ตอนที่ 1040 คุณลุง ผมเหมือนจะบอกคุณไปแล้วว่า ..ผมจะซื้อทีมหยุนเฉิง

ที่สนามฟุตบอลของสโมสร ซึ่งตอนนี้นักเตะทุกคนของทีมหยุนเฉิง ก็ได้มารวมตัวกันครบทุกคนแล้ว รวมถึงทีมงานสตาฟฟ์ โค้ช ที่กำลังเฝ้ารอการมาของ หลินฟาน

ทุกคนพากันวิพากษ์วิจารณ์ และต่างก็พูดถึงเรื่องที่ หัวหน้าโค้ชหลี่ หลี่ ซานเฟิ่ง ที่ได้ถูกไล่ออก และในชั่วขณะหนึ่ง ..ทุกคนก็ได้พากันตกใจเล็กน้อย พอเจ้านายคนใหม่มาถึงเขาก็ได้เริ่มต้นด้วยการไล่หัวหน้าโค้ชออก ซึ่งมันก็ทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาจริงๆ..

“เลาหลี่ ถูกขับออกไปอย่างนั้นเหรอ? แต่ก็อย่างว่า ข้าราชการใหม่ต้องทำสิ่งที่มีอิทธิพลสองสามอย่างก่อน แต่นี่.. คุณหลิน เล่นจริง?”

“เลาหลี่ เอาเข้าจริงๆ แล้ว ช่วงนี้เขาก็ดูมีฐานะ แถมครั้งนี้ที่ถูกไล่ออก เพราะเขามันไม่มีตา ไม่รู้จักเขาไท่ซาน แถมยังไปโต้แย้งกับเจ้านาย.. เป็นเช่นนี้แล้วมันก็ถือว่า ..ไม่ผิดอะไร”

“ดูเหมือนว่าพวกเราต้องทําตัวเงียบๆ ลงหน่อยแล้ว เจ้านายคนนี้เองก็คง.. ไม่ใช่ว่าล้อเล่นด้วยได้”

เพราะหลี่ ซานเฟิ่ง ถูกไล่ออก อำนาจของ หลินฟาน ก็ได้ถูกยกขึ้นมาในคราวเดียว และนั่นก็ทำให้ทุกคน ..เต็มไปด้วยความยําเกรงต่อ หลินฟาน ทุกคนในตอนนี้ก็ได้ตัดสินใจที่จะหนีบหางของตัวเอง และไม่มีใครอยากเป็นคนโง่อีก และหลี่ ซานเฟิ่ง ก็เป็นคนโง่ ..อย่างไม่ต้องสงสัย

“เฮ้อ.. ฉันได้ยินมาว่า อู๋ ต๋า มาที่นี่ด้วย มันจริงหรือเปล่า?”

ทันใดนั้นก็ได้มีคนถามขึ้นมา

นักเตะที่อยู่ในเหตุการณ์ในขณะนั้นก็ได้พูดว่า : “จริง.. สิ อู๋ ต๋า คนนี้ ก็ดูตกต่ำมากจริงๆ เขาดูไม่ต่างอะไรจากขอทานเลย”

“เขาขาพิการไม่ใช่เหรอไง แล้วเขาต้องการมาทําอะไรที่นี่?” มีคนอยากรู้อยากเห็น

นักเตะคนเดิม กล่าวว่า : “เขาบอกว่าจะมาสมัครเป็นผู้ช่วยโค้ชครับ..”

“ผู้ช่วยโค้ช? ขาข้างหนึ่งของเขาพิการ ทั้งฉันยังเห็นว่าเขาไม่ได้สัมผัสบอลมากี่ปีแล้ว แล้วเช่นนี้เขาจะไปมีความสามารถที่จะมาเป็นผู้ช่วยโค้ชได้?”

เมื่อมีคำพูดนี้ออกมา ก็ทำให้เกิดการตั้งคำถาม.. ในทันที

มีคนถอนหายใจออกมา : “อู๋ ต๋า คนนี้เคยเป็นนักเตะอัจฉริยะ ขาของเขาพิการ ..เพราะเกิดอุบัติเหตุ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆ”

“ฉันรู้ว่า อู๋ ต๋า เป็นอัจฉริยะ แต่ในปีนั้นเขาได้รับบาดเจ็บอย่างไร เรื่องนี้มันก็ได้เกิดเป็นคําถามมากมายจริงๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้ว.. มีใครรู้เรื่องนี้บ้างไหม?” มีคนถามขึ้นมา

ทุกคนส่ายหัว แสดงความไม่รู้ออกมา

“เรื่องนี้.. ไม่ควรพูดพล่าม” มีคนได้พูดขึ้นอย่างระมัดระวัง : “ตอนนี้เจ้านายใหม่ของเราได้ไปพูดคุยกับ อู๋ ต๋า แล้ว และดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักกันจริงๆ”

“ไม่.. ไม่มีทางน่า!” เสียงของทุกคนได้ลดต่ำลงในทันที ทั้งพวกเขายังรู้สึกประหลาดใจมาก และดูเหมือนว่า หลินฟาน ที่ได้ไล่ หลี่ ซานเฟิ่ง ออกนั้น มันจะยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น

ในจังหวะนั้นเอง ก็ได้มีชายวัยกลางคนได้เดินเข้ามา

เมื่อเห็นชายวัยกลางคนคนนี้ ทุกคนก็ได้กล่าวทักทายขึ้นทันที : “โค้ชหวัง!”

“สวัสดีครับ โค้ชหวัง!”

“โค้ชหวัง กลับมาแล้ว!”

ชายวัยกลางคนคนนี้ มีชื่อ หวัง ต้าเถี่ย เขาเป็นรองโค้ชของทีมหยุนเฉิง

หวัง ต้าเถี่ย ได้พยักหน้า แล้วพูดว่า : “เกิดอะไรขึ้น ฉันเพิ่งได้รับข่าว.. แล้ว.. นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับ เลาหลี่?”

เมื่อนั้นก็ได้มีคนเล่าเหตุการณ์ให้เขาฟัง..

หวัง ต้าเถี่ย ประหลาดใจมาก : “ให้ตาย เล่นใหญ่ขนาดนี้! เจ้านายคนใหม่ของเรา พอมาถึงก็ได้ไล่หัวหน้าโค้ชออกแล้ว นี่เขาคิดจะทําอะไร?”

“ใครจะไปรู้! เหตุผลของเขาคือหัวหน้าโค้ชหลี่ มีผลงานไม่ดี ทั้งบุคลิกไม่ดี แต่ฉันกลับคิดว่าสาเหตุหลักๆ นั้น น่าจะมาจาก ผลงานของเขาไม่ดีมากกว่า”

“ผลงานของทีมหยุนเฉิงของเรา ไม่ค่อยดีจริงๆ อันนี้ก็ต้องยอมรับ”

“ปัญหาที่น่าเป็นกังวลที่สุดในตอนนี้ก็คือ เจ้านายคนใหม่คนนี้ ไม่รู้ว่าเขาจะลงมีดที่ใครเป็นรายต่อไปมากกว่า เรื่องนี้ที่มันทำให้เรารู้สึกแย่มาก ฉันเองก็ไม่รู้ แต่อย่างไรก็อย่างได้แตกตื่นกันไปก่อน!”

ในเรื่องนี้ทุกคนเองก็ได้ส่ายหัว และถอนหายใจออกมา

หวัง ต้าเถี่ย ได้พูดว่า : “พวกคุณจะมากลัวอะไร! ผลงานของฉัน กับ เลาหลี่ มันก็ไม่ดีจริงๆ และฉันก็เคยบอกไปก่อนหน้านี้แล้วว่า เลาหลี่ เป็นคนที่หัวสูงเกินไป แต่พวกคุณ.. ช่างมันไป ยังไงในไม่ช้าก็เร็วมันก็ต้องเกิดขึ้น! ตอนนี้พวกคุณก็หนีบหางตัวเองให้แน่น แล้วสงบสติอารมณ์ของตัวเองลงซะ!”

ทุกคนได้พยักหน้า และรู้สึกว่าสิ่งที่ หวัง ต้าเถี่ย พูดนั้น ..ถูกต้องอย่างมาก

“ตอนนี้ตําแหน่งหัวหน้าโค้ช ก็ว่างลงแล้ว ไม่รู้ว่าเจ้านายวางแผนจะทําอย่างไรต่อไป?”

“ฉันคิดว่าโค้ชหวัง สามารถรับช่วงต่อในตำแหน่งนี้ได้!”

“ใช่ ไม่มีใครเหมาะสมไปกว่า โค้ชหวัง แล้ว!”

เมื่อได้ยินคำชมเชยเหล่านี้แล้ว หวัง ต้าเถี่ย ก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุขเล็กน้อย เขาเองได้รอวันนี้มานานเกินไป และถ้าเขาสามารถขึ้นครองตําแหน่งนี้ได้...

“ถ้าฉันได้เป็นหัวหน้าโค้ชจริงๆ ฉันจะขอเลี้ยงมื้อใหญ่ให้กับทุกคนเอง!” หวัง ต้าเถี่ย ได้พูด พร้อมกับหัวเราะออกมา

ทุกคนก็ได้ไชโยโห่ร้องกันดังลั่น

“ใช่แล้ว โค้ชหวัง ฉันได้ยินมาว่าคุณเคยเป็นเพื่อนร่วมทีมกับหัวหน้าโค้ชหลี่ มาก่อน เช่นนั้น คุณเองก็คงเคยเล่นด้วยกันกับ อู๋ ต๋า? แล้วตกลงเกิดอะไรขึ้นกับ อู๋ ต๋า?” จู่ๆ ก็มีคนถามขึ้น

หวัง ต้าเถี่ย อึ้งไปครู่หนึ่ง : “อู๋ ต๋า? ทำไมคุณถึงพูดถึงเขา?”

ชายคนนั้นได้พูดไปว่า : “วันนี้ อู๋ ต๋า ได้มาที่นี่ และเขาบอกว่าเขา.. ต้องการมาสมัครเป็นผู้ช่วยโค้ช และตอนนี้เขาก็กำลังพูดคุยอยู่กับเจ้านายใหม่ของเรา”

สีหน้าของ หวัง ต้าเถี่ย ก็ได้เปลี่ยนไปในทันที : “อะไรนะ.. อู๋ ต๋า มาที่นี่?”

“โค้ชหวัง เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทุกคนเองก็ต่างสงสัยมาก ..ว่าเกิดอะไรขึ้นกับ อู๋ ต๋า ซึ่งเป็นนักเตะอัจฉริยะในปีนั้น แล้วนี่เขาผ่านอะไรมาบ้าง?”

หวัง ต้าเถี่ย กล่าวว่า : “ฉันเองก็ไม่แน่ใจมากนัก และฉันพูดได้คำเดียวว่า.. ‘ต้นไม้ที่สูงตระหง่านในป่า มักจะถูกลมทำลาย..’(1) ในปีนั้น อู๋ ต๋า อยู่ในฐานะนักเตะอัจฉริยะ เขาได้โผล่พรวดออกมา และได้รับความสนใจเป็นอย่างมาก เขาคนเดียวได้ควบม้าเข้าตีจนฝุ่นฟุ้งกระจายในซูเปอร์ลีก และได้นำทีมหยุนเฉิงในปีนั้น คว้าแชมป์ซูเปอร์ลีกมาได้ ในปีนั้นเขาเอง ..อายุเพียง 17 ปีเท่านั้น! และทีมหยุนเฉิงเรา ก็ได้คว้าแชมป์ซูเปอร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์.. ในช่วงเวลาหนึ่ง อู๋ ต๋า ก็ได้ถูกเรียกว่า ดวงจื่อเวย (ดวงจักรพรรดิ) ที่ได้ตกลงมา ซึ่งเขาก็ดึงดูดความสนใจของประเทศไปได้ อย่างรวดเร็ว.. อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเกือบจะก้าวเข้าสู่ทีมชาติ บางสิ่งบางอย่าง.. มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว”

มีคนพูดว่า : “ฉันได้ยินมาว่า เขาได้ไปทำให้ใครบางคนขุ่นเคืองใจ และถูกใครบางคนแก้แค้น เรื่องนี้จริงหรือ?”

หวัง ต้าเถี่ย พูดว่า : “อันนี้ฉันไม่กล้าพูดพล่อยๆ ฉันรู้แค่ว่าเขาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เขาถูกรถชนจนขาหัก ทั้งยังบาดเจ็บสาหัส ทั้งไม่สามารถรักษาให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ เมื่อนั้นขาของเขาก็พิการ และต้องเกษียณตัวเองออกไป อายุตอนนั้น.. เขาเพียง 17 ปีเอง น่าเสียดายมาก และนับตั้งแต่นั้นมา ฉันก็ไม่ได้เจอเขาเลย ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง?”

มีคนพูดว่า : “น่าสังเวชมาก เขาเป็นเหมือนกับขอทาน”

หวัง ต้าเถี่ย ได้ถอนหายใจ แล้วพูดว่า : “นั่นมันแย่มากจริงๆ และไม่รู้ว่าครั้งนี้เขาไปเอาความกล้าหาญมาจากไหน ถึงได้วิ่งมาสมัครเป็นผู้ช่วยโค้ช และฉันคาดว่า.. เขาอาจจะต้องล้มเหลว ถึงอย่างไรเสีย เขาก็ไม่ได้สัมผัสฟุตบอลมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว ทั้งยังเสียขาไปข้างหนึ่ง แล้วจะมารับหน้าที่นี้ ..ได้ที่ไหนกัน”

ทุกคนพยักหน้า และรู้สึกว่า หวัง ต้าเถี่ย พูดมีเหตุผล

ในสำนักงานแห่งหนึ่ง

หลินฟาน กำลังพูดคุยอยู่กับ อู๋ ต๋า..

หลินฟาน พูดว่า : “คุณลุง คุณมาสมัครเป็นผู้ช่วยโค้ช ผมเองมีเรื่องอยากจะถามคุณสองสามข้อ ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ถามเรื่องความเป็นส่วนตัว มันก็ประมาณตัวอย่างเช่น ประสบการณ์ของคุณ…. ผมเองรู้ว่าคุณไม่อยากพูดถึงมัน และวันนี้เราจะแค่พูดคุยกันแต่เพียงเรื่องฟุตบอล เท่านั้น”

ชายวัยกลางคนที่พิการ ที่ได้ยินคําพูดนี้แล้ว เขาก็รู้สึกซาบซึ้งใจมาก : “ขอบคุณ”

เขารู้สึกว่า หลินฟาน เป็นคนดีมากจริงๆ นอกจาก หลินฟาน จะมีทักษะการเล่นบอลที่น่าทึ่งแล้ว เขาก็ยังร่ำรวยมาก! แต่ประเด็นก็คือ ความประพฤติของ หลินฟาน นั้นดีเกินไป และชายหนุ่มคนนี้ ก็ดูมีอำนาจบางอย่างที่ดูยิ่งใหญ่มากๆ และเพราะมันเป็นเช่นนั้น เขาเองก็เพิ่งจะได้รวบรวมความกล้า ที่จะเข้ามาสมัครงานที่นี่

หลินฟาน กล่าวว่า : “คุณลุง ผมเหมือนจะบอกคุณไปแล้วว่า ..ผมจะซื้อทีมหยุนเฉิง และผมก็คิดเพียงแค่หวังว่าวันหนึ่งในอนาคต ผมจะสามารถช่วยให้ฟุตบอลจีน ได้คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก ..ได้มากขึ้น และขั้นตอนที่ว่านี้มันก็ยังอีกยาวไกลนัก ทั้งตอนนี้.. ผมเองยังต้องทำให้ทีมหยุนเฉิง เป็นทีมที่ดีขึ้นมาให้ได้ก่อน แล้วตอนนี้ผมก็ได้ไล่ หลี่ ซานเฟิ่ง ออกไปแล้ว กล่าวคือตำแหน่งหัวหน้าโค้ช มันก็ได้ว่างลง ในเรื่องนี้.. ไม่ทราบคุณคิดเห็นอย่างไร?”

ชายวัยกลางคนที่พิการ พูดว่า : “การเป็นหัวหน้าโค้ช มันไม่ใช่เรื่องที่ง่าย.. โดยเฉพาะอย่างยิ่งหัวหน้าโค้ชของทีมหยุนเฉิง และทีมนี้ฉันเองก็ได้ให้ความสนใจมาโดยตลอด ตั้งแต่หัวหน้าโค้ชไปจนถึงนักเตะ และมันก็ใช้ไม่ได้เลย.. และมีทางเดียวเท่านั้นคือ ต้องทำการปฏิรูปครั้งใหญ่.. และตอนนี้ เราเองก็ต้องการหาคนที่มีความสามารถ เข้ามา!”

หลินฟาน ได้ร้องโอ้.. แล้วกล่าวว่า : “นี่คุณลุงกำลังหมายความว่า เราจำเป็นที่จะต้องใช้เงินจำนวนมาก เพื่อว่าจ้างหัวหน้าโค้ชจากต่างประเทศให้เข้ามา ใช่หรือไม่?”

ตอนนี้ทีมฟุตบอลในประเทศบางทีม ก็ได้ทําเช่นนี้จริงๆ เพราะในประเทศของเราตอนนี้ขาดแคลนบุคลากรจริงๆ และในขณะที่ฟุตบอลในต่างประเทศมีระดับสูงกว่า และได้มีผู้ที่มีความสามารถมากกว่า ดังนั้นจึงได้มีการทุ่มเงินเพื่อว่าจ้างโค้ชจากต่างประเทศ หรือไม่นั้น.. ก็นํานักเตะจากต่างประเทศให้เข้าเล่นให้ในลีกต่างๆ แต่สิ่งเหล่านี้เอง มันก็เป็นการเผาผลาญเงินออกไปจำนวนมหาศาล..

ชายวัยกลางคนที่พิการ ได้ยิ้ม แล้วพูดว่า : “ไม่หรอก ถึงแม้ว่ามันจะดูแคบไปหน่อยที่จะพูดอย่างนั้น แต่ฉันเองก็ไม่ได้ต้องการให้คุณเอาเงินไปให้กับพวกต่างชาตินั้น และหัวหน้าโค้ชของทีมหยุนเฉิง ฉันเองก็มีตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมเอาไว้อยู่แล้ว”

หลินฟาน พูดว่า : “แล้ว.. คนๆ นั้นเป็นใครครับ?”

ชายวัยกลางคนที่พิการ ได้ชี้มาที่ตัวเขาเอง แล้วพูดว่า : “ฉัน..”

(1)[ต้นไม้ที่สูงตระหง่านในป่า มักจะถูกลมทำลาย (木秀于林，风必摧之)] - อุปมาอุปไมย ถึงผู้ที่มีความสามารถ หรือความประพฤติที่ดีเด่น ก็มักที่จะกลายเป็นที่.. อิจฉา และติเตียนได้ง่าย