ตอนที่ 70 : ลอร์ดแห่งเมืองบ่อปลา! ออกเดินทาง!
ตอนที่ 70 : ลอร์ดแห่งเมืองบ่อปลา! ออกเดินทาง!
ในห้องนั่งเล่น
โจวโจวมองไปยังแผนที่ที่อู๋ตู่นำกลับมา
นี่คือแผนที่อันใหม่ของเมืองบ่อปลา!
ข้อมูลของแผนที่ส่วนใหญ่ไม่ต่างจากข้อมูลเดิมนัก มีข้อมูลแผนที่บางส่วนเท่านั้นที่ได้รับการแก้ไขเล็กน้อย
นอกจากนี้ อู๋ตู่ยังได้ไฮไลท์ตำแหน่งของร้านตัดเสื้อสายลมใหม่ของจางหลี่ไว้และดินแดนของลอร์ด 2 คนกับลอร์ดสีชาดอีก 3 ตัว
โจวโจวมองไปยังร้านตัดเสื้อสายลมใหม่และจากนั้นก็มองไปยังดินแดนทั้งห้า
รายละเอียดแผนที่ปรากฏขึ้นมา
[ลอร์ดเผ่าพันธุ์แวมไพร์—ระดับดินแดน: ระดับเหล็กดำขั้นสูง]
[ลอร์ดเผ่าพันธุ์บาโฟเมต—ระดับดินแดน: ระดับเหล็กดำขั้นกลาง]
[ลอร์ดสีชาด เจ้าทรายคลั่ง วายุโหยหวน—ระดับดินแดน: ระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้น]
[ลอร์ดสีชาด ปีศาจวารี อันสือ—ระดับดินแดน: ระดับบรอนซ์เขียวขั้นกลาง]
[ลอร์ดสีชาด มัจฉาสังหารเกล็ดม่วง ซื่อเป่า—ระดับดินแดน: ระดับบรอนซ์เขียวขั้นกลาง]
นอกจากนี้ยังมีข้อความพิเศษในตอนท้ายด้วย
มันอธิบายถึงความแข็งแกร่งของลอร์ดและลอร์ดสีชาดพวกนี้ จำนวนของลูกน้อง และการกระจายความแข็งแกร่งของพวกมัน
“ท่านลอร์ด เมืองบ่อปลาคือพื้นที่ระดับบรอนซ์เขียวจริงๆ ระดับดินแดนของลอร์ดสีชาดทั้งสามต่างก็เป็นระดับบรอนซ์เขียวทั้งหมด”
โจวโจวเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจ
“เพราะเมื่อลอร์ดสีชาดที่มีดินแดนระดับเหล็กดำถือกำเนิดขึ้นมา เมืองบ่อปลาก็จะส่งกองกำลังไปทำลายมันทันที ดังนั้นจึงมีเพียงลอร์ดสีชาด 3 ตัวนี้เท่านั้นที่มีดินแดนระดับบรอนซ์เขียวและได้ครอบครองสถานที่แห่งนี้มาอย่างยาวนาน ความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกมันน่าจะถึงระดับเงินขาวแล้ว นอกจากนี้ มอนสเตอร์ที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของพวกมันก็ยังทรงพลังมากด้วย”
“กองทัพเมืองบ่อปลารู้สึกว่าถ้าพวกเขาโจมตีอย่างบุ่มบ่าม ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็อาจจะอ่อนแอลงได้ เมื่อถึงเวลานั้น พวกเขาก็อาจจะต้องตกอยู่ในอันตรายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับลอร์ดสีชาดตัวอื่น ดังนั้นพวกเขาจึงรักษาเสถียรภาพแบบนี้เอาไว้ แต่สันติภาพแท้จริงแล้วหมายความว่าไม่มีความขัดแย้งใหญ่ๆ ต่อกัน แต่ก็มีความขัดแย้งเล็กๆ น้อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด นั่นไม่ใช่สันติภาพที่แท้จริงเลย” อู๋ตู่กล่าว
“เจ้าไปได้ข้อมูลพวกนี้มาจากไหน?” โจวโจวถามด้วยความสงสัย
“...ข้าไปซื้อมันมา มีหลายๆ ที่ในเมืองบ่อปลาที่เป็นแหล่งขายข้อมูล นอกจากนี้ข้อมูลพวกนี้ยังมีราคาไม่แพงด้วย ดังนั้นข้าเลยใช้แกนหมอกซื้อพวกมันมาเพื่อความสะดวก” อู๋ตู่เขินๆ เล็กน้อย
“ทำได้ดีมาก ในอนาคตเมื่อเจ้าออกไปวาดแผนที่ เจ้าก็สามารถรวบรวมข้อมูลแบบนี้มาได้ เมืองตะวันสาดแสงจะรับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้เอง ถ้าเจ้าต้องการกำลังคนหรือเสบียงอื่นๆ ก็เบิกไปได้เลย ไม่ต้องถามข้าก่อน ตอนนี้ในเมืองมีรองเจ้าเมืองคนใหม่แล้ว เจ้าสามารถเรียกเขาว่าผู้อาวุโสเจิ้งและเบิกกับเขาได้เลย” โจวโจวกล่าว
“ขอรับท่านลอร์ด!” อู๋ตู่กล่าวด้วยความตื่นเต้น
เขาได้รับมอบหมายให้ทำงานสำคัญจากท่านลอร์ดอีกแล้ว
มันรู้สึกดีจริงๆ ที่ถูกไว้ใจ!
เขาไม่อาจทำให้ท่านลอร์ดผิดหวังได้!
เขาตั้งมั่น
โจวโจวมองดูแผนที่ต่อ
“อย่าเพิ่งโจมตีลอร์ดพวกนี้ละกัน การทดสอบลอร์ดมือใหม่ใกล้เข้ามาแล้ว ไปยังเมืองบ่อปลาและรวบรวมคริสตัลออโรร่า 10 อันเพื่อทำภารกิจของจ้าวฉางโจวให้เสร็จก่อน จะได้มีหอคอยออโรร่าระดับบรอนซ์เขียวขั้นสูง” โจวโจวคิด
จากนั้นเขาก็มองไปยังอู๋ตู่
หลังจากคิดอยู่สักพัก เขาก็กล่าวว่า
“อู๋ตู่ ข้าจะมอบภารกิจใหม่ให้กับเจ้าหลังจากเจ้าวาดแผนที่เมืองบ่อเสร็จแล้ว พาทีมสำรวจออกไปวาดแผนที่ทะเลทรายโกบิและเนินทรายขวากหนามที่อยู่รอบๆ ทะเลทรายตะวันสาดแสง ข้าให้เวลาเจ้าสามวัน ทำได้ไหม?” โจวโจวถาม
“ไว้ใจข้าได้เลยท่านลอร์ด ข้าจะวาดแผนที่พวกนั้นให้เสร็จในสองวันเอง!” อู๋ตู่ตกลงทันที
โจวโจวรับทราบ
หลังจากนั้นทั้งสองคนก็คุยกันอีกสักพักก่อนที่โจวโจวจะปล่อยให้อู๋ตู่จากไป
หลังจากที่อู๋ตู่จากไป โจวโจวก็มองไปยังแผนที่เมืองบ่อปลาตรงหน้าของเขาและคิดบางสิ่งขึ้นมาได้ เขาหยิบเอาแผนที่ของทะเลทรายตะวันสาดแสงขึ้นมา
การสำรวจปัจจุบันบนแผนที่เปลี่ยนจาก 59% เป็น 100% แล้ว!
โจวโจวพอใจมากเมื่อเห็นตัวเลขนี้
จากนั้นเขาก็เริ่มคิดถึงการพัฒนาต่อไปของเขา
“ฉันพิชิตทะเลทรายตะวันสาดแสงได้แล้ว ต่อไปก็ได้เวลาขยายอาณาเขต เมืองบ่อปลามีอาณาจักรออโรร่าอยู่ข้างหลัง พวกเราไม่อาจบาดหมางกับพวกเขาได้ในตอนนี้ แต่กับอีกสองพื้นที่ระดับเหล็กดำอย่างทะเลทรายโกบิและเนินทรายขวากหนามนั้นต่างออกไป! ฉันสามารถต่อสู้ได้โดยตรงในพื้นที่ทั้งสองแห่งนี้ตราบใดที่แผนที่ของอู๋ตู่เป็นระเบียบแล้ว…” โจวโจวคิด
เขาเก็บแผนที่และเดินออกจากลานของลอร์ด เขาใช้ถุงทรัพยากรเฉพาะของทะเลทรายตะวันสาดแสงและได้รับวัสดุพื้นฐาน 200,000 หน่วยกับคริสตัลทราย 10,000 กิโลกรัม
จากนั้นเขาก็มอบทรัพยากรเหล่านี้ให้กับจ้าวฉางโจวเพื่อนำไปใช้สร้างกำแพง
หลังจากนั้นเขาก็ไปพบกับเจิ้งหยวนฉีและบอกอีกฝ่ายว่าเขากำลังจะไปเมืองบ่อปลา เขาถามว่ามันมีอะไรที่เขาต้องให้ความสนใจไหม
“มันไม่มีอะไรที่ต้องให้ความสนใจขอรับ อาณาจักรออโรร่าค่อนข้างเป็นมิตรกับลอร์ดจากทุกเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว มันย่อมไม่ต้องห่วงว่าจะมีเหตุการณ์ไม่คาดฝันอะไร ในทางกลับกัน มันมีกองกำลังท้องถิ่นบางส่วนที่มองไม่เห็นแสงสว่างของวัน ท่านลอร์ดต้องระวังด้วย สมาชิกของกองกำลังเหล่านั้นจะไม่สนใจในตัวตนของท่านลอร์ด พวกมันจะโจมตีโดยไม่มีการยับยั้งตราบใดที่มีประโยชน์”
เจิ้งหยวนฉีกล่าว
โจวโจวรับทราบ
จากนั้นเขาก็ถามอีกฝ่ายว่าเขาจะได้คริสตัลออโรร่ามาได้ยังไง
นอกจากนี้เขายังบอกถึงแผนการสร้างหอคอยออโรร่าในดินแดนของเขาด้วย
“งั้นพวกเราก็จะสร้างหอคอยออโรร่าสินะขอรับ ง่ายมาก ข้าจะเขียนจดหมายไปหานายกเทศมนตรีของเมืองบ่อปลาให้ ท่านลอร์ดส่งคนไปส่งจดหมายให้กับอีกฝ่าย หลังจากอีกฝ่ายเห็นจดหมายแล้ว พวกเขาก็จะมอบคริสตัลออโรร่าให้ทันที”
เจิ้งหยวนฉีกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เจ้าทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?”
โจวโจวอึ้งไป
“นายกเทศมนตรีของเมืองบ่อปลาชื่อว่าจางบัน เด็กนั่นเป็นลูกศิษย์ของข้าเอง เขาควรที่จะได้เป็นเจ้าหน้าที่อยู่กับข้า อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ชอบแผนการชั่วร้ายในวัง ดังนั้นในท้ายที่สุดแล้วเขาจึงแจ้นไปที่เมืองบ่อปลาเพื่อเป็นนายกเทศมนตรีเล็กๆ เพื่อต่อต้านการรุกรานของอาณาจักรทาฮัน”
“อาณาจักรทาฮัน?”
“ขอรับ ท่านลอร์ดเพิ่งมาที่โลกใบนี้ ดังนั้นท่านน่าจะยังไม่รู้จัก อาณาจักรทาฮันคืออาณาจักรสีชาดที่ก่อตั้งขึ้นโดยมอนสเตอร์แห่งหมอก! กองกำลังของมันไม่ได้ด้อยไปกว่าอาณาจักรออโรร่าเลย! ในเวลาเดียวกันมันก็ยังเป็นศัตรูที่อาณาจักรออโรร่าได้ต่อสู้มาอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมา”
“ความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างทั้งสองอาณาจักรนั้นมีมากมายเหลือคณา ยิ่งไปกว่านั้น เจตจำนงสูงสุดและลอร์ดสีชาดยังเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่ต้น! ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ความเคียดแค้นนี้จะดำเนินต่อไปเว้นแต่อาณาจักรใดอาณาจักรหนึ่งจะถูกกำจัด ท่านลอร์ด ท่านต้องระวังอาณาจักรทาฮันด้วยเมื่อท่านไป อาณาเขตของมันอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ไม่เพียงแต่จะติดกับอาณาจักรออโรร่าเท่านั้น แต่ในอนาคตอาณาเขตของมันจะต้องชนเข้ากับอาณาเขตของท่านลอร์ดแน่ๆ” เจิ้งหยวนฉียิ้ม
โจวโจวพยักหน้า
จากนั้นเจิ้งหยวนฉีก็เริ่มเขียนจนหมด ในขณะที่โจวโจวไปหาไป่อี้และบอกให้เธอไปเรียกนักธนูพลังธาตุ 500 คนและทหารดาบโล่ 500 คนให้ตามเขาไปยังเมืองบ่อปลา
ทหาร 1,000 คนถูกระดมพลในเวลาไม่นาน
โจวโจวมองไปที่พวกเขาและรู้สึกพึงพอใจมาก
ด้วยทหาร 1,000 คนนี้ ผู้กล้าไป่อี้ และมังกรเนซาริโอ้ และสุดท้ายก็ไพ่ตายอย่างการวาร์ปกลับเมืองของเขา เขาไม่น่าจะตกอยู่ในอันตรายอะไรได้ใช่ไหม?
สำหรับทหารที่เหลือ เขาทิ้งไว้ให้จ้าวฉางโจวใช้สร้างกำแพงดินแดน
“ท่านลอร์ด ทหารพร้อมแล้ว พวกเราพร้อมโจมตีเมืองบ่อปลาได้ทุกเมื่อ!”
หลังจากไป่อี้เตรียมกองทัพเสร็จ เธอก็เข้ามารายงานโจวโจวทันที
“ข้าไม่ได้จะโจมตีเมืองบ่อปลา ข้าแค่จะไปดูเมืองบ่อปลาก็เท่านั้น” โจวโจวอึ้งไปชั่วขณะก่อนที่จะอธิบาย
ดวงตาของไป่อี้ว่างเปล่า
ทำไมท่านลอร์ดต้องเตรียมตัวซะเยอะขนาดนี้ด้วยถ้าจะแค่ไปดู?
เธอรู้สึกสับสนและเศร้าใจ
อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่ได้ตั้งคำถามต่อคำสั่งของโจวโจว
ในเวลานั้นเอง เจิ้งหยวนฉีก็เดินเข้ามาพร้อมกับจดหมาย
เมื่อเขาเห็นทหาร 1,000 คน ไป่อี้ และมังกรที่บินอยู่บนท้องฟ้า เขาก็อึ้งไป จากนั้นเขาก็ลังเลและกล่าวออกมาว่า
“ท่านลอร์ด อาณาจักรออโรร่าทรงพลังและมีรากฐานที่หนักแน่น มันไม่ฉลาดเลยที่จะโจมตีอย่างบุ่มบ่ามในตอนนี้ ถ้าท่านลอร์ดมีแผนการอะไรเกี่ยวกับอาณาจักรออโรร่าจริงๆ พวกเราก็สามารถพิจารณามันดูอย่างถี่ถ้วนก่อนก็ได้ ข้าน้อยผู้นี้คุ้นเคยกับอาณาจักรออโรร่าดี! ขอเวลาให้พวกเราเติบโตอีกสัก 3 ปีเถอะ! ข้ารับประกันเลยว่าท่านลอร์ดจะต้องสามารถทำลายอาณาจักรออโรร่าได้โดยเสียหายไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้นแน่!”
เจิ้งหยวนฉีตบหน้าอกของเขาด้วยความมั่นใจ
โจวโจว “?”
ไป่อี้ “???”
…
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง โจวโจวก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อโน้มน้าวเจิ้งหยวนฉีว่าเขาแค่พากองกำลังของเขาไปเพื่อรับรองความปลอดภัยของเขาเท่านั้น เขาไม่ได้มีเจตนาอื่น
จากนั้นเขาก็ออกจากเมืองตะวันสาดแสงไปพร้อมกับทุกคนและเนซาริโอ้ และมุ่งหน้าสู่เมืองบ่อปลา
