บทที่ 411-412
บทที่ 411 นอนกันเถอะ หลังจากนั้นเซียวเฉินเยวียนอุ้มถังซือซือไปนอนบนเตียง เมื่อเธอหันไปสบตาเขาอีกครั้ง สติของเธอก็หลุดลอยหายไปในอากาศทันที “ซือซือ ผมไปอาบน้ำก่อนนะ” พูดจบเขาก็รีบลุกตรงไปที่ห้องน้ำ ต่อมา ขณะที่เซียวเฉินเยวียนกำลังอาบน้ำ มีเสียงใครกำลังทำอะไรบางอย่างดังขึ้นมา... เสียงอะไรน่ะ? เขาจึงปิด...