ตอนที่ 58 : การแลกเปลี่ยนอุปกรณ์สวมใส่! ความคาดหมายของโจวโจว!
ตอนที่ 58 : การแลกเปลี่ยนอุปกรณ์สวมใส่! ความคาดหมายของโจวโจว!
ในโบราณสถานกาลเวลา
เมื่อโจวโจวเข้าไป เขาก็ตระหนักได้ว่าพวกเขามาเริ่มต้นอยู่ที่จุดๆ เดิม
อย่างไรก็ตาม เขาก็บอกให้เนซาริโอ้ให้ความสนใจกับสถานการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วก่อนที่พวกเขาจะเข้ามาเพื่อที่จะไม่ได้เกิดเหตุการณ์น่าอายเหมือนรอบก่อน
พวกเขาไม่เสียเวลาและพุ่งตรงไปยังจุดที่นาเดียและคนอื่นๆ อยู่ในทันที
…
บนหลังของเนซาริโอ้ โจวโจวเปิดหน้าต่างภารกิจขึ้นมา
ตามที่คาดไว้ คราวนี้มันมีภารกิจแค่สองอันเท่านั้น ไม่มีภารกิจลับอันที่สาม
เจ้าหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงไม่ปรากฏตัวในคราวนี้
โจวโจวรู้สึกว่ามันน่าเสียดายเล็กน้อย
มันคงจะดีมากถ้าเขาสามารถฟาร์มเจ้าหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงได้ทุกวัน
เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าได้รับพรสวรรค์แห่งลอร์ดที่เหมือนกันสองอัน
สิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปก็เหมือนกับครั้งที่แล้ว
พวกเขาได้ช่วยเอลฟ์ทั้ง 13 คนไว้และเริ่มจัดการกับมอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆ
นาเดียร้องไห้ออกมาอีกครั้งเพราะเธอทิ้งเมืองอินเดร์ไปและไม่อาจปกป้องชาวเมืองไว้ได้
อีฟปลอบเธอ
โจวโจวมองไปที่ภาพฉากนี้และใช้ความคิด
“นาเดีย”
เขาเรียกออกมาในทันใด
“หืม? เจ้าตะวันสาดแสง ท่านมีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?” นาเดียเช็ดน้ำตาและมองไปที่โจวโจวด้วยความสับสน
อีฟเองก็สับสนเช่นกัน
“เจ้าทำได้ดีมากแล้ว อย่าโทษตัวเองไปนักเลย” โจวโจวกล่าว
“แต่ข้าไม่อาจช่วยชาวเมืองอินเดร์ไว้ได้เลย” ดวงตาของนาเดียเต็มไปด้วยน้ำตา
โจวโจวมองไปที่เธอและเดินเข้าไปหาในทันใด เขาเอื้อมมือออกไปเช็ดน้ำตาของเธอเบาๆ
ในเวลาเดียวกัน ภาพฉากที่น้ำตาของนาเดียตัวจริงได้กลายเป็นเปลวเพลิงเมื่อเธอเลื่อนระดับกลายเป็นผู้กล้าก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
“อย่าร้องไปเลย ข้าได้ช่วยทุกคนที่อยู่ที่นี่ไว้แทนเจ้าแล้ว” โจวโจวกล่าว
นาเดียมองมาที่โจวโจวด้วยความสับสน
จากนั้นใบหน้าเล็กๆ ของเธอก็กลายเป็นสีแดงขึ้นมาในทันใด และมีไอความร้อนลอยขึ้นมาจากศีรษะของเธอ
เสียงหัวเราะเบาๆ และเสียงหยอกล้อดังขึ้นมาจากด้านหลังของเธอเป็นชุดๆ
ความร้อนเหนือศีรษะของนาเดียเพิ่มขึ้นไปอีก
โจวโจวรีบถอนมือกลับมา
เขายิ้มและไม่อธิบายอะไรอีก จากนั้นเขาก็ทำงานเก่าของเขาต่อ-การเก็บไอเท็ม
ในระหว่างนี้เนซาริโอ้ก็มุ่งหน้าไปยังตำแหน่งของเจ้าหมาป่าหมอกปีศาจเพลิง
อย่างไรก็ตาม มันก็ต้องกลับมาพร้อมกับความผิดหวัง
หลังจากโจวโจวรู้แล้วว่ามอนสเตอร์ระดับลอร์ดตัวนี้หายไปจริงๆ เขาก็ทำได้เพียงแค่ถอนหายใจที่ไม่สามารถฉวยโอกาสจากเรื่องนี้ได้ จากนั้นเขาก็เก็บไอเท็มดรอปต่อ
นอกจากนี้ในที่สุดไป่อี้ก็สามารถทะลวงระดับขึ้นเป็นระดับบรอนซ์เขียวขั้นกลางได้แล้วในระหว่างการต่อสู้
นอกเหนือจากไป่อี้ จางคังและทหารระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้นอีก 5 คนก็ใกล้จะทะลวงระดับแล้ว
พวกเขาน่าจะทะลวงระดับได้สำเร็จหลังจากจัดการกับมอนสเตอร์ในฟาร์มมอนสเตอร์ในเช้าวันถัดไป
กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมา ไอเท็มดรอปก็ถูกเก็บจนหมด
เขาได้รับแกนหมอกระดับเหล็กดำ 4,926 ชิ้น และแกนหมอกระดับบรอนซ์เขียว 20 ชิ้น
เซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงระดับเหล็กดำขั้นต้น 121 เซ็ต
เซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงระดับเหล็กดำขั้นกลาง 35 เซ็ต
เซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงระดับเหล็กดำขั้นสูง 43 เซ็ต
เซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงระดับบรอนซ์เขียวขั้นต้น 1 เซ็ต
อุปกรณ์สวมใส่ที่ซ้ำกัน 110 ชิ้น
หนังสือรับสมัครนักธนูพลังธาตุ 384 เล่ม!
โจวโจวพึงพอใจมาก
โบราณสถานกาลเวลาจะรีเซ็ตให้พวกเขาเข้ามาได้ใหม่ในทุกๆ วัน
ผลกำไรเหล่านี้จะกลายเป็นรายได้ประจำวันในอนาคต
ถ้าลอร์ดทั่วไปเป็นเจ้าของโบราณสถานกาลเวลานี้ ลอร์ดผู้นั้นก็คงจะไม่ได้รับผลกำไรมากเท่านี้
อย่างไรก็ตาม โจวโจวมีอัตราการดรอป 100%
ผลกำไรจากการเข้ามาที่นี่ในแต่ละครั้งจึงเทียบได้กับที่ลอร์ดคนอื่นๆ ต้องเข้ามาเป็นร้อยครั้ง
“น่าเสียดายจริงๆ ที่เอาหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงออกไปไม่ได้ มิฉะนั้นฉันคงจะใช้ฟาร์มมอนสเตอร์เลี้ยงพวกมันแล้ว” โจวโจวคิดแล้วก็เสียใจ
หลังจากนั้นเขาก็อำลาเหล่าเอลฟ์และออกจากโบราณสถานไปพร้อมกับไอเท็มทั้งหมด
…
ณ เมืองตะวันสาดแสง
หลังจากที่โจวโจวออกมา เขาก็ตรงไปยังประตูอัญเชิญและใช้หนังสือรับสมัครนักธนูพลังธาตุ 384 เล่มเพื่ออัญเชิญนักธนูพลังธาตุระดับเหล็กดำขั้นต้น 384 คนออกมา จากนั้นเขาก็อัญเชิญนักธนูพลังธาตุเอลฟ์อีก 13 คนออกมา
ในตอนนี้เขามีทหารทั้งหมด 2,687 คนแล้ว!
“ฉันน่าจะมีทหารถึง 3,000 คนหลังจากพวกเราจัดการกับฟาร์มมอนสเตอร์ในวันพรุ่งนี้!”
“ณ เวลานั้นมันก็ไม่น่าจะใช่ปัญหาใหญ่อะไรที่จะเผชิญหน้ากับลอร์ดมนุษย์ทรายและลูกน้อง 1,000 ตัวของมัน” โจวโจวคิดกับตัวเอง
จากนั้นเขาก็คิดและเปลี่ยนความตั้งใจเดิมของเขา เขาแจกจ่ายเซ็ตอุปกรณ์สวมใส่ 301 เซ็ตที่เดิมทีเขาคิดว่าจะมอบให้เป็นรางวัลแก่ทหาร
มันถูกให้ยืมในนามของทหาร แต่ความดีความชอบทางทหารที่จำเป็นสำหรับการแลกเปลี่ยนเซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงจะถูกหักออกจากความดีความชอบที่พวกเราทำได้ในอนาคต
ซึ่งความคิดจริงๆ ของโจวโจวก็คือ การใช้เซ็ตหมาป่าหมอกปีศาจเพลิงเหล่านี้จะช่วยลดความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นได้จากการโจมตีลอร์ดมนุษย์ทรายในวันพรุ่งนี้ได้
พวกเขากำลังจะเผชิญหน้ากับลอร์ดสีชาดระดับภูมิภาค ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เวลามาขี้เหนียวแล้ว
การตัดสินใจที่รวดเร็วของโจวโจวทำให้ทหารส่งเสียงโห่ร้องออกมาด้วยความดีใจ
อุปกรณ์สวมใส่ที่มีระดับสูงขึ้นก็หมายความถึงพลังรบที่แข็งแกร่งขึ้นและความสามารถในการช่วยชีวิตที่มากขึ้นด้วย
เหล่าทหารย่อมดีใจเป็นธรรมดา
โจวโจวเห็นการแจ้งเตือนเป็นจำนวนมากว่าความภักดีของลูกน้องได้เพิ่มขึ้น
“บางทีฉันอาจจะไม่ต้องรอถึง 40 วันก่อนที่ดินแดนของฉันจะมีชื่อเสียงขึ้นมาก็ได้” โจวโจวคิดกับตัวเองเมื่อเขาเห็นภาพฉากนี้
จากนั้นโจวโจวที่ได้รับเซ็ตอุปกรณ์สวมใส่ระดับเหล็กดำขั้นต้น 400 เซ็ตมาจากพวกทหารก็เปิดตลาดซื้อขายขึ้นมาและตั้งข้อเสนอ
[ข้อเสนอ: แลกเปลี่ยนกับเจ้าตะวันสาดแสง!]
[ไอเท็ม: อุปกรณ์สวมใส่มือสองของทหารระดับเหล็กดำขั้นต้น 400 เซ็ต (ไม่มีอาวุธ)]
[เงื่อนไขการแลกเปลี่ยน: อุปกรณ์สวมใส่แต่ละเซ็ตแลกกับวัสดุพื้นฐาน 300 หน่วย ลอร์ดแต่ละคนสามารถแลกเปลี่ยนได้สูงสุด 5 เซ็ต!]
[หมายเหตุ: สามารถส่งข้อความส่วนตัวมาได้ถ้ามีไอเท็มพิเศษอะไร]
[อันดับยอดวิวในปัจจุบัน: 3,715,215,450!]
โจวโจวตรวจสอบและยืนยันว่ามันไม่มีปัญหาอะไร จากนั้นเขาก็เลือกประกาศออกไป
ในไม่ช้า บรรดาลอร์ดทั้งหลายก็พบกับข้อเสนอนี้
จากนั้นอันดับของข้อเสนอนี้ก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมาก และในไม่ช้ามันก็ขึ้นมาอยู่ที่อันดับหนึ่ง
กระดานสนทนาเองก็กำลังพูดคุยถึงข้อเสนอใหม่ของเจ้าตะวันสาดแสงอย่างออกรสออกชาติ
“เจ้าตะวันสาดแสงออกข้อเสนอใหม่มาอีกแล้ว!”
“คราวนี้เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ฉันเห็นลอร์ดขายอุปกรณ์สวมใส่มากขนาดนี้”
“สูตรที่คุ้นเคย รสชาติที่คุ้นเคย ราคาแพง… ที่คุ้นเคย!”
“เจ้าตะวันสาดแสงสมควรได้รับชื่อเสียงในฐานะพ่อค้าหน้าเลือดได้หรือยัง?”
“วัสดุพื้นฐาน 300 หน่วนเพื่อแลกกับเซ็ตอุปกรณ์สวมใส่ของทหารที่ไม่มีอาวุธ อันที่จริงมันก็ไม่ได้แย่นะ…”
“ฉันอิจฉาจัง ฉันมีทหารแค่ 20 คนเอง ในขณะที่เขากำลังขายอุปกรณ์สวมใส่มือสอง 400 เซ็ต”
“แค่คิดถึงความแตกต่างก็ขนลุกขึ้นมาแล้ว”
“ฉันรู้สึกว่าพี่ตะวันสาดแสงได้เติบโตเกินกว่าเวอร์ชันปัจจุบันของเกมไปแล้ว”
“@เจตจำนงสูงสุด นายช่วยลดระดับความยากลงหน่อยได้ไหม? พวกเราจะเล่นกันยังไงล่ะทีนี้?”
“เจตจำนงสูงสุดบอกว่านายไม่ควรตำหนิเกมถ้านายกากเอง”
“ข้อเสนอนั้นเพิ่งถูกประกาศออกมาใช่ไหม มันเป็นไปได้ไหมว่าพี่ตะวันสาดแสงกำลังอ่านที่พวกเราคุยกันอยู่?”
“ฉันกลัวขึ้นมาหน่อยๆ ซะแล้วสิ”
“คุยกันไปเลยนะ ฉันขอไปซื้อของจากพี่ตะวันสาดแสงก่อนล่ะ”
…
โจวโจวที่กำลังอ่านกระดานสนทนา “...”
ทำไมลอร์ดบ้าๆ พวกนี้ถึงได้ไร้สาระกันนัก?
15 นาทีต่อมา ไอเท็มก็ถูกขายจนหมด
เขาได้รับวัสดุพื้นฐานมาทั้งหมด 120,000 หน่วย!
ประกอบไปด้วยไม้ 36,000 หน่วย หิน 42,000 หน่วย เหล็ก 18,000 หน่วย และทรายละเอียด 24,000 หน่วย
หลังจากโจวโจวเก็บพวกมันไปแล้ว เขาก็เดินออกมาจากลานของลอร์ดและบอกให้คนไปเรียกไปอี้มา
หลังจากนั้นไม่นาน ณ ห้องนั่งเล่น
โจวโจวและไป่อี้ก็นั่งอยู่ตรงข้ามกัน
“นี่ของเจ้า” โจวโจวพลิกมือขวาและคู่มือลับมรดกผู้กล้าก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา
เขาวางมันลงตรงหน้าของไป่อี้
ไป่อี้หยิบมันขึ้นมาด้วยความสงสัยและตกตะลึงไปในทันที
“นี่… นี่มัน…”
เธอพูดตะกุกตะกักในขณะที่เธอมองไปยังโจวโจว
ตกใจ เหลือเชื่อ ประหลาดใจ สับสน…
ความรู้สึกนานาชนิดปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
ไม่แปลกเลยที่เธอจะตกใจมากขนาดนี้
คำว่าผู้กล้าคือตำนานอย่างแท้จริง
นี่คือสิ่งที่มักจะปรากฏขึ้นในตำนานที่ผู้เฒ่าบอกเล่าแก่ลูกหลาน
มันอาจจะบอกได้เลยว่าสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ในทวีปจื้อเกาเติบโตขึ้นมาโดยการฟังตำนานของผู้กล้า
ไป่อี้ก็เหมือนกัน
ความฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเด็กทุกคนในทวีปจื้อเกาคือการกลายเป็นผู้กล้าประจำเผ่าพันธุ์และมีชื่อเสียงในทวีปจื้อเกา!
อย่างไรก็ตาม มันก็ยากเย็นยิ่งนัก
แม้แต่อาณาจักรใหญ่ๆ อย่างอาณาจักรออโรร่าก็ยังมีผู้กล้าแค่ 3 คนเท่านั้นหลังจากการพัฒนามาหลายร้อยปี
นั่นคือความยากลำบากของการกลายเป็นผู้กล้า!
แต่ตอนนี้โอกาสในการกลายเป็นผู้กล้าก็ได้ปรากฏอยู่ตรงหน้าของเธอแล้ว
เธอประหลาดใจมากจนเธอรู้สึกกลัวอยู่นิดหน่อยด้วยซ้ำ
ไป่อี้รู้สึกว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอสมควรจะได้รับ เธอลังเลและกำลังจะพูดอะไรออกไป แต่เธอก็เห็นลอร์ดที่อยู่ฝั่งตรงข้ามจ้องเขม็งมาที่เธอซะก่อน
“ดินแดนของพวกเราจะต้องเผชิญกับวิกฤตครั้งใหญ่ในอีกสองวัน ดินแดนของข้าต้องการผู้กล้า และข้าก็คิดว่าเจ้าทำได้ รับมันไปซะ จงเป็นผู้กล้าซะ!” โจวโจวพูดอย่างจริงจัง
ไป่อี้ตะลึงงัน
เธอมองไปยังสายตาอันมั่นใจของโจวโจวและความลังเลในใจของเธอก็ค่อยๆ กลายเป็นความมุ่งมั่น
เธอเข้าใจได้ในทันที เธอคือคนที่เหมาะสมที่สุดที่จะใช้มันในเวลานี้
นอกเหนือจากสัตว์เลี้ยงของท่านลอร์ดแล้ว เธอก็คือคนที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย
เอลฟ์ที่เพิ่งมาใหม่ก็แข็งแกร่ง แต่พวกเธอก็เพิ่งติดตามท่านลอร์ดได้ไม่นานและยังไม่ได้รับความไว้วางใจจากท่านลอร์ด
มันจึงไม่ใช่เวลาที่จะมาอวดเก่งหรือหวาดกลัว
“ในฐานะทหารที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้การบัญชาการของท่านลอร์ด ข้ามีหน้าที่ต้องปกป้องท่านลอร์ดและดินแดนในยามวิกฤตอยู่แล้วเจ้าค่ะ” ไป่อี้มุ่งมั่นยิ่งขึ้นหลังจากที่เธอคิดได้
“ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง!” ไป่อี้ยืนขึ้นและกล่าวอย่างมั่นใจ
โจวโจวรับทราบ จากนั้นเขาก็ให้ไป่อี้กลับไปยังที่พักของเธอเพื่อใช้มัน
มันคงต้องใช้เวลาพอสมควรในการรับมรดกของผู้กล้า ดังนั้นมันก็คงจะสะดวกกว่าที่เธอจะใช้มันในบ้านของตัวเอง
“ฉันคงไม่ต้องรอนานเกินไปหรอกนะสำหรับผู้กล้าคนแรกของฉัน” โจวโจวเต็มไปด้วยความคาดหวัง
