ตอนที่ 87 : ฉินหยุนจับรางวัล

"ร้านเสื้อผ้าจวินชิงแห่งนี้ช่างใจกว้างจริงๆ มีรางวัลเยอะแยะมากมายเลย"

"พวกเขาไม่ได้โกหกใช่ไหม?"

"มันจะเป็นเรื่องโกหกไปได้ยังไง เอาจริงๆถึงแม้ว่าจะไม่มีใครจับรางวัลได้รถคันนั้น แต่โทรศัพท์มือถือ IPhone  Huawei คอมพิวเตอร์ ตู้เย็น และอื่นๆอีก ต้องมีคนได้แน่นอน ขนาดเพื่อนของฉันยังจับได้ตั้งสองรางวัล เขาป่าวประกาศไปทั่วตอนที่เขากลับถึงบ้าน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่ยังไงล่ะ"

"ฉันได้ยินมาว่าผู้จัดการของร้านนี้เคยอยู่ในฝ่ายบริหารของบริษัท Anta มาก่อน ด้วยตัวตนของเขาเราไม่น่าจะโดนหลอกอย่างแน่นอน"

"ไม่ใช่แค่ผู้จัดการเท่านั้น จวินชิงนี้ยังเป็นแบรนด์ที่เกิดขึ้นในเมืองจินหลิงของเราในช่วงไม่กี่ปีนี้เอง แต่มูลค่าของบริษัทพวกเขาอย่างน้อยๆก็หลายสิบล้านแล้ว"

"ฉันได้ข่าวมาว่าเกิน 100 ล้าน!"

"รีบเข้าไปสิ บางทีฉันอาจจะจับรางวัลได้รถคันนั้นก็ได้! ถ้าไปช้ารางวัลรถยนต์ต้องถูกคนอื่นจับไปแน่"

...

กลุ่มคนพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น

เสื้อผ้าเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องซื้อ ซึ่งจะซื้อที่ไหนก็ได้ แต่ถ้าซื้อที่นี่ ตราบใดที่คุณใช้จ่ายเงินครบ 500 หยวน คุณก็สามารถจับรางวัลที่มีมูลค่ามากถึง 20,000 หยวน และหากคุณใช้จ่ายครบ 1,000 หยวน คุณก็อาจมีโอกาสชนะรางวัลได้รถยนต์ด้วยซ้ำ!

มันคือรถยนต์ราคาตั้ง 150,000 หยวนเชียว!

งานประจำที่พวกเขาส่วนใหญ่ทำนั้น ยังหาเงิน 150,000 หยวนต่อปีไม่ได้เลยด้วยซ้ำ

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าคุณจะจับสลากแล้วไม่ได้รับรางวัลอะไรเลย แต่เงินที่คุณใช้ไปก็สามารถเปลี่ยนเป็นคะแนนสะสมได้ และคุณก็สามารถใช้คะแนนนั้นเพื่อจับรางวัลได้ทุกวันที่ 1 และ 15 ของทุกเดือนอีกด้วย

คิดให้ตายก็ยังถือว่าคุ้ม!

นี่คือการใช้เงินทุนเป็นใบเบิกทาง อันที่จริงแล้ว มีร้านเสื้อผ้าไม่กี่แห่งที่กล้าทำเช่นนี้เมื่อตอนที่เปิดร้านครั้งแรก ถึงแม้ว่าจะมี รางวัลที่ใช้ดึงดูดลูกค้าก็เป็นเพียงของขนาดเล็กและไม่มีความยิ่งใหญ่อะไรเลย

"บอสฉินครับ ผมประเมินเบื้องต้นแล้ว การเปิดร้านขายเสื้อผ้าจวินชิงในครั้งนี้ แค่ของรางวัลพวกนี้อย่างเดียว พวกเขาก็ใช้เงินไปเป็นจำนวนมากแล้ว อย่างน้อยก็ประมาณ 400,000 หยวนเลยครับ!"

จ้าวเทียนเฉียงที่ยืนอยู่ถัดจากฉินหยุนกล่าวออกมา เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอยู่ภายในใจ นี่เปรียบเสมือนการโปรยเงินทิ้งชัดๆ

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าการทุ่มเงินจำนวนนี้จะดูรับไม่ได้สักเท่าไร แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ชัดเจนมาก

คาดว่าวันนี้วันเดียว ร้านเสื้อผ้าจวินชิงน่าจะสามารถกู้คืนเงินทุนส่วนใหญ่กลับคืนมาได้

จริงๆแล้วเมื่อก่อนหน้านี้ ตอนที่ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนเปิดทำการวันแรก เขาก็แนะนำให้ฉินหยุนใช้เงินในการโปรโมทเช่นกัน ในตอนแรกเขาเสนอให้จัดกิจกรรมและแจกของรางวัลต่างๆเพื่อดึงดูดลูกค้า แต่ฉินหยุนปฏิเสธมันโดยทันที

ด้วยค่ายกลรวบรวมโชคลาภที่เขามี จริงๆแล้วที่ฉินหยุนต้องทำก็มีแค่เปิดร้านค้าขึ้นมาเท่านั้น เนื่องจากความสามารถในการรวบรวมโชคลาภของค่ายกลรวบรวมโชคลาภนั้นถูกเปิดใช้งานอยู่ตลอดเวลา และโดยพื้นฐานแล้วไม่ว่าเขาจะจัดกิจกรรมโปรโมทหรือไม่ ผลลัพธ์ที่ได้มันก็ไม่แตกต่างกันมาก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเพื่อทำสิ่งที่ซับซ้อนเหล่านี้

แม้ว่าเขาจะจัดกิจกรรมโปรโมท หรือไม่จัดกิจกรรมโปรโมท เขาก็ยังสามารถขายได้เหมือนเดิม แล้วทำไมเขาต้องไปเสียพลังงานให้กับการจัดกิจกรรมที่ไม่ได้เห็นผลลัพธ์อะไร?

ฉินหยุนผงกศีรษะพลางเดินเข้าไปในร้านโดยไม่ได้กล่าวอะไรสักคำ

ร้านเสื้อผ้าจวินชิงมีพื้นที่ทั้งหมดมากกว่า 300 ตารางเมตร ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าเกือบครึ่งหนึ่งของร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนเลยทีเดียว ตอนนี้มีผู้คนมากมายกำลังอยู่ภายในร้าน ซึ่งพวกเขากำลังช้อปปิ้งกันอย่างมีความสุข

"ว้าว มีคนจับรางวัลได้โทรศัพท์ IPhone ด้วย!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงเชียร์ดังขึ้นจากทิศทางหนึ่ง

ฉินหยุนและจ้าวเทียนเฉียงมองไปที่โซนเครื่องแคชเชียร์ ซึ่งที่ตรงนั้นมีหญิงวัยกลางคนที่กำลังถือกระเป๋ายืนอยู่ ทั้งใบหน้าและแววตาของเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เธอถือตั๋วจับรางวัลไว้ในมือ และพนักงานในร้านก็นำตั๋วรางวัลจากเธอไปตรวจสอบ จากนั้นพนักงานก็กลับมาพร้อมกับส่งกล่องหนึ่งใบให้เธอด้วยรอยยิ้ม ซึ่งกล่องๆนี้ก็คือโทรศัพท์มือถือ IPhone ที่ยังไม่ถูกแกะ

ผู้หญิงคนนั้นรู้สึกตื่นเต้นมาก เธอแกะกล่องต่อหน้าทุกคน แล้วก็เปิดมันออกมา

สิ่งนี้กระตุ้นความต้องการอยากใช้จ่ายของทุกคนในทันที

และที่เครื่องแคชเชียร์ จางฉินเยว่ที่อยู่ในชุดสูทผู้หญิงทางการ ซึ่งในเวลานี้เธอกำลังยืนอยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายพลางพูดคุยสนทนากัน

เธอมองไปที่ผู้คนในร้าน ทันใดนั้นเธอก็มองไปที่ที่หนึ่ง ซึ่งเป็นที่ที่ฉินหยุนและจ้าวเทียนเฉียงกำลังยืนอยู่

ไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางสีหน้าของเธอ แต่จางฉินเยว่ได้เริ่มเดินตรงไปที่พวกเขา และที่ข้างๆเธอก็คือซูซาน หญิงสาวคนที่ติดตามเธออยู่ตลอด

"บอสฉิน เราพบกันอีกแล้วนะคะ" จางฉินเยว่ยิ้มและยื่นมือขวาออกมา

"ใช่ ผมไม่ได้คาดคิดว่าเมื่อเราพบกันอีกครั้ง เราจะกลายเป็นคู่แข่งกันไปแล้ว" ฉินหยุนยิ้มและยื่นมือขวาออกไปจับมือกับเธอ

ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาพบกันคือตอนที่จางฉินเยว่มาสัมภาษณ์งานกับเขาและเธอก็ได้ขอหุ้น 10%

เมื่อได้ยินคำกล่าวของฉินหยุน จางฉินเยว่ก็ยิ้มและกล่าวว่า "ในเมื่อบริษัทของบอสฉินไม่ต้องการฉัน ฉันจึงต้องมองหาบริษัทอื่นแทน"

ที่ข้างๆเธอ ซูซานก็กำลังมองไปที่ฉินหยุน ในใจของเธอรู้สึกมีความสุขเล็กน้อย

ก่อนหน้านี้ตอนที่จางฉินเยว่ถูกฉินหยุนปฏิเสธมา เธอรู้สึกโกรธมาก ในใจของเธอ เธอคิดว่าจางฉินเยว่นั้นดีที่สุด และไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนคนอื่นๆก็จะต้องพยายามคว้าเธอไว้ให้ได้

‘ฮึ เมื่อฉินหยุนได้เห็นว่าร้านที่พี่สาวฉินเยว่เปิดนั้นได้รับความนิยมมากเพียงใด ถึงตอนนั้นเขาจะต้องเสียใจแน่!’

แม้ว่าร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนจะเป็นที่นิยมมากเช่นกัน แต่ก็ไม่ได้ดีเท่าร้านเสื้อผ้าจวินชิงในตอนนี้ และในความคิดของเธอ ที่ถนนย่านการค้าแห่งนี้ ในอนาคตร้านเสื้อผ้าจวินชิงจะกลายเป็นร้านที่ธุรกิจที่ดีที่สุด และร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนก็จะตกต่ำลง

ช่วงเช้าของวันนี้ เธอได้ขอให้ใครสักคนไปดูที่ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน และวันนี้ที่นั่นก็มีลูกค้าในร้านน้อยลงจริงๆ

ในเวลานี้ ฉินหยุนดูเหมือนจะรู้สึกถึงความไม่พอใจในคำพูดของจางฉินเยว่ แต่เขาก็แค่ยิ้มและไม่ได้กล่าวอะไรออกมา

"บอสฉิน วันนี้ในร้านมีลูกค้าเยอะ เพราะงั้นฉันจึงไม่ว่างเท่าไร คุณสามารถเดินดูด้วยตัวเองได้นะคะ" จางฉินเยว่ยิ้ม

ไม่ว่าเธอจะโตเป็นผู้ใหญ่แค่ไหน แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยกับการที่ฉินหยุนปฏิเสธเธออย่างไม่ไยดี

แต่ตอนนี้ได้เวลาที่เธอจะสะสางสิ่งที่ฉินหยุนทำกับเธอไว้ก่อนหน้านี้แล้ว และเธอก็มั่นใจว่าภายใต้การบริหารของเธอ ร้านเสื้อผ้าจวินชิงแห่งนี้ จะเหนือกว่าร้านเสื้อผ้าเทียนหยุนอย่างแน่นอน

ฉินหยุนเฝ้ามองจางฉินเยว่เดินจากไป ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้รับผลกระทบใดๆจากคำพูดของเธอเลย เขามองดูเสื้อผ้าในร้านอย่างสบายๆพลางกล่าวกับจ้าวเทียนเฉียงอย่างเป็นกันเองว่า "ผู้จัดการจ้าว คุณลองเลือกเสื้อผ้าที่นี่ดู ถ้าหากคุณชอบพวกมันก็ซื้อได้เลย เดี๋ยวผมจะจ่ายให้เอง"

"เอ่อ?"

เมื่อได้ยินคำกล่าวของเขา จ้าวเทียนเฉียงก็ผงะไปทันที เขาไม่รู้ว่าฉินหยุนหมายถึงอะไร

"บอสฉิน ผมไม่ได้อยากซื้อเสื้อผ้าพวกนี้ครับ" เขากล่าวอย่างรวดเร็ว

เขาทำงานที่ร้านเสื้อผ้าเทียนหยุน แต่กลับมาซื้อเสื้อผ้าที่ร้านของคนอื่น นี่มันหมายความว่าอย่างไรกัน?

อย่างไรก็ตาม ภายใต้การจ้องมองของฉินหยุน เขาก็เลือกเสื้อผ้ามาสองสามตัวด้วยความจนใจอย่างยิ่ง จากนั้นจึงพาไปที่เครื่องแคชเชียร์

"สวัสดีค่ะ คุณลูกค้าใช้จ่ายไปทั้งหมด 1,030 หยวน ลูกค้าสามารถจับรางวัลได้ 2 ครั้งนะคะ" แคชเชียร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ในเวลานี้ มีกล่องสุ่มสองกล่องตั้งอยู่บนโต๊ะเครื่องแคชเชียร์ ซึ่งสามารถใช้แค่เพียงมือเดียวในการล้วงเข้าไป และไม่สามารถมองเห็นของที่อยู่ภายในได้

หากคุณใช้จ่ายครบ 500 หยวน คุณสามารถจับรางวัลในกล่องสุ่มใบแรกได้หนึ่งครั้ง และลุ้นรางวัลมูลค่าสูงสุดคือ 20,000 หยวน ได้

สำหรับการใช้จ่ายครบ 1,000 หยวน คุณสามารถจับรางวัลในกล่องสุ่มใบที่สองได้สองครั้ง และมูลค่าของรางวัลที่อยู่ภายในนั้นมีมากกว่ากล่องใบแรก ซึ่งรถยนต์มูลค่า 150,000 หยวนก็รวมอยู่ในนั้นด้วย

"เอ่อ พี่สาวฉินเยว่ ดูฉินหยุนสิคะ เขาซื้อเสื้อผ้าในร้านของเราด้วย เขามาเพื่อจับรางวัลงั้นเหรอ?" ใบหน้าของซูซานเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เมื่อเธอสังเกตเห็น เธอจึงรีบกล่าวขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้จางฉินเยว่กำลังจัดการเรื่องอื่นอยู่ แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่ซูซานกล่าวเธอก็มองไปทางฉินหยุนทันที

"บอสมาที่นี่เพื่อจับรางวัลงั้นเหรอ?"

ใบหน้าของจ้าวเทียนเฉียงเต็มไปด้วยความงงงวย ตอนนี้เขากับฉินหยุนกำลังช่วยเพิ่มยอดขายให้ร้านเสื้อผ้าจวินชิงกันอยู่ แม้ว่าจะเป็นเงินแค่หนึ่งพันก็เถอะ

นี่จะไม่รักษาหน้าตัวเองไว้หน่อยเหรอ?

สำหรับตั๋วรางวัล? แม้ว่าจะมีคนถูกรางวัลโทรศัพท์มือถือบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็มีแค่คนจำนวนน้อยเท่านั้นที่จับรางวัลได้จริงๆ คนส่วนใหญ่ในที่นี้แทบจับไม่ได้รางวัลอะไรกันเลย

(จบตอน)