขาเข้าใจว่าเขายังต้องทำสิ่งหนึ่งซึ่งเป็นสิ่งสำคัญมาก

เมื่อได้ยินคำพูดของจี้หนาน ซู จื่อหยวนก็ผงะไปครู่หนึ่ง

เมื่อเห็นว่า จี้หนานกำลังจะกลับไปทางที่เขามา ซู จื่อหยวนก็รีบพูด

“สหาย ท่านจะทำอะไร”

“คุณไม่ได้บอกว่ายังมีคนถูกจับอยู่ใช่ไหม ฉันจะไปช่วยพวกเขา”

“อะไรนะ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่จี้หนานพูด ใบหน้าของซู จื่อหยวนก็เปลี่ยนไปอย่างมาก!

แม้ว่าฉันต้องการที่จะช่วยเหลือสหายที่ถูกจับตัวไปในขณะที่กำลังคลุมตัวฉันอยู่ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลย

มีทหารมากกว่า 200 คนในค่ายทหารจากา และยังมีทหารชั้นยอดที่ต้องสงสัยว่าอยู่ในอาณาจักรอินทรี

จี้หนานกลับไปคนเดียว นับประสาว่าจะพาเขากลับมาได้อย่างไร การที่เขารักษาตัวเองไว้ได้คือปัญหาใหญ่ นี่ไม่บ้าเหรอ เขากำลังทำอะไรอยู่?

“สหาย ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณ ตัวฉันเองก็ต้องการกลับไปช่วยผู้คนเหมือนกัน แต่คุณต้องใจเย็นๆ คุณกำลังส่งตัวเองไปสู่ความตายเท่านั้น!”

ซู จื่อหยวนก็รีบร้อนเช่นกันในเวลานี้ จี้หนานเป็นผู้ช่วยชีวิตของเขา

ซู จื่อหยวนไม่ต้องการให้ผู้ช่วยชีวิตของเขากระโดดลงไปในหลุมไฟ

“ไม่ต้องห่วง ฉันมีมาตรการรับมือ”

จี้หนานเดินกลับไปทางที่เขาจากมาโดยไม่หันกลับมามอง

ด้านหนึ่ง จี้หนานต้องการดูว่าการหักเงินครั้งก่อนของเขาเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เกมนี้มีอยู่จริงในโลกแห่งความเป็นจริงหรือไม่?

ในทางกลับกัน จี้หนานไม่ต้องการละทิ้งฮีโร่เหล่านี้ที่ทำเพื่อประเทศตกอยู่ในอันตราย

แม้ว่าจะเป็นเกม จี้หนานจะไม่ทิ้งเพื่อนร่วมทีมคนใดไว้ข้างหลัง ไม่ต้องพูดถึงว่านี่อาจเป็นโลกแห่งความจริง

เมื่อเห็นว่า จี้หนานตัดสินใจที่จะไป ซู จื่อหยวนก็อดไม่ได้ที่จะกระโดดไปที่จุดนั้น

ในที่สุดความสิ้นหวังลึกๆก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เพราะ ซู จื่อหยวนรู้ว่าเขาไม่สามารถหยุดอีกฝ่ายได้

“สหาย บอกชื่อของท่าน...หรือหมายเลขหน่วยของท่าน ท่านช่วยฉันไว้ ฉันต้องรู้ว่าท่านเป็นใคร”

เสียงทำอะไรไม่ถูกของ ซู จื่อหยวนมาจากด้านหลัง

ร่างกายของจี้หนานหยุดเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้หันกลับไปมอง

"โกส"

หลังจากพูดจบ จี้หนานก็เดินลึกเข้าไปในป่าต่อไป

เขาจ้องมองไปที่ร่างของจี้หนานอย่างว่างเปล่าที่หายไปในป่าทึบ

ซู จื่อหยวนเคี้ยวซ้ำในสิ่งที่ จี้หนานพูด

“โกส? นี่คือหน่วยของคุณหรือไม่ ฉันจะหาคุณให้พบและขอบคุณเป็นการส่วนตัว คุณต้องกลับมามีชีวิต”

ดวงตาของ ซู จื่อหยวนนั่งอย่างไร้เรี่ยวแรงบนพื้น ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา

ในเวลานี้ ซู จื่อหยวนได้แต่ภาวนาให้สหายคนนี้

กลับมาอย่างปลอดภัย!