บทที่ 6 ทีมบึงพิษ
บทที่ 6 ทีมบึงพิษ
“คุณ... คุณเป็นเพื่อนร่วมชาติหรือเปล่า”
“ใช้! ฉันจะปกป้องคุณให้ถึงที่หมาย เร็วเข้า มากับฉัน”
จี้หนานไม่พูดอะไรมาก
ในขณะนี้ จี้หนานยังคงงงงวยเล็กน้อย
การแสดงออกของ NPC ในเกมนี้เหมือนจริงเกินไปใช่ไหม?
เหมือนจริง
แต่ในขณะนี้ เขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้
เนื่องจากในภารกิจเริ่มต้นของ "การล่า" ศัตรูที่ตัวเขาพบก็มี AI ที่สูงมากเช่นกัน และแม้แต่คำพูดที่พูดโดยวิธีการฆ่าที่แตกต่างกันก็ไม่เหมือนกัน
หยิบกระเป๋าหนังสีดำที่ตกอยู่ที่พื้น
นี่คือเป้าหมายและภารกิจหลัก และจะต้องไม่สูญหายไป
เขาดึงอีกฝ่ายขึ้นจากพื้น
จี้หนานวางแผนที่จะพาอีกฝ่ายออกไป
"เดี๋ยวก่อน! พวกเขายังไม่ตาย"
เมื่อเห็นว่า จี้หนานหันกลับมาและกำลังจะจากไป ซู จื่อหยวนก็กังวลเช่นกัน
เขารีบไปที่ด้านข้างของทหารทั้งสอง แม้ว่าพวกเขาจะถูกยิง แต่พวกเขาก็ไม่ได้อยู่ในส่วนที่สำคัญ
ดังนั้นทั้งสองจึงยังคงหายใจอย่างอ่อนแรง
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จี้หนานก็ขมวดคิ้วโดยไม่ได้ตั้งใจ
NPC นี้พูดมากเกินไป แม้แต่ชักชวนให้ตัวเองช่วยใครซักคน? แต่มันก็น่าสนใจ.
หลังจากกลับมาที่ด้านข้างของซู จื่อหยวนแล้ว จี้หนานก็โน้มตัวไปตรวจร่างกายของพวกเขา
แม้ว่าพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากกระสุนปืน ดังที่ซู จื่อหยวนกล่าว แต่ทั้งสองยังคงหายใจอย่างอ่อนแรง
การแสดงออกที่เจ็บปวดและบาดแผลที่โชกไปด้วยเลือดทำให้จี้หนานงงงวย
นี่มันสมจริงเกินไปใช่มั้ย?
จู่ๆ ความคิดก็แวบเข้ามาในหัวของจี้หนาน
"เดี๋ยวก่อน! เกมนี้ไม่สามารถเป็นจริงได้ใช่ไหม"
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ คลื่นอารมณ์ที่ถาโถมเข้ามาก็ถาโถมเข้าใส่หัวใจของจี้หนานทันที
มันเป็นเรื่องจริงเมื่อคุณคิดเกี่ยวกับมัน
เกมจะสมจริงได้อย่างไร?
ไม่ว่าจะเป็นกลิ่นเลือดหรือเสียงรอบข้าง พร้อมอุปกรณ์ไฮเทคครบครัน
ทั้งหมดนี้ทำให้จี้หนานสั่นสะท้านไปทั้งตัว
ใช่ นี่ไม่ใช่เกม แต่นี่คือโลกแห่งความจริง!
เกมนี้พาตัวเองไปสู่สนามรบจริง
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จี้หนานก็เหงื่อเย็นออกมา
เขาเงียบที่นี่เพราะความตกใจ
แต่ในสายตาของซู จื่อหยวนมันไม่ใช่อย่างนั้น
ชายลึกลับที่ช่วยตัวเองไม่ได้พูดอะไรกับผู้เผชิญเหตุที่บาดเจ็บสาหัส
เมื่อเวลาผ่านไปซู จื่อหยวนก็กังวลเช่นกัน
เพราะซู จื่อหยวนเข้าใจ
ต้องมีศัตรูอยู่ข้างหลัง และคู่ต่อสู้ก็ไม่ยอมออกไปง่ายๆ
“สหาย สหาย?”
ไม่มีทางอื่น ซู จื่อหยวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเตือน จี้หนานอย่างนุ่มนวล
เสียงของซู จื่อหยวนทำให้ จี้หนานกลับมามีสติอีกครั้ง
ดวงตากลับมาชัดเจน จี้หนานเข้าใจ
แม้แต่ในเกม
เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะละทิ้งคนที่ยังไม่ตาย
ไม่ต้องพูดถึงว่านี่อาจเป็นโลกแห่งความจริง
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จี้หนานก็ไม่ลังเลอีกต่อไป
ตบเบาๆไปที่กล่องแบนเล็กๆที่อยู่ข้างเอวของเขา และสิ่งที่ดูเหมือนการฉีดถูกผลักออกมาจากข้างใน
นี่คือเสบียงพื้นฐานสำหรับแต่ละภารกิจ เข็มเจาะเลือด
แต่ละงานจะเติมสามเข็มโดยอัตโนมัติ
สำหรับผู้เล่นเอง การฉีดหนึ่งครั้งจะฟื้นฟูปริมาณเลือดทันที
แต่สำหรับคนอื่น จี้หนานไม่รู้ว่ามันมีประโยชน์หรือไม่
เขาแทงเข้าที่หัวใจของทั้งสองคนอย่างดุเดือด
ด้วยเข็มเจาะเลือด
รูม่านตาของผู้ตอบทั้งสองหดตัวลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าพวกเขาได้รับการกระตุ้น
เขาหายใจออกอย่างหนัก จากนั้นทั้งสองคนก็หอบหนักกว่าเดิมมาก
มันได้ผล!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ จี้หนานรู้ในใจว่าความคิดของเขาอาจเป็นจริง
เกมนี้น่าจะเกิดขึ้นจริงในโลกแห่งความเป็นจริง
ทุกสิ่งที่ฉันได้สัมผัสไม่ใช่เกม แต่เป็นการต่อสู้ที่แท้จริง!
แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนั้น
ช่วยผู้บาดเจ็บทั้งสองไว้บนไหล่ด้วยมือแต่ละข้าง
ตัวละครที่ควบคุมโดยผู้เล่นมีพละกำลังที่แข็งแกร่งมาก และไม่ยากที่จะเดินชนคนบาดเจ็บสองคน
เมื่อเห็นซู จื่อหยวนจ้องมองมาที่เขานิ่งเฉยราวกับว่าเขากำลังดูสัตว์ประหลาด
จี้หนานขมวดคิ้ว
“ยังไม่ไปอีก? คุณอยากตายที่นี่ไหม”
"โอ้! ผมขอโทษ."
จี้หนานและซู จื่อหยวนที่ได้รับบาดเจ็บได้หายตัวไปในป่าฝนที่เป็นน้ำแข็ง
มีเพียงลมแรงและฝนตกหนักเท่านั้นที่เป็นพยานถึงสิ่งนี้
ไม่ถึงสิบนาทีหลังจากที่ทั้งสองออกจากที่นี่
ที่จุดซุ่มโจมตีของเฮนรี่และลิตเติ้ลจอห์น
ทหารหลายคนในชุดรบสีดำและสีเขียวโผล่ออกมาจากพุ่มไม้ทั้งสองด้าน
ทหารชั้นนำมีผมหงอกและมีรอยแผลเป็นลึกบนใบหน้า
อริส วู้ด.
กัปตันหน่วย "บึงพิษ" ของ กรีนเบเรต์
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างแท้จริงในการต่อสู้ในป่าฝน
แต่ตอนนี้กัปตันทีมบึงพิษ ขมวดคิ้วกับเหตุการณ์ตรงหน้าเขา
เมื่อกี้ เขาขาดการติดต่อกับทีมสไนเปอร์ของเฮนรี่
หลังจากที่ผู้ประสานงานมาถึงที่นี่ เขาก็ได้เห็นฉากที่น่าตกใจนี้
เฮนรี่และลิตเติ้ลจอห์นเสียชีวิต และทีมสไนเปอร์ของเขาถูกกวาดล้างในสภาพแวดล้อมป่าฝนที่คุ้นเคย
สิ่งนี้ทำให้ อริส วู้ด ยอมรับไม่ได้เล็กน้อย
ไม่ต้องพูดถึงเฮนรี่ เขาเป็นทหารผ่านศึกในทีมของเขาและมีประสบการณ์การต่อสู้มากกว่าห้าปีในป่าฝนแห่งนี้
สไนเปอร์ผู้มากด้วยประสบการณ์การต่อสู้เสียชีวิตที่นี่ ซึ่งทำให้เขาเสียใจมาก
ต้องรู้ว่าพลซุ่มยิงนั้นแตกต่างจากแขนอื่นๆ และการฝึกฝนนั้นยากมาก
พลซุ่มยิงที่ยอดเยี่ยมมักเป็นปืนอันดับต้นๆในกองทัพ โดยเฉพาะพลซุ่มยิงในหน่วยรบพิเศษ
มันยากที่จะจินตนาการว่ามันยากแค่ไหนที่จะเกิดพรสวรรค์เช่นนี้
แต่เป็นลิตเติ้ลจอห์นที่ทำให้อริส วู้ดปวดหัวมากที่สุด
ลิตเติ้ล จอห์น เองก็เป็นเด็กใหม่ในทีมของเขา และเขาอยู่ที่นี่ได้ไม่ถึงสามเดือน
แต่พ่อของเขาเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนกองกำลังพิเศษ
มีชื่อเสียงในทางทหารสูง
ตอนนี้ลูกชายของเขาตายแล้ว ไม่ต้องคิดเลยว่าจะลำบากแค่ไหน
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อริส วู้ดก็หายใจเข้าลึกๆและมองไปที่สมาชิกในทีมที่กำลังตรวจสอบศพ
หลังจากการตรวจสอบ สมาชิกในทีมตรวจสอบสองคนก็ลุกขึ้นและพูดว่า
"กัปตัน เฮนรี่ถูกยิงเสียชีวิตด้วยกระสุนนัดเดียว ลิตเติ้ล จอห์นถูกยิง 2 นัด หนึ่งนัดที่ศีรษะและอีกนัดที่ไหล่ เมื่อมองดูรูปร่างของบาดแผล มือปืนได้บดขยี้ไหล่ขวาของเขาก่อน จากนั้นเขาก็ถูกยิงในระยะประชิด . ศัตรูได้เข้ามาใกล้ก่อนที่จะถูกสังหารด้วยปืนพก"
ทหารในบึงพิษเป็นชนชั้นสูงที่มีประสบการณ์การต่อสู้มากมาย
มันง่ายที่จะตัดสินสถานการณ์ในที่เกิดเหตุจากบาดแผล
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ อริส วู้ด ก็เงียบไป
